Tweet
Yuddha Kaanda Sargas 45
Yuddha Kaanda - Sarga 45
In this Sarga, ten Vānara captains, ordered by Rāma, search for Indrajit, but in vain. Indrajit, staying invisible by virtue of his magical powers, inundates Rāma and Lakshmaṇa with his arrows, letting off triumphant shouts again and again.
Rāma and Lakshmaṇa, their bodies completely covered by arrows, bleed profusely and become so weak that they cannot even open their eyes. Rāma falls on the ground first, seeing which, a pall of gloom settles over Lakshmaṇa. All the Vānaras gather around Rāma and the Vānara chiefs like Hanumān feel extremely sad and distressed.
6.45.1 அ
6.45.1 ஆ
6.45.1 இ
6.45.1 ஈ
ஸ தஸ்ய கதிமந்விச்சந்
ராஜபுத்ர: ப்ரதாபவாந் ।
திதேஸாதிபலோ ராமோ
தஸ வாநரயூதபாந் ॥
sa tasya gatimanvicchan
rājaputraḥ pratāpavān ।
didēṡātibalō rāmō
daṡa vānarayūthapān ॥
Then the extremely strong and valiant prince Rāma
ordered a task force of ten Vānara captains
to look for the whereabouts of him (Indrajit).
6.45.2 அ
6.45.2 ஆ
6.45.2 இ
6.45.2 ஈ
6.45.3 அ
6.45.3 ஆ
6.45.3 இ
6.45.3 ஈ
த்வௌ ஸுஷேணஸ்ய தாயாதௌ
நீலம் ச ப்லவகர்ஷபம் ।
அங்கதம் வாலிபுத்ரம் ச
ஸரபம் ச தரஸ்விநம் ।
விநதம் ஜாம்பவந்தம் ச
ஸாநுப்ரஸ்தம் மஹாபலம் ।
ருஷபம் சர்ஷபஸ்கந்தம்
ஆதிதேஸ பரந்தப: ॥
dvau suṣēṇasya dāyādau
nīlaṃ ca plavagarṣabham ।
aṅgadaṃ vāliputraṃ ca
ṡarabhaṃ ca tarasvinam ।
vinataṃ jāmbavantaṃ ca
sānuprasthaṃ mahābalam ।
ṛṣabhaṃ carṣabhaskandham
ādidēṡa parantapaḥ ॥
The tormentor of the foe thus ordered
the two sons of Sushēṇa,
Neela, the bull among Vānaras,
Aṅgada the son of Vāli, the powerful Ṡarabha,
Vinata, Jāmbavān, Ṛshabha and Ṛshabhaskandha,
and the extremely strong Sānuprastha.
6.45.4 அ
6.45.4 ஆ
6.45.4 இ
6.45.4 ஈ
தே ஸம்ப்ரஹ்ருஷ்டா ஹரயோ
பீமாநுத்யம்ய பாதபாந் ।
ஆகாஸம் விவிஸு: ஸர்வே
மார்கமாணா திஸோ தஸ ॥
tē samprahṛṣṭā harayō
bhīmānudyamya pādapān ।
ākāṡaṃ viviṡuḥ sarvē
mārgamāṇā diṡō daṡa ॥
With all the enthusiasm,
those Vānaras armed themselves
with formidable trees and sprang into the sky
to search for him in all the ten directions.
6.45.5 அ
6.45.5 ஆ
6.45.5 இ
6.45.5 ஈ
தேஷாம் வேகவதாம் வேகம்
இஷுபிர்வேகவத்தரை: ।
அஸ்த்ரவித் பரமாஸ்த்ரைஸ்து
வாரயாமாஸ ராவணி: ॥
tēṣāṃ vēgavatāṃ vēgam
iṣubhirvēgavattaraiḥ ।
astravit paramāstraistu
vārayāmāsa rāvaṇiḥ ॥
The son of Rāvaṇa, a master of Astras,
arrested the speed of those swift ones
with swifter arrows powered
with the best of the best Astras.
6.45.6 அ
6.45.6 ஆ
6.45.6 இ
6.45.6 ஈ
தம் பீமவேகா ஹரயோ
நாராசை: க்ஷதவிக்ரஹா: ।
அந்தகாரே ந தத்ருஸு:
மேகை: ஸூர்யமிவாவ்ருதம் ॥
taṃ bhīmavēgā harayō
nārācaiḥ kṣatavigrahāḥ ।
andhakārē na dadṛṡuḥ
mēghaiḥ sūryamivāvṛtam ॥
The Vānaras, their bodies wounded by Nārāca arrows,
could not locate him in that darkness,
in spite of their terrific swiftness,
any more than one could locate the sun covered by clouds.
6.45.7 அ
6.45.7 ஆ
6.45.7 இ
6.45.7 ஈ
ராமலக்ஷ்மணயோரேவ
ஸர்வதேஹபித: ஸராந் ।
ப்ருஸமாவேஸயாமாஸ
ராவணி: ஸமிதிஞ்ஜய: ॥
rāmalakṣmaṇayōrēva
sarvadēhabhidaḥ ṡarān ।
bhṛṡamāvēṡayāmāsa
rāvaṇiḥ samitiñjayaḥ ॥
The son of Rāvaṇa,
ever victorious in a battle,
made Rāma and Lakshmaṇa alone
as the target to lodge his arrows
that would rip off every part of the body.
6.45.8 அ
6.45.8 ஆ
6.45.8 இ
6.45.8 ஈ
நிரந்தரஸரீரௌ தௌ
ப்ராதரௌ ராமலக்ஷ்மணௌ ।
க்ருத்தேநேந்த்ரஜிதா வீரௌ
பந்நகை: ஸரதாம் கதை: ॥
nirantaraṡarīrau tau
bhrātarau rāmalakṣmaṇau ।
kruddhēnēndrajitā vīrau
pannagaiḥ ṡaratāṃ gataiḥ ॥
No part of the bodies of the
valiant brothers Rāma and Lakshmaṇa
was left uncovered by the
wrathful Indrajit’s serpent-arrows.
6.45.9 அ
6.45.9 ஆ
6.45.9 இ
6.45.9 ஈ
தயோ: க்ஷதஜமார்கேண
ஸுஸ்ராவ ருதிரம் பஹு ।
தாவுபௌ ச ப்ரகாஸேதே
புஷ்பிதாவிவ கிம்ஸுகௌ ॥
tayōḥ kṣatajamārgēṇa
susrāva rudhiraṃ bahu ।
tāvubhau ca prakāṡētē
puṣpitāviva kiṃṡukau ॥
With their wounds bleeding profusely
they shone like Kiṃṡuka trees in flower.
6.45.10 அ
6.45.10 ஆ
6.45.10 இ
6.45.10 ஈ
தத: பர்யந்தரக்தாக்ஷோ
பிந்நாஞ்ஜநசயோபம: ।
ராவணிர்ப்ராதரௌ வாக்யம்
அந்தர்தாநகதோऽப்ரவீத் ॥
tataḥ paryantaraktākṣō
bhinnāñjanacayōpamaḥ ।
rāvaṇirbhrātarau vākyam
antardhānagatō'bravīt ॥
The son of Rāvaṇa, whose eyes were blood-red and
who looked like a cloven mound of antimony,
said these words to the brothers,
keeping himself invisible:
6.45.11 அ
6.45.11 ஆ
6.45.11 இ
6.45.11 ஈ
யுத்த்யமாநமநாலக்ஷ்யம்
ஸக்ரோऽபி த்ரிதஸேஸ்வர: ।
த்ரஷ்டுமாஸாதிதும் வாபி
ந ஸக்த: கிம் புநர்யுவாம் ॥
yuddhyamānamanālakṣyam
ṡakrō'pi tridaṡēṡvaraḥ ।
draṣṭumāsādituṃ vāpi
na ṡaktaḥ kiṃ punaryuvām ॥
When I fight making myself invisible,
even Ṡakra, the lord of Dēvas,
can neither see me nor approach me,
what then to say of you?
6.45.12 அ
6.45.12 ஆ
6.45.12 இ
6.45.12 ஈ
ப்ராவ்ருதாவிஷுஜாலேந
ராகவௌ கங்கபத்ரிணா ।
ஏஷ ரோஷபரீதாத்மா
நயாமி யமஸாதநம் ॥
prāvṛtāviṣujālēna
rāghavau kaṅkapatriṇā ।
ēṣa rōṣaparītātmā
nayāmi yamasādanam ॥
I, filled with extreme rage,
shall bury you in a torrent of
arrows decked with vultures’ feathers,
and take you to the abode of Yama,
O scion of the Raghus!
6.45.13 அ
6.45.13 ஆ
6.45.13 இ
6.45.13 ஈ
ஏவமுக்த்வா து தர்மஜ்ஞௌ
ப்ராதரௌ ராமலக்ஷ்மணௌ ।
நிர்பிபேத ஸிதைர்பாணை:
ப்ரஜஹர்ஷ நநாத ச ॥
ēvamuktvā tu dharmajñau
bhrātarau rāmalakṣmaṇau ।
nirbibhēda ṡitairbāṇaiḥ
prajaharṣa nanāda ca ॥
Having said this to the Dharmajñas,
the brothers Rāma and Lakshmaṇa,
he pierced them with sharp arrows,
gloating and shouting.
6.45.14 அ
6.45.14 ஆ
6.45.14 இ
6.45.14 ஈ
பிந்நாஞ்ஜநசயஸ்யாமோ
விஸ்பார்ய விபுலம் தநு: ।
பூயோ பூய: ஸராந் கோராந்
விஸஸர்ஜ மஹாம்ருதே ॥
bhinnāñjanacayaṡyāmō
visphārya vipulaṃ dhanuḥ ।
bhūyō bhūyaḥ ṡarān ghōrān
visasarja mahāmṛdhē ॥
He, who was black as a
mound of fresh-cloven antimony,
shot terrible arrows repeatedly at them,
twanging his huge bow,
in that tremendous fight.
6.45.15 அ
6.45.15 ஆ
6.45.15 இ
6.45.15 ஈ
ததோ மர்மஸு மர்மஜ்ஞோ
மஜ்ஜயந்நிஸிதாந் ஸராந் ।
ராமலக்ஷ்மணயோர்வீரோ
நநாத ச முஹுர்முஹு: ॥
tatō marmasu marmajñō
majjayanniṡitān ṡarān ।
rāmalakṣmaṇayōrvīrō
nanāda ca muhurmuhuḥ ॥
The valiant one who knew
how to shoot at the vitals
lodged his sharp arrows in the vitals
of Rāma and Lakshmaṇa, letting off
triumphant shouts again and again.
6.45.16 அ
6.45.16 ஆ
6.45.16 இ
6.45.16 ஈ
பத்தௌ து ஸரபந்தேந
தாவுபௌ ரணமூர்தநி ।
நிமேஷாந்தரமாத்ரேண
ந ஸேகதுருதீக்ஷிதும் ॥
baddhau tu ṡarabandhēna
tāvubhau raṇamūrdhani ।
nimēṣāntaramātrēṇa
na ṡēkaturudīkṣitum ॥
In a matter of minutes,
made immobile by the arrows
on the forefront of that battlefield,
they were not able to even open their eyes.
To e continued
Yuddha Kaanda - Sarga 45
In this Sarga, ten Vānara captains, ordered by Rāma, search for Indrajit, but in vain. Indrajit, staying invisible by virtue of his magical powers, inundates Rāma and Lakshmaṇa with his arrows, letting off triumphant shouts again and again.
Rāma and Lakshmaṇa, their bodies completely covered by arrows, bleed profusely and become so weak that they cannot even open their eyes. Rāma falls on the ground first, seeing which, a pall of gloom settles over Lakshmaṇa. All the Vānaras gather around Rāma and the Vānara chiefs like Hanumān feel extremely sad and distressed.
6.45.1 அ
6.45.1 ஆ
6.45.1 இ
6.45.1 ஈ
ஸ தஸ்ய கதிமந்விச்சந்
ராஜபுத்ர: ப்ரதாபவாந் ।
திதேஸாதிபலோ ராமோ
தஸ வாநரயூதபாந் ॥
sa tasya gatimanvicchan
rājaputraḥ pratāpavān ।
didēṡātibalō rāmō
daṡa vānarayūthapān ॥
Then the extremely strong and valiant prince Rāma
ordered a task force of ten Vānara captains
to look for the whereabouts of him (Indrajit).
6.45.2 அ
6.45.2 ஆ
6.45.2 இ
6.45.2 ஈ
6.45.3 அ
6.45.3 ஆ
6.45.3 இ
6.45.3 ஈ
த்வௌ ஸுஷேணஸ்ய தாயாதௌ
நீலம் ச ப்லவகர்ஷபம் ।
அங்கதம் வாலிபுத்ரம் ச
ஸரபம் ச தரஸ்விநம் ।
விநதம் ஜாம்பவந்தம் ச
ஸாநுப்ரஸ்தம் மஹாபலம் ।
ருஷபம் சர்ஷபஸ்கந்தம்
ஆதிதேஸ பரந்தப: ॥
dvau suṣēṇasya dāyādau
nīlaṃ ca plavagarṣabham ।
aṅgadaṃ vāliputraṃ ca
ṡarabhaṃ ca tarasvinam ।
vinataṃ jāmbavantaṃ ca
sānuprasthaṃ mahābalam ।
ṛṣabhaṃ carṣabhaskandham
ādidēṡa parantapaḥ ॥
The tormentor of the foe thus ordered
the two sons of Sushēṇa,
Neela, the bull among Vānaras,
Aṅgada the son of Vāli, the powerful Ṡarabha,
Vinata, Jāmbavān, Ṛshabha and Ṛshabhaskandha,
and the extremely strong Sānuprastha.
6.45.4 அ
6.45.4 ஆ
6.45.4 இ
6.45.4 ஈ
தே ஸம்ப்ரஹ்ருஷ்டா ஹரயோ
பீமாநுத்யம்ய பாதபாந் ।
ஆகாஸம் விவிஸு: ஸர்வே
மார்கமாணா திஸோ தஸ ॥
tē samprahṛṣṭā harayō
bhīmānudyamya pādapān ।
ākāṡaṃ viviṡuḥ sarvē
mārgamāṇā diṡō daṡa ॥
With all the enthusiasm,
those Vānaras armed themselves
with formidable trees and sprang into the sky
to search for him in all the ten directions.
6.45.5 அ
6.45.5 ஆ
6.45.5 இ
6.45.5 ஈ
தேஷாம் வேகவதாம் வேகம்
இஷுபிர்வேகவத்தரை: ।
அஸ்த்ரவித் பரமாஸ்த்ரைஸ்து
வாரயாமாஸ ராவணி: ॥
tēṣāṃ vēgavatāṃ vēgam
iṣubhirvēgavattaraiḥ ।
astravit paramāstraistu
vārayāmāsa rāvaṇiḥ ॥
The son of Rāvaṇa, a master of Astras,
arrested the speed of those swift ones
with swifter arrows powered
with the best of the best Astras.
6.45.6 அ
6.45.6 ஆ
6.45.6 இ
6.45.6 ஈ
தம் பீமவேகா ஹரயோ
நாராசை: க்ஷதவிக்ரஹா: ।
அந்தகாரே ந தத்ருஸு:
மேகை: ஸூர்யமிவாவ்ருதம் ॥
taṃ bhīmavēgā harayō
nārācaiḥ kṣatavigrahāḥ ।
andhakārē na dadṛṡuḥ
mēghaiḥ sūryamivāvṛtam ॥
The Vānaras, their bodies wounded by Nārāca arrows,
could not locate him in that darkness,
in spite of their terrific swiftness,
any more than one could locate the sun covered by clouds.
6.45.7 அ
6.45.7 ஆ
6.45.7 இ
6.45.7 ஈ
ராமலக்ஷ்மணயோரேவ
ஸர்வதேஹபித: ஸராந் ।
ப்ருஸமாவேஸயாமாஸ
ராவணி: ஸமிதிஞ்ஜய: ॥
rāmalakṣmaṇayōrēva
sarvadēhabhidaḥ ṡarān ।
bhṛṡamāvēṡayāmāsa
rāvaṇiḥ samitiñjayaḥ ॥
The son of Rāvaṇa,
ever victorious in a battle,
made Rāma and Lakshmaṇa alone
as the target to lodge his arrows
that would rip off every part of the body.
6.45.8 அ
6.45.8 ஆ
6.45.8 இ
6.45.8 ஈ
நிரந்தரஸரீரௌ தௌ
ப்ராதரௌ ராமலக்ஷ்மணௌ ।
க்ருத்தேநேந்த்ரஜிதா வீரௌ
பந்நகை: ஸரதாம் கதை: ॥
nirantaraṡarīrau tau
bhrātarau rāmalakṣmaṇau ।
kruddhēnēndrajitā vīrau
pannagaiḥ ṡaratāṃ gataiḥ ॥
No part of the bodies of the
valiant brothers Rāma and Lakshmaṇa
was left uncovered by the
wrathful Indrajit’s serpent-arrows.
6.45.9 அ
6.45.9 ஆ
6.45.9 இ
6.45.9 ஈ
தயோ: க்ஷதஜமார்கேண
ஸுஸ்ராவ ருதிரம் பஹு ।
தாவுபௌ ச ப்ரகாஸேதே
புஷ்பிதாவிவ கிம்ஸுகௌ ॥
tayōḥ kṣatajamārgēṇa
susrāva rudhiraṃ bahu ।
tāvubhau ca prakāṡētē
puṣpitāviva kiṃṡukau ॥
With their wounds bleeding profusely
they shone like Kiṃṡuka trees in flower.
6.45.10 அ
6.45.10 ஆ
6.45.10 இ
6.45.10 ஈ
தத: பர்யந்தரக்தாக்ஷோ
பிந்நாஞ்ஜநசயோபம: ।
ராவணிர்ப்ராதரௌ வாக்யம்
அந்தர்தாநகதோऽப்ரவீத் ॥
tataḥ paryantaraktākṣō
bhinnāñjanacayōpamaḥ ।
rāvaṇirbhrātarau vākyam
antardhānagatō'bravīt ॥
The son of Rāvaṇa, whose eyes were blood-red and
who looked like a cloven mound of antimony,
said these words to the brothers,
keeping himself invisible:
6.45.11 அ
6.45.11 ஆ
6.45.11 இ
6.45.11 ஈ
யுத்த்யமாநமநாலக்ஷ்யம்
ஸக்ரோऽபி த்ரிதஸேஸ்வர: ।
த்ரஷ்டுமாஸாதிதும் வாபி
ந ஸக்த: கிம் புநர்யுவாம் ॥
yuddhyamānamanālakṣyam
ṡakrō'pi tridaṡēṡvaraḥ ।
draṣṭumāsādituṃ vāpi
na ṡaktaḥ kiṃ punaryuvām ॥
When I fight making myself invisible,
even Ṡakra, the lord of Dēvas,
can neither see me nor approach me,
what then to say of you?
6.45.12 அ
6.45.12 ஆ
6.45.12 இ
6.45.12 ஈ
ப்ராவ்ருதாவிஷுஜாலேந
ராகவௌ கங்கபத்ரிணா ।
ஏஷ ரோஷபரீதாத்மா
நயாமி யமஸாதநம் ॥
prāvṛtāviṣujālēna
rāghavau kaṅkapatriṇā ।
ēṣa rōṣaparītātmā
nayāmi yamasādanam ॥
I, filled with extreme rage,
shall bury you in a torrent of
arrows decked with vultures’ feathers,
and take you to the abode of Yama,
O scion of the Raghus!
6.45.13 அ
6.45.13 ஆ
6.45.13 இ
6.45.13 ஈ
ஏவமுக்த்வா து தர்மஜ்ஞௌ
ப்ராதரௌ ராமலக்ஷ்மணௌ ।
நிர்பிபேத ஸிதைர்பாணை:
ப்ரஜஹர்ஷ நநாத ச ॥
ēvamuktvā tu dharmajñau
bhrātarau rāmalakṣmaṇau ।
nirbibhēda ṡitairbāṇaiḥ
prajaharṣa nanāda ca ॥
Having said this to the Dharmajñas,
the brothers Rāma and Lakshmaṇa,
he pierced them with sharp arrows,
gloating and shouting.
6.45.14 அ
6.45.14 ஆ
6.45.14 இ
6.45.14 ஈ
பிந்நாஞ்ஜநசயஸ்யாமோ
விஸ்பார்ய விபுலம் தநு: ।
பூயோ பூய: ஸராந் கோராந்
விஸஸர்ஜ மஹாம்ருதே ॥
bhinnāñjanacayaṡyāmō
visphārya vipulaṃ dhanuḥ ।
bhūyō bhūyaḥ ṡarān ghōrān
visasarja mahāmṛdhē ॥
He, who was black as a
mound of fresh-cloven antimony,
shot terrible arrows repeatedly at them,
twanging his huge bow,
in that tremendous fight.
6.45.15 அ
6.45.15 ஆ
6.45.15 இ
6.45.15 ஈ
ததோ மர்மஸு மர்மஜ்ஞோ
மஜ்ஜயந்நிஸிதாந் ஸராந் ।
ராமலக்ஷ்மணயோர்வீரோ
நநாத ச முஹுர்முஹு: ॥
tatō marmasu marmajñō
majjayanniṡitān ṡarān ।
rāmalakṣmaṇayōrvīrō
nanāda ca muhurmuhuḥ ॥
The valiant one who knew
how to shoot at the vitals
lodged his sharp arrows in the vitals
of Rāma and Lakshmaṇa, letting off
triumphant shouts again and again.
6.45.16 அ
6.45.16 ஆ
6.45.16 இ
6.45.16 ஈ
பத்தௌ து ஸரபந்தேந
தாவுபௌ ரணமூர்தநி ।
நிமேஷாந்தரமாத்ரேண
ந ஸேகதுருதீக்ஷிதும் ॥
baddhau tu ṡarabandhēna
tāvubhau raṇamūrdhani ।
nimēṣāntaramātrēṇa
na ṡēkaturudīkṣitum ॥
In a matter of minutes,
made immobile by the arrows
on the forefront of that battlefield,
they were not able to even open their eyes.
To e continued