Tweet
Yuddha Kaanda - Sarga 67 Continues
6.67.100 அ
6.67.100 ஆ
6.67.100 இ
6.67.100 ஈ ஸதாநி ஸப்த சாஷ்டௌ ச
விம்ஸத்த்ரிம்ஸத்ததைவ ச ।
ஸம்பரிஷ்வஜ்ய பாஹுப்யாம்
காதந் விபரிதாவதி ॥
He chased and took a hug-full of them,
seven, eight, twenty or thirty
or a hundred at a time, and devoured them.
6.67.101 அ
6.67.101 ஆ
6.67.101 இ
6.67.101 ஈ தஸ்மிந் காலே ஸுமித்ராயா:
புத்ர: பரபலார்தந: ।
சகார லக்ஷ்மண: க்ருத்தோ
யுத்தம் பரபுரஞ்ஜய: ॥
Then Lakshmaṇa, Sumitrā's son,
harrier of enemy forces and
conquerer of enemy cities,
entered the fray in anger.
6.67.102 அ
6.67.102 ஆ
6.67.102 இ
6.67.102 ஈ ஸ கும்பகர்ணஸ்ய ஸராந்
ஸரீரே ஸப்த வீர்யவாந் ।
நிசகாநாததே சாந்யாந்
விஸஸர்ஜ ச லக்ஷ்மண: ॥
Lakshmaṇa, the valiant one,
lodged seven arrows deep in Kumbhakarṇa's body.
Then he grabbed a few more and shot them too.
6.67.103 அ
6.67.103 ஆ
6.67.103 இ
6.67.103 ஈ பீட்யமாநஸ்ததஸ்த்ரம் து
விஸேஷம் தத்ஸ ராக்ஷஸ: ।
ததஸ்சுகோப பலவாந்
ஸுமித்ராநம்ந்தவர்தந: ॥
The Rākshasa was hurt by those arrows,
but they were of no consequence.
Then the strong one, Sumitrā's
perpetual joy, became angry.
6.67.104 அ
6.67.104 ஆ
6.67.104 இ
6.67.104 ஈ அதாஸ்ய கவசம் ஸுப்ரம்
ஜாம்பூநதமயம் ஸுபம் ।
ப்ரச்சாதயாமாஸ ஸரை:
ஸம்த்யாப்ரமிவ மாருத: ॥
He covered the well-wrought and splendid armor
made with gold purified in fire (of Kumbhakarṇa)
with arrows, as the wind covers
the sky with evening clouds.
6.67.105 அ
6.67.105 ஆ
6.67.105 இ
6.67.105 ஈ நீலாஞ்ஜநசய: ப்ரக்ய:
ஸரை: காஞ்சநபூஷணை: ।
ஆபீட்யமாந: ஸுஸுபே
மேகை: ஸூர்ய இவாம்ஸுமாந் ॥
He, who was black as antimony,
covered with arrows decorated with gold,
shone like a cloud with
the rays of the sun gleaming all around it.
6.67.106 அ
6.67.106 ஆ
6.67.106 இ
6.67.106 ஈ தத: ஸ ராக்ஷஸோ பீம:
ஸுமித்ராநந்தவர்தநம் ।
ஸாவஜ்ஞமேவ ப்ரோவாச
வாக்யம் மேகௌகநி:ஸ்வந: ॥
Then the Rākshasa tried to patronize
Sumitrā's perpetual joy with these words,
his voice sounding like thunder from a bank of clouds:
6.67.107 அ
6.67.107 ஆ
6.67.107 இ
6.67.107 ஈ அந்தகஸ்யாப்யகஷ்டேந
யுதிஜேதாரமாஹவே ।
யுத்யதாமாமபீதேந
க்யாபிதா வீரதா த்வயா ॥
By fighting fearlessly with me,
who has won over even Yama with ease,
you have established your valor.
6.67.108 அ
6.67.108 ஆ
6.67.108 இ
6.67.108 ஈ ப்ரக்ருஹீதாயுதஸ்யேஹ
ம்ருத்யோரிவ மஹாம்ருதே ।
திஷ்டலந்நப்ரக்ரத: பூஜ்ய:
கிமு யுத்தப்ரதாயக: ॥
One must be well applauded even for
standing in front of me, who stood armed
here in this great battle like Death himself.
What to speak then, of one who actually gives me a fight?
6.67.109 அ
6.67.109 ஆ
6.67.109 இ
6.67.109 ஈ ஐராவதம் ஸமாரூடோ
வ்ருத: ஸர்வாமரை: ப்ரபு: ।
நைவ ஸக்ரோऽபி ஸமரே
ஸ்திதபூர்வ: கதாசந ॥
Even Lord Ṡakra, riding the elephant Airāvata,
and followed by all the Dēvas
could not make a stand against me in battle,
at any time so far.
6.67.110 அ
6.67.110 ஆ
6.67.110 இ
6.67.110 ஈ அத்ய த்வயாஹம் ஸௌமித்ரே
பலேநாபி பராக்ரமை: ।
தோஷிதோ கந்துமிச்சாமி
த்வாமநுஜ்ஞாப்ய ராகவம் ॥
You have made me happy, O son of Sumitrā,
with your strength and prowess;
but I would like to go to (fight) Rāghava,
with your permission.
6.67.111 அ
6.67.111 ஆ
6.67.111 இ
6.67.111 ஈ யத்து வீர்யபலோத்ஸாஹை:
தோஷிதோऽஹம் ரணே த்வயா ।
ராமமேவைகமிச்சாமி
ஹந்ரும் யஸ்மிந் ஹதே ஹதம் ॥
I am pleased by the valor, strength
and spirit with which you fought;
but I would like to slay Rāma alone,
for, once he is slain, everyone else is slain.
6.67.112 அ
6.67.112 ஆ
6.67.112 இ
6.67.112 ஈ ராமே மயாத்ர நிஹதே
யேऽந்யே ஸ்தாஸ்யந்தி ஸம்யுகே ।
தாநஹம் யோதயிஷ்யாமி
ஸ்வபலேந ப்ரமாதிநா ॥
Once Rāma is slain by me there,
I will have my forces that wreak havoc,
fight whoever else still
makes a stand in the battle.
6.67.113 அ
6.67.113 ஆ
6.67.113 இ
6.67.113 ஈ இத்யுக்தவாக்யம் தத்ரக்ஷ:
ப்ரோவாச ஸ்துதிஸம்ஹிதம் ।
ம்ருதே கோரதரம் வாக்யம்
ஸௌமித்ரி: ப்ரஹஸந்நிவ ॥
When the Rākshasa said those words
in the middle of the battle
mixing a bit of praise in them,
Sowmitri smiled and gave an
unmistakably dire warning:
6.67.114 அ
6.67.114 ஆ
6.67.114 இ
6.67.114 ஈ
6.67.115 அ
6.67.115 ஆ யஸ்த்வம் ஸக்ராதிபிர்வீரை:
அஸஹ்ய: ப்ராப்ய பௌருஷம் ।
தத்ஸத்யம் நாந்யதா வீர
த்ருஷ்டஸ்தேऽத்ய பராக்ரம: ।
ஏஷ தாஸரதீ ராம:
திஷ்டத்யத்ரிரிவாசல: ॥
It is true that you have the prowess that
Ṡakra and the likes could not have withstood.
It, of course, cannot be otherwise, as
that prowess, O Veera, is clearly on show today.
But the one who is standing (there) firm like a mountain,
is Rāma, the son of Daṡaratha!
6.67.115 இ
6.67.115 ஈ
6.67.116 அ
6.67.116 ஆ
6.67.116 இ
6.67.116 ஈ இதி ஸ்ருத்வா ஹ்யநாத்ருத்ய
லக்ஷ்மணம் ஸ நிஸாசர: ।
அதிக்ரம்ய ச ஸௌமித்ரிம்
கும்பகர்ணோ மஹாபல: ।
ராமமேவாபிதுத்ராவ
கம்பயந்நிவ மேதிநீம் ॥
Hearing those words and ignoring Lakshmaṇa,
Kumbhakarṇa, the Night-rover of immense strength,
went past Sowmitri, dashing towards Rāma,
shaking the earth (underneath his feet).
6.67.117 அ
6.67.117 ஆ
6.67.117 இ
6.67.117 ஈ அத தாஸரதீ ராமோ
ரௌத்ரமஸ்த்ரம் ப்ரயோஜயந் ।
கும்பகர்ணஸ்ய ஹ்ருதயே
ஸஸர்ஜ நிஸிதாந் ஸராந் ॥
And Rāma, the son of Daṡaratha,
invoking Rudra's Astra,
shot sharp arrows aiming at
the heart of Kumbhakarṇa.
6.67.118 அ
6.67.118 ஆ
6.67.118 இ
6.67.118 ஈ தஸ்ய ராமேண வித்தஸ்ய
ஸஹஸாऽபிப்ரதாவத: ।
அங்காரமிஸ்ரா: க்ருத்தஸ்ய
முகாந்நிஸ்சேருரர்சிஷ: ॥
Struck by Rāma, he immediately dashed towards him,
spewing fire and sparks from his mouth in rage.
6.67.119 அ
6.67.119 ஆ
6.67.119 இ
6.67.119 ஈ ராமாஸ்த்ரவித்தோ கோரம் வை
நதந் ராக்ஷஸபுங்கவ: ।
அப்யதாவத ஸங்க்ருத்தோ
ஹரீந் வித்ராவயந் ரணே ॥
Struck by that dreadful Astra of Rāma,
the bull among Rākshasas was outraged
and let off a terrible yell and rushed
upon the Vānaras, driving them helter-skelter.
6.67.120 அ
6.67.120 ஆ
6.67.120 இ
6.67.120 ஈ
6.67.121 அ
6.67.121 ஆ தஸ்யோரஸி நிமக்நாஸ்ச
ஸரா பர்ஹிணவாஸஸ: ।
ஹஸ்தாச்சாபி பரிப்ரஷ்டா
பபாதோர்வ்யாம் மஹாகதா ।
ஆயுதாநி ச ஸர்வாணி
விப்ரகீர்யந்த பூதலே ॥
The arrows with peacock feathers
got lodged deeply in his chest.
He lost his grip on the mace in
his hand and it fell down on the earth.
So did the other weapons, which
were strewn all over the ground.
6.67.121 இ
6.67.121 ஈ
6.67.122 அ
6.67.122 ஆ ஸ நிராயுதமாத்மாநம்
யதா மேநே மஹாபல: ।
முஷ்டிப்யாம் சரணாப்யாம் ச
சகார கதநம் மஹத் ॥
As soon as he realized that
he was left without weapons,
he fought vigorously with his fists and feet.
6.67.122 இ
6.67.122 ஈ
6.67.123 அ
6.67.123 ஆ ஸ பாணைரதிவித்தாங்க:
க்ஷதஜேந ஸமுக்ஷித: ।
ருதிரம் பரிஸுஸ்ராவ
கிரி: ப்ரஸ்ரவணம் யதா ॥
Struck badly by the arrows,
his body was drenched in blood.
The blood poured out (from him)
like cascades from a mountain.
6.67.123 இ
6.67.123 ஈ
6.67.124 அ
6.67.124 ஆ ஸ தீர்வேண ச கோபேந
ருதிரேண ச மூர்ச்சித: ।
வாநராந் ராக்ஷஸாந்ருக்ஷாந்
காதந் விபரிதாவதி ॥
Dizzy with extreme anger and loss of blood,
he ran about aimlessly, eating
up Vānaras, Rākshasas and bears.
6.67.124 இ
6.67.124 ஈ
6.67.125 அ
6.67.125 ஆ அத ஸ்ருங்கம் ஸமாவித்ய
பீமம் பீமபராக்ரம: ।
சிக்ஷேப ராமமுத்திஸ்ய
பலவாநந்தகோபம: ॥
Then he of great strength,
ferocious and of formidable prowess,
looking like Yama himself,
grabbed a mountain peak
and hurled it, aiming at Rāma.
6.67.125 இ
6.67.125 ஈ
6.67.126 அ
6.67.126 ஆ அப்ராப்தமந்தரா ராம:
ஸப்தபிஸ்தமஜிஹ்மகை: ।
சிச்சேத கிரிஸ்ரும்ங்கம் தம்
புந்:ஸம்தாயகார்முகம் ॥
But before it could reach him,
Rāma strung his bow again and with seven arrows,
cut that mountain peak into pieces.
6.67.126 இ
6.67.126 ஈ
6.67.127 அ
6.67.127 ஆ ததஸ்து ராமோ தர்மாத்மா
தஸ்ய ஸ்ரும்ங்கம் மஹத்ததா ।
ஸரை: காஞ்சநசித்ராங்கை:
சிச்சேத பரதாக்ரஜ: ॥
Then Rāma, a Dharmātma and elder brother of Bharata,
cut that peak to pieces with arrows adorned with gold.
6.67.127 இ
6.67.127 ஈ
6.67.128 அ
6.67.128 ஆ தந்மேருஸிகராகாரம்
த்யோதமாநமிவ ஸ்ரியா ।
த்வே ஸதே வாநரேந்த்ராணாம்
பதமாநமபாதயத் ॥
That peak, which resembled a
splendidly shining peak of Mēru Mountain,
knocked down two hundred Vānaras as it fell.
6.67.128 இ
6.67.128 ஈ
6.67.129 அ
6.67.129 ஆ தஸ்மிந் காலே ஸ தர்மாத்மா
லக்ஷ்மணோ வாக்யமப்ரவீத் ।
கும்பகர்ணவதே யுக்தோ
யோகாந் பரிம்ருஸந் பஹூந் ॥
Meanwhile, Lakshmaṇa, a Dharmātma,
who, focused on slaying Kumbhakarṇa,
was thinking of various Upāyas, said these words:
6.67.129 இ
6.67.129 ஈ
6.67.130 அ
6.67.130 ஆ நைவாயம் வாநராந் ராஜந்
ந விஜாநாதி ராக்ஷஸாந் ।
மத்த: ஸோணிதகந்தேந
ஸ்வாந் பராம்ஸ்சைவ காததி ॥
O king! He does not know who is a Vānara
and who is a Rākshasa; intoxicated
with the smell of blood he eats up
his own folk as well as the foe.
6.67.130 இ
6.67.130 ஈ
6.67.131 அ
6.67.131 ஆ ஸாத்வேநமதிரோஹந்து
ஸர்வதோ வாநரர்ஷபா: ।
யூதபாஸ்ச யதா முக்யா:
திஷ்டந்த்வஸ்ய ஸமந்தத: ॥
Let all the bulls among Vānaras
climb upon him from all sides,
and let the captains and other
prominent Vānaras of the divisions
take position all around him.
6.67.131 இ
6.67.131 ஈ
6.67.132 அ
6.67.132 ஆ அப்யயம் துர்மதி: காலே
குருபாரப்ரபீடித: ।
ப்ரசரந் ராக்ஷஸோ பூமௌ
நாந்யாந் ஹந்யாத் ப்லவங்கமாந் ॥
Then, this evil one, oppressed by
the weight (of the Vānaras),
could only crawl on the ground,
but not kill the other Vānaras.
6.67.132 இ
6.67.132 ஈ
6.67.133 அ
6.67.133 ஆ தஸ்ய தத்வசநம் ஸ்ருத்வா
ராஜபுத்ரஸ்ய தீமத: ।
தே ஸமாருருஹுர்ஹ்ருஷ்டா:
கும்பகர்ணம் ப்லவங்கமா: ॥
Hearing those words of the sagacious prince,
the Vānaras climbed on Kumbhakarṇa with excitement.
6.67.133 இ
6.67.133 ஈ
6.67.134 அ
6.67.134 ஆ கும்பகர்ணஸ்து ஸங்க்ருத்த:
ஸமாரூட: ப்லவங்கமை: ।
வ்யதூநயத்தாந் வேகேந
துஷ்டஹஸ்தீவ ஹஸ்திபாந் ॥
Kumbhakarṇa, irritated, shook off
those Vānaras who climbed upon him,
as a rogue elephant tosses aside its keepers.
6.67.134 இ
6.67.134 ஈ
6.67.135 அ
6.67.135 ஆ தாந் த்ருஷ்ட்வா நிர்துதாந் ராமோ
துஷ்டோऽயமிதி ராக்ஷஸ: ।
ஸுமுத்பபாத வேகேந
தநுருத்தமமாததே ॥
Seeing them thus being shaken off,
Rāma, thinking to himself,
‘this Rākshasa is dangerous’,
picked up his great bow and
bore down upon him in a hurry.
6.67.135 இ
6.67.135 ஈ
6.67.136 அ
6.67.136 ஆ
6.67.136 இ
6.67.136 ஈ க்ரோததாம்ரேக்ஷணோ வீரோ
நிர்தஹந்நிவ சக்ஷுஷா ।
ராகவோ ராக்ஷஸம் ரோஷாத்
அபிதுத்ராவ வேகித: ।
யூதபாந் ஹர்ஷயந் ஸர்வாந்
கும்பகர்ணபயார்திதாந் ॥
With eyes that were blood-red with anger,
that alone seemed to burn everyone,
the heroic Rāghava pursued the Rākshasa swiftly,
while all the Vānara chiefs, who were
oppressed by the fear of Kumbhakarṇa, rejoiced.
6.67.137 அ
6.67.137 ஆ
6.67.137 இ
6.67.137 ஈ ஸ சாபமாதாய புஜங்ககல்பம்
த்ருடஜ்யமுக்ரம் தபநீயசித்ரம் ।
ஹரீந் ஸமாஸ்வாஸ்ய ஸமுத்பபாத
ராமோ நிபத்தோத்தமதூணபாண: ॥
Taking the bow that was tied with a taut string,
and was decorated with gold purified in fire,
and looked like a serpent, and binding
on his shoulder a splendid quiver full of arrows,
Rāma proceeded swiftly comforting the Vānaras.
6.67.138 அ
6.67.138 ஆ
6.67.138 இ
6.67.138 ஈ ஸ வாநரகணைஸ்தைஸ்து
வ்ருத: பரமதுர்ஜய: ।
லக்ஷ்மணாநுசரோ ராம:
ஸம்ப்ரதஸ்தே மஹாபல: ॥
Rāma of immense strength,
whom it was impossible to defeat,
went, attended by hordes of Vānaras and
followed by Lakshmaṇa of immense strength.
6.67.139 அ
6.67.139 ஆ
6.67.139 இ
6.67.139 ஈ ஸ ததர்ஸ மஹாத்மாநம்
கிரீடிநமரிந்தமம் ।
ஸோணிதாப்லுதஸர்வாங்கம்
கும்பகர்ணம் மஹாபலம் ॥
And then he saw Kumbhakarṇa,
a Mahātma of immense strength, and
a subduer of the foe, wearing a crown
and every limb of his drenched in blood.
6.67.140 அ
6.67.140 ஆ
6.67.140 இ
6.67.140 ஈ ஸர்வாந் ஸமபிதாவந்தம்
யதா ருஷ்டம் திஸாகஜம் ।
மார்கமாணம் ஹரீந் க்ருத்தம்
ராக்ஷஸை: பரிவாரிதம் ॥
As he attacked everybody, he looked
like an enraged elephant of the cardinals.
While the Rākshasas stuck close to him,
he sought out the Vānaras in his rage.
6.67.141 அ
6.67.141 ஆ
6.67.141 இ
6.67.141 ஈ விந்த்யமந்தரஸங்காஸம்
காஞ்சநாங்கதபூஷணம் ।
ஸ்ரவந்தம் ருதிரம் வக்த்ராத்
வர்ஷாமேகமிவோத்திதம் ॥
He, who was huge as the Vindhya and Mandara,
was adorned with gold armlets.
Blood poured from his mouth like
showers from the rain-cloud high above.
6.67.142 அ
6.67.142 ஆ
6.67.142 இ
6.67.142 ஈ ஜிஹ்வயா பரிலிஹ்யந்தம்
ஸோணிதம் ஸோணிதேக்ஷணம் ।
ம்ருத்நந்தம் வாநராநீகம்
காலாந்தகயமோபமம் ॥
His eyes were bloodshot.
He was licking up the blood with his tongue.
He was pounding the Vānara army
like Yama at the end of Time.
6.67.143 அ
6.67.143 ஆ
6.67.143 இ
6.67.143 ஈ தம் த்ருஷ்ட்வா ராக்ஷஸஸ்ரேஷ்டம்
ப்ரதீப்தாநலவர்சஸம் ।
விஸ்பாரயாமாஸ ததா
கார்முகம் புருஷர்ஷப: ॥
Seeing that prominent Rākshasa,
who shone like blazing fire,
that bull among men twanged his bow.
6.67.144 அ
6.67.144 ஆ
6.67.144 இ
6.67.144 ஈ ஸ தஸ்ய சாபநிர்கோஷாத்
குபிதோ ராக்ஷஸர்ஷப: ।
அம்ருஷ்யமாணஸ்தம் கோஷம்
பிதுத்ராவ ராகவம் ॥
Enraged by that twanging, which he could not stand,
that bull among Rākshasa rushed upon Rāghava.
6.67.145 அ
6.67.145 ஆ
6.67.145 இ
6.67.145 ஈ ததஸ்து வாதோத்ததமேககல்பம்
புஜங்கராஜோத்தமபோகபாஹும் ।
தமாபதந்தம் தரணீதராபம்
உவாச ராமோ யுதி கும்பகர்ணம் ॥
Then Rāma said to Kumbhakarṇa
who looked like a mountain and
like a cloud blown by the wind,
whose arms looked like the body
of the king of serpents, and
who was thus rushing upon him in the battle:
6.67.146 அ
6.67.146 ஆ
6.67.146 இ
6.67.146 ஈ ஆகச்ச ரக்ஷோதிப மா விஷாதம்
அவஸ்திதோऽஹம் ப்ரக்ருஹீதசாப: ।
அவேஹி மாம் ராக்ஷஸவம்ஸநாஸநம்
யஸ்த்வம் முஹூர்தாத்பவிதா விசேதா: ॥
Come along, setting aside your grief.
Here I am, O leader of Rākshasas,
ready with bow in hand.
Know that I am the destroyer of the Rākshasa clan,
who will render you senseless in just an hour.
6.67.147 அ
6.67.147 ஆ
6.67.147 இ
6.67.147 ஈ ராமோऽயமிதி விஜ்ஞாய
ஜஹாஸ விக்ருதஸ்வநம் ।
அப்யதாவத ஸங்க்ருத்தோ
ஹரீந் வித்ராவயந் ரணே ॥
Knowing that it was Rāma,
he uttered a ghastly laugh and
chased the Vānaras in wrath,
who were fleeing from the battle.
6.67.148 அ
6.67.148 ஆ
6.67.148 இ
6.67.148 ஈ
6.67.148 உ
6.67.148 ஊ தாரயந்நிவ ஸர்வேஷாம்
ஹ்ருதயாநி வநௌகஸாம் ।
ப்ரஹஸ்ய விக்ருதம் பீமம்
ஸ மேகஸ்தநிதோபமம் ।
கும்பகர்ணோ மஹாதேஜா
ராகவம் வாக்யமப்ரவீத் ॥
Seeming to tear apart the
hearts of all the Vana dwellers
with his horrid and hideous laugh that
was as loud as the thunder of rain clouds,
Kumbhakarṇa of immense power
said these words to Rāghava:
6.67.149 அ
6.67.149 ஆ
6.67.149 இ
6.67.149 ஈ நாஹம் விராதோ விஜ்ஞேயோ
ந கபந்த: கரோ ந ச ।
ந வாலீ ந ச மாரீச:
கும்பகர்ணோऽஹமாகத: ॥
I am neither Virādha nor Khara,
neither Kabandha, nor Vāli, nor Māreeca.
I am Kumbhakarṇa who has come here.
6.67.150 அ
6.67.150 ஆ
6.67.150 இ
6.67.150 ஈ பஸ்ய மே முத்கரம் கோரம்
ஸர்வகாலாயஸம் மஹத் ।
அநேந நிர்ஜிதா தேவா
தாநவாஸ்ச புரா மயா ॥
Take a good look at this huge
and dreadful Mudgara made completely of iron.
The Dēvas and Dānavas were
vanquished by me in the past with this.
6.67.151 அ
6.67.151 ஆ
6.67.151 இ
6.67.151 ஈ விகர்ணநாஸ இதி மாம்
நாவஜ்ஞாதும் த்வமர்ஹஸி ।
ஸ்வல்பாऽபி ஹி ந மே பீடா
கர்ணநாஸாவிநாஸநாத் ॥
You shall not underestimate me
because I do not have nose and ears.
I do not suffer in the least
from the loss of my ears and nose.
6.67.152 அ
6.67.152 ஆ
6.67.152 இ
6.67.152 ஈ தர்ஸயேக்ஷ்வாகுஸார்தூல
வீர்யம் காத்ரேஷு மேऽநக ।
ததஸ்த்வாம் பக்ஷயிஷ்யாமி
த்ருஷ்டபௌருஷவிக்ரமம் ॥
Show your valor, attack my body,
O sinless tiger among Ikshwākus!
I shall devour you after
witnessing your grit and prowess.
6.67.153 அ
6.67.153 ஆ
6.67.153 இ
6.67.153 ஈ ஸ கும்பகர்ணஸ்ய வசோ நிஸம்ய
ராம: ஸுபுங்காந் விஸஸர்ஜ பாணாந் ।
தைராஹதோ வஜ்ரஸமப்ரபாதை
ந சுக்ஷுபே வ்யததே ஸுராரி: ॥
Hearing those words of Kumbhakarṇa,
Rāma shot arrows that had rings around them.
But the foe of the Suras did not even flutter,
hit by those arrows that fell like Vajra.
6.67.154 அ
6.67.154 ஆ
6.67.154 இ
6.67.154 ஈ யை: ஸாயகை: ஸாலவரா நிக்ருத்தா
வாலீ ஹதோ வாநரபுங்கவஸ்ச ।
தே கும்பகர்ணஸ்ய ததா ஸரீரே
வஜ்ரோபமா ந வ்யதயாம்ப்ரசக்ரு: ॥
Those arrows, which had cut off the tough Sāla trees,
and had slain Vāli, the bull among Vānaras,
seemed to inflict no pain whatsoever
on the body of Kumbhakarṇa which
was tough as tough as a diamond.
6.67.155 அ
6.67.155 ஆ
6.67.155 இ
6.67.155 ஈ ஸ வாரிதாரா இவ ஸாயகாம்ஸ்தாந்
பிபந் ஸரீரேண மஹேந்த்ரஸத்ரு: ।
ஜகாந ராமஸ்ய ஸரப்ரவேகம்
வ்யாவித்ய தம் முத்கரமுக்ரவேகம் ॥
He seemed to drink with his body
the volley of Rāma's arrows
that fell like a torrent of rain
dampening their extreme speed by hitting them
with his Mudgara, which he flung equally fast.
6.67.156 அ
6.67.156 ஆ
6.67.156 இ
6.67.156 ஈ ததஸ்து ரக்ஷ: க்ஷதஜாநுலிப்தம்
வித்ராஸநம் தேவமஹாசமூநாம் ।
விவ்யாத தம் முத்கரமுக்ரவேகம்
வித்ராவயாமாஸ சமூம் ஹரீணாம் ॥
Then the Rākshasa flung the Mudgara,
which was smeared with blood and
had terrorized the great armies of the Dēvas,
with great speed, driving away the Vānara forces.
6.67.157 அ
6.67.157 ஆ
6.67.157 இ
6.67.157 ஈ வாயவ்யமாதாய ததோ மஹாஸ்த்ரம்
ராம: ப்ரசிக்ஷேப நிஸாசராய ।
ஸமுத்கரம் தேந ஜகாந பாஹும்
ஸ க்ருத்தபாஹுஸ்துமுலம் நநாத ॥
Then, Rāma took the great Vāyu's Astra
and hurled it at the Night-Rover,
cutting down the arm that wielded the Mudgara.
With his arm severed, he let off a dreadful howl.
6.67.158 அ
6.67.158 ஆ
6.67.158 இ
6.67.158 ஈ ஸ தஸ்ய பாஹுர்கிரிஸ்ருங்ககல்ப:
ஸமுத்கரோ ராகவபாணக்ருத்த: ।
பபாத தஸ்மிந் ஹரிராஜஸைந்யே
ஜகாந தாம் வாநரவாஹநீம் ச ॥
That arm, huge as a mountain peak,
cut down by Rāghava’s arrow,
fell, along with the club,
on the army of the Vānara king,
killing many in that Vānara army.
6.67.159 அ
6.67.159 ஆ
6.67.159 இ
6.67.159 ஈ தே வாநரா பக்நஹதாவஸேஷா:
பர்யந்தமாஸ்ரித்ய ததா விஷண்ணா: ।
ப்ரவேபிதாங்கம் தத்ருஸு: ஸுகோரம்
நரேந்த்ரரக்ஷோதிபஸந்நிபாதம் ॥
The Vānaras who were saved from
being killed or maimed, retreated
to a safe distance in fright.
Every limb of theirs shivering in fright,
they witnessed the terrible encounter between
the king of men and the leader of the Rākshasas.
6.67.160 அ
6.67.160 ஆ
6.67.160 இ
6.67.160 ஈ ஸ கும்பகர்ணோऽஸ்த்ரநிக்ருத்தபாஹு:
மஹாந்நிக்ருத்தாக்ர இவாசலேந்த்ர: ।
உத்பாடயாமாஸ கரேண வ்ருக்ஷம்
ததோऽபிதுத்ராவ ரணே நரேந்த்ரம் ॥
His arm cut off by the Astra,
Kumbhakarṇa, looked like a mountain
whose top had been lopped off.
Pulling out by the root a tree with his other hand,
he rushed to fight the King of men.
6.67.161 அ
6.67.161 ஆ
6.67.161 இ
6.67.161 ஈ ஸ தஸ்ய பாஹும் ஸஹஸாலவ்ருக்ஷம்
ஸமுத்யதம் பந்நகபோககல்பம் ।
ஐந்த்ராஸ்த்ரயுக்தேந ஜகாந ராமோ
பாணேந ஜாம்பூநதசித்ரிதேந ॥
Invoking the power of Indra's Astra
on an arrow decked with gold,
Rāma cut off his arm
that held the Sāla tree up
like a serpent does its hood.
6.67.162 அ
6.67.162 ஆ
6.67.162 இ
6.67.162 ஈ ஸ கும்பகர்ணஸ்ய புஜோ நிக்ருத்த:
பபாத பூமௌ கிரிஸந்நிகாஸ: ।
விவேஷ்டமாநோऽபிஜகாந வ்ருக்ஷாந்
ஸைலாந் ஸிலா வாநரராக்ஷஸாம்ஸ்ச ॥
The severed arm of Kumbhakarṇa,
which was as big as a mountain,
fell down on the ground writhing,
striking trees, hills, rocks,
and Vānaras as well as Rākshasas.
6.67.163 அ
6.67.163 ஆ
6.67.163 இ
6.67.163 ஈ தம் சிந்நபாஹும் ஸமவேக்ஷ்ய ராம:
ஸமாபதந்தம் ஸஹஸா நதந்தம் ।
த்வாவர்தசந்த்ரௌ நிஸிதௌ ப்ரக்ருஹ்ய
சிச்சேத பாதௌ யுதி ராக்ஷஸஸ்ய ॥
Seeing the Rākshasa immediately come
roaring to attack him, even with his arms cut off,
Rāma took two sharp arrows
whose tips were shaped like a crescent
and severed his two legs in that combat.
6.67.164 அ
6.67.164 ஆ
6.67.164 இ
6.67.164 ஈ தௌ தஸ்ய பாதௌ ப்ரதிஸோ திஸஸ்ச
கிரீந் குஹாஸ்சைவ மஹார்ணவம் ச ।
லங்காம் ச ஸேநாம் கபிராக்ஷஸாநாம்
விநாதயந்தௌ விநிபேததுஸ்ச ॥
The sound of those legs, as they cracked and fell down
reverberated in all the four directions and in between,
and among the mountains, caves and oceans,
as well as in Laṅkā and among the masses
of Vānara and the Rākshasa armies.
6.67.165 அ
6.67.165 ஆ
6.67.165 இ
6.67.165 ஈ நிக்ருத்தபாஹுர்விநிக்ருத்தபாதோ
விதார்ய வக்த்ரம் வடவாமுகாபம் ।
துத்ராவ ராமம் ஸஹஸாऽபிகர்ஜந்
ராஹுர்யதா சந்த்ரமிவாந்தரிக்ஷே ॥
Even with his hands cut off
and legs severed, he rolled fast
towards Rāma roaring, with his
wide-opened mouth that looked like the
conflagration in the bowels of the ocean
as Rāhu hastening towards the moon in the sky.
6.67.166 அ
6.67.166 ஆ
6.67.166 இ
6.67.166 ஈ அபூரயத்தஸ்ய முகம் ஸிதாக்ரை
ராம: ஸரைர்ஹேமபிநத்தபுங்கை: ।
ஸ பூர்ணவக்த்ரோ ந ஸஸாக வக்தும்
சுகூஜ க்ருச்ச்ரேண முமோஹ சாபி ॥
Rāma filled his (Kumbhakarṇa’s) mouth with
sharp edged arrows with gold rings around them.
His mouth thus filled, he could not speak,
but only make indistinct cries with difficulty,
before he completely fainted.
6.67.167 அ
6.67.167 ஆ
6.67.167 இ
6.67.167 ஈ அதாததே ஸூர்யமரீசிகல்பம்
ஸ ப்ரஹ்மதண்டாந்தககாலகல்பம் ।
அரிஷ்டமைந்த்ரம் நிஸிதம் ஸுபுங்கம்
ராம: ஸரம் மாருததுல்யவேகம் ॥
Then Rāma took out an arrow which
dazzled like the rays of the sun
and was comparable to the Daṇḍa of Brahma,
and to the Death and to the all-destroying Time.
That sharp arrow, swift as the wind,
was fortified with rings
and was powered by Indra's Astra,
spelling doom for the enemies.
6.67.168 அ
6.67.168 ஆ
6.67.168 இ
6.67.168 ஈ தம் வஜ்ரஜாம்பூநதசாருபுங்கம்
ப்ரதீப்தஸூர்யஜ்வலநப்ரகாஸம் ।
மஹேந்த்ரவஜ்ராஸநிதுல்யவேகம்
ராம: ப்ரசிக்ஷேப நிஸாசராய ॥
Rāma then shot that arrow, which
was dazzling like the sun and blazing like fire and
was swift like Vajra and lightning-bolt of Mahēndra
and had rings of gold and gems studded on it,
aimed at that Night-Rover.
6.67.169 அ
6.67.169 ஆ
6.67.169 இ
6.67.169 ஈ ஸ ஸாயகோ ராகவபாஹுசோதிதோ
திஸ: ஸ்வபாஸா தஸ ஸம்ப்ரகாஸயந் ।
விதூமவைஸ்வாநரதீப்ததர்ஸநோ
ஜகாம ஸக்ராஸநிபீமவிக்ரம: ॥
That arrow, sped by the power of Rāghava’s arms,
lighting up the ten directions with its splendor,
and dazzling like fire that is free of smoke,
flew with the terrific thrust of
the lightning-bolt of Ṡakra.
6.67.170 அ
6.67.170 ஆ
6.67.170 இ
6.67.170 ஈ ஸ தந்மஹாபர்வதகூடஸந்நிபம்
விவ்ருத்ததம்ஷ்ட்ரம் சலசாருகுண்டலம் ।
சகர்த ரக்ஷோதிபதே: ஸிரஸ்ததா
யதைவ வ்ருத்ரஸ்ய புரா புரந்தர: ॥
And it cut off the head
of the lord of the Rākshasas,
which resembled a great mountain peak.
With its twisted fangs and
dangling, lovely ear-pendants
it resembled the head of Vṛtra
that was cut off by Indra in the far past.
6.67.171 அ
6.67.171 ஆ
6.67.171 இ
6.67.171 ஈ கும்பகர்ணஸிரோ பாதி
குண்டலாலங்க்ருதம் மஹத் ।
ஆதித்யேऽப்யுதிதே ராத்ரௌ
மத்யஸ்த இவ சந்த்ரமா: ॥
The huge head of Kumbhakarṇa,
adorned with ear pendants,
shone like the moon in the night sky
seen in the midst of the dual stars of Punarvasu.
6.67.172 அ
6.67.172 ஆ
6.67.172 இ
6.67.172 ஈ தத்ராமபாணாபிஹதம் பபாத
ரக்ஷஸ்ஸிர:பர்வதஸந்நிகாஸம் ।
பபஞ்ஜ சர்யாக்ருஹகோபுராணி
ப்ராகாரமுச்சம் தமபாதயச்ச ॥
That head of the Rākshasa, huge like a mountain,
fell down, destroying the sentry posts,
towers as well as the ramparts themselves.
6.67.173 அ
6.67.173 ஆ
6.67.173 இ
6.67.173 ஈ ந்யபதத் கும்பகர்ணோऽத
ஸ்வகாயேந நிபாதயந் ।
ப்லவங்கமாநாம் கோட்யஸ்ச
பரித: ஸம்ப்ரதாவதாம் ॥
Kumbhakarṇa, with his body that tumbled down,
knocked down crores of Vānaras
who were running away to a distance.
6.67.174 அ
6.67.174 ஆ
6.67.174 இ
6.67.174 ஈ தச்சாதி காயம் ஹி மஹத்ப்ரகாஸம்
ரக்ஷஸ்ததா தோயநிதௌ பபாத ।
க்ராஹாந் பராந் மீநவராந் புஜங்காந்
மமர்த பூமிம் ச ததா விவேஸ ॥
The body of the Rākshasa, huge and imposing,
fell in the ocean squashing
the huge alligators, great fish and snakes,
and the sea-bed before it embedded itself into it.
6.67.175 அ
6.67.175 ஆ
6.67.175 இ
6.67.175 ஈ தஸ்மிந் ஹதே ப்ராஹ்மணதேவஸத்ரௌ
மஹாபலே ஸம்யதி கும்பகர்ணே ।
சசால பூர்பூமிதராஸ்ச ஸர்வே
ஹர்ஷாச்ச தேவாஸ்துமுலம் ப்ரணேது: ॥
With Kumbhakarṇa of immense strength,
an enemy of Brāhmaṇas and Dēvas slain in the battle,
the earth and the mountains rocked;
the delighted Dēvas created a huge din out of joy.
6.67.176 அ
6.67.176 ஆ
6.67.176 இ
6.67.176 ஈ ததஸ்து தேவர்ஷிமஹர்ஷிபந்நகா:
ஸுராஸ்ச பூதாநி ஸுபர்ணகுஹ்யகா: ।
ஸயக்ஷகந்தர்வகணா நபோகதா:
ப்ரஹர்ஷிதா ராமபராக்ரமேண ॥
The Dēvarshis, Maharshis, the Pannagas,
the Dēvas, the spirits, the birds, the Guhyakas,
the Yakshas and the hordes of Gandharvas,
crowded the sky, rejoicing at Rāma’s prowess.
6.67.177 அ
6.67.177 ஆ
6.67.177 இ
6.67.177 ஈ ததஸ்து தே தஸ்ய வதேந பூரிணா
மநஸ்விநோ நைர்ருதராஜபாந்தவா: ।
விநேதுருச்சைர்வ்யதிதா ரகூத்தமம்
ஹரிம் ஸமீக்ஷ்யைவ யதா மதங்கஜா: ॥
With his death that was hard to believe,
the kith and kin of the king of the Night-Rovers
were taken aback and lamented loudly in anguish
looking at that best of the Raghus,
like elephants do upon sighting a lion.
6.67.178 அ
6.67.178 ஆ
6.67.178 இ
6.67.178 ஈ ஸ தேவலோகஸ்ய தமோ நிஹத்ய
ஸூர்யோ யதா ராஹுமுகாத்விமுக்த: ।
ததா வ்யபாஸீத்தரி ஸைந்யமத்யே
நிஹத்ய ராமோ யுதி கும்பகர்ணம் ॥
Having slain Kumbhakarṇa in the battle,
Rāma shone in the midst of the Vānara army
like the sun released from
the clutches of Rāhu shines and
removes the darkness from the sky.
6.67.179 அ
6.67.179 ஆ
6.67.179 இ
6.67.179 ஈ ப்ரஹர்ஷமீயுர்பஹவஸ்து வாநரா:
ப்ரபுத்தபத்மப்ரதிமைரிவாநநை: ।
அபூஜயந் ராகவமிஷ்டபாகிநம்
ஹதே ரிபௌ பீமபலே துராஸதே ॥
The innumerable Vānaras then rejoiced
with their faces blooming like full-blown lotuses.
They applauded Rāghava, who achieved his objective
by killing the enemy of terrific strength
against whom it was impossible to make a stand.
6.67.180 அ
6.67.180 ஆ
6.67.180 இ
6.67.180 ஈ ஸ கும்பகர்ணம் ஸுரஸங்கமர்தநம்
மஹத்ஸு யுத்தேஷு கதாசிநாஜிதம் ।
நநந்த ஹத்வா பரதாக்ரஜோ ரணே
மஹாஸுரம் வ்ருத்ரமிவாமராதிப: ॥
Having slain in battle Kumbhakarṇa,
who had pounded companies of Dēvas
and was never vanquished even in great battles,
the elder brother of Bharata rejoiced,
like the Lord of Dēvas did having slain Vṛtra.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே ஸப்தஷஷ்டிதம: ஸர்க:॥
Thus concludes the sixty seventh Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.