Tweet
கீதை – பத்தாவது அத்தியாயம்
Continued
आहुस्त्वामृषयः सर्वे देवर्षिर्नारदस्तथा ।
असितो देवलो व्यासः स्वयं चैव ब्रवीषि मे ॥१०- १३॥
ஆஹுஸ்த்வாம்ருஷய: ஸர்வே தே³வர்ஷிர்நாரத³ஸ்ததா² |
அஸிதோ தே³வலோ வ்யாஸ: ஸ்வயம் சைவ ப்³ரவீஷி மே || 10- 13||
ஸர்வே ருஷய: த்வாம் ஆஹு = முனிவரெல்லாரும் உன்னைப் பற்றி கூறுகிறார்.
ததா² தே³வர்ஷி: நாரத³ = அவ்வாறே தேவரிஷி நாரதரும்
அஸிதோ தே³வலோ வ்யாஸ: ச = அசிதரும் தேவலரும் வியாசரும் (கூறுகிறார்கள்)
ஸ்வயம் ஏவ மே ப்³ரவீஷி = நீயும் அதையே என்னிடம் கூறுகிறாய்
முனிவரெல்லாரும் மொழிகிறார்; தேவரிஷி நாரதருமங்ஙனே நவில்கிறார். அசிதரும் தேவலரும் வியாசரும் அங்ஙனமே செப்புகிறார். இங்கு நீ நேரே எனக்கு அதை உரைக்கின்றாய்.
सर्वमेतदृतं मन्ये यन्मां वदसि केशव ।
न हि ते भगवन्व्यक्तिं विदुर्देवा न दानवाः ॥१०- १४॥
ஸர்வமேதத்³ருதம் மந்யே யந்மாம் வத³ஸி கேஸ²வ |
ந ஹி தே ப⁴க³வந்வ்யக்திம் விது³ர்தே³வா ந தா³நவா: || 10- 14||
கேஸ²வ = கேசவா!
யத் மாம் வத³ஸி = எதை என்னிடம் கூறுகிறாயோ
ஏதத் ஸர்வம் ருதம் மந்யே = இந்த அனைத்தும் உண்மையே என்று எண்ணுகிறேன்
ப⁴க³வந் தே வ்யக்திம் = பகவானே! உங்களுடைய ஸ்வரூபத்தை
தா³நவா: ந விது³: = அசுரர்கள் அறிந்து கொள்ளவில்லை
தே³வா ஹி ந = தேவர்கள் கூட அறிந்து கொள்ள வில்லை.
கேசவா, நினது கிளவி யனைத்தையும் மெய் யெனக் கொண்டேன். பகவனே, விண்ணவரும் அசுரரும் நின் விளக்கத்தை யறிவரோ?
स्वयमेवात्मनात्मानं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तम ।
भूतभावन भूतेश देवदेव जगत्पते ॥१०- १५॥
ஸ்வயமேவாத்மநாத்மாநம் வேத்த² த்வம் புருஷோத்தம |
பூ⁴தபா⁴வந பூ⁴தேஸ² தே³வதே³வ ஜக³த்பதே || 10- 15||
புருஷோத்தம! த்வம் = புருஷோத்தமா நீ
ஆத்மநா ஆத்மாநம் = தன்னால் தன்னை
ஸ்வயம் ஏவ வேத்த² = தானே அறிய வல்லவன்
பூ⁴தபா⁴வந = பூதங்களானாய்
பூ⁴தேஸ² = பூதத் தலைவனே
தே³வதே³வ = தேவ தேவ
ஜக³த்பதே = வையத்து இறைவா!
புருஷோத்தமா, உன்னை நீயே அறிவாய். பூதங்களானாய்! பூதத் தலைவனே! தேவ தேவ! வையத் திறைவா!
वक्तुमर्हस्यशेषेण दिव्या ह्यात्मविभूतयः ।
याभिर्विभूतिभिर्लोकानिमांस्त्वं व्याप्य तिष्ठसि ॥१०- १६॥
வக்துமர்ஹஸ்யஸே²ஷேண தி³வ்யா ஹ்யாத்மவிபூ⁴தய: |
யாபி⁴ர்விபூ⁴திபி⁴ர்லோகாநிமாம்ஸ்த்வம் வ்யாப்ய திஷ்ட²ஸி || 10- 16||
யாபி⁴: விபூ⁴திபி⁴: = எந்த மகிமைகளால்
இமாந் லோகாந் வ்யாப்ய திஷ்ட²ஸி = நீ இவ்வுலகங்களைச் சூழ்ந்து நிற்கிறாயோ
தி³வ்யா: ஆத்மவிபூ⁴தய:= தெய்வீக சிறப்புடைய பெருமைகளை
த்வம் ஹி = நீயேதான்
அஸே²ஷேண வக்தும் அர்ஹஸி = முழுமையாக கூறுவதற்கு திறமை உள்ளவன்
எந்த மகிமைகளால் நீ இவ்வுலகங்களைச் சூழ்ந்து நிற்கிறாயோ, அந்த நின் மகிமைகள் தேவத்தன்மையுடையன. அவற்றை எனக்கு மிச்சமின்றி உணர்த்த வேண்டுகிறேன்.
कथं विद्यामहं योगिंस्त्वां सदा परिचिन्तयन् ।
केषु केषु च भावेषु चिन्त्योऽसि भगवन्मया ॥१०- १७॥
கத²ம் வித்³யாமஹம் யோகி³ம்ஸ்த்வாம் ஸதா³ பரிசிந்தயந் |
கேஷு கேஷு ச பா⁴வேஷு சிந்த்யோऽஸி ப⁴க³வந்மயா || 10- 17||
யோகி³ந் = யோகியே!
கத²ம் ஸதா³ பரிசிந்தயந் = எவ்வாறு எப்போதும் தியானித்து
அஹம் த்வாம் வித்³யாம் = நான் உன்னை உணருவேன்?
ப⁴க³வந்! = பகவனே!
கேஷு கேஷு பா⁴வேஷு ச = எந்தெந்த ஸ்வரூபங்களில்
மயா சிந்த்ய: அஸி = என்னால் தியானிக்குமாறு இருக்கிறாய்
யோகி! எப்போதும் உன்னையே சிந்தித்து நின்னை யுணருமாறெங்ஙனே? பகவனே! எவ்வெப் படிகளில் நின்னை யான் கருதல் வேண்டும்?
विस्तरेणात्मनो योगं विभूतिं च जनार्दन ।
भूयः कथय तृप्तिर्हि शृण्वतो नास्ति मेऽमृतम् ॥१०- १८॥
விஸ்தரேணாத்மநோ யோக³ம் விபூ⁴திம் ச ஜநார்த³ந |
பூ⁴ய: கத²ய த்ருப்திர்ஹி ஸ்²ருண்வதோ நாஸ்தி மேऽம்ருதம் || 10- 18||
ஜநார்த³ந = ஜனார்த்தனா
ஆத்மந: யோக³ம் விபூ⁴திம் ச = உன்னுடைய யோகத்தையும் பெருமையையும்
விஸ்தரேண = விரிவாக
பூ⁴ய: கத²ய = மற்றொரு முறை சொல்க
ஹி அம்ருதம் ஸ்²ருண்வத: = ஏனெனில் அமுதம் போன்ற சொற்கள்
மே த்ருப்தி நாஸ்தி = எனக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லை (மேலும் கேட்க வேண்டும் போல இருக்கிறது)
ஜனார்த்தனா, நின் யோகத்தையும் பெருமையையும் விரித்து மற்றொரு முறை சொல்க. அமிர்தம் போன்ற நின் சொற்கள் எனக்குத் தெவிட்டவில்லை.
श्रीभगवानुवाच
हन्त ते कथयिष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतयः ।
प्राधान्यतः कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥१०- १९॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
ஹந்த தே கத²யிஷ்யாமி தி³வ்யா ஹ்யாத்மவிபூ⁴தய: |
ப்ராதா⁴ந்யத: குருஸ்²ரேஷ்ட² நாஸ்த்யந்தோ விஸ்தரஸ்ய மே || 10- 19||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
குருஸ்²ரேஷ்ட² = குரு குலத்தில் சிறந்தவனே!
ஆத்மவிபூ⁴தய: தி³வ்யா: = என் பெருமைகள் தெய்வீகமானவை
ஹந்த = இப்பொழுது
தே = உனக்கு
ப்ராதா⁴ந்யத: = பிரதானமானவற்றை
கத²யிஷ்யாமி = சொல்லுகிறேன்
ஹி மே = ஏனெனில் என்னுடைய
விஸ்தரஸ்ய = விரிவுக்கு
அந்த: நாஸ்தி = முடிவு இல்லை
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: அச்ச! என் ஆத்மப் பெருமைகள் தேவத்தன்மை உடையனவே. அவற்றுள் பிரதானமானவற்றை நினக்குச் சொல்லுகிறேன். எனது விஸ்தாரத்துக்கு முடிவில்லை.
अहमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थितः ।
अहमादिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च ॥१०- २०॥
அஹமாத்மா கு³டா³கேஸ² ஸர்வபூ⁴தாஸ²யஸ்தி²த: |
அஹமாதி³ஸ்²ச மத்⁴யம் ச பூ⁴தாநாமந்த ஏவ ச || 10- 20||
கு³டா³கேஸ² = அர்ஜுனா
ஸர்வபூ⁴த ஆஸ²யஸ்தி²த: ஆத்மா அஹம் = உயிர்கள் அனைத்தின் உள்ளே நிற்கும் ஆத்மா நான்
பூ⁴தாநாம் ஆதி³ ச = அவ்வுயிர்களின் ஆதி
மத்⁴யம் ச = இடையும்
அந்த: ச அஹம் ஏவ = அவற்றின் இறுதியும் நானே தான்
அர்ஜுனா, உயிர்களனைத்தின் உள்ளே நிற்கும் ஆத்மா நான். அவ்வுயிர்களின் ஆதி நான். இடையும் அவற்றின் இறுதியும் யானே.
आदित्यानामहं विष्णुर्ज्योतिषां रविरंशुमान् ।
मरीचिर्मरुतामस्मि नक्षत्राणामहं शशी ॥१०- २१॥
ஆதி³த்யாநாமஹம் விஷ்ணுர்ஜ்யோதிஷாம் ரவிரம்ஸு²மாந் |
மரீசிர்மருதாமஸ்மி நக்ஷத்ராணாமஹம் ஸ²ஸீ² || 10- 21||
ஆதி³த்யாநாம் விஷ்ணு = ஆதித்யர்களில் நான் விஷ்ணு
ஜ்யோதிஷாம் அம்ஸு²மாந் ரவி: = ஒளிகளில் நான் கதிர்களுடன் கூடிய சூரியன்
மருதாம் மரீசி: = வாயு தேவர்களில் நான் மரீசி
நக்ஷத்ராணாம் அஹம் ஸ²ஸீ² அஹம் அஸ்மி = நட்சத்திரங்களுள் சந்திரனாக நான் இருக்கிறேன்
ஆதித்யர்களில் நான் விஷ்ணு; ஒளிகளில் நான் கதிர் சான்ற ஞாயிறு; காற்றுகளில் மரீசி; நக்ஷத்திரங்களில் சந்திரன்.
वेदानां सामवेदोऽस्मि देवानामस्मि वासवः ।
इन्द्रियाणां मनश्चास्मि भूतानामस्मि चेतना ॥१०- २२॥
வேதா³நாம் ஸாமவேதோ³ऽஸ்மி தே³வாநாமஸ்மி வாஸவ: |
இந்த்³ரியாணாம் மநஸ்²சாஸ்மி பூ⁴தாநாமஸ்மி சேதநா || 10- 22||
வேதா³நாம் ஸாமவேத³: அஸ்மி = வேதங்களில் நான் சாமவேதமாக இருக்கிறேன்
தே³வாநாம் வாஸவ: அஸ்மி = தேவரில் இந்திரனாக இருக்கிறேன்
இந்த்³ரியாணாம் மந அஸ்மி = புலன்களில் மனமாக இருக்கிறேன்
ச பூ⁴தாநாம் சேதநா அஸ்மி = மேலும் உயிர்களிடத்தே உணர்வாக இருக்கிறேன்
வேதங்களில் யான் சாமவேதம்; தேவரில் இந்திரன்; புலன்களில் மனம் யான்; உயிர்களிடத்தே உணர்வு நான்.
रुद्राणां शंकरश्चास्मि वित्तेशो यक्षरक्षसाम् ।
वसूनां पावकश्चास्मि मेरुः शिखरिणामहम् ॥१०- २३॥
ருத்³ராணாம் ஸ²ங்கரஸ்²சாஸ்மி வித்தேஸோ² யக்ஷரக்ஷஸாம் |
வஸூநாம் பாவகஸ்²சாஸ்மி மேரு: ஸி²க²ரிணாமஹம் || 10- 23||
ருத்³ராணாம் ஸ²ங்கர: = ருத்திரர்களில் நான் சங்கரன்
யக்ஷரக்ஷஸாம் வித்தேஸ²: = இயக்கர் அரக்கருள் குபேரன்
வஸூநாம் பாவக: = வசுக்களில் நான் தீ
ச ஸி²க²ரிணாம் அஹம் மேரு: அஸ்மி = மலைகளில் மேருவாக இருக்கிறேன்
ருத்திரர்களில் நான் சங்கரன்; இயக்கர் அரக்கருள் யான் குபேரன். வசுக்களில் நான் தீ; மலைகளில் மேரு.
पुरोधसां च मुख्यं मां विद्धि पार्थ बृहस्पतिम् ।
सेनानीनामहं स्कन्दः सरसामस्मि सागरः ॥१०- २४॥
புரோத⁴ஸாம் ச முக்²யம் மாம் வித்³தி⁴ பார்த² ப்³ருஹஸ்பதிம் |
ஸேநாநீநாமஹம் ஸ்கந்த³: ஸரஸாமஸ்மி ஸாக³ர: || 10- 24||
புரோத⁴ஸாம் ப்³ருஹஸ்பதிம் = புரோகிதர்களில் தலைவனாகிய பிரகஸ்பதி
மாம் வித்³தி⁴ பார்த² = என்று என்னை அறிந்து கொள் பார்த்தா!
ஸேநாநீநாம் அஹம் ஸ்கந்த³: = படைத்தலைவரில் நான் கந்தன்
ஸரஸாம் ஸாக³ர: அஸ்மி = நீர் நிலைகளில் நான் கடலாக இருக்கிறேன்
பார்த்தா, புரோகிதர்களில் தலைவனாகிய பிரகஸ்பதி நான் என்றுணர். படைத்தலைவரில் நான் கந்தன். நீர் நிலைகளில் நான் கடல்.
Continued
आहुस्त्वामृषयः सर्वे देवर्षिर्नारदस्तथा ।
असितो देवलो व्यासः स्वयं चैव ब्रवीषि मे ॥१०- १३॥
ஆஹுஸ்த்வாம்ருஷய: ஸர்வே தே³வர்ஷிர்நாரத³ஸ்ததா² |
அஸிதோ தே³வலோ வ்யாஸ: ஸ்வயம் சைவ ப்³ரவீஷி மே || 10- 13||
ஸர்வே ருஷய: த்வாம் ஆஹு = முனிவரெல்லாரும் உன்னைப் பற்றி கூறுகிறார்.
ததா² தே³வர்ஷி: நாரத³ = அவ்வாறே தேவரிஷி நாரதரும்
அஸிதோ தே³வலோ வ்யாஸ: ச = அசிதரும் தேவலரும் வியாசரும் (கூறுகிறார்கள்)
ஸ்வயம் ஏவ மே ப்³ரவீஷி = நீயும் அதையே என்னிடம் கூறுகிறாய்
முனிவரெல்லாரும் மொழிகிறார்; தேவரிஷி நாரதருமங்ஙனே நவில்கிறார். அசிதரும் தேவலரும் வியாசரும் அங்ஙனமே செப்புகிறார். இங்கு நீ நேரே எனக்கு அதை உரைக்கின்றாய்.
सर्वमेतदृतं मन्ये यन्मां वदसि केशव ।
न हि ते भगवन्व्यक्तिं विदुर्देवा न दानवाः ॥१०- १४॥
ஸர்வமேதத்³ருதம் மந்யே யந்மாம் வத³ஸி கேஸ²வ |
ந ஹி தே ப⁴க³வந்வ்யக்திம் விது³ர்தே³வா ந தா³நவா: || 10- 14||
கேஸ²வ = கேசவா!
யத் மாம் வத³ஸி = எதை என்னிடம் கூறுகிறாயோ
ஏதத் ஸர்வம் ருதம் மந்யே = இந்த அனைத்தும் உண்மையே என்று எண்ணுகிறேன்
ப⁴க³வந் தே வ்யக்திம் = பகவானே! உங்களுடைய ஸ்வரூபத்தை
தா³நவா: ந விது³: = அசுரர்கள் அறிந்து கொள்ளவில்லை
தே³வா ஹி ந = தேவர்கள் கூட அறிந்து கொள்ள வில்லை.
கேசவா, நினது கிளவி யனைத்தையும் மெய் யெனக் கொண்டேன். பகவனே, விண்ணவரும் அசுரரும் நின் விளக்கத்தை யறிவரோ?
स्वयमेवात्मनात्मानं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तम ।
भूतभावन भूतेश देवदेव जगत्पते ॥१०- १५॥
ஸ்வயமேவாத்மநாத்மாநம் வேத்த² த்வம் புருஷோத்தம |
பூ⁴தபா⁴வந பூ⁴தேஸ² தே³வதே³வ ஜக³த்பதே || 10- 15||
புருஷோத்தம! த்வம் = புருஷோத்தமா நீ
ஆத்மநா ஆத்மாநம் = தன்னால் தன்னை
ஸ்வயம் ஏவ வேத்த² = தானே அறிய வல்லவன்
பூ⁴தபா⁴வந = பூதங்களானாய்
பூ⁴தேஸ² = பூதத் தலைவனே
தே³வதே³வ = தேவ தேவ
ஜக³த்பதே = வையத்து இறைவா!
புருஷோத்தமா, உன்னை நீயே அறிவாய். பூதங்களானாய்! பூதத் தலைவனே! தேவ தேவ! வையத் திறைவா!
वक्तुमर्हस्यशेषेण दिव्या ह्यात्मविभूतयः ।
याभिर्विभूतिभिर्लोकानिमांस्त्वं व्याप्य तिष्ठसि ॥१०- १६॥
வக்துமர்ஹஸ்யஸே²ஷேண தி³வ்யா ஹ்யாத்மவிபூ⁴தய: |
யாபி⁴ர்விபூ⁴திபி⁴ர்லோகாநிமாம்ஸ்த்வம் வ்யாப்ய திஷ்ட²ஸி || 10- 16||
யாபி⁴: விபூ⁴திபி⁴: = எந்த மகிமைகளால்
இமாந் லோகாந் வ்யாப்ய திஷ்ட²ஸி = நீ இவ்வுலகங்களைச் சூழ்ந்து நிற்கிறாயோ
தி³வ்யா: ஆத்மவிபூ⁴தய:= தெய்வீக சிறப்புடைய பெருமைகளை
த்வம் ஹி = நீயேதான்
அஸே²ஷேண வக்தும் அர்ஹஸி = முழுமையாக கூறுவதற்கு திறமை உள்ளவன்
எந்த மகிமைகளால் நீ இவ்வுலகங்களைச் சூழ்ந்து நிற்கிறாயோ, அந்த நின் மகிமைகள் தேவத்தன்மையுடையன. அவற்றை எனக்கு மிச்சமின்றி உணர்த்த வேண்டுகிறேன்.
कथं विद्यामहं योगिंस्त्वां सदा परिचिन्तयन् ।
केषु केषु च भावेषु चिन्त्योऽसि भगवन्मया ॥१०- १७॥
கத²ம் வித்³யாமஹம் யோகி³ம்ஸ்த்வாம் ஸதா³ பரிசிந்தயந் |
கேஷு கேஷு ச பா⁴வேஷு சிந்த்யோऽஸி ப⁴க³வந்மயா || 10- 17||
யோகி³ந் = யோகியே!
கத²ம் ஸதா³ பரிசிந்தயந் = எவ்வாறு எப்போதும் தியானித்து
அஹம் த்வாம் வித்³யாம் = நான் உன்னை உணருவேன்?
ப⁴க³வந்! = பகவனே!
கேஷு கேஷு பா⁴வேஷு ச = எந்தெந்த ஸ்வரூபங்களில்
மயா சிந்த்ய: அஸி = என்னால் தியானிக்குமாறு இருக்கிறாய்
யோகி! எப்போதும் உன்னையே சிந்தித்து நின்னை யுணருமாறெங்ஙனே? பகவனே! எவ்வெப் படிகளில் நின்னை யான் கருதல் வேண்டும்?
विस्तरेणात्मनो योगं विभूतिं च जनार्दन ।
भूयः कथय तृप्तिर्हि शृण्वतो नास्ति मेऽमृतम् ॥१०- १८॥
விஸ்தரேணாத்மநோ யோக³ம் விபூ⁴திம் ச ஜநார்த³ந |
பூ⁴ய: கத²ய த்ருப்திர்ஹி ஸ்²ருண்வதோ நாஸ்தி மேऽம்ருதம் || 10- 18||
ஜநார்த³ந = ஜனார்த்தனா
ஆத்மந: யோக³ம் விபூ⁴திம் ச = உன்னுடைய யோகத்தையும் பெருமையையும்
விஸ்தரேண = விரிவாக
பூ⁴ய: கத²ய = மற்றொரு முறை சொல்க
ஹி அம்ருதம் ஸ்²ருண்வத: = ஏனெனில் அமுதம் போன்ற சொற்கள்
மே த்ருப்தி நாஸ்தி = எனக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லை (மேலும் கேட்க வேண்டும் போல இருக்கிறது)
ஜனார்த்தனா, நின் யோகத்தையும் பெருமையையும் விரித்து மற்றொரு முறை சொல்க. அமிர்தம் போன்ற நின் சொற்கள் எனக்குத் தெவிட்டவில்லை.
श्रीभगवानुवाच
हन्त ते कथयिष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतयः ।
प्राधान्यतः कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥१०- १९॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
ஹந்த தே கத²யிஷ்யாமி தி³வ்யா ஹ்யாத்மவிபூ⁴தய: |
ப்ராதா⁴ந்யத: குருஸ்²ரேஷ்ட² நாஸ்த்யந்தோ விஸ்தரஸ்ய மே || 10- 19||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
குருஸ்²ரேஷ்ட² = குரு குலத்தில் சிறந்தவனே!
ஆத்மவிபூ⁴தய: தி³வ்யா: = என் பெருமைகள் தெய்வீகமானவை
ஹந்த = இப்பொழுது
தே = உனக்கு
ப்ராதா⁴ந்யத: = பிரதானமானவற்றை
கத²யிஷ்யாமி = சொல்லுகிறேன்
ஹி மே = ஏனெனில் என்னுடைய
விஸ்தரஸ்ய = விரிவுக்கு
அந்த: நாஸ்தி = முடிவு இல்லை
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: அச்ச! என் ஆத்மப் பெருமைகள் தேவத்தன்மை உடையனவே. அவற்றுள் பிரதானமானவற்றை நினக்குச் சொல்லுகிறேன். எனது விஸ்தாரத்துக்கு முடிவில்லை.
अहमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थितः ।
अहमादिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च ॥१०- २०॥
அஹமாத்மா கு³டா³கேஸ² ஸர்வபூ⁴தாஸ²யஸ்தி²த: |
அஹமாதி³ஸ்²ச மத்⁴யம் ச பூ⁴தாநாமந்த ஏவ ச || 10- 20||
கு³டா³கேஸ² = அர்ஜுனா
ஸர்வபூ⁴த ஆஸ²யஸ்தி²த: ஆத்மா அஹம் = உயிர்கள் அனைத்தின் உள்ளே நிற்கும் ஆத்மா நான்
பூ⁴தாநாம் ஆதி³ ச = அவ்வுயிர்களின் ஆதி
மத்⁴யம் ச = இடையும்
அந்த: ச அஹம் ஏவ = அவற்றின் இறுதியும் நானே தான்
அர்ஜுனா, உயிர்களனைத்தின் உள்ளே நிற்கும் ஆத்மா நான். அவ்வுயிர்களின் ஆதி நான். இடையும் அவற்றின் இறுதியும் யானே.
आदित्यानामहं विष्णुर्ज्योतिषां रविरंशुमान् ।
मरीचिर्मरुतामस्मि नक्षत्राणामहं शशी ॥१०- २१॥
ஆதி³த்யாநாமஹம் விஷ்ணுர்ஜ்யோதிஷாம் ரவிரம்ஸு²மாந் |
மரீசிர்மருதாமஸ்மி நக்ஷத்ராணாமஹம் ஸ²ஸீ² || 10- 21||
ஆதி³த்யாநாம் விஷ்ணு = ஆதித்யர்களில் நான் விஷ்ணு
ஜ்யோதிஷாம் அம்ஸு²மாந் ரவி: = ஒளிகளில் நான் கதிர்களுடன் கூடிய சூரியன்
மருதாம் மரீசி: = வாயு தேவர்களில் நான் மரீசி
நக்ஷத்ராணாம் அஹம் ஸ²ஸீ² அஹம் அஸ்மி = நட்சத்திரங்களுள் சந்திரனாக நான் இருக்கிறேன்
ஆதித்யர்களில் நான் விஷ்ணு; ஒளிகளில் நான் கதிர் சான்ற ஞாயிறு; காற்றுகளில் மரீசி; நக்ஷத்திரங்களில் சந்திரன்.
वेदानां सामवेदोऽस्मि देवानामस्मि वासवः ।
इन्द्रियाणां मनश्चास्मि भूतानामस्मि चेतना ॥१०- २२॥
வேதா³நாம் ஸாமவேதோ³ऽஸ்மி தே³வாநாமஸ்மி வாஸவ: |
இந்த்³ரியாணாம் மநஸ்²சாஸ்மி பூ⁴தாநாமஸ்மி சேதநா || 10- 22||
வேதா³நாம் ஸாமவேத³: அஸ்மி = வேதங்களில் நான் சாமவேதமாக இருக்கிறேன்
தே³வாநாம் வாஸவ: அஸ்மி = தேவரில் இந்திரனாக இருக்கிறேன்
இந்த்³ரியாணாம் மந அஸ்மி = புலன்களில் மனமாக இருக்கிறேன்
ச பூ⁴தாநாம் சேதநா அஸ்மி = மேலும் உயிர்களிடத்தே உணர்வாக இருக்கிறேன்
வேதங்களில் யான் சாமவேதம்; தேவரில் இந்திரன்; புலன்களில் மனம் யான்; உயிர்களிடத்தே உணர்வு நான்.
रुद्राणां शंकरश्चास्मि वित्तेशो यक्षरक्षसाम् ।
वसूनां पावकश्चास्मि मेरुः शिखरिणामहम् ॥१०- २३॥
ருத்³ராணாம் ஸ²ங்கரஸ்²சாஸ்மி வித்தேஸோ² யக்ஷரக்ஷஸாம் |
வஸூநாம் பாவகஸ்²சாஸ்மி மேரு: ஸி²க²ரிணாமஹம் || 10- 23||
ருத்³ராணாம் ஸ²ங்கர: = ருத்திரர்களில் நான் சங்கரன்
யக்ஷரக்ஷஸாம் வித்தேஸ²: = இயக்கர் அரக்கருள் குபேரன்
வஸூநாம் பாவக: = வசுக்களில் நான் தீ
ச ஸி²க²ரிணாம் அஹம் மேரு: அஸ்மி = மலைகளில் மேருவாக இருக்கிறேன்
ருத்திரர்களில் நான் சங்கரன்; இயக்கர் அரக்கருள் யான் குபேரன். வசுக்களில் நான் தீ; மலைகளில் மேரு.
पुरोधसां च मुख्यं मां विद्धि पार्थ बृहस्पतिम् ।
सेनानीनामहं स्कन्दः सरसामस्मि सागरः ॥१०- २४॥
புரோத⁴ஸாம் ச முக்²யம் மாம் வித்³தி⁴ பார்த² ப்³ருஹஸ்பதிம் |
ஸேநாநீநாமஹம் ஸ்கந்த³: ஸரஸாமஸ்மி ஸாக³ர: || 10- 24||
புரோத⁴ஸாம் ப்³ருஹஸ்பதிம் = புரோகிதர்களில் தலைவனாகிய பிரகஸ்பதி
மாம் வித்³தி⁴ பார்த² = என்று என்னை அறிந்து கொள் பார்த்தா!
ஸேநாநீநாம் அஹம் ஸ்கந்த³: = படைத்தலைவரில் நான் கந்தன்
ஸரஸாம் ஸாக³ர: அஸ்மி = நீர் நிலைகளில் நான் கடலாக இருக்கிறேன்
பார்த்தா, புரோகிதர்களில் தலைவனாகிய பிரகஸ்பதி நான் என்றுணர். படைத்தலைவரில் நான் கந்தன். நீர் நிலைகளில் நான் கடல்.