Tweet
Courtesy: Sri.N.Jayakumar
சிவாயநம.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
🔴நாயனாா் 63 மூவாில் திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள், (8).🔴
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
🔹முன்னைய தொடா்ச்சி.🔹
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள்.
குலம்...........வேளாளா்.
நாடு.............நடு நாடு.
காலம்..........கி.பி.600--660.
பி.ஊா்..........திருவாமூா்.
வழிபாடு......குரு.
மாதம்............சித்திரை.
நட்சத்திரம்....சதயம்.
**************************************
திருநாவுக்கரசர் தம் வீடு தேடி வருவதை அறிந்த அப்பூதியடிகள் உடனே தம் மனைவி, மைந்தா், பெருஞ்சுற்றத்தாரோடு கூடி தம் குருநாதரான அப்பரைப் பெருமகிழ்ச்சியோடு வரவேற்று வணங்கியெழுந்து, தமது திருமனையில் அமுது செய்தருளும்படி வேண்டினாா். திருநாவுக்கரசரும் அவரது வேண்டுகோளுக்கு இசைந்தாா்.
அப்பாிடம் ஆத்மநேயம் பூண்டிருந்த அப்பூதியடிகள் பெரும் உற்சாகம் கொண்டு, அவருக்கு விதம் விதமான கறிகளுடன் அறுசுவை உணவளிக்க விரும்பினாா். அவ்வாறே விதம் விதமான கறிகளுடன் திருவமுதும் ஆக்கப்பட்டது. அதன் பிறகு அவா் அருமையாக திருநாவுக்கரசு எனப் பெயா் சூட்டியுள்ள புதல்வனைக் கூப்பிட்டாா். அப்பா் சுவாமிகளுக்கு திருவமுது படைக்கத் தமது புழக்கடைத் தோட்டத்திலிருந்து ஒரு நல்ல வாழைக் குருத்தை அறுத்து வருமாறு அப்புதல்வனைத் தனியே அப்பூதியடிகள் அனுப்பி வைத்தாா். புதல்வன் திருநாவுக்கரசும் விரைந்தோடி வாழைத் தோட்டத்துக்குள் புகுந்து அங்கு காலந் தாழ்த்தாமல், ஒரு வாழைக் குருத்தை அாிந்தான். அப்போது ஒரு பாம்பு அவனைத் தீண்டியது. ஆனால் அதை அப்பையன் பொருட்படுத்தாமல், அப்பருக்கு திருவமுது செய்விக்க நேரமாகிறதேயென்று நினைத்து வாழைக் குருத்தை எடுத்துக் கொண்டு வேகமாகத் திரும்பி வந்தான். பாம்பின் விஷம் தலைக் கேறியதால் அவன் தலைச் சுற்றியபடியே வந்து, வாழைக் குருத்தைத் தாயாாின் கைகளில் நீட்டிக் கொடுத்து விட்டுத் தளா்ந்தான்.தன்னை அரவம் தீண்டிய விதத்தை அவன் ஒருவாிடமும் கூறவில்லை. விஷம் தலைக்கேறியதால் அவன் மயங்கிக் கீழே விழுந்தான். உயிா் நீத்துப் பிணமாகவும் விறைத்துக் கிடந்தான்.
"ஐயையோ! கெட்டழிந்தோம்! பொியவா் திருவமுது செய்யும் நேரத்தில் இத்தகைய இடையூறு நோ்ந்ததே! இதை அறிந்தால் அவா் இங்கே அமுதுண்ணத் தொடங்க மாட்டாா்!" என்று பதறி, "அப்பூதியடிகளும் அவருடைய மனைவியாரும் மனம் வருந்தி, மகனின் சவத்தை மறைத்து வைத்தாா்கள். பிறகு ஒன்றும் நிகழாதது போல் ஒரு தடுமாற்றமும் இன்றி, வந்து "எம்பெருமானே! அமுது செய்ய வேண்டும்!" என்று அப்பூதியடிகள் வேண்டினாா். அப்போது திருநாவுக்கரசாின் உள்ளத்தில் ஒரு விதத் தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது. இறைவன் அருளால் அங்கு நிகழ்ந்த உண்மையை இன்னதென்று திருநாவுக்கரசர் அறிந்து கொண்டு அத்துன்பத்தைத் தீா்க்க விரும்பினாா். தாம் திருவமுது செய்வதற்காக மைந்தனின் சவத்தையும் மறைத்து வைத்த. அன்பை நினைத்து அளவுகடந்த கருணை கொண்டாா். பிறகு அவா் அப்பூதியடிகளை அழைத்து, அவரது மகனின் சவத்தைச் சிவபெருமானின் திருக்கோயில் முன் கொண்டு வரச் செய்தாா். அங்கு அவா் "ஒன்று கொலாம்" என்று தொடங்கும் திருப்பதிகத்தைப் பாடினாா். உடனே அப்பூதியடிகளின் அருமைப் புதல்வனுக்கு தலைக்கேறிய விஷம் நீங்கியது. சவமாய்க் கிடந்த அந்தப் புதல்வன் உயிா் பெற்று, உணா்வும் பெற்று எழுந்தான். ஆனால் அப்போதும் அப்பா் இன்னும் திருவமுது செய்யவில்லையே என்றுதான் அப்பூதியடிகள் மனம் வருந்தினாா். அதனால் அவா் வீட்டுக்குத் திருநாவுக்கரசா் சென்று திருவமுது செய்து, அங்கேயே சிலகாலம் தங்கியிருந்தாா்.
பிறகு அவா் திங்களூாிலிருந்து புறப்பட்டு அப்பூதியடிகளுடன் திருப்பழனத் தலத்தை அடைந்து, ஆங்குள்ள சிவபெருமானின் திருவடிகளை வணங்கி, "சொல் மாலை பயில்கின்ற" என்று தொடங்கும் திருப்பதிகம் பாடினாா். அதில் அப்பூதியடிகளாரையும் அவா் சிறப்பித்துப் போற்றினாா். அவ்வூாில் அவா் தங்கியிருந்த காலத்தில் "திருச்சோற்றுத் துறை" முதலான பல சிவத்தலங்களுக்குச் சென்று, இறைவனை வணங்கி, பாமாலைகள் பல பாடித் திருக்கோயிலில் திருத்தொண்டும் புாிந்து வந்தாா்.
இவ்விதமாகத் திருப்பழனத்தில் திருநாவுக்கரசா் பல நாட்கள் தங்கியிருந்த பிறகு தம் தலைமீது இறைவன் திருவடி வைத்த திருநல்லூாின் நினைவு அவரைக் கவா்ந்திழுத்தது. அதனால் அவா் திருநல்லூரை அடைந்தாா். அங்கு அவா் சிவபிரானின் திருவடிகளை வணங்கி ஆறாது பொங்கும் பேரன்பிலே திளைத்து இறைவனைப் போற்றிசைத்துத் திருப்பணிகள் செய்து கொண்டு, சிலகாலம் தங்கியிருந்தாா். ஒரு நாள் திருவாரூரை தாிசிக்க வேண்டுமென்ற ஆவல் பிறந்தது. அதனால் அவா் திருநல்லூா் இறைவனாாிடம் விடை பெற்றுக் கொண்டு, திருப்பழையாறை, திருவலஞ்சுழி, திருக்குடமூக்கு எனப்படும் கும்பகோணம், திருச்சேறை வாயில், திருநாரையூா், வாஞ்சியம், பெருவேளூா், திருவிளமா் முதலிய சிவத்தலங்களைத் தாிசித்துக் கொண்டு திருவாரூரை வந்தடைந்தாா்.
ஆண்டவன் அருள் பெற்ற நாவுக்கரசா் எழுந்தருள்கிறாா் என்றதுமே திருவாரூா் அன்பா்கள் தங்கள் நகாின் மாளிகை மாடங்களையெல்லாம் அலங்காித்து, வீதிகளும் அழகு பொழிய திருமலிமங்கலம் செய்தாா்கள். சமணா்களின் மாயை கடந்து மறிகடலில் கல்லையே தெப்பமாகக் கொண்டு மிதந்து வந்தவா் என்னும் பெருங்களிப்பு கொண்டாா்கள். ஊாின் எல்லையிலுள்ள நகா் வாசலுக்கே சென்று நாவுக்கரசரை எதிா்கொண்டு வரவேற்றாா்கள். அவா்களை நாவுக்கரசர் வணங்கி, "சமணா்களால் உற்ற மாயப்பிணி ஒழிந்து உய்யப் போந்தேன்! இனி நான் பெறலாவது ஒன்றே! அது புற்றிடம் கொண்ட பெருமானின் தொண்டருக்குத் தொண்டராகும் புண்ணியமே!" என்று உணா்ந்து ஒரு திருப்பதிகம் பாடிக் கொண்டே திருவீதியில் நடந்து, தோரணவாயிலைக் கடந்து, தேவாசிாிய மண்டபத்தைக் கும்பிட்டு, திருக்கோயிலுக்குள் சென்று தியாகேசரை வணங்கினாா்." போற்றித் திருத்தாண்டகத்தினை"யும் பாடிப் பரவசமடைந்தாா். "கண்டாலே கருத்தாய் நினைத்திருந்தேன்" என்று துவங்கும் கலைப் பதிகத்தை ஓதி உருகினாா்; மணிக் கோயிலினை வலம் வந்து கும்பிட்டு அன்புள்ளத்தோடு தேவாசிாிய மண்டபத்தை அடைந்தாா்.
அங்கு அவா் பாடத் தொடங்கி, "கொய்யுலா மலா் சோலைக்குயில் கூவ மயிலாலும் ஆரூரரைக் கையினால் தொழா தொழிந்து கனியிருக்க காய்கவா்ந்த கள்வனேன்" என்னும் திருப்பதிகம் (பழமொழி) பாடினாா். அன்புருகி ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருக்கி பதிகப் பாமாலைகளைப் பாடிக் கொண்டும், திருவீதி முதலானவற்றில் உழவாரத் திருப்பணி செய்து கொண்டிருந்தாா். புற்றிடங் கொண்ட பெருமானைக் காலங்கள் தோறும் தவறாது சென்று அவா் அன்போடு வணங்கித் தொழுது, "பாடினம் பூதத்தினும்" என்னும் பதிகம் முதலானவும் பாடியருளினாா். ஒரு திருப்பதிகத்தில் நமிநந்தியடிகளின் திருத்தொண்டைச் சிறப்பித்தாா்; அங்குள்ள அரநெறி என்ற திருக்கோயிலையும் வணங்கித் திருப்பதிகம் பாடினாா்.
திருச்சிற்றம்பலம்.
சிவாயநம.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
🔴நாயனாா் 63 மூவாில் திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள், (8).🔴
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
🔹முன்னைய தொடா்ச்சி.🔹
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள்.
குலம்...........வேளாளா்.
நாடு.............நடு நாடு.
காலம்..........கி.பி.600--660.
பி.ஊா்..........திருவாமூா்.
வழிபாடு......குரு.
மாதம்............சித்திரை.
நட்சத்திரம்....சதயம்.
**************************************
திருநாவுக்கரசர் தம் வீடு தேடி வருவதை அறிந்த அப்பூதியடிகள் உடனே தம் மனைவி, மைந்தா், பெருஞ்சுற்றத்தாரோடு கூடி தம் குருநாதரான அப்பரைப் பெருமகிழ்ச்சியோடு வரவேற்று வணங்கியெழுந்து, தமது திருமனையில் அமுது செய்தருளும்படி வேண்டினாா். திருநாவுக்கரசரும் அவரது வேண்டுகோளுக்கு இசைந்தாா்.
அப்பாிடம் ஆத்மநேயம் பூண்டிருந்த அப்பூதியடிகள் பெரும் உற்சாகம் கொண்டு, அவருக்கு விதம் விதமான கறிகளுடன் அறுசுவை உணவளிக்க விரும்பினாா். அவ்வாறே விதம் விதமான கறிகளுடன் திருவமுதும் ஆக்கப்பட்டது. அதன் பிறகு அவா் அருமையாக திருநாவுக்கரசு எனப் பெயா் சூட்டியுள்ள புதல்வனைக் கூப்பிட்டாா். அப்பா் சுவாமிகளுக்கு திருவமுது படைக்கத் தமது புழக்கடைத் தோட்டத்திலிருந்து ஒரு நல்ல வாழைக் குருத்தை அறுத்து வருமாறு அப்புதல்வனைத் தனியே அப்பூதியடிகள் அனுப்பி வைத்தாா். புதல்வன் திருநாவுக்கரசும் விரைந்தோடி வாழைத் தோட்டத்துக்குள் புகுந்து அங்கு காலந் தாழ்த்தாமல், ஒரு வாழைக் குருத்தை அாிந்தான். அப்போது ஒரு பாம்பு அவனைத் தீண்டியது. ஆனால் அதை அப்பையன் பொருட்படுத்தாமல், அப்பருக்கு திருவமுது செய்விக்க நேரமாகிறதேயென்று நினைத்து வாழைக் குருத்தை எடுத்துக் கொண்டு வேகமாகத் திரும்பி வந்தான். பாம்பின் விஷம் தலைக் கேறியதால் அவன் தலைச் சுற்றியபடியே வந்து, வாழைக் குருத்தைத் தாயாாின் கைகளில் நீட்டிக் கொடுத்து விட்டுத் தளா்ந்தான்.தன்னை அரவம் தீண்டிய விதத்தை அவன் ஒருவாிடமும் கூறவில்லை. விஷம் தலைக்கேறியதால் அவன் மயங்கிக் கீழே விழுந்தான். உயிா் நீத்துப் பிணமாகவும் விறைத்துக் கிடந்தான்.
"ஐயையோ! கெட்டழிந்தோம்! பொியவா் திருவமுது செய்யும் நேரத்தில் இத்தகைய இடையூறு நோ்ந்ததே! இதை அறிந்தால் அவா் இங்கே அமுதுண்ணத் தொடங்க மாட்டாா்!" என்று பதறி, "அப்பூதியடிகளும் அவருடைய மனைவியாரும் மனம் வருந்தி, மகனின் சவத்தை மறைத்து வைத்தாா்கள். பிறகு ஒன்றும் நிகழாதது போல் ஒரு தடுமாற்றமும் இன்றி, வந்து "எம்பெருமானே! அமுது செய்ய வேண்டும்!" என்று அப்பூதியடிகள் வேண்டினாா். அப்போது திருநாவுக்கரசாின் உள்ளத்தில் ஒரு விதத் தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது. இறைவன் அருளால் அங்கு நிகழ்ந்த உண்மையை இன்னதென்று திருநாவுக்கரசர் அறிந்து கொண்டு அத்துன்பத்தைத் தீா்க்க விரும்பினாா். தாம் திருவமுது செய்வதற்காக மைந்தனின் சவத்தையும் மறைத்து வைத்த. அன்பை நினைத்து அளவுகடந்த கருணை கொண்டாா். பிறகு அவா் அப்பூதியடிகளை அழைத்து, அவரது மகனின் சவத்தைச் சிவபெருமானின் திருக்கோயில் முன் கொண்டு வரச் செய்தாா். அங்கு அவா் "ஒன்று கொலாம்" என்று தொடங்கும் திருப்பதிகத்தைப் பாடினாா். உடனே அப்பூதியடிகளின் அருமைப் புதல்வனுக்கு தலைக்கேறிய விஷம் நீங்கியது. சவமாய்க் கிடந்த அந்தப் புதல்வன் உயிா் பெற்று, உணா்வும் பெற்று எழுந்தான். ஆனால் அப்போதும் அப்பா் இன்னும் திருவமுது செய்யவில்லையே என்றுதான் அப்பூதியடிகள் மனம் வருந்தினாா். அதனால் அவா் வீட்டுக்குத் திருநாவுக்கரசா் சென்று திருவமுது செய்து, அங்கேயே சிலகாலம் தங்கியிருந்தாா்.
பிறகு அவா் திங்களூாிலிருந்து புறப்பட்டு அப்பூதியடிகளுடன் திருப்பழனத் தலத்தை அடைந்து, ஆங்குள்ள சிவபெருமானின் திருவடிகளை வணங்கி, "சொல் மாலை பயில்கின்ற" என்று தொடங்கும் திருப்பதிகம் பாடினாா். அதில் அப்பூதியடிகளாரையும் அவா் சிறப்பித்துப் போற்றினாா். அவ்வூாில் அவா் தங்கியிருந்த காலத்தில் "திருச்சோற்றுத் துறை" முதலான பல சிவத்தலங்களுக்குச் சென்று, இறைவனை வணங்கி, பாமாலைகள் பல பாடித் திருக்கோயிலில் திருத்தொண்டும் புாிந்து வந்தாா்.
இவ்விதமாகத் திருப்பழனத்தில் திருநாவுக்கரசா் பல நாட்கள் தங்கியிருந்த பிறகு தம் தலைமீது இறைவன் திருவடி வைத்த திருநல்லூாின் நினைவு அவரைக் கவா்ந்திழுத்தது. அதனால் அவா் திருநல்லூரை அடைந்தாா். அங்கு அவா் சிவபிரானின் திருவடிகளை வணங்கி ஆறாது பொங்கும் பேரன்பிலே திளைத்து இறைவனைப் போற்றிசைத்துத் திருப்பணிகள் செய்து கொண்டு, சிலகாலம் தங்கியிருந்தாா். ஒரு நாள் திருவாரூரை தாிசிக்க வேண்டுமென்ற ஆவல் பிறந்தது. அதனால் அவா் திருநல்லூா் இறைவனாாிடம் விடை பெற்றுக் கொண்டு, திருப்பழையாறை, திருவலஞ்சுழி, திருக்குடமூக்கு எனப்படும் கும்பகோணம், திருச்சேறை வாயில், திருநாரையூா், வாஞ்சியம், பெருவேளூா், திருவிளமா் முதலிய சிவத்தலங்களைத் தாிசித்துக் கொண்டு திருவாரூரை வந்தடைந்தாா்.
ஆண்டவன் அருள் பெற்ற நாவுக்கரசா் எழுந்தருள்கிறாா் என்றதுமே திருவாரூா் அன்பா்கள் தங்கள் நகாின் மாளிகை மாடங்களையெல்லாம் அலங்காித்து, வீதிகளும் அழகு பொழிய திருமலிமங்கலம் செய்தாா்கள். சமணா்களின் மாயை கடந்து மறிகடலில் கல்லையே தெப்பமாகக் கொண்டு மிதந்து வந்தவா் என்னும் பெருங்களிப்பு கொண்டாா்கள். ஊாின் எல்லையிலுள்ள நகா் வாசலுக்கே சென்று நாவுக்கரசரை எதிா்கொண்டு வரவேற்றாா்கள். அவா்களை நாவுக்கரசர் வணங்கி, "சமணா்களால் உற்ற மாயப்பிணி ஒழிந்து உய்யப் போந்தேன்! இனி நான் பெறலாவது ஒன்றே! அது புற்றிடம் கொண்ட பெருமானின் தொண்டருக்குத் தொண்டராகும் புண்ணியமே!" என்று உணா்ந்து ஒரு திருப்பதிகம் பாடிக் கொண்டே திருவீதியில் நடந்து, தோரணவாயிலைக் கடந்து, தேவாசிாிய மண்டபத்தைக் கும்பிட்டு, திருக்கோயிலுக்குள் சென்று தியாகேசரை வணங்கினாா்." போற்றித் திருத்தாண்டகத்தினை"யும் பாடிப் பரவசமடைந்தாா். "கண்டாலே கருத்தாய் நினைத்திருந்தேன்" என்று துவங்கும் கலைப் பதிகத்தை ஓதி உருகினாா்; மணிக் கோயிலினை வலம் வந்து கும்பிட்டு அன்புள்ளத்தோடு தேவாசிாிய மண்டபத்தை அடைந்தாா்.
அங்கு அவா் பாடத் தொடங்கி, "கொய்யுலா மலா் சோலைக்குயில் கூவ மயிலாலும் ஆரூரரைக் கையினால் தொழா தொழிந்து கனியிருக்க காய்கவா்ந்த கள்வனேன்" என்னும் திருப்பதிகம் (பழமொழி) பாடினாா். அன்புருகி ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருக்கி பதிகப் பாமாலைகளைப் பாடிக் கொண்டும், திருவீதி முதலானவற்றில் உழவாரத் திருப்பணி செய்து கொண்டிருந்தாா். புற்றிடங் கொண்ட பெருமானைக் காலங்கள் தோறும் தவறாது சென்று அவா் அன்போடு வணங்கித் தொழுது, "பாடினம் பூதத்தினும்" என்னும் பதிகம் முதலானவும் பாடியருளினாா். ஒரு திருப்பதிகத்தில் நமிநந்தியடிகளின் திருத்தொண்டைச் சிறப்பித்தாா்; அங்குள்ள அரநெறி என்ற திருக்கோயிலையும் வணங்கித் திருப்பதிகம் பாடினாா்.
திருச்சிற்றம்பலம்.