Tweet
Sarga 71 continues
6.71.71 அ
6.71.71 ஆ
6.71.71 இ
6.71.71 ஈ ஸ தாஞ்சித்த்வா ஸரைஸ்தீக்ஷ்ணை:
லக்ஷ்மண: பரவீரஹா ।
ஆததே நிஸிதம் பாணம்
ஜ்வலந்தமிவ தேஜஸா ॥
Cutting them off with his sharp arrows,
Lakshmaṇa, the slayer of foe, took
another sharp arrow that dazzled like fire.
6.71.72 அ
6.71.72 ஆ
6.71.72 இ
6.71.72 ஈ தமாதாய தநுஸ்ஸ்ரேஷ்டே
யோஜயாமாஸ லக்ஷ்மண: ।
விசகர்ஷ ச வேகேந
விஸஸர்ஜ ச வீர்யவாந் ॥
Taking that arrow, the valiant
Lakshmaṇa, an eminent bowman,
mounted the arrow, pulled the string,
and shot it with all speed.
6.71.73 அ
6.71.73 ஆ
6.71.73 இ
6.71.73 ஈ பூர்ணாயதவிஸ்ருஷ்டேந
ஸரேண நதபர்வணா ।
லலாடே ராக்ஷஸஸ்ரேஷ்டம்
ஆஜகாந ஸ வீர்யவாந் ॥
The valiant one, thus pulling the bowstring to its full
and shooting the arrow that had twisted joints,
hit that foremost of the Rākshasas on the forehead.
6.71.74 அ
6.71.74 ஆ
6.71.74 இ
6.71.74 ஈ ஸ லலாடே ஸரோ மக்ந:
தஸ்ய பீமஸ்ய ரக்ஷஸ: ।
தத்ருஸே ஸோணிதேநாக்த:
பந்நகேந்த்ர இவாசலே ॥
The arrow, buried in the
forehead of the dreaded Rākshasa,
and smeared in blood,
looked like a huge serpent on a mountain.
6.71.75 அ
6.71.75 ஆ
6.71.75 இ
6.71.75 ஈ ராக்ஷஸ: ப்ரசகம்ம்பே ச
லக்ஷ்மணேஷுப்ரபீடித: ।
ருத்ரபாணஹதம் கோரம்
யதா த்ரிபுரகோபுரம் ॥
Badly hurt by that arrow of Lakshmaṇa,
the Rākshasa shook violently,
like the gateway of the Tripuras
struck by the dread arrow of Rudra.
6.71.76 அ
6.71.76 ஆ
6.71.76 இ
6.71.76 ஈ சிந்தயாமாஸ சாஸ்வாஸ்ய
விம்ருஸ்ய ச மஹாபல: ।
ஸாது பாணநிபாதேந
ஸ்லாகநீயோऽஸி மே ரிபு: ॥
Steadying himself, he of immense strength,
pondered over it and thought aloud,
'That is done well. The force of that arrow
shows that you are a foe worthy of my esteem.'
6.71.77 அ
6.71.77 ஆ
6.71.77 இ
6.71.77 ஈ விதாயைவம் விநம்யாஸ்யம்
நியம்ய ச புஜாவுபௌ ।
ஸ ரதோபஸ்தமாஸ்தாய
ரதே ச ப்ரசசார ஹ ॥
Saying this and no more,
holding his arms close to his body,
he steadied himself in the chariot as it moved on.
6.71.78 அ
6.71.78 ஆ
6.71.78 இ
6.71.78 ஈ ஏகம் த்ரீந் பஞ்ச ஸப்தேதி
ஸாயகாந் ராக்ஷஸர்ஷப: ।
ஆததே ஸந்ததே சாபி
விசகர்ஷோத்ஸஸர்ஜ ச ॥
The bull among Rākshasas then drew
the arrows in ones, threes, fives and sevens,
mounted them on the bow,
pulled the bow string and shot them.
6.71.79 அ
6.71.79 ஆ
6.71.79 இ
6.71.79 ஈ தே பாணா: காலஸங்காஸா
ராக்ஷஸேந்த்ரதநுஸ்ச்யுதா: ।
ஹேமபுங்கா ரவிப்ரக்யா:
சக்ருர்தீப்தமிவாம்பரம் ॥
Those arrows with gold rings,
which could strike like death,
released from the bow of the great Rākshasa,
lit up the sky with their sun-like splendor.
6.71.80 அ
6.71.80 ஆ
6.71.80 இ
6.71.80 ஈ ததஸ்தாந் ராக்ஷஸோத்ஸ்ருஷ்டாந்
ஸரௌகாந் ராகவாநுஜ: ।
அஸம்ப்ராந்த: ப்ரசிச்சேத
நிஸிதைர்பஹுபி: ஸரை: ॥
Unperturbed by the downpour of
those arrows shot by the Rākshasa,
the younger brother of Rāghava
cut them to pieces with
many sharp arrows of his own.
6.71.81 அ
6.71.81 ஆ
6.71.81 இ
6.71.81 ஈ தாந் ஸராந் யுதி ஸம்ப்ரேக்ஷ்ய
நிக்ருத்தாந் ராவணாத்மஜ: ।
சுகோப த்ரிதஸேந்த்ராரி:
ஜக்ராஹ நிஸிதம் ஸரம் ॥
Seeing all of those arrows thus cut
in that fight, the son of Rāvaṇa,
foe of the lord of Dēvas,
became angry and took out a sharp arrow.
6.71.82 அ
6.71.82 ஆ
6.71.82 இ
6.71.82 ஈ ஸ ஸந்தாய மஹாதேஜா:
தம் பாணம் ஸஹஸோத்ஸ்ருஜத் ।
தத: ஸௌமித்ரிமாயாந்தம்
ஆஜகாந ஸ்தநாந்தரே ॥
Mounting it on the bow,
he, of extraordinary power,
shot that arrow instantly and struck
the advancing Sowmitri on the chest.
6.71.83 அ
6.71.83 ஆ
6.71.83 இ
6.71.83 ஈ அதிகாயேந ஸௌமித்ரி:
தாடிதோ யுதி வக்ஷஸி ।
ஸுஸ்ராவ ருதிரம் தீவ்ரம்
மதம் மத்த இவ த்விப: ॥
Struck by Atikāya on the chest in that battle,
Sowmitri bled profusely
like an elephant in rut pouring out ichor.
6.71.84 அ
6.71.84 ஆ
6.71.84 இ
6.71.84 ஈ ஸ சகார ததாऽऽத்மாநம்
விஸல்யம் ஸஹஸா விபு: ।
ஜக்ராஹ ச ஸரம் தீக்ஷ்ணம்
அஸ்த்ரேணாபி ச ஸந்ததே ॥
Quickly plucking out that arrow from himself
that lord took another sharp arrow
and infused it with the power of an Astra.
6.71.85 அ
6.71.85 ஆ
6.71.85 இ
6.71.85 ஈ ஆக்நேயேந ததாऽஸ்த்ரேண
யோஜயாமாஸ ஸாயகம் ।
ஸ ஜஜ்வால ததா பாணோ
தநுஷ்யஸ்ய மஹாத்மந: ॥
He infused that arrow
with the power Agni's Astra.
With that, he, along with the
arrow on that Mahātma's bow, blazed.
6.71.86 அ
6.71.86 ஆ
6.71.86 இ
6.71.86 ஈ அதிகாயோऽபி தேஜஸ்வீ
ஸௌரமஸ்த்ரம் ஸமாததே ।
தேந பாணம் புஜங்காபம்
ஹேமபுங்கமயோஜயத் ॥
The powerful Atikāya also took out an arrow
that had gold rings and looked like a serpent,
and infused it with Surya's Astra.
6.71.87 அ
6.71.87 ஆ
6.71.87 இ
6.71.87 ஈ ததஸ்த்ரம் ஜ்வலிதம் கோரம்
லக்ஷ்மண: ஸரமாஹிதம் ।
அதிகாயாய சிக்ஷேப
காலதண்டமிவாந்தக: ॥
Lakshmaṇa shot that arrow that was infused
with the balefully blazing Astra at Atikāya,
like Yama hurling the Rod of Destruction.
6.71.88 அ
6.71.88 ஆ
6.71.88 இ
6.71.88 ஈ ஆக்நேயேஸ்த்ராபிஸம்யுக்தம்
த்ருஷ்ட்வா பாணம் நிஸாசர: ।
உத்ஸஸர்ஜ ததா பாணம்
தீப்தம் ஸூர்யாஸ்த்ரயோஜிதம் ॥
Seeing that arrow infused with Agni's Astra,
the Night-Rover shot an arrow
infused with the power of Surya's Astra.
6.71.89 அ
6.71.89 ஆ
6.71.89 இ
6.71.89 ஈ தாவுபாவம்பரே பாணௌ
அந்யோந்யமபிஜக்நது: ।
தேஜஸா ஸம்ப்ரதீப்தாக்ரௌ
க்ருத்தாவிவ பூஜங்கமௌ ॥
Those two arrows, their tips blazing with their power,
clashed with each other in the sky, like furious serpents.
6.71.90 அ
6.71.90 ஆ
6.71.90 இ
6.71.90 ஈ தாவந்யோந்யம் விநிர்தஹ்ய
பேதது: ப்ருதிவீதலே ।
நிரர்சிஷௌ பஸ்மக்ருதௌ
ந ப்ராஜேதே ஸரோத்தமௌ ॥
Those two excellent weapons then
burnt out each other and fell down to the ground,
their flames blown out and their luster lost.
6.71.91 அ
6.71.91 ஆ
6.71.91 இ
6.71.91 ஈ ததோऽதிகாய: ஸங்க்ருத்த:
த்வாஷ்ட்ரமைஷீகமுத்ஸ்ருஜத் ।
தத் ப்ரசிச்சேத ஸௌமித்ரி:
அஸ்த்ரேணைந்த்ரேண வீர்யவாந் ॥
Then Atikāya, enraged, shot an Aisheeka arrow
presided by the deity Twashṭa.
The valiant Sowmitri struck it down with Indra's Astra.
6.71.92 அ
6.71.92 ஆ
6.71.92 இ
6.71.92 ஈ ஐஷீகம் நிஹதம் த்ருஷ்ட்வா
ருஷிதோ ராவணாத்மஜ: ।
யாம்யேநாஸ்த்ரேண ஸங்க்ருத்தோ
யோஜயாமாஸ ஸாயகம் ॥
Seeing the Aisheeka arrow struck down,
Rāvaṇa’s son, incensed, infused another arrow
with the power of Yama's Astra.
6.71.93 அ
6.71.93 ஆ
6.71.93 இ
6.71.93 ஈ ததஸ்ததஸ்த்ரம் சிக்ஷேப
லக்ஷ்மணாய நிஸாசர: ।
வாயவ்யேந ததஸ்த்ரேண
நிஜகாந ஸ லக்ஷ்மண: ॥
The Night-Rover shot that Astra at Lakshmaṇa.
And Lakshmaṇa struck it down with Vāyu's Astra.
6.71.94 அ
6.71.94 ஆ
6.71.94 இ
6.71.94 ஈ அதைநம் ஸரதாராபி:
தாராபிரிவ தோயத: ।
அப்யவர்ஷத் ஸுஸங்க்ருத்தோ
லக்ஷ்மணோ ராவணாத்மஜம் ॥
And then, Lakshmaṇa, extremely outraged,
rained a torrent of arrows on Rāvaṇa’s son,
like a rain-cloud sending a downpour.
6.71.95 அ
6.71.95 ஆ
6.71.95 இ
6.71.95 ஈ தேऽதிகாயம் ஸமாஸாத்ய
கவசே வஜ்ரபூஷிதே ।
பக்நாக்ரஸல்யா: ஸஹஸா
பேதுர்பாணா மஹீதலே ॥
As soon as they hit Atikāya,
who had an armor decked with diamonds,
their points were blunted and
they fell down on the ground.
6.71.96 அ
6.71.96 ஆ
6.71.96 இ
6.71.96 ஈ தாந் மோகாநபிஸம்ப்ரேக்ஷ்ய
லக்ஷ்மண: பரவீரஹா ।
அப்யவர்ஷந்மஹேஷூணாம்
ஸஹஸ்ரேண மஹாயஸா: ॥
Seeing them go in vain,
Lakshmaṇa, destroyer of foe, of great renown
sent a downpour of thousands of arrows.
6.71.97 அ
6.71.97 ஆ
6.71.97 இ
6.71.97 ஈ ஸ வ்ருஷ்யமாணோ பாணௌகை:
அதிகாயோ மஹாபல: ।
அவத்யகவச: ஸங்க்யே
ராக்ஷஸோ நைவ விவ்யதே ॥
That downpour of masses of arrows
could not hurt Atikāya in the least in that battle
as he was protected by an impenetrable armor.
6.71.98 அ
6.71.98 ஆ
6.71.98 இ
6.71.98 ஈ
6.71.99 அ
6.71.99 ஆ ஸரம் சாஸீவிஷாகாரம்
லக்ஷ்மணாய வ்யபாஸ்ருஜத் ।
ஸ தேந வித்த: ஸௌமித்ரி:
மர்மதேேேஸே ஸரேண ஹ ।
முஹூர்தமாத்ரம் நி:ஸம்ஜ்ஞோऽ -
ஹ்யபவச்சத்த்ருதாபந ॥
Then he shot Lakshmaṇa with
an arrow that was shaped like a serpent.
Struck by that arrow in the vitals,
Sowmitri, tormentor of foe
lost consciousness for a while.
6.71.99 இ
6.71.99 ஈ
6.71.100 அ
6.71.100 ஆ
6.71.100 இ
6.71.100 ஈ தத: ஸம்ஜ்ஞாமுபாலப்ய
சதுர்பி: ஸாயகோத்தமை: ।
நிஜகாந ஹயாந் ஸம்க்யே
ஸாரதிம் ச மஹாபல: ।
த்வஜஸ்யோந்மதநம் க்ருத்வா
ஸரவர்ஷைரரிம்தம: ॥
Regaining consciousness, he of immense strength,
struck down the horses and the charioteer
with four great arrows.
And sending a downpour of arrows,
that subduer of the foe
broke the flagstaff on the chariot.
6.71.101 அ
6.71.101 ஆ
6.71.101 இ
6.71.101 ஈ அஸம்ப்ராந்த: ஸ ஸௌமித்ரி:
தாந் ஸராநபிலக்ஷிதாந் ।
முமோச லக்ஷ்மணோ பாணாந்
வதார்தம் தஸ்ய ரக்ஷஸ: ॥
Then Lakshmaṇa, son of Sumitrā, unperturbed,
shot arrows at the Rākshasa
with perfect aim, resolved on slaying him.
6.71.102 அ
6.71.102 ஆ
6.71.102 இ
6.71.102 ஈ ந ஸஸாக ருஜம் கர்தும்
யுதி தஸ்ய ஸரோத்தம: ।
அதைநமப்யுபாகம்ய
வாயுர்வாக்யமுவாச ஹ ॥
But those best of the arrows, in that fight,
could not inflict any pain (on Atikāya).
Then Vāyu came to him and said these words:
6.71.103 அ
6.71.103 ஆ
6.71.103 இ
6.71.103 ஈ
6.71.103 உ
6.71.103 ஊ ப்ரஹ்மதத்தவரோ ஹ்யேஷ
அவத்யகவசாவ்ருத: ।
ப்ராஹ்மேணாஸ்த்ரேண பிந்த்யேநம்
ஏஷ வத்யோ ஹி நாந்யதா ।
அவத்ய ஏஷ ஹ்யந்யேஷாம்
அஸ்த்ராணாம் கவசீ பலீ ॥
He was granted boons by Brahma
and is protected by an impenetrable armor.
Cut him down with Brahma's Astra;
he cannot be slain by any other means.
This strong one with armor
cannot be slain by any other Astra.
6.71.104 அ
6.71.104 ஆ
6.71.104 இ
6.71.104 ஈ ததஸ்து வாயோர்வசநம் நிஸம்ய
ஸௌமித்ரிரிந்த்ரப்ரதிமாநவீர்ய: ।
ஸமாததே பாணமமோகவேகம்
தத்ப்ராஹ்மமஸ்த்ரம் ஸஹஸா நியோஜ்ய ॥
Then, hearing those words of Vāyu,
Sowmitri, whose valor was comparable to that of Indra,
took out an extremely swift arrow and
infused it with the power of Brahma's Astra.
6.71.105 அ
6.71.105 ஆ
6.71.105 இ
6.71.105 ஈ தஸ்மிந் மஹாஸ்த்ரே து நியுஜ்யமாநே
ஸௌமித்ரிணா பாணவரே ஸிதாக்ரே ।
திஸஸ்ச சந்த்ரார்கமஹாக்ரஹாஸ்ச
நபஸ்ச தத்ராஸ சசால சோர்வீ ॥
As the power of that great Astra
was infused by Sowmitri
into the best of sharp-pointed arrows
all the cardinals, the moon, the sun
the great planets and the sky
were terrified and the earth trembled.
6.71.106 அ
6.71.106 ஆ
6.71.106 இ
6.71.106 ஈ தம் ப்ரஹ்மணோऽஸ்த்ரேண நியுஜ்ய சாபே
ஸரம் ஸுபுங்கம் யமதூதகல்பம் ।
ஸௌமித்ரிரிந்த்ராரிஸுதஸ்ய தஸ்ய
ஸஸர்ஜ பாணம் யுதி வஜ்ரகல்பம் ॥
Mounting on the bow, that arrow with gold rings
that was strong like the Vajra and
from which there was no escape
like from the deputy of Yama,
Sowmitri shot that arrow
at the foe of Indra, in that battle.
6.71.107 அ
6.71.107 ஆ
6.71.107 இ
6.71.107 ஈ தம் லக்ஷ்மணோத்ஸ்ருஷ்டவிவ்ருத்தவேகம்
ஸமாபதந்தம் ஜ்வலநப்ரகாஸம் ।
ஸுவர்ணவஜ்ரோத்தம சித்ரபுங்கம்
ததாऽதிகாய: ஸமரே ததர்ஸ ॥
Atikāya saw that arrow, which
had stylish gold rings and was
studded with the best of diamonds,
come at him in that battle, blazing like fire,
and gaining great speed, shot by Lakshmaṇa.
6.71.108 அ
6.71.108 ஆ
6.71.108 இ
6.71.108 ஈ தம் ப்ரேக்ஷமாண: ஸஹஸாऽதிகாயோ
ஜகாந பாணைர்நிஸிதைரநேகை: ।
ஸ ஸாயகஸ்தஸ்ய ஸுபர்ணவேக:
ததாऽதிகாயஸ்ய ஜகாம பார்ஸ்வம் ॥
Immediately, as he saw it (coming),
Atikāya struck it with many sharp arrows.
Nevertheless, that arrow (of Lakshmaṇa)
reached Atikāya, with the speed of Garuḍa.
6.71.109 அ
6.71.109 ஆ
6.71.109 இ
6.71.109 ஈ தமாகதம் ப்ரேக்ஷ்ய ததாऽதிகாயோ
பாணம் ப்ரதீப்தாந்தககாலகல்பம் ।
ஜகாந ஸக்த்ய்ருஷ்டிகதாகுடாரை:
ஸூலைஸரைஸ்சாத்யவிபந்நசேதா: ॥
Seeing that arrow come at him
blazing like Yama and Death,
Atikāya, his mind disturbed in the least,
struck it with Ṡakti, Ṛshṭi, mace,
battle-axe, spear and arrows.
6.71.110 அ
6.71.110 ஆ
6.71.110 இ
6.71.110 ஈ தாந்யாயுதாந்யத்புதவிக்ரஹாணி
மோகாநி க்ருத்வா ஸ ஸரோऽக்நிதீப்த: ।
ப்ரக்ருஹ்ய தஸ்யைவ கிரீடஜுஷ்டம்
ததாऽதிகாயஸ்ய ஸிரோ ஜஹார ॥
But the arrow, blazing like fire,
rendered futile those weapons of marvelous shapes
and cut off Atikāya’s head adorned with the crown.
6.71.111 அ
6.71.111 ஆ
6.71.111 இ
6.71.111 ஈ தச்சிர: ஸஸிரஸ்த்ராணாம்
லக்ஷ்மணேஷுப்ரபீடிதம் ।
பபாத ஸஹஸா பூமௌ
ஸ்ருங்கம் ஹிமவதோ யதா ॥
And the head, along with the headgear,
sawed by Lakshmaṇa’s arrow,
tumbled down instantly to the ground
like a peak of the Himavān.
6.71.112 அ
6.71.112 ஆ
6.71.112 இ
6.71.112 ஈ தம் து பூமௌ நிபதிதம்
த்ருஷ்ட்வா விக்ஷிப்தபூஷணம் ।
பபூவுர்வ்யதிதா: ஸர்வே
ஹதஸேஷா நிஸாசரா: ॥
On seeing it fall down on the ground
with its ornaments strewn around,
all the Night-Rovers who were still left alive
felt extremely distressed.
6.71.113 அ
6.71.113 ஆ
6.71.113 இ
6.71.113 ஈ தே விஷண்ணமுகாதீநா:
ப்ரஹாரஜநிதஸ்ரமா: ।
விநேதுருச்சைர்பஹவ:
ஸஹஸா விஸ்வரை: ஸ்வரை: ॥
They, woebegone and with dejected faces,
feeling exhausted by the blows they had received,
wailed out aloud for long in discordant notes.
6.71.114 அ
6.71.114 ஆ
6.71.114 இ
6.71.114 ஈ ததஸ்தே த்வரிதம் யாதா
நிரபேக்ஷா நிஸாசரா: ।
புரீமபிமுகா பீதா
த்ரவந்தோ நாயகே ஹதே ॥
With their leader slain, those Night-Rovers,
frightened and no more interested in the fight,
fled away immediately, towards the city.
6.71.115 அ
6.71.115 ஆ
6.71.115 இ
6.71.115 ஈ ப்ரஹர்ஷயுக்தா பஹவஸ்து வாநரா:
ப்ரபுல்ல பத்மப்ரதிமாநநாஸ்ததா ।
அபூஜயந் லக்ஷ்மணமிஷ்டபாகிநம்
ஹதே ரிபௌ பீமபலே துராஸதே ॥
With that invincible foe
of terrific strength slain,
the Vānaras felt extremely happy.
With their faces blooming like lotuses,
they applauded Lakshmaṇa,
who had accomplished what he wanted.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே ஏகஸப்ததிதம: ஸர்க:॥
Thus concludes the seventy first Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.