Yuddha Kaanda - Sarga 40 Continues
6.40.18 அ
6.40.18 ஆ
6.40.18 இ
6.40.18 ஈ
ஆலிங்க்ய சாவல்க்ய ச பாஹுயோக்த்ரை:
ஸம்யோஜயாமாஸதுராஹவே தௌ ।
ஸம்ரம்பஸிக்ஷாபலஸம்ப்ரயுக்தௌ
ஸஞ்சேரது: ஸம்ப்ரதியுத்தமார்கே ॥
āliṅgya cāvalgya ca bāhuyōktraiḥ
saṃyōjayāmāsaturāhavē tau ।
saṃrambhaṡikṣābalasamprayuktau
sañcēratuḥ sampratiyuddhamārgē ॥
Tightening their hold on each other
using their arms for a noose,
they both were locked in combat.
Strong, trained and impatient,
they were then engaged in
all kinds of feats of dueling.
6.40.19 அ
6.40.19 ஆ
6.40.19 இ
6.40.19 ஈ
ஸார்தூலஸிம்ஹாவிவ ஜாததர்பௌ
கஜேந்த்ரபோதாவிவ ஸம்ப்ரயுக்தௌ ।
ஸம்ஹத்ய சாபீட்ய ச தாவுரோப்யாம்
நிபேததுர்வை யுகபத்தரண்யாம் ॥
ṡārdūlasiṃhāviva jātadarpau
gajēndrapōtāviva samprayuktau ।
saṃhatya cāpīḍya ca tāvurōbhyāṃ
nipētaturvai yugapaddharaṇyām ॥
Becoming haughty like a tiger and a lion,
butting against each other like elephant cubs,
clashing and hitting chest against chest,
they both fell down simultaneously on the ground.
6.40.20 அ
6.40.20 ஆ
6.40.20 இ
6.40.20 ஈ
உத்யம்ய சாந்யோந்யமதிக்ஷிபந்தௌ
ஸஞ்சக்ரமாதே பஹுயுத்தமார்கே ।
வ்யாயாமஸிக்ஷாபலஸம்ப்ரயுக்தௌ
க்லமம் ந தௌ ஜக்மதுராஸு வீரௌ ॥
udyamya cānyōnyamadhikṣipantau
sañcakramātē bahuyuddhamārgē ।
vyāyāmaṡikṣābalasamprayuktau
klamaṃ na tau jagmaturāṡu vīrau ॥
Lifting up and throwing down each other,
they went on deploying every trick in dueling.
Endowed with strength, training and practice,
those two Veeras were nowhere near getting exhausted.
6.40.21 அ
6.40.21 ஆ
6.40.21 இ
6.40.21 ஈ
பாஹூத்தமைர்வாரணவாரணாபை:
நிவாரயந்தௌ வரவாரணாபௌ ।
சிரேண காலேந ப்ருஸம் ப்ரயுத்தௌ
ஸஞ்சேரதுர்மண்டலமார்கமாஸு ॥
bāhūttamairvāraṇavāraṇābhaiḥ
nivārayantau varavāraṇābhau ।
cirēṇa kālēna bhṛṡaṃ prayuddhau
sañcēraturmaṇḍalamārgamāṡu ॥
And they, who resembled superb tuskers,
repulsed each other with arms
that rivaled the trunks of elephants.
Going around each other in quick movements,
they were engaged in a terrible duel for quite a while.
6.40.22 அ
6.40.22 ஆ
6.40.22 இ
6.40.22 ஈ
தௌ பரஸ்பரமாஸாத்ய
யத்தாவந்யோந்யஸூதநே ।
மார்ஜாராவிவ பக்ஷார்தே
விதஸ்தாதே முஹுர்முஹு: ॥
tau parasparamāsādya
yattāvanyōnyasūdanē ।
mārjārāviva bhakṣārthē
vitasthātē muhurmuhuḥ ॥
Taking vantage positions again and again,
they tried to kill each other
by pouncing on each other
like cats fighting over food.
6.40.23 அ
6.40.23 ஆ
6.40.23 இ
6.40.23 ஈ
6.40.24 அ
6.40.24 ஆ
6.40.24 இ
6.40.24 ஈ
6.40.25 அ
6.40.25 ஆ
6.40.25 இ
6.40.25 ஈ
6.40.26 அ
6.40.26 ஆ
6.40.26 இ
6.40.26 ஈ
மண்டலாநி விசித்ராணி
ஸ்தாநாநி விவிதாநி ச ।
கோமூத்ரிகாணி சித்ராணி
கதப்ரத்யாகதாநி ச ।
திரஸ்சீநகதாந்யேவ
ததா வக்ரகதாநி ச ।
பரிமோக்ஷம் ப்ரஹாராணாம்
வர்ஜநம் பரிதாவநம் ।
அபித்ரவணமாப்லாவம்
ஆஸ்தாநம் ச ஸவிக்ரஹம் ।
பராவ்ருத்தமபாவ்ருத்தம்
அபித்ருதமவப்லுதம் ।
உபந்யஸ்தமபந்யஸ்தம்
யுத்தமார்கவிஸாரதௌ ।
தௌ ஸஞ்சேரதுரந்யோந்யம்
வாநரேந்த்à ஸ்ச ராவண: ॥
maṇḍalāni vicitrāṇi
sthānāni vividhāni ca ।
gōmūtrikāṇi citrāṇi
gatapratyāgatāni ca ।
tiraṡcīnagatānyēva
tathā vakragatāni ca ।
parimōkṣaṃ prahārāṇām
varjanaṃ paridhāvanam ।
abhidravaṇamāplāvam
āsthānaṃ ca savigraham ।
parāvṛttamapāvṛttam
abhidrutamavaplutam ।
upanyastamapanyastam
yuddhamārgaviṡāradau ।
tau sañcēraturanyōnyam
vānarēndraṡca rāvaṇaḥ ॥
The King of the Vānaras and Rāvaṇa pursued each other,
making various circular movements, taking different stances,
swaying sideways like the falling urine of a cow,
advancing, retreating, sidling, taking unpredictable angles,
dodging and warding off blows from the other,
skipping around each other, dashing towards each other,
jumping over each other, taking belligerent stances,
turning their backs on each other,
backing away from each other,
crouching to grab the other and kick the other,
shooting out one’s hand to grasp the other’s,
and pulling their hands away from the other’s reach.
6.40.27 அ
6.40.27 ஆ
6.40.27 இ
6.40.27 ஈ
6.40.28 அ
6.40.28 ஆ
6.40.28 இ
6.40.28 ஈ
ஏதஸ்மிந்நந்தரே ரக்ஷோ
மாயாபலமதாத்மந: ।
ஆரப்துமுபஸம்பேதே
ஜ்ஞாத்வா தம் வாநராதிப: ।
உத்பபாத ததாऽऽகாஸம்
ஜிதகாஸீ ஜிதக்லம: ।
ராவண: ஸ்தித ஏவாத்ர
ஹரிராஜேந வஞ்சித: ॥
ētasminnantarē rakṣō
māyābalamathātmanaḥ ।
ārabdhumupasampēdē
jñātvā taṃ vānarādhipaḥ ।
utpapāta tadā''kāṡam
jitakāṡī jitaklamaḥ ।
rāvaṇaḥ sthita ēvātra
harirājēna vañcitaḥ ॥
At that moment, the Rākshasa
decided to start using skills of magic.
Sensing his intention, the lord of Vānaras
sprang into the sky, unexhausted
and with the glee of the winner.
Rāvaṇa was left standing there,
thus tricked by the king of Vānaras.
6.40.29 அ
6.40.29 ஆ
6.40.29 இ
6.40.29 ஈ
அத ஹரிவரநாத: ப்ராப்ய ஸங்க்ராமகீர்திம்
நிஸிசரபதிமாஜௌ யோஜயித்வா ஸ்ரமேண ।
ககநமதிவிஸாலம் லங்கயித்வாऽர்கஸூநு:
ஹரிவரகணமத்யே ராமபார்ஸ்வம் ஜகாம ॥
atha harivaranāthaḥ prāpya saṅgrāmakīrtiṃ
niṡicarapatimājau yōjayitvā ṡramēṇa ।
gaganamativiṡālaṃ laṅghayitvā'rkasūnuḥ
harivaragaṇamadhyē rāmapārṡvaṃ jagāma ॥
Thus earning the fame of winning a battle
and making the lord of Night-Rovers exhausted,
the son of the Sun-god, lord of the eminent Vānaras,
leapt across the great expanse of the sky
and joined Rāma, who was surrounded
by the contingents of Vānara forces.
6.40.30 அ
6.40.30 ஆ
6.40.30 இ
6.40.30 ஈ
இதி ஸ ஸவித்ருஸூநுஸ்தத்ர தத்கர்ம க்ருத்வா
பவநகதிரநீகம் ப்ராவிஸத் ஸம்ப்ரஹ்ருஷ்ட: ।
ரகுவரந்ருபஸூநோர்வர்தயந் யுத்தஹர்ஷம்
தரும்ருககணமுக்யை: பூஜ்யமாநோ ஹரீந்த்ர: ॥
iti sa savitṛsūnustatra tatkarma kṛtvā
pavanagatiranīkaṃ prāviṡat samprahṛṣṭaḥ ।
raghuvaranṛpasūnōrvardhayan yuddhaharṣaṃ
tarumṛgagaṇamukhyaiḥ pūjyamānō harīndraḥ ॥
Having accomplished that much,
the son of the Sun-god, lord of Vānaras,
returned to his army, rejoyicing,
with the speed of the wind,
enhancing the ardor for battle
of the son of the King of the Raghu’s race,
and receiving homage from the hosts of
the chiefs of the beasts of the branches.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சத்வாரிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē catvāriṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the fortieth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15666 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
6.40.18 அ
6.40.18 ஆ
6.40.18 இ
6.40.18 ஈ
ஆலிங்க்ய சாவல்க்ய ச பாஹுயோக்த்ரை:
ஸம்யோஜயாமாஸதுராஹவே தௌ ।
ஸம்ரம்பஸிக்ஷாபலஸம்ப்ரயுக்தௌ
ஸஞ்சேரது: ஸம்ப்ரதியுத்தமார்கே ॥
āliṅgya cāvalgya ca bāhuyōktraiḥ
saṃyōjayāmāsaturāhavē tau ।
saṃrambhaṡikṣābalasamprayuktau
sañcēratuḥ sampratiyuddhamārgē ॥
Tightening their hold on each other
using their arms for a noose,
they both were locked in combat.
Strong, trained and impatient,
they were then engaged in
all kinds of feats of dueling.
6.40.19 அ
6.40.19 ஆ
6.40.19 இ
6.40.19 ஈ
ஸார்தூலஸிம்ஹாவிவ ஜாததர்பௌ
கஜேந்த்ரபோதாவிவ ஸம்ப்ரயுக்தௌ ।
ஸம்ஹத்ய சாபீட்ய ச தாவுரோப்யாம்
நிபேததுர்வை யுகபத்தரண்யாம் ॥
ṡārdūlasiṃhāviva jātadarpau
gajēndrapōtāviva samprayuktau ।
saṃhatya cāpīḍya ca tāvurōbhyāṃ
nipētaturvai yugapaddharaṇyām ॥
Becoming haughty like a tiger and a lion,
butting against each other like elephant cubs,
clashing and hitting chest against chest,
they both fell down simultaneously on the ground.
6.40.20 அ
6.40.20 ஆ
6.40.20 இ
6.40.20 ஈ
உத்யம்ய சாந்யோந்யமதிக்ஷிபந்தௌ
ஸஞ்சக்ரமாதே பஹுயுத்தமார்கே ।
வ்யாயாமஸிக்ஷாபலஸம்ப்ரயுக்தௌ
க்லமம் ந தௌ ஜக்மதுராஸு வீரௌ ॥
udyamya cānyōnyamadhikṣipantau
sañcakramātē bahuyuddhamārgē ।
vyāyāmaṡikṣābalasamprayuktau
klamaṃ na tau jagmaturāṡu vīrau ॥
Lifting up and throwing down each other,
they went on deploying every trick in dueling.
Endowed with strength, training and practice,
those two Veeras were nowhere near getting exhausted.
6.40.21 அ
6.40.21 ஆ
6.40.21 இ
6.40.21 ஈ
பாஹூத்தமைர்வாரணவாரணாபை:
நிவாரயந்தௌ வரவாரணாபௌ ।
சிரேண காலேந ப்ருஸம் ப்ரயுத்தௌ
ஸஞ்சேரதுர்மண்டலமார்கமாஸு ॥
bāhūttamairvāraṇavāraṇābhaiḥ
nivārayantau varavāraṇābhau ।
cirēṇa kālēna bhṛṡaṃ prayuddhau
sañcēraturmaṇḍalamārgamāṡu ॥
And they, who resembled superb tuskers,
repulsed each other with arms
that rivaled the trunks of elephants.
Going around each other in quick movements,
they were engaged in a terrible duel for quite a while.
6.40.22 அ
6.40.22 ஆ
6.40.22 இ
6.40.22 ஈ
தௌ பரஸ்பரமாஸாத்ய
யத்தாவந்யோந்யஸூதநே ।
மார்ஜாராவிவ பக்ஷார்தே
விதஸ்தாதே முஹுர்முஹு: ॥
tau parasparamāsādya
yattāvanyōnyasūdanē ।
mārjārāviva bhakṣārthē
vitasthātē muhurmuhuḥ ॥
Taking vantage positions again and again,
they tried to kill each other
by pouncing on each other
like cats fighting over food.
6.40.23 அ
6.40.23 ஆ
6.40.23 இ
6.40.23 ஈ
6.40.24 அ
6.40.24 ஆ
6.40.24 இ
6.40.24 ஈ
6.40.25 அ
6.40.25 ஆ
6.40.25 இ
6.40.25 ஈ
6.40.26 அ
6.40.26 ஆ
6.40.26 இ
6.40.26 ஈ
மண்டலாநி விசித்ராணி
ஸ்தாநாநி விவிதாநி ச ।
கோமூத்ரிகாணி சித்ராணி
கதப்ரத்யாகதாநி ச ।
திரஸ்சீநகதாந்யேவ
ததா வக்ரகதாநி ச ।
பரிமோக்ஷம் ப்ரஹாராணாம்
வர்ஜநம் பரிதாவநம் ।
அபித்ரவணமாப்லாவம்
ஆஸ்தாநம் ச ஸவிக்ரஹம் ।
பராவ்ருத்தமபாவ்ருத்தம்
அபித்ருதமவப்லுதம் ।
உபந்யஸ்தமபந்யஸ்தம்
யுத்தமார்கவிஸாரதௌ ।
தௌ ஸஞ்சேரதுரந்யோந்யம்
வாநரேந்த்à ஸ்ச ராவண: ॥
maṇḍalāni vicitrāṇi
sthānāni vividhāni ca ।
gōmūtrikāṇi citrāṇi
gatapratyāgatāni ca ।
tiraṡcīnagatānyēva
tathā vakragatāni ca ।
parimōkṣaṃ prahārāṇām
varjanaṃ paridhāvanam ।
abhidravaṇamāplāvam
āsthānaṃ ca savigraham ।
parāvṛttamapāvṛttam
abhidrutamavaplutam ।
upanyastamapanyastam
yuddhamārgaviṡāradau ।
tau sañcēraturanyōnyam
vānarēndraṡca rāvaṇaḥ ॥
The King of the Vānaras and Rāvaṇa pursued each other,
making various circular movements, taking different stances,
swaying sideways like the falling urine of a cow,
advancing, retreating, sidling, taking unpredictable angles,
dodging and warding off blows from the other,
skipping around each other, dashing towards each other,
jumping over each other, taking belligerent stances,
turning their backs on each other,
backing away from each other,
crouching to grab the other and kick the other,
shooting out one’s hand to grasp the other’s,
and pulling their hands away from the other’s reach.
6.40.27 அ
6.40.27 ஆ
6.40.27 இ
6.40.27 ஈ
6.40.28 அ
6.40.28 ஆ
6.40.28 இ
6.40.28 ஈ
ஏதஸ்மிந்நந்தரே ரக்ஷோ
மாயாபலமதாத்மந: ।
ஆரப்துமுபஸம்பேதே
ஜ்ஞாத்வா தம் வாநராதிப: ।
உத்பபாத ததாऽऽகாஸம்
ஜிதகாஸீ ஜிதக்லம: ।
ராவண: ஸ்தித ஏவாத்ர
ஹரிராஜேந வஞ்சித: ॥
ētasminnantarē rakṣō
māyābalamathātmanaḥ ।
ārabdhumupasampēdē
jñātvā taṃ vānarādhipaḥ ।
utpapāta tadā''kāṡam
jitakāṡī jitaklamaḥ ।
rāvaṇaḥ sthita ēvātra
harirājēna vañcitaḥ ॥
At that moment, the Rākshasa
decided to start using skills of magic.
Sensing his intention, the lord of Vānaras
sprang into the sky, unexhausted
and with the glee of the winner.
Rāvaṇa was left standing there,
thus tricked by the king of Vānaras.
6.40.29 அ
6.40.29 ஆ
6.40.29 இ
6.40.29 ஈ
அத ஹரிவரநாத: ப்ராப்ய ஸங்க்ராமகீர்திம்
நிஸிசரபதிமாஜௌ யோஜயித்வா ஸ்ரமேண ।
ககநமதிவிஸாலம் லங்கயித்வாऽர்கஸூநு:
ஹரிவரகணமத்யே ராமபார்ஸ்வம் ஜகாம ॥
atha harivaranāthaḥ prāpya saṅgrāmakīrtiṃ
niṡicarapatimājau yōjayitvā ṡramēṇa ।
gaganamativiṡālaṃ laṅghayitvā'rkasūnuḥ
harivaragaṇamadhyē rāmapārṡvaṃ jagāma ॥
Thus earning the fame of winning a battle
and making the lord of Night-Rovers exhausted,
the son of the Sun-god, lord of the eminent Vānaras,
leapt across the great expanse of the sky
and joined Rāma, who was surrounded
by the contingents of Vānara forces.
6.40.30 அ
6.40.30 ஆ
6.40.30 இ
6.40.30 ஈ
இதி ஸ ஸவித்ருஸூநுஸ்தத்ர தத்கர்ம க்ருத்வா
பவநகதிரநீகம் ப்ராவிஸத் ஸம்ப்ரஹ்ருஷ்ட: ।
ரகுவரந்ருபஸூநோர்வர்தயந் யுத்தஹர்ஷம்
தரும்ருககணமுக்யை: பூஜ்யமாநோ ஹரீந்த்ர: ॥
iti sa savitṛsūnustatra tatkarma kṛtvā
pavanagatiranīkaṃ prāviṡat samprahṛṣṭaḥ ।
raghuvaranṛpasūnōrvardhayan yuddhaharṣaṃ
tarumṛgagaṇamukhyaiḥ pūjyamānō harīndraḥ ॥
Having accomplished that much,
the son of the Sun-god, lord of Vānaras,
returned to his army, rejoyicing,
with the speed of the wind,
enhancing the ardor for battle
of the son of the King of the Raghu’s race,
and receiving homage from the hosts of
the chiefs of the beasts of the branches.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சத்வாரிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē catvāriṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the fortieth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15666 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.