Tweet
Baala Kaanda - Sarga 40
In this Sarga, the Dēvas are assured by Lord Brahma that all the sons of Sagara, who were digging the earth indiscriminately killing many living beings in that process, will themselves be killed by Kapila, a form of Vishṇu.
The princes continue to dig the earth in all directions. They see the mighty elephants that are holding the earth in position. Finally they find the horse where Kapila lives. They go on to kill him. But the powerful Kapila turns them into ashes.
1.40.1
தேவதாநாம் வச: ஸ்ருத்வா பகவாந் வை பிதாமஹ: ।
ப்ரத்யுவாச ஸுஸந்த்ரஸ்தாந் க்ருதாந்தபலமோஹிதாந் ॥
dēvatānāṃ vacaḥ ṡrutvā bhagavān vai pitāmahaḥ ।
pratyuvāca susantrastān kṛtāntabalamōhitān ॥
Hearing those words of the Dēvas,
who were disoriented and frightened
by the acts of Providence, the
Progenitor of all peoples, lord Brahma, said:
1.40.2-3a
யஸ்யேயம் வஸுதா க்ருத்ஸ்நா வாஸுதேவஸ்ய தீமத: ।
காபிலம் ரூபமாஸ்தாய தாரயத்யநிஸம் தராம் ॥
தஸ்ய கோபாக்நிநா தக்தா பவிஷ்யந்தி ந்ருபாத்மஜா: ।
yasyēyaṃ vasudhā kṛtsnā vāsudēvasya dhīmataḥ ।
kāpilaṃ rūpamāsthāya dhārayatyaniṡaṃ dharām ॥
tasya kōpāgninā dagdhā bhaviṣyanti nṛpātmajāḥ ।
All this earth belongs to Vāsudēva, the brilliant.
As Kapila, he is holding it in place.
All the princes (sons of Sagara) will
be burnt to ashes by the wrath of Kapila.
1.40.3b-4a
ப்ருதிவ்யாஸ்சாபி நிர்பேதோ த்ருஷ்ட ஏவ ஸநாதந: ॥
ஸகரஸ்ய ச புத்ராணாம் விநாஸோऽதீர்கஜீவிநாம் ।
pṛthivyāṡcāpi nirbhēdō dṛṣṭa ēva sanātanaḥ ॥
sagarasya ca putrāṇāṃ vināṡō'dīrghajīvinām ।
May it be understood that the end of the
princes is nearing, and hence were they
breaking the ground indiscriminately.
1.40.4b-5a
பிதாமஹவச: ஸ்ருத்வா த்ரயஸ்த்ரிம்ஸதரிந்தம ॥
தேவா: பரமஸம்ஹ்ருஷ்டா: புநர்ஜக்முர்யதாகதம் ।
pitāmahavacaḥ ṡrutvā trayastriṃṡadarindama ॥
dēvāḥ paramasaṃhṛṣṭāḥ punarjagmuryathāgatam ।
O tormentor of foes!
Hearing those words of the Progenitor,
the thirty three Dēvas left to their original places,
feeling relieved and happy at heart.
1.40.5b-6a
ஸகரஸ்ய ச புத்ராணாம் ப்ராதுராஸீந்மஹாத்மநாம் ॥
ப்ருதிவ்யாம் பித்யமாநாயாம் நிர்காதஸமநி:ஸ்வந: ।
sagarasya ca putrāṇāṃ prādurāsīnmahātmanām ॥
pṛthivyāṃ bhidyamānāyāṃ nirghātasamaniḥsvanaḥ ।
The mighty sons of king Sagara
heard a loud sound like that of a thunderbolt
while they were breaking the earth apart.
1.40.6b-7a
ததோ பித்த்வா மஹீம் ஸர்வே க்ருத்வா சாபி ப்ரதக்ஷிணம் ॥
ஸஹிதா: ஸாகரா: ஸர்வே பிதரம் வாக்யமப்ருவந் ।
tatō bhittvā mahīṃ sarvē kṛtvā cāpi pradakṣiṇam ॥
sahitāḥ sāgarāḥ sarvē pitaraṃ vākyamabruvan ।
After going around the entire earth, breaking it apart,
they returned together to their father Sagara and said:
1.40.7b-9a
பரிக்ராந்தா மஹீ ஸர்வா ஸத்த்வவந்தஸ்ச ஸூதிதா: ॥
தேவதாநவரக்ஷாம்ஸி பிஸாசோரககிந்நரா: ।
ந ச பஸ்யாமஹேऽஸ்வம் தமஸ்வஹர்தாரமேவ ச ॥
கிம் கரிஷ்யாம பத்ரம் தே புத்திரத்ர விசார்யதாம் ।
parikrāntā mahī sarvā sattvavantaṡca sūditāḥ ॥
dēvadānavarakṣāṃsi piṡācōragakinnarāḥ ।
na ca paṡyāmahē'ṡvaṃ tamaṡvahartāramēva ca ॥
kiṃ kariṣyāma bhadraṃ tē buddhiratra vicāryatām ।
We went around every part of the earth.
Many mighty Dēvas, Dānavas, Rākshasas,
Pisācas, Uragas and Kinnaras died.
Even then, we could find neither the horse
nor the abductor of the horse!
What shall we do! Please direct us.
May all bode well for you!
1.40.9b-10a
தேஷாம் தத்வசநம் ஸ்ருத்வா புத்ராணாம் ராஜஸத்தம: ॥
ஸமந்யுரப்ரவீத்வாக்யம் ஸகரோ ரகுநந்தந ।
tēṣāṃ tadvacanaṃ ṡrutvā putrāṇāṃ rājasattamaḥ ॥
samanyurabravīdvākyaṃ sagarō raghunandana ।
O prince of Raghu dynasty!
Hearing those words of his sons,
the notable king became angry and said:
1.40.10b-11a
பூய: கநத பத்ரம் வோ நிர்பித்ய வஸுதாதலம் ॥
அஸ்வஹர்தாரமாஸாத்ய க்ருதார்தாஸ்ச நிவர்தத ।
bhūyaḥ khanata bhadraṃ vō nirbhidya vasudhātalam ॥
aṡvahartāramāsādya kṛtārthāṡca nivartatha ।
Go again and break the surface of the entire earth
and dig everywhere till you find the abductor of the horse!
May all bode well for you!
1.40.11b-12a
பிதுர்வசநமாஸாத்ய ஸகரஸ்ய மஹாத்மந: ॥
ஷஷ்டி: புத்ரஸஹஸ்ராணி ரஸாதலமபித்ரவந் ।
piturvacanamāsādya sagarasya mahātmanaḥ ॥
ṣaṣṭiḥ putrasahasrāṇi rasātalamabhidravan ।
Having heard those reinforcing words from the father,
the sixty thousand sons went to the nether layers of the world.
1.40.12b-13a
கந்யமாநே ததஸ்தஸ்மிந் தத்ருஸு: பர்வதோபமம் ॥
திஸாகஜம் விரூபாக்ஷம் தாரயந்தம் மஹீதலம் ।
khanyamānē tatastasmin dadṛṡuḥ parvatōpamam ॥
diṡāgajaṃ virūpākṣaṃ dhārayantaṃ mahītalam ।
As they were digging, they saw
a mighty elephant by name Viroopāksha
that was as big as a mountain,
holding the earth.
1.40.13b-14a
ஸபர்வதவநாம் க்ருத்ஸ்நாம் ப்ருதிவீம் ரகுநந்தந ॥
ஸிரஸா தாரயாமாஸ விரூபாக்ஷோ மஹாகஜ: ।
saparvatavanāṃ kṛtsnāṃ pṛthivīṃ raghunandana ॥
ṡirasā dhārayāmāsa virūpākṣō mahāgajaḥ ।
O prince of Raghu dynasty!
That mighty elephant by name Viroopāksha
was bearing the entire earth on its head,
along with all the mountains and forests.
1.40.14b-15a
யதா பர்வணி காகுத்ஸ்த விஸ்ரமார்தம் மஹாகஜ: ॥
கேதாச்சாலயதே ஸீர்ஷம் பூமிகம்பஸ்ததா பவேத் ।
yadā parvaṇi kākutstha viṡramārthaṃ mahāgajaḥ ॥
khēdāccālayatē ṡīrṣaṃ bhūmikampastadā bhavēt ।
O prince of Kākutstha dynasty!
We experience earthquakes whenever that
mighty elephant shakes its head when tired.
1.40.15b-16a
தம் தே ப்ரதக்ஷிணம் க்ருத்வா திஸாபாலம் மஹாகஜம் ॥
மாநயந்தோ ஹி தே ராம ஜக்முர்பித்த்வா ரஸாதலம் ।
taṃ tē pradakṣiṇaṃ kṛtvā diṡāpālaṃ mahāgajam ॥
mānayantō hi tē rāma jagmurbhittvā rasātalam ।
O Rāma! They paid respects to that
mighty elephant by bowing and circumambulating,
and proceeded to dig the earth.
1.40.16b-18a
தத: பூர்வாம் திஸம் பித்த்வா தக்ஷிணாம் பிபிது: புந: ॥
தக்ஷிணஸ்யாமபி திஸி தத்ருஸுஸ்தே மஹாகஜம் ।
மஹாபத்மம் மஹாத்மாநம் ஸுமஹத்பர்வதோபமம் ॥
ஸிரஸா தாரயந்தம் தே விஸ்மயம் ஜக்முருத்தமம் ।
tataḥ pūrvāṃ diṡaṃ bhittvā dakṣiṇāṃ bibhiduḥ punaḥ ॥
dakṣiṇasyāmapi diṡi dadṛṡustē mahāgajam ।
mahāpadmaṃ mahātmānaṃ sumahatparvatōpamam ॥
ṡirasā dhārayantaṃ tē vismayaṃ jagmuruttamam ।
Thus, after digging in the east,
they proceeded to dig to the south. And even there,
they found a mighty elephant by name
Mahāpadma, that looked like a mountain
holding the earth on its head,
and were amazed by that sight.
1.40.18b-20a
தத: ப்ரதக்ஷிணம் க்ருத்வா ஸகரஸ்ய மஹாத்மந: ॥
ஷஷ்டி: புத்ரஸஹஸ்ராணி பஸ்சிமாம் பிபிதுர்திஸம் ।
பஸ்சிமாயாமபி திஸி மஹாந்தமசலோபமம் ॥
திஸாகஜம் ஸௌமநஸம் தத்ருஸுஸ்தே மஹாபலா: ।
tataḥ pradakṣiṇaṃ kṛtvā sagarasya mahātmanaḥ ॥
ṣaṣṭiḥ putrasahasrāṇi paṡcimāṃ bibhidurdiṡam ।
paṡcimāyāmapi diṡi mahāntamacalōpamam ॥
diṡāgajaṃ saumanasaṃ dadṛṡustē mahābalāḥ ।
Then those sixty thousand sons of Mahātma Sagara
paid respects to that mighty elephant by circumambulating.
They went, then, digging to the west.
And even there, those mighty sons
saw a mighty elephant named Soumanasa,
that looked like a mountain.
1.40.20b-21a
தம் தே ப்ரதக்ஷிணம் க்ருத்வா ப்ருஷ்ட்வா சாபி நிராமயம் ॥
கநந்த: ஸமுபக்ராந்தா திஸம் ஹைமவதீம் தத: ।
taṃ tē pradakṣiṇaṃ kṛtvā pṛṣṭvā cāpi nirāmayam ॥
khanantaḥ samupakrāntā diṡaṃ haimavatīṃ tataḥ ।
They paid respects by circumambulating
and enquired about its wellbeing.
Then they went on to dig in the direction of
the Himalayas (i.e., to the North).
1.40.21b-22a
உத்தரஸ்யாம் ரகுஸ்ரேஷ்ட தத்ருஸுர்ஹிமபாண்டரம் ॥
பத்ரம் பத்ரேண வபுஷா தாரயந்தம் மஹீமிமாம் ।
uttarasyāṃ raghuṡrēṣṭha dadṛṡurhimapāṇḍaram ॥
bhadraṃ bhadrēṇa vapuṣā dhārayantaṃ mahīmimām ।
O prince of Raghu dynasty!
In the northerly direction also, they saw
an elephant that was white like snow,
which was holding the weight of the earth
with its amazing body.
1.40.22b-23a
ஸமாலப்ய தத: ஸர்வே க்ருத்வா சைநம் ப்ரதக்ஷிணம் ॥
ஷஷ்டி: புத்ரஸஹஸ்ராணி பிபிதுர்வஸுதாதலம் ।
samālabhya tataḥ sarvē kṛtvā cainaṃ pradakṣiṇam ॥
ṣaṣṭiḥ putrasahasrāṇi bibhidurvasudhātalam ।
They then paid respects by
touching its body and circumambulating.
Then, those sixty thousand sons continued to dig the earth.
1.40.23b-24a
தத: ப்ராகுத்தராம் கத்வா ஸாகரா: ப்ரதிதாம் திஸம் ॥
ரோஷாதப்யகநந் ஸர்வே ப்ருதிவீம் ஸகராத்மஜா: ।
tataḥ prāguttarāṃ gatvā sāgarāḥ prathitāṃ diṡam ॥
rōṣādabhyakhanan sarvē pṛthivīṃ sagarātmajāḥ ।
Then they went on in the north-easterly direction.
All those renowned sons of Sagara,
and dug all of the earth, with rage.
1.40.24b-25a
தே து ஸர்வே மஹாத்மாநோ பீமவேகா மஹாபலா: ॥
தத்ருஸு: கபிலம் தத்ர வாஸுதேவம் ஸநாதநம் ।
tē tu sarvē mahātmānō bhīmavēgā mahābalāḥ ॥
dadṛṡuḥ kapilaṃ tatra vāsudēvaṃ sanātanam ।
Those mighty strong and blazingly fast
sons with great zeal in their minds
saw Kapila, who was a form of Vāsudeva (Vishṇu).
1.40.25b-26a
ஹயம் ச தஸ்ய தேவஸ்ய சரந்தமவிதூரத: ॥
ப்ரஹர்ஷமதுலம் ப்ராப்தா: ஸர்வே தே ரகுநந்தந ।
hayaṃ ca tasya dēvasya carantamavidūrataḥ ॥
praharṣamatulaṃ prāptāḥ sarvē tē raghunandana ।
O prince of Raghu dynasty!
They also saw the horse moving around nearby.
They all felt extremely happy.
1.40.26b-27
தே தம் ஹயஹரம் ஜ்ஞாத்வா க்ரோதபர்யாகுலேக்ஷணா: ॥
கநித்ரலாங்கலதரா நாநாவ்ருக்ஷஸிலாதரா: ।
அப்யதாவந்த ஸங்க்ருத்தாஸ்திஷ்ட திஷ்டேதி சாப்ருவந் ॥
tē taṃ hayaharaṃ jñātvā krōdhaparyākulēkṣaṇāḥ ॥
khanitralāṅgaladharā nānāvṛkṣaṡilādharāḥ ।
abhyadhāvanta saṅkruddhāstiṣṭha tiṣṭhēti cābruvan ॥
They recognized that it was their great horse.
They were enraged with Kapila and sprang on him
wielding the earth-digging instruments, stones and trees
in their hands, shouting at him: 'Stop!'
1.40.28
அஸ்மாகம் த்வம் ஹி துரகம் யஜ்ஞீயம் ஹ்ருதவாநஸி ।
துர்மேதஸ்த்வம் ஹி ஸம்ப்ராப்தாந் வித்தி ந: ஸகராத்மஜாந் ॥
asmākaṃ tvaṃ hi turagaṃ yajñīyaṃ hṛtavānasi ।
durmēdhastvaṃ hi samprāptān viddhi naḥ sagarātmajān ॥
You have abducted the horse of our Yajña!
O evil mind! Know that we are sons of Sagara!
1.40.29
ஸ்ருத்வா து வசநம் தேஷாம் கபிலோ ரகுநந்தந ।
ரோஷேண மஹதாऽऽவிஷ்டோ ஹுங்காரமகரோத்ததா ॥
ṡrutvā tu vacanaṃ tēṣāṃ kapilō raghunandana ।
rōṣēṇa mahatā''viṣṭō huṅkāramakarōttadā ॥
O prince of Raghu dynasty!
Hearing those words, Kapila
became very angry and shouted at them:
1.40.30
ததஸ்தேநாப்ரமேயேந கபிலேந மஹாத்மநா ।
பஸ்மராஸீக்ருதா: ஸர்வே காகுத்ஸ்த ஸகராத்மஜா: ॥
tatastēnāpramēyēna kapilēna mahātmanā ।
bhasmarāṡīkṛtāḥ sarvē kākutstha sagarātmajāḥ ॥
O prince of Kākutstha lineage!
The unimaginable power of that Mahātma Kapila
burned the sons of Sagara to ashes.
இத்யார்ஷே ஸ்ரீமத்ராமாயணே வால்மீகீயே ஆதிகாவ்யே
ஸ்ரீமத்பாலகாண்டே சத்வாரிம்ஸ: ஸர்க: ॥
ityārṣē ṡrīmadrāmāyaṇē vālmīkīyē ādikāvyē
ṡrīmadbālakāṇḍē catvāriṃṡaḥ sargaḥ ॥
Thus concludes the fortieth Sarga
in Bāla Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Vālmeeki.
We completed reading 1232 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
