Tweet
கீதை – பதினொன்றாவது அத்தியாயம் 11[ 3 ]
Continued
त्वमादिदेवः पुरुषः पुराण:
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम् ।
वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम
त्वया ततं विश्वमनन्तरूप ॥११- ३८॥
த்வமாதி³தே³வ: புருஷ: புராண:
த்வமஸ்ய விஸ்²வஸ்ய பரம் நிதா⁴நம் |
வேத்தாஸி வேத்³யம் ச பரம் ச தா⁴ம
த்வயா ததம் விஸ்²வமநந்தரூப || 11- 38||
த்வம் ஆதி³தே³வ: = நீ ஆதிதேவன்
புராண: புருஷ: = பழமையான புருஷன்
த்வம் அஸ்ய விஸ்²வஸ்ய பரம் நிதா⁴நம் = நீ இந்த அகிலத்தின் பரம நிலையம்
வேத்தா ச வேத்³யம் ச = நீ அறிவோன், நீ அறிபடு பொருள்
பரம் தா⁴ம: அஸி = பரமபதம்
அநந்தரூப = அநந்தரூபனே
த்வயா விஸ்²வம் ததம் = உன்னால் உலகனைத்தும் நிறைந்துள்ளது
நீ ஆதிதேவன், தொல்லோன், நீ இந்த அகிலத்தின் பரம நிலையம். நீ அறிவோன், நீ அறிபடு பொருள், நீ பரமபதம்; அநந்த ரூபா, நீ இவ்வுலகினுட் பரந்து கிடக்கிறாய்
वायुर्यमोऽग्निर्वरुणः शशाङ्कः
प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च ।
नमो नमस्तेऽस्तु सहस्रकृत्वः
पुनश्च भूयोऽपि नमो नमस्ते ॥११- ३९॥
வாயுர்யமோऽக்³நிர்வருண: ஸ²ஸா²ங்க:
ப்ரஜாபதிஸ்த்வம் ப்ரபிதாமஹஸ்²ச |
நமோ நமஸ்தேऽஸ்து ஸஹஸ்ரக்ருத்வ:
புநஸ்²ச பூ⁴யோऽபி நமோ நமஸ்தே || 11- 39||
வாயு: யம: அக்³நி: வருண: ஸ²ஸா²ங்க: = வாயு, யமன், அக்கினி, வருணன், சந்திரன்
த்வம் ப்ரஜாபதி = நீ பிரம்மன்
ப்ரபிதாமஹ: ச = பிரமனுக்கும் தந்தை (பிதாமகன் = பிரம்மன்)
ஸஹஸ்ரக்ருத்வ: நமோ நமஸ்தே அஸ்து = ஆயிரமுறை கும்பிடுகிறேன்
பூ⁴ய: அபி = மீண்டும்
தே நம: = உனக்கு நமஸ்காரம்
புந: ச நம: = திரும்ப திரும்ப நமஸ்காரம்
நீ வாயு, யமன், அக்கினி, வருணன், சந்திரன், முப்பாட்டானாகிய பிரம்மன் நீ, உன்னை ஆயிரமுறை கும்பிடுகிறேன். மீட்டுமீட்டும் உனக்கு “நமோ நம!”
नमः पुरस्तादथ पृष्ठतस्ते
नमोऽस्तु ते सर्वत एव सर्व ।
अनन्तवीर्यामितविक्रमस्त्वं
सर्वं समाप्नोषि ततोऽसि सर्वः ॥११- ४०॥
நம: புரஸ்தாத³த² ப்ருஷ்ட²தஸ்தே
நமோऽஸ்து தே ஸர்வத ஏவ ஸர்வ |
அநந்தவீர்யாமிதவிக்ரமஸ்த்வம்
ஸர்வம் ஸமாப்நோஷி ததோऽஸி ஸர்வ: || 11- 40||
தே புரஸ்தாத் அத² ப்ருஷ்ட²த நம: = உன்னை முன் புறத்தேயும் பின்புறத்தேயும் கும்பிடுகிறேன்
ஸர்வ = எல்லாமாவாய்
தே ஸர்வத ஏவ நமோऽஸ்து = உன்னை எப்புறத்துங் கும்பிடுகிறேன்
அமிதவிக்ரம: = எல்லையற்ற வீரியமுடையாய்
அநந்தவீர்ய: = அளவற்ற வலிமையுடையாய்
ஸமாப்நோஷி = சர்வத்திலும் நிலைத்திருக்கிறாய்
தத: ஸர்வ: அஸி = எனவே நீ அனைத்துமாக இருக்கிறாய்
உன்னை முன் புறத்தே கும்பிடுகிறேன்; உன்னைப் பின்புறத்தே கும்பிடுகிறேன்; எல்லாமாவாய், உன்னை எப்புறத்துங் கும்பிடுகிறேன். நீ எல்லையற்ற வீரியமுடையாய், அளவற்ற வலிமையுடையாய், சர்வத்திலும் நிலைத்திருக்கிறாய்; ஆதலால் நீ சர்வன்.
सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं
हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।
अजानता महिमानं तवेदं
मया प्रमादात्प्रणयेन वापि ॥११- ४१॥
ஸகே²தி மத்வா ப்ரஸப⁴ம் யது³க்தம்
ஹே க்ருஷ்ண ஹே யாத³வ ஹே ஸகே²தி |
அஜாநதா மஹிமாநம் தவேத³ம்
மயா ப்ரமாதா³த்ப்ரணயேந வாபி || 11- 41||
தவ இத³ம் மஹிமாநம் அஜாநதா = இப்படிப்பட்ட நின் பெருமையை அறியாமல்
ஸகா² இதி மத்வா = தோழன் என்று கருதி
ப்ரமாதா³த் அபி வா ப்ரணயேந = தவறுதலாலேனும் அன்பாலேனும்
ஹே க்ருஷ்ண! ஹே யாத³வ! ஹே ஸகே²! இதி = ‘ஏ கண்ணா, ஏ யாதவா, ஏ தோழா’ என்று
யத் ப்ரஸப⁴ம் உக்தம் ச = எது துடிப்புற்று சொல்லி யிருப்பதையும்
இப்படிப்பட்ட நின் பெருமையை அறியாமல், நின்னைத் தோழனென்று கருதித் துடிப்புற்று, ‘ஏ கண்ணா, ஏ யாதவா, ஏ தோழா’ என்று தவறுதலாலேனும் அன்பாலேனும் நான் சொல்லி யிருப்பதையும்,
यच्चावहासार्थमसत्कृतोऽसि
विहारशय्यासनभोजनेषु ।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं
तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम् ॥११- ४२॥
யச்சாவஹாஸார்த²மஸத்க்ருதோऽஸி
விஹாரஸ²ய்யாஸநபோ⁴ஜநேஷு |
ஏகோऽத²வாப்யச்யுத தத்ஸமக்ஷம்
தத்க்ஷாமயே த்வாமஹமப்ரமேயம் || 11- 42||
விஹார ஸ²ய்யாஸந போ⁴ஜநேஷு = விளையாட்டிலும், படுக்கையிலும், இருப்பிலும், உணவிலும்
ஏக: = தனியிடத்தேனும்
அத²வா = அன்றி
தத்ஸமக்ஷம் அபி = மற்றவர் முன்னேயெனினும்
அவஹாஸார்த²ம் = வேடிக்கையாக
யத் அஸத்க்ருத: அஸி = எந்தவிதமாக அவமதிக்கப் பட்டாயோ
தத் அப்ரமேயம் த்வாம் அஹம் க்ஷாமயே = அவற்றையெல்லாம் அளவற்ற பெருமையுடைய உன்னை நான் பொறுக்கும்படி வேண்டுகிறேன்
விளையாட்டிலும், படுக்கையிலும், இருப்பிலும், உணவிலும், தனியிடத்தேனும், அன்றி (மற்றவர் முன்னேயெனினும்) நான் உனக்கு வேடிக்கையாகச் செய்திருக்கும் அவமதிப்புகளையும் அவற்றையெல்லாம் பொறுக்கும்படி வேண்டுகிறேன். அளவற்றோய்!
पितासि लोकस्य चराचरस्य
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान् ।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो
लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव ॥११- ४३॥
பிதாஸி லோகஸ்ய சராசரஸ்ய
த்வமஸ்ய பூஜ்யஸ்²ச கு³ருர்க³ரீயாந் |
ந த்வத்ஸமோऽஸ்த்யப்⁴யதி⁴க: குதோऽந்யோ
லோகத்ரயேऽப்யப்ரதிமப்ரபா⁴வ || 11- 43||
த்வம் = நீ
அஸ்ய சராசரஸ்ய லோகஸ்ய = இந்த சராசரமாகிய இவ்வுலகத்துக்கு
பிதா = தந்தை ஆவாய்
ச பூஜ்ய: அஸி = இவ்வுலகத்தால் தொழத் தக்கவன்
க³ரீயாந் கு³ரு = மிகவும் சிறந்த குரு
த்வத்ஸம: ந அஸ்தி = உனக்கு நிகர் யாருமில்லை
அபி அப்⁴யதி⁴க: குத: அந்ய: = எனில் உனக்கு மேல் வேறுயாவர்?
லோகத்ரயே அப்ரதிமப்ரபா⁴வ = மூன்று உலகங்களிலும் ஒப்பற்ற பெருமை உடையவனே!
சராசரமாகிய இவ்வுலகத்துக்கு நீ தந்தையாவாய். இவ்வுலகத்தால் தொழத்தக்கனை; மிகவும் சிறந்த குரு நீ. உனக்கு நிகர் யாருமில்லை. எனில் உனக்கு மேல் வேறுயாவர்? மூன்று உலகங்களிலும் ஒப்பற்ற பெருமை உடையவனே!
तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायं
प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम् ।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम् ॥११- ४४॥
தஸ்மாத்ப்ரணம்ய ப்ரணிதா⁴ய காயம்
ப்ரஸாத³யே த்வாமஹமீஸ²மீட்³யம் |
பிதேவ புத்ரஸ்ய ஸகே²வ ஸக்²யு:
ப்ரிய: ப்ரியாயார்ஹஸி தே³வ ஸோடு⁴ம் || 11- 44||
தஸ்மாத் காயம் ப்ரணிதா⁴ய ப்ரணம்ய = ஆதலால், உடல் குனிய வணங்கி
ப்ரஸாத³யே = அருள் கேட்கிறேன்
ஈட்³யம் ஈஸ²ம் தே³வ = வேண்டுதற்குரிய ஈசனே!
பிதா புத்ரஸ்ய இவ = மகனைத் தந்தை போலும்
ஸக்²யு: ஸகா² இவ = தோழனைத் தோழன் போலும்
ப்ரிய: ப்ரியாயா: = அன்பனையன்பன் போலவும் (அன்பான மனைவியைக் கணவன் போலவும்)
த்வாம் அஹம் ஸோடு⁴ம் அர்ஹஸி = நீ என்னைப் பொறுத்தல் வேண்டும்
ஆதலால், உடல் குனிய வணங்கி, நின்பால் அருள் கேட்கிறேன். ஈசா வேண்டுதற்குரியாய், மகனைத் தந்தை போலும், தோழனைத் தோழன் போலும், அன்பனையன்பன் போலும் நீ என்னைப் பொறுத்தல் வேண்டும்.
अदृष्टपूर्वं हृषितोऽस्मि दृष्ट्वा
भयेन च प्रव्यथितं मनो मे ।
तदेव मे दर्शय देव रूपं
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥११- ४५॥
அத்³ருஷ்டபூர்வம் ஹ்ருஷிதோऽஸ்மி த்³ருஷ்ட்வா
ப⁴யேந ச ப்ரவ்யதி²தம் மநோ மே |
ததே³வ மே த³ர்ஸ²ய தே³வ ரூபம்
ப்ரஸீத³ தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ || 11- 45||
அத்³ருஷ்டபூர்வம் = இதற்கு முன் காணாததை
த்³ருஷ்ட்வா ஹ்ருஷித: அஸ்மி = கண்டு மகிழ்சியுறுகிறேன்
மே மந: ப⁴யேந ப்ரவ்யதி²தம் ச = என் மனம் அச்சத்தால் சோர்கிறது
தத் தே³வரூபம் ஏவ மே த³ர்ஸ²ய = அந்த தேவ வடிவத்தையே எனக்கு காட்டுக
தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = தேவேசா, ஜகத்தின் நிலையமே
ப்ரஸீத³ = அருள் செய்க
இதற்கு முன் காணாததை இன்று கண்டு மகிழ்சியுறுகிறேன்; எனினும் என் மனம் அச்சத்தால் சோர்கிறது. தேவா, எனக்கு நின் முன்னை வடிவத்தைக் காட்டுக. தேவேசா, ஜகத்தின் நிலையமே எனக்கருள் செய்க.
किरीटिनं गदिनं चक्रहस्तमिच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव ।
तेनैव रूपेण चतुर्भुजेनसहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते ॥११- ४६॥
கிரீடிநம் க³தி³நம் சக்ரஹஸ்தமிச்சா²மி த்வாம் த்³ரஷ்டுமஹம் ததை²வ |
தேநைவ ரூபேண சதுர்பு⁴ஜேநஸஹஸ்ரபா³ஹோ ப⁴வ விஸ்²வமூர்தே || 11- 46||
கிரீடிநம் க³தி³நம் சக்ரஹஸ்தம் = கிரீடமும் கதையும் கையில் சக்கரமுமாக
ததா² ஏவ த்வாம் த்³ரஷ்டும் அஹம் இச்சா²மி = அந்த விதமாகவே உன்னைக் காண நான் விரும்புகிறேன்
விஸ்²வமூர்தே = அகில மூர்த்தியே
ஸஹஸ்ரபா³ஹோ = ஆயிரத் தோளாய்
தேந ஏவ சதுர்பு⁴ஜேந ரூபேண = அதே நான்கு தோலுடன் கூடிய வடிவினை
ப⁴வ = எய்துக.
முன்போலவே, கிரீடமும் தண்டும் கையில் சக்கரமுமாக நின்னைக் காண விரும்புகிறேன். அகில மூர்த்தியே. ஆயிரத் தோளாய், முன்னை நாற்றோள் வடிவினை எய்துக.
श्रीभगवानुवाच
मया प्रसन्नेन तवार्जुनेदं रूपं परं दर्शितमात्मयोगात् ।
तेजोमयं विश्वमनन्तमाद्यं यन्मे त्वदन्येन न दृष्टपूर्वम् ॥११- ४७॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
மயா ப்ரஸந்நேந தவார்ஜுநேத³ம் ரூபம் பரம் த³ர்ஸி²தமாத்மயோகா³த் |
தேஜோமயம் விஸ்²வமநந்தமாத்³யம் யந்மே த்வத³ந்யேந ந த்³ருஷ்டபூர்வம் || 11- 47||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
அர்ஜுந = அர்ஜுனா
ப்ரஸந்நேந = அருள் கொண்டு
மயா ஆத்மயோகா³த் = என்னுடைய யோக சக்தியினால்
பரம் தேஜோமயம் = மிகச் சிறந்ததும் ஒளி மயமானதும்
ஆத்³யம் அநந்தம் = முதல் ஆனதும் முடிவற்றதுமான
யத் மே விஸ்²வம் ரூபம் = எந்த என்னுடைய விஸ்வ ரூபத்தை
தவ த³ர்ஸி²தம் = உனக்குக் காட்டப் பட்டதோ
இத³ம் த்வத் அந்யேந = இவ்வடிவம் உன்னைத் தவிர (வேறு எவராலும்)
ந த்³ருஷ்டபூர்வம் = பார்க்கப் படவில்லை
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: அர்ஜுனா, யான் அருள்கொண்டு ஆத்ம யோகத்தால் எனது பரவடிவை நினக்குக் காண்பித்தேன். ஒளிமயமாய் அனைத்துமாய், எல்லையற்றதாய், ஆதியாகிய இவ் வடிவத்தை இதற்கு முன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் பார்த்ததே கிடையாது.
न वेदयज्ञाध्ययनैर्न दानैर्न च क्रियाभिर्न तपोभिरुग्रैः ।
एवंरूपः शक्य अहं नृलोके द्रष्टुं त्वदन्येन कुरुप्रवीर ॥११- ४८॥
ந வேத³யஜ்ஞாத்⁴யயநைர்ந தா³நைர்ந ச க்ரியாபி⁴ர்ந தபோபி⁴ருக்³ரை: |
ஏவம்ரூப: ஸ²க்ய அஹம் ந்ருலோகே த்³ரஷ்டும் த்வத³ந்யேந குருப்ரவீர || 11- 48||
வேத³ யஜ்ஞ அத்⁴யயநை: தா³நை: = வேதங்களாலும், வேள்வியாலும், கல்விகளாலும், தானங்களாலும்
க்ரியாபி⁴ = கிரியைகளாலேனும்
உக்³ரை: தப: அபி ச = உக்ரமான தவங்களாலும் கூட
ந்ருலோகே = மனித உலகில்
த்வத் அந்யேந = உன்னையன்றி
ஏவம் ரூப: = இந்த உருவத்தில்
அஹம் த்³ரஷ்டும் ஸ²க்ய = நான் காண இயலாதவன்
குருப்ரவீர = குருகுலத்தில் சிறந்த வீரா!
வேதங்களாலும், வேள்வியாலும், கல்விகளாலும், தானங்களாலும், கிரியைகளாலேனும், மனித உலகத்தில் என்னை இவ்வடிவத்தில் உன்னையன்றி வேறு யாராலும் பார்க்க முடியாது. குருகுலத்தில் சிறந்த வீரா!
मा ते व्यथा मा च विमूढभावो दृष्ट्वा रूपं घोरमीदृङ्ममेदम् ।
व्यपेतभीः प्रीतमनाः पुनस्त्वं तदेव मे रूपमिदं प्रपश्य ॥११- ४९॥
மா தே வ்யதா² மா ச விமூட⁴பா⁴வோ த்³ருஷ்ட்வா ரூபம் கோ⁴ரமீத்³ருங்மமேத³ம் |
வ்யபேதபீ⁴: ப்ரீதமநா: புநஸ்த்வம் ததே³வ மே ரூபமித³ம் ப்ரபஸ்²ய || 11- 49||
ஈத்³ருக் மம கோ⁴ரம் ரூபம் த்³ருஷ்ட்வா = இப்படிப்பட்ட என் கோர வடிவத்தைக் கண்டு
தே வ்யதா² மா = உனக்கு கலக்கம் வேண்டாம்
மா விமூட⁴பா⁴வ: ச = மதி மயக்கமும் வேண்டாம்
த்வம் வ்யபேதபீ⁴: = நீ அச்சம் நீங்கி
ப்ரீதமநா: = இன்புற்ற மனத்துடன்
தத் ஏவ மே இத³ம் ரூபம் புந: ப்ரபஸ்²ய = எனது இந்த வடிவத்தை மறுபடி பார்!
இப்படிப்பட்ட என் கோர வடிவத்தைக் கண்டு கலங்காதே; மயங்காதே, அச்சம் நீங்கி இன்புற்ற மனத்துடன் எனது முன்னை வடிவத்தை நீ இதோ பார்!
संजय उवाच
इत्यर्जुनं वासुदेवस्तथोक्त्वा स्वकं रूपं दर्शयामास भूयः ।
आश्वासयामास च भीतमेनं भूत्वा पुनः सौम्यवपुर्महात्मा ॥११- ५०॥
ஸஞ்ஜய உவாச
இத்யர்ஜுநம் வாஸுதே³வஸ்ததோ²க்த்வா ஸ்வகம் ரூபம் த³ர்ஸ²யாமாஸ பூ⁴ய: |
ஆஸ்²வாஸயாமாஸ ச பீ⁴தமேநம் பூ⁴த்வா புந: ஸௌம்யவபுர்மஹாத்மா || 11- 50||
ஸஞ்ஜய உவாச = சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்
வாஸுதே³வ: இதி அர்ஜுநம் உக்த்வா = இங்ஙனம் வாசுதேவன் அர்ஜுனனிடம் கூறி
பூ⁴ய: ததா² ஸ்வகம் ரூபம் ச = மறுபடியும் அதே விதமான தன்னுடைய உருவத்தையும்
த³ர்ஸ²யாமாஸ = காட்டினான்
புந: மஹாத்மா ஸௌம்யவபு: பூ⁴த்வா = அந்த மகாத்மா மறுபடி தன் இனிய வடிவமெய்தி
ஏநம் பீ⁴தம் ஆஸ்²வாஸயாமாஸ = இந்த அச்சமுற்றிருந்த பார்த்தனை ஆறுதல் கொள்ளச் செய்தான்
சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்: இங்ஙனம் வாசுதேவன் அர்ஜுனனிடங் கூறி, மீட்டுத் தன் பழைய வடிவத்தைக் காட்டினான். அந்த மகாத்மா மறுபடி தன் இனிய வடிவமெய்தி அச்சமுற்றிருந்த பார்த்தனை ஆறுதல் கொள்ளச் செய்தான்.
अर्जुन उवाच
दृष्ट्वेदं मानुषं रूपं तव सौम्यं जनार्दन ।
इदानीमस्मि संवृत्तः सचेताः प्रकृतिं गतः ॥११- ५१॥
அர்ஜுந உவாச
த்³ருஷ்ட்வேத³ம் மாநுஷம் ரூபம் தவ ஸௌம்யம் ஜநார்த³ந |
இதா³நீமஸ்மி ஸம்வ்ருத்த: ஸசேதா: ப்ரக்ருதிம் க³த: || 11- 51||
அர்ஜுந உவாச = அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்
ஜநார்த³ந = ஜனார்த்தனா
தவ இத³ம் ஸௌம்யம் மாநுஷம் ரூபம் = நினது தண்மை பொருந்திய இம்மானிட வடிவத்தை
த்³ருஷ்ட்வா இதா³நீம் = கண்டு இப்போது
ஸசேதா: ஸம்வ்ருத்த: அஸ்மி = நிலையான மனம் கொண்டவனாக ஆகிவிட்டேன்
ப்ரக்ருதிம் க³த: = இயற்கை நிலையெய்தினேன்
அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்: ஜனார்த்தனா, நினது தண்மை பொருந்திய இம்மானிட வடிவத்தைக் கண்டு இப்போது யான் அமைதியுற்றேன். என் உணர்வு மீண்டது; இயற்கை நிலையெய்தினேன்.
श्रीभगवानुवाच
सुदुर्दर्शमिदं रूपं दृष्टवानसि यन्मम ।
देवा अप्यस्य रूपस्य नित्यं दर्शनकाङ्क्षिणः ॥११- ५२॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
ஸுது³ர்த³ர்ஸ²மித³ம் ரூபம் த்³ருஷ்டவாநஸி யந்மம |
தே³வா அப்யஸ்ய ரூபஸ்ய நித்யம் த³ர்ஸ²நகாங்க்ஷிண: || 11- 52||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
மம யத் ரூபம் த்³ருஷ்டவாந் அஸி = என்னுடைய எந்த வடிவம் இப்போது பார்த்தாயோ
இத³ம் ஸுது³ர்த³ர்ஸ²ம் = இது காண்பதற்கு அரிதானது
தே³வா அபி = தேவர்கள் கூட
நித்யம் அஸ்ய ரூபஸ்ய = எப்போதும் இந்த உருவத்தை
த³ர்ஸ²ந காங்க்ஷிண: = காண விருப்பம் கொண்டு இருக்கிறார்கள்
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: காண்பதற்கரிய என் வடிவத்தை இங்குக் கண்டனை, தேவர்கள் கூட இவ்வடிவத்தைக் காண எப்போதும் விரும்பி நிற்கிறார்கள்.
नाहं वेदैर्न तपसा न दानेन न चेज्यया ।
शक्य एवंविधो द्रष्टुं दृष्टवानसि मां यथा ॥११- ५३॥
நாஹம் வேதை³ர்ந தபஸா ந தா³நேந ந சேஜ்யயா |
ஸ²க்ய ஏவம்விதோ⁴ த்³ரஷ்டும் த்³ருஷ்டவாநஸி மாம் யதா² || 11- 53||
யதா² மாம் த்³ருஷ்டவாந் அஸி = எவ்வாறு நீ என்னைப் பார்த்தாயோ
ஏவம்வித⁴: அஹம் = இவ்விதமாக நான்
வேதை³: த்³ரஷ்டும் ந ஸ²க்ய = வேதங்களாலும் காணப் பட முடியாதவன்
தபஸா ந = தவத்தாலும் இல்லை
தா³நேந ந = தானத்தாலும் இல்லை
இஜ்யயா ச ந = வேள்வியாலும் இல்லை
என்னை நீ கண்டபடி, இவ்விதமாக வேதங்களாலும் தவத்தாலும், தானத்தாலும், வேள்வியாலும் என்னைக் காணுதல் இயலாது.
भक्त्या त्वनन्यया शक्य अहमेवंविधोऽर्जुन ।
ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्त्वेन प्रवेष्टुं च परंतप ॥११- ५४॥
ப⁴க்த்யா த்வநந்யயா ஸ²க்ய அஹமேவம்விதோ⁴ऽர்ஜுந |
ஜ்ஞாதும் த்³ரஷ்டும் ச தத்த்வேந ப்ரவேஷ்டும் ச பரந்தப || 11- 54||
து பரந்தப = ஆனால், எதிரிகளை எரிப்பவனே!
அர்ஜுந = அர்ஜுனா
ஏவம் வித⁴: அஹம் = இவ்விதமாக நான்
அநந்யயா: ப⁴க்த்யா = வேறெதுவும் வேண்டாத பக்தியால்
த்³ரஷ்டும் ஸ²க்ய = காணுதல் இயலும்
தத்த்வேந ஜ்ஞாதும் ப்ரவேஷ்டும் ச = உள்ளபடி அறியவும் ஒன்றவும் (முடியும்)
பிறிதிடஞ் செல்லாத பக்தியால் மாத்திரமே என்னை இவ்விதமாக அறிதலும், உள்ளபடி காணுதலும் என்னுட் புகுதலும் இயலும்.
मत्कर्मकृन्मत्परमो मद्भक्तः सङ्गवर्जितः ।
निर्वैरः सर्वभूतेषु यः स मामेति पाण्डव ॥११- ५५॥
மத்கர்மக்ருந்மத்பரமோ மத்³ப⁴க்த: ஸங்க³வர்ஜித: |
நிர்வைர: ஸர்வபூ⁴தேஷு ய: ஸ மாமேதி பாண்ட³வ || 11- 55||
பாண்ட³வ = பாண்டவா!
ய: மத்கர்மக்ருத் = எவன் செய்ய வேண்டிய கடமைகளை என் பொருட்டே செய்வானோ
மத்பரம: = என்னையே அடையவேண்டும் என்று குறிக்கோள் கொள்வானோ
மத்³ப⁴க்த: = என்னிடம் பக்தி கொண்டவனோ
ஸங்க³வர்ஜித: = பற்றற்றவனோ
ஸர்வபூ⁴தேஷு நிர்வைர: = எவ்வுயிரிடத்தும் பகை இல்லாதவனோ
ஸ: = அவன்
மாம் ஏதி = என்னையே அடைகிறான்
என்தொழில் செய்வான், எனைத் தலைக் கொண்டோன்,
என்னுடைய அடியான் பற்றெலாம் இற்றான்,
எவ்வுயி ரிடத்தும் பகைமை யிலாதான் யாவன்,
பாண்டவா! அவனென்னை எய்துவான்.
ॐ तत्सदिति श्रीमद् भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रिकृष्णार्जुन सम्वादे विश्वरूप दर्शनयोगो नामैकादशोऽध्याय: || 11 ||
ஓம் தத் ஸத் – பிரம்ம வித்யை, யோக சாஸ்திரம், உபநிஷத்து எனப்படும்
ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையாகிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுக்கும் அர்ஜுனனுக்கும் இடையே நிகழ்ந்த
உரையாடலில் ‘விஸ்வரூப தர்சன யோகம்’ எனப் பெயர் படைத்த
பதினொன்றாம் அத்தியாயம் நிறைவுற்றது.
Continued
त्वमादिदेवः पुरुषः पुराण:
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम् ।
वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम
त्वया ततं विश्वमनन्तरूप ॥११- ३८॥
த்வமாதி³தே³வ: புருஷ: புராண:
த்வமஸ்ய விஸ்²வஸ்ய பரம் நிதா⁴நம் |
வேத்தாஸி வேத்³யம் ச பரம் ச தா⁴ம
த்வயா ததம் விஸ்²வமநந்தரூப || 11- 38||
த்வம் ஆதி³தே³வ: = நீ ஆதிதேவன்
புராண: புருஷ: = பழமையான புருஷன்
த்வம் அஸ்ய விஸ்²வஸ்ய பரம் நிதா⁴நம் = நீ இந்த அகிலத்தின் பரம நிலையம்
வேத்தா ச வேத்³யம் ச = நீ அறிவோன், நீ அறிபடு பொருள்
பரம் தா⁴ம: அஸி = பரமபதம்
அநந்தரூப = அநந்தரூபனே
த்வயா விஸ்²வம் ததம் = உன்னால் உலகனைத்தும் நிறைந்துள்ளது
நீ ஆதிதேவன், தொல்லோன், நீ இந்த அகிலத்தின் பரம நிலையம். நீ அறிவோன், நீ அறிபடு பொருள், நீ பரமபதம்; அநந்த ரூபா, நீ இவ்வுலகினுட் பரந்து கிடக்கிறாய்
वायुर्यमोऽग्निर्वरुणः शशाङ्कः
प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च ।
नमो नमस्तेऽस्तु सहस्रकृत्वः
पुनश्च भूयोऽपि नमो नमस्ते ॥११- ३९॥
வாயுர்யமோऽக்³நிர்வருண: ஸ²ஸா²ங்க:
ப்ரஜாபதிஸ்த்வம் ப்ரபிதாமஹஸ்²ச |
நமோ நமஸ்தேऽஸ்து ஸஹஸ்ரக்ருத்வ:
புநஸ்²ச பூ⁴யோऽபி நமோ நமஸ்தே || 11- 39||
வாயு: யம: அக்³நி: வருண: ஸ²ஸா²ங்க: = வாயு, யமன், அக்கினி, வருணன், சந்திரன்
த்வம் ப்ரஜாபதி = நீ பிரம்மன்
ப்ரபிதாமஹ: ச = பிரமனுக்கும் தந்தை (பிதாமகன் = பிரம்மன்)
ஸஹஸ்ரக்ருத்வ: நமோ நமஸ்தே அஸ்து = ஆயிரமுறை கும்பிடுகிறேன்
பூ⁴ய: அபி = மீண்டும்
தே நம: = உனக்கு நமஸ்காரம்
புந: ச நம: = திரும்ப திரும்ப நமஸ்காரம்
நீ வாயு, யமன், அக்கினி, வருணன், சந்திரன், முப்பாட்டானாகிய பிரம்மன் நீ, உன்னை ஆயிரமுறை கும்பிடுகிறேன். மீட்டுமீட்டும் உனக்கு “நமோ நம!”
नमः पुरस्तादथ पृष्ठतस्ते
नमोऽस्तु ते सर्वत एव सर्व ।
अनन्तवीर्यामितविक्रमस्त्वं
सर्वं समाप्नोषि ततोऽसि सर्वः ॥११- ४०॥
நம: புரஸ்தாத³த² ப்ருஷ்ட²தஸ்தே
நமோऽஸ்து தே ஸர்வத ஏவ ஸர்வ |
அநந்தவீர்யாமிதவிக்ரமஸ்த்வம்
ஸர்வம் ஸமாப்நோஷி ததோऽஸி ஸர்வ: || 11- 40||
தே புரஸ்தாத் அத² ப்ருஷ்ட²த நம: = உன்னை முன் புறத்தேயும் பின்புறத்தேயும் கும்பிடுகிறேன்
ஸர்வ = எல்லாமாவாய்
தே ஸர்வத ஏவ நமோऽஸ்து = உன்னை எப்புறத்துங் கும்பிடுகிறேன்
அமிதவிக்ரம: = எல்லையற்ற வீரியமுடையாய்
அநந்தவீர்ய: = அளவற்ற வலிமையுடையாய்
ஸமாப்நோஷி = சர்வத்திலும் நிலைத்திருக்கிறாய்
தத: ஸர்வ: அஸி = எனவே நீ அனைத்துமாக இருக்கிறாய்
உன்னை முன் புறத்தே கும்பிடுகிறேன்; உன்னைப் பின்புறத்தே கும்பிடுகிறேன்; எல்லாமாவாய், உன்னை எப்புறத்துங் கும்பிடுகிறேன். நீ எல்லையற்ற வீரியமுடையாய், அளவற்ற வலிமையுடையாய், சர்வத்திலும் நிலைத்திருக்கிறாய்; ஆதலால் நீ சர்வன்.
सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं
हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।
अजानता महिमानं तवेदं
मया प्रमादात्प्रणयेन वापि ॥११- ४१॥
ஸகே²தி மத்வா ப்ரஸப⁴ம் யது³க்தம்
ஹே க்ருஷ்ண ஹே யாத³வ ஹே ஸகே²தி |
அஜாநதா மஹிமாநம் தவேத³ம்
மயா ப்ரமாதா³த்ப்ரணயேந வாபி || 11- 41||
தவ இத³ம் மஹிமாநம் அஜாநதா = இப்படிப்பட்ட நின் பெருமையை அறியாமல்
ஸகா² இதி மத்வா = தோழன் என்று கருதி
ப்ரமாதா³த் அபி வா ப்ரணயேந = தவறுதலாலேனும் அன்பாலேனும்
ஹே க்ருஷ்ண! ஹே யாத³வ! ஹே ஸகே²! இதி = ‘ஏ கண்ணா, ஏ யாதவா, ஏ தோழா’ என்று
யத் ப்ரஸப⁴ம் உக்தம் ச = எது துடிப்புற்று சொல்லி யிருப்பதையும்
இப்படிப்பட்ட நின் பெருமையை அறியாமல், நின்னைத் தோழனென்று கருதித் துடிப்புற்று, ‘ஏ கண்ணா, ஏ யாதவா, ஏ தோழா’ என்று தவறுதலாலேனும் அன்பாலேனும் நான் சொல்லி யிருப்பதையும்,
यच्चावहासार्थमसत्कृतोऽसि
विहारशय्यासनभोजनेषु ।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं
तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम् ॥११- ४२॥
யச்சாவஹாஸார்த²மஸத்க்ருதோऽஸி
விஹாரஸ²ய்யாஸநபோ⁴ஜநேஷு |
ஏகோऽத²வாப்யச்யுத தத்ஸமக்ஷம்
தத்க்ஷாமயே த்வாமஹமப்ரமேயம் || 11- 42||
விஹார ஸ²ய்யாஸந போ⁴ஜநேஷு = விளையாட்டிலும், படுக்கையிலும், இருப்பிலும், உணவிலும்
ஏக: = தனியிடத்தேனும்
அத²வா = அன்றி
தத்ஸமக்ஷம் அபி = மற்றவர் முன்னேயெனினும்
அவஹாஸார்த²ம் = வேடிக்கையாக
யத் அஸத்க்ருத: அஸி = எந்தவிதமாக அவமதிக்கப் பட்டாயோ
தத் அப்ரமேயம் த்வாம் அஹம் க்ஷாமயே = அவற்றையெல்லாம் அளவற்ற பெருமையுடைய உன்னை நான் பொறுக்கும்படி வேண்டுகிறேன்
விளையாட்டிலும், படுக்கையிலும், இருப்பிலும், உணவிலும், தனியிடத்தேனும், அன்றி (மற்றவர் முன்னேயெனினும்) நான் உனக்கு வேடிக்கையாகச் செய்திருக்கும் அவமதிப்புகளையும் அவற்றையெல்லாம் பொறுக்கும்படி வேண்டுகிறேன். அளவற்றோய்!
पितासि लोकस्य चराचरस्य
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान् ।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो
लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव ॥११- ४३॥
பிதாஸி லோகஸ்ய சராசரஸ்ய
த்வமஸ்ய பூஜ்யஸ்²ச கு³ருர்க³ரீயாந் |
ந த்வத்ஸமோऽஸ்த்யப்⁴யதி⁴க: குதோऽந்யோ
லோகத்ரயேऽப்யப்ரதிமப்ரபா⁴வ || 11- 43||
த்வம் = நீ
அஸ்ய சராசரஸ்ய லோகஸ்ய = இந்த சராசரமாகிய இவ்வுலகத்துக்கு
பிதா = தந்தை ஆவாய்
ச பூஜ்ய: அஸி = இவ்வுலகத்தால் தொழத் தக்கவன்
க³ரீயாந் கு³ரு = மிகவும் சிறந்த குரு
த்வத்ஸம: ந அஸ்தி = உனக்கு நிகர் யாருமில்லை
அபி அப்⁴யதி⁴க: குத: அந்ய: = எனில் உனக்கு மேல் வேறுயாவர்?
லோகத்ரயே அப்ரதிமப்ரபா⁴வ = மூன்று உலகங்களிலும் ஒப்பற்ற பெருமை உடையவனே!
சராசரமாகிய இவ்வுலகத்துக்கு நீ தந்தையாவாய். இவ்வுலகத்தால் தொழத்தக்கனை; மிகவும் சிறந்த குரு நீ. உனக்கு நிகர் யாருமில்லை. எனில் உனக்கு மேல் வேறுயாவர்? மூன்று உலகங்களிலும் ஒப்பற்ற பெருமை உடையவனே!
तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायं
प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम् ।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम् ॥११- ४४॥
தஸ்மாத்ப்ரணம்ய ப்ரணிதா⁴ய காயம்
ப்ரஸாத³யே த்வாமஹமீஸ²மீட்³யம் |
பிதேவ புத்ரஸ்ய ஸகே²வ ஸக்²யு:
ப்ரிய: ப்ரியாயார்ஹஸி தே³வ ஸோடு⁴ம் || 11- 44||
தஸ்மாத் காயம் ப்ரணிதா⁴ய ப்ரணம்ய = ஆதலால், உடல் குனிய வணங்கி
ப்ரஸாத³யே = அருள் கேட்கிறேன்
ஈட்³யம் ஈஸ²ம் தே³வ = வேண்டுதற்குரிய ஈசனே!
பிதா புத்ரஸ்ய இவ = மகனைத் தந்தை போலும்
ஸக்²யு: ஸகா² இவ = தோழனைத் தோழன் போலும்
ப்ரிய: ப்ரியாயா: = அன்பனையன்பன் போலவும் (அன்பான மனைவியைக் கணவன் போலவும்)
த்வாம் அஹம் ஸோடு⁴ம் அர்ஹஸி = நீ என்னைப் பொறுத்தல் வேண்டும்
ஆதலால், உடல் குனிய வணங்கி, நின்பால் அருள் கேட்கிறேன். ஈசா வேண்டுதற்குரியாய், மகனைத் தந்தை போலும், தோழனைத் தோழன் போலும், அன்பனையன்பன் போலும் நீ என்னைப் பொறுத்தல் வேண்டும்.
अदृष्टपूर्वं हृषितोऽस्मि दृष्ट्वा
भयेन च प्रव्यथितं मनो मे ।
तदेव मे दर्शय देव रूपं
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥११- ४५॥
அத்³ருஷ்டபூர்வம் ஹ்ருஷிதோऽஸ்மி த்³ருஷ்ட்வா
ப⁴யேந ச ப்ரவ்யதி²தம் மநோ மே |
ததே³வ மே த³ர்ஸ²ய தே³வ ரூபம்
ப்ரஸீத³ தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ || 11- 45||
அத்³ருஷ்டபூர்வம் = இதற்கு முன் காணாததை
த்³ருஷ்ட்வா ஹ்ருஷித: அஸ்மி = கண்டு மகிழ்சியுறுகிறேன்
மே மந: ப⁴யேந ப்ரவ்யதி²தம் ச = என் மனம் அச்சத்தால் சோர்கிறது
தத் தே³வரூபம் ஏவ மே த³ர்ஸ²ய = அந்த தேவ வடிவத்தையே எனக்கு காட்டுக
தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = தேவேசா, ஜகத்தின் நிலையமே
ப்ரஸீத³ = அருள் செய்க
இதற்கு முன் காணாததை இன்று கண்டு மகிழ்சியுறுகிறேன்; எனினும் என் மனம் அச்சத்தால் சோர்கிறது. தேவா, எனக்கு நின் முன்னை வடிவத்தைக் காட்டுக. தேவேசா, ஜகத்தின் நிலையமே எனக்கருள் செய்க.
किरीटिनं गदिनं चक्रहस्तमिच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव ।
तेनैव रूपेण चतुर्भुजेनसहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते ॥११- ४६॥
கிரீடிநம் க³தி³நம் சக்ரஹஸ்தமிச்சா²மி த்வாம் த்³ரஷ்டுமஹம் ததை²வ |
தேநைவ ரூபேண சதுர்பு⁴ஜேநஸஹஸ்ரபா³ஹோ ப⁴வ விஸ்²வமூர்தே || 11- 46||
கிரீடிநம் க³தி³நம் சக்ரஹஸ்தம் = கிரீடமும் கதையும் கையில் சக்கரமுமாக
ததா² ஏவ த்வாம் த்³ரஷ்டும் அஹம் இச்சா²மி = அந்த விதமாகவே உன்னைக் காண நான் விரும்புகிறேன்
விஸ்²வமூர்தே = அகில மூர்த்தியே
ஸஹஸ்ரபா³ஹோ = ஆயிரத் தோளாய்
தேந ஏவ சதுர்பு⁴ஜேந ரூபேண = அதே நான்கு தோலுடன் கூடிய வடிவினை
ப⁴வ = எய்துக.
முன்போலவே, கிரீடமும் தண்டும் கையில் சக்கரமுமாக நின்னைக் காண விரும்புகிறேன். அகில மூர்த்தியே. ஆயிரத் தோளாய், முன்னை நாற்றோள் வடிவினை எய்துக.
श्रीभगवानुवाच
मया प्रसन्नेन तवार्जुनेदं रूपं परं दर्शितमात्मयोगात् ।
तेजोमयं विश्वमनन्तमाद्यं यन्मे त्वदन्येन न दृष्टपूर्वम् ॥११- ४७॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
மயா ப்ரஸந்நேந தவார்ஜுநேத³ம் ரூபம் பரம் த³ர்ஸி²தமாத்மயோகா³த் |
தேஜோமயம் விஸ்²வமநந்தமாத்³யம் யந்மே த்வத³ந்யேந ந த்³ருஷ்டபூர்வம் || 11- 47||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
அர்ஜுந = அர்ஜுனா
ப்ரஸந்நேந = அருள் கொண்டு
மயா ஆத்மயோகா³த் = என்னுடைய யோக சக்தியினால்
பரம் தேஜோமயம் = மிகச் சிறந்ததும் ஒளி மயமானதும்
ஆத்³யம் அநந்தம் = முதல் ஆனதும் முடிவற்றதுமான
யத் மே விஸ்²வம் ரூபம் = எந்த என்னுடைய விஸ்வ ரூபத்தை
தவ த³ர்ஸி²தம் = உனக்குக் காட்டப் பட்டதோ
இத³ம் த்வத் அந்யேந = இவ்வடிவம் உன்னைத் தவிர (வேறு எவராலும்)
ந த்³ருஷ்டபூர்வம் = பார்க்கப் படவில்லை
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: அர்ஜுனா, யான் அருள்கொண்டு ஆத்ம யோகத்தால் எனது பரவடிவை நினக்குக் காண்பித்தேன். ஒளிமயமாய் அனைத்துமாய், எல்லையற்றதாய், ஆதியாகிய இவ் வடிவத்தை இதற்கு முன் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் பார்த்ததே கிடையாது.
न वेदयज्ञाध्ययनैर्न दानैर्न च क्रियाभिर्न तपोभिरुग्रैः ।
एवंरूपः शक्य अहं नृलोके द्रष्टुं त्वदन्येन कुरुप्रवीर ॥११- ४८॥
ந வேத³யஜ்ஞாத்⁴யயநைர்ந தா³நைர்ந ச க்ரியாபி⁴ர்ந தபோபி⁴ருக்³ரை: |
ஏவம்ரூப: ஸ²க்ய அஹம் ந்ருலோகே த்³ரஷ்டும் த்வத³ந்யேந குருப்ரவீர || 11- 48||
வேத³ யஜ்ஞ அத்⁴யயநை: தா³நை: = வேதங்களாலும், வேள்வியாலும், கல்விகளாலும், தானங்களாலும்
க்ரியாபி⁴ = கிரியைகளாலேனும்
உக்³ரை: தப: அபி ச = உக்ரமான தவங்களாலும் கூட
ந்ருலோகே = மனித உலகில்
த்வத் அந்யேந = உன்னையன்றி
ஏவம் ரூப: = இந்த உருவத்தில்
அஹம் த்³ரஷ்டும் ஸ²க்ய = நான் காண இயலாதவன்
குருப்ரவீர = குருகுலத்தில் சிறந்த வீரா!
வேதங்களாலும், வேள்வியாலும், கல்விகளாலும், தானங்களாலும், கிரியைகளாலேனும், மனித உலகத்தில் என்னை இவ்வடிவத்தில் உன்னையன்றி வேறு யாராலும் பார்க்க முடியாது. குருகுலத்தில் சிறந்த வீரா!
मा ते व्यथा मा च विमूढभावो दृष्ट्वा रूपं घोरमीदृङ्ममेदम् ।
व्यपेतभीः प्रीतमनाः पुनस्त्वं तदेव मे रूपमिदं प्रपश्य ॥११- ४९॥
மா தே வ்யதா² மா ச விமூட⁴பா⁴வோ த்³ருஷ்ட்வா ரூபம் கோ⁴ரமீத்³ருங்மமேத³ம் |
வ்யபேதபீ⁴: ப்ரீதமநா: புநஸ்த்வம் ததே³வ மே ரூபமித³ம் ப்ரபஸ்²ய || 11- 49||
ஈத்³ருக் மம கோ⁴ரம் ரூபம் த்³ருஷ்ட்வா = இப்படிப்பட்ட என் கோர வடிவத்தைக் கண்டு
தே வ்யதா² மா = உனக்கு கலக்கம் வேண்டாம்
மா விமூட⁴பா⁴வ: ச = மதி மயக்கமும் வேண்டாம்
த்வம் வ்யபேதபீ⁴: = நீ அச்சம் நீங்கி
ப்ரீதமநா: = இன்புற்ற மனத்துடன்
தத் ஏவ மே இத³ம் ரூபம் புந: ப்ரபஸ்²ய = எனது இந்த வடிவத்தை மறுபடி பார்!
இப்படிப்பட்ட என் கோர வடிவத்தைக் கண்டு கலங்காதே; மயங்காதே, அச்சம் நீங்கி இன்புற்ற மனத்துடன் எனது முன்னை வடிவத்தை நீ இதோ பார்!
संजय उवाच
इत्यर्जुनं वासुदेवस्तथोक्त्वा स्वकं रूपं दर्शयामास भूयः ।
आश्वासयामास च भीतमेनं भूत्वा पुनः सौम्यवपुर्महात्मा ॥११- ५०॥
ஸஞ்ஜய உவாச
இத்யர்ஜுநம் வாஸுதே³வஸ்ததோ²க்த்வா ஸ்வகம் ரூபம் த³ர்ஸ²யாமாஸ பூ⁴ய: |
ஆஸ்²வாஸயாமாஸ ச பீ⁴தமேநம் பூ⁴த்வா புந: ஸௌம்யவபுர்மஹாத்மா || 11- 50||
ஸஞ்ஜய உவாச = சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்
வாஸுதே³வ: இதி அர்ஜுநம் உக்த்வா = இங்ஙனம் வாசுதேவன் அர்ஜுனனிடம் கூறி
பூ⁴ய: ததா² ஸ்வகம் ரூபம் ச = மறுபடியும் அதே விதமான தன்னுடைய உருவத்தையும்
த³ர்ஸ²யாமாஸ = காட்டினான்
புந: மஹாத்மா ஸௌம்யவபு: பூ⁴த்வா = அந்த மகாத்மா மறுபடி தன் இனிய வடிவமெய்தி
ஏநம் பீ⁴தம் ஆஸ்²வாஸயாமாஸ = இந்த அச்சமுற்றிருந்த பார்த்தனை ஆறுதல் கொள்ளச் செய்தான்
சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்: இங்ஙனம் வாசுதேவன் அர்ஜுனனிடங் கூறி, மீட்டுத் தன் பழைய வடிவத்தைக் காட்டினான். அந்த மகாத்மா மறுபடி தன் இனிய வடிவமெய்தி அச்சமுற்றிருந்த பார்த்தனை ஆறுதல் கொள்ளச் செய்தான்.
अर्जुन उवाच
दृष्ट्वेदं मानुषं रूपं तव सौम्यं जनार्दन ।
इदानीमस्मि संवृत्तः सचेताः प्रकृतिं गतः ॥११- ५१॥
அர்ஜுந உவாச
த்³ருஷ்ட்வேத³ம் மாநுஷம் ரூபம் தவ ஸௌம்யம் ஜநார்த³ந |
இதா³நீமஸ்மி ஸம்வ்ருத்த: ஸசேதா: ப்ரக்ருதிம் க³த: || 11- 51||
அர்ஜுந உவாச = அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்
ஜநார்த³ந = ஜனார்த்தனா
தவ இத³ம் ஸௌம்யம் மாநுஷம் ரூபம் = நினது தண்மை பொருந்திய இம்மானிட வடிவத்தை
த்³ருஷ்ட்வா இதா³நீம் = கண்டு இப்போது
ஸசேதா: ஸம்வ்ருத்த: அஸ்மி = நிலையான மனம் கொண்டவனாக ஆகிவிட்டேன்
ப்ரக்ருதிம் க³த: = இயற்கை நிலையெய்தினேன்
அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்: ஜனார்த்தனா, நினது தண்மை பொருந்திய இம்மானிட வடிவத்தைக் கண்டு இப்போது யான் அமைதியுற்றேன். என் உணர்வு மீண்டது; இயற்கை நிலையெய்தினேன்.
श्रीभगवानुवाच
सुदुर्दर्शमिदं रूपं दृष्टवानसि यन्मम ।
देवा अप्यस्य रूपस्य नित्यं दर्शनकाङ्क्षिणः ॥११- ५२॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
ஸுது³ர்த³ர்ஸ²மித³ம் ரூபம் த்³ருஷ்டவாநஸி யந்மம |
தே³வா அப்யஸ்ய ரூபஸ்ய நித்யம் த³ர்ஸ²நகாங்க்ஷிண: || 11- 52||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
மம யத் ரூபம் த்³ருஷ்டவாந் அஸி = என்னுடைய எந்த வடிவம் இப்போது பார்த்தாயோ
இத³ம் ஸுது³ர்த³ர்ஸ²ம் = இது காண்பதற்கு அரிதானது
தே³வா அபி = தேவர்கள் கூட
நித்யம் அஸ்ய ரூபஸ்ய = எப்போதும் இந்த உருவத்தை
த³ர்ஸ²ந காங்க்ஷிண: = காண விருப்பம் கொண்டு இருக்கிறார்கள்
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: காண்பதற்கரிய என் வடிவத்தை இங்குக் கண்டனை, தேவர்கள் கூட இவ்வடிவத்தைக் காண எப்போதும் விரும்பி நிற்கிறார்கள்.
नाहं वेदैर्न तपसा न दानेन न चेज्यया ।
शक्य एवंविधो द्रष्टुं दृष्टवानसि मां यथा ॥११- ५३॥
நாஹம் வேதை³ர்ந தபஸா ந தா³நேந ந சேஜ்யயா |
ஸ²க்ய ஏவம்விதோ⁴ த்³ரஷ்டும் த்³ருஷ்டவாநஸி மாம் யதா² || 11- 53||
யதா² மாம் த்³ருஷ்டவாந் அஸி = எவ்வாறு நீ என்னைப் பார்த்தாயோ
ஏவம்வித⁴: அஹம் = இவ்விதமாக நான்
வேதை³: த்³ரஷ்டும் ந ஸ²க்ய = வேதங்களாலும் காணப் பட முடியாதவன்
தபஸா ந = தவத்தாலும் இல்லை
தா³நேந ந = தானத்தாலும் இல்லை
இஜ்யயா ச ந = வேள்வியாலும் இல்லை
என்னை நீ கண்டபடி, இவ்விதமாக வேதங்களாலும் தவத்தாலும், தானத்தாலும், வேள்வியாலும் என்னைக் காணுதல் இயலாது.
भक्त्या त्वनन्यया शक्य अहमेवंविधोऽर्जुन ।
ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्त्वेन प्रवेष्टुं च परंतप ॥११- ५४॥
ப⁴க்த்யா த்வநந்யயா ஸ²க்ய அஹமேவம்விதோ⁴ऽர்ஜுந |
ஜ்ஞாதும் த்³ரஷ்டும் ச தத்த்வேந ப்ரவேஷ்டும் ச பரந்தப || 11- 54||
து பரந்தப = ஆனால், எதிரிகளை எரிப்பவனே!
அர்ஜுந = அர்ஜுனா
ஏவம் வித⁴: அஹம் = இவ்விதமாக நான்
அநந்யயா: ப⁴க்த்யா = வேறெதுவும் வேண்டாத பக்தியால்
த்³ரஷ்டும் ஸ²க்ய = காணுதல் இயலும்
தத்த்வேந ஜ்ஞாதும் ப்ரவேஷ்டும் ச = உள்ளபடி அறியவும் ஒன்றவும் (முடியும்)
பிறிதிடஞ் செல்லாத பக்தியால் மாத்திரமே என்னை இவ்விதமாக அறிதலும், உள்ளபடி காணுதலும் என்னுட் புகுதலும் இயலும்.
मत्कर्मकृन्मत्परमो मद्भक्तः सङ्गवर्जितः ।
निर्वैरः सर्वभूतेषु यः स मामेति पाण्डव ॥११- ५५॥
மத்கர்மக்ருந்மத்பரமோ மத்³ப⁴க்த: ஸங்க³வர்ஜித: |
நிர்வைர: ஸர்வபூ⁴தேஷு ய: ஸ மாமேதி பாண்ட³வ || 11- 55||
பாண்ட³வ = பாண்டவா!
ய: மத்கர்மக்ருத் = எவன் செய்ய வேண்டிய கடமைகளை என் பொருட்டே செய்வானோ
மத்பரம: = என்னையே அடையவேண்டும் என்று குறிக்கோள் கொள்வானோ
மத்³ப⁴க்த: = என்னிடம் பக்தி கொண்டவனோ
ஸங்க³வர்ஜித: = பற்றற்றவனோ
ஸர்வபூ⁴தேஷு நிர்வைர: = எவ்வுயிரிடத்தும் பகை இல்லாதவனோ
ஸ: = அவன்
மாம் ஏதி = என்னையே அடைகிறான்
என்தொழில் செய்வான், எனைத் தலைக் கொண்டோன்,
என்னுடைய அடியான் பற்றெலாம் இற்றான்,
எவ்வுயி ரிடத்தும் பகைமை யிலாதான் யாவன்,
பாண்டவா! அவனென்னை எய்துவான்.
ॐ तत्सदिति श्रीमद् भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रिकृष्णार्जुन सम्वादे विश्वरूप दर्शनयोगो नामैकादशोऽध्याय: || 11 ||
ஓம் தத் ஸத் – பிரம்ம வித்யை, யோக சாஸ்திரம், உபநிஷத்து எனப்படும்
ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையாகிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுக்கும் அர்ஜுனனுக்கும் இடையே நிகழ்ந்த
உரையாடலில் ‘விஸ்வரூப தர்சன யோகம்’ எனப் பெயர் படைத்த
பதினொன்றாம் அத்தியாயம் நிறைவுற்றது.