Tweet
Yuddha Kaanda Sarga 32 Continues
6.32.27 அ
6.32.27 ஆ
6.32.27 இ
6.32.27 ஈ
ஸா த்வாம் ஸுப்தம் ஹதம் ஸ்ருத்வா
மாம் ச ரக்ஷோக்ருஹம் கதாம் ।
ஹ்ருதயேநாவதீர்ணேந
ந பவிஷ்யதி ராகவ ॥
sā tvāṃ suptaṃ hataṃ ṡrutvā
māṃ ca rakṣōgṛhaṃ gatām ।
hṛdayēnāvadīrṇēna
na bhaviṣyati rāghava ॥
Hearing that you were killed while asleep
and that I have been held captive
in the house of a Rākshasa,
her heart will be in shatters and
she will not survive, O Rāghava!
6.32.28 அ
6.32.28 ஆ
6.32.28 இ
6.32.28 ஈ
மம ஹேதோரநார்யாயா
அநக: பார்திவாத்மஜ: ।
ராம: ஸாகரமுத்தீர்ய
ஸத்த்வவாந் கோஷ்பதே ஹத: ॥
mama hētōranāryāyā
anaghaḥ pārthivātmajaḥ ।
rāmaḥ sāgaramuttīrya
sattvavān gōṣpadē hataḥ ॥
For the sake of me, the worthless one,
the powerful Rāma, a sinless prince,
crossed the ocean only to be
killed in a cow’s-hoof puddle.
6.32.29 அ
6.32.29 ஆ
6.32.29 இ
6.32.29 ஈ
அஹம் தாஸரதேநோடா
மோஹாத் ஸ்வகுலபாம்ஸநீ ।
ஆர்யபுத்ரஸ்ய ராமஸ்ய
பார்யா ம்ருத்யுரஜாயத ॥
ahaṃ dāṡarathēnōḍhā
mōhāt svakulapāṃsanī ।
āryaputrasya rāmasya
bhāryā mṛtyurajāyata ॥
The son of Daṡaratha married me,
who has undone the name of her family,
only out of impulse.
The wife of Rāma of noble lineage,
turned out to be his death.
6.32.30 அ
6.32.30 ஆ
6.32.30 இ
6.32.30 ஈ
நூநமந்யாம் மயா ஜாதிம்
வாரிதம் தாநமுத்தமம் ।
யாऽஹமத்யேஹ ஸோசாமி
பார்யா ஸர்வாதிதேரபி ॥
nūnamanyāṃ mayā jātim
vāritaṃ dānamuttamam ।
yā'hamadyēha ṡōcāmi
bhāryā sarvātithērapi ॥
I must have, in one of my past lives,
obstructed the highest of the giveaways
(of giving one’s daughter away in marriage);
for, here I am grieving, being the wife of one
who was charitable enough to treat
everyone in the world as his esteemed guest.
6.32.31 அ
6.32.31 ஆ
6.32.31 இ
6.32.31 ஈ
ஸாது காதய மாம் க்ஷிப்ரம்
ராமஸ்யோபரி ராவண ।
ஸமாநய பதிம் பத்ந்யா
குரு கல்யாணமுத்தமம் ॥
sādhu ghātaya māṃ kṣipram
rāmasyōpari rāvaṇa ।
samānaya patiṃ patnyā
kuru kalyāṇamuttamam ॥
Please kill me too, quick,
O Rāvaṇa, and throw me on Rāma;
bring the husband and the wife together
and thus perform the most auspicious of deeds!
6.32.32 அ
6.32.32 ஆ
6.32.32 இ
6.32.32 ஈ
ஸிரஸா மே ஸிரஸ்சாஸ்ய
காயம் காயேந யோஜய ।
ராவணாநுகமிஷ்யாமி
கதிம் பர்துர்மஹாத்மந: ॥
ṡirasā mē ṡiraṡcāsya
kāyaṃ kāyēna yōjaya ।
rāvaṇānugamiṣyāmi
gatiṃ bharturmahātmanaḥ ॥
Unite my head with his head
and my body with his body.
I shall follow the footsteps
of my husband, a Mahātma, O Rāvaṇa!
6.32.33 அ
6.32.33 ஆ
6.32.33 இ
6.32.33 ஈ
இதி ஸா து:கஸந்தப்தா
விலலாபாயதேக்ஷணா ।
பர்து: ஸிரோ தநுஸ்தத்ர
ஸமீக்ஷ்ய ச புந:புந: ॥
iti sā duḥkhasantaptā
vilalāpāyatēkṣaṇā ।
bhartuḥ ṡirō dhanustatra
samīkṣya ca punaḥpunaḥ ॥
Thus she of the wide eyes
who was burning with grief,
wept, looking repeatedly at her
husband’s head and at the bow.
6.32.34 அ
6.32.34 ஆ
6.32.34 இ
6.32.34 ஈ
ஏவம் லாலப்யமாநாயாம்
ஸீதாயாம் தத்ர ராக்ஷஸ: ।
அபிசக்ராம பர்த்தாரம்
அநீகஸ்த: க்ருதாஞ்ஜலி: ॥
ēvaṃ lālapyamānāyām
sītāyāṃ tatra rākṣasaḥ ।
abhicakrāma bharttāram
anīkasthaḥ kṛtāñjaliḥ ॥
As Seetā was thus moaning and wailing,
a Rākshasa sentry approached the lord
with his palms joined in reverence.
6.32.35 அ
6.32.35 ஆ
6.32.35 இ
6.32.35 ஈ
விஜயஸ்வார்யபுத்ரேதி
ஸோऽபிவாத்ய ப்ரஸாத்ய ச ।
ந்யவேதயதநுப்ராப்தம்
ப்ரஹஸ்தம் வாஹிநீபதிம் ॥
vijayasvāryaputrēti
sō'bhivādya prasādya ca ।
nyavēdayadanuprāptam
prahastaṃ vāhinīpatim ॥
After hailing him with the cry of
‘Victory to Thee, O you of noble lineage!’
he informed that Prahasta, the
chief of the army, was at the door.
6.32.36 அ
6.32.36 ஆ
6.32.36 இ
6.32.36 ஈ
அமாத்யை: ஸஹிதை: ஸர்வை:
ப்ரஹஸ்த: ஸமுபஸ்தித: ।
தேந தர்ஸநகாமேந
அஹம் ப்ரஸ்தாபிதா: ப்ரபோ ॥
amātyaiḥ sahitaiḥ sarvaiḥ
prahastaḥ samupasthitaḥ ।
tēna darṡanakāmēna
ahaṃ prasthāpitāḥ prabhō ॥
Prahasta is here, along with
all the ministers, wanting to see you.
I have been sent here
(to convey his arrival), my lord!
6.32.37 அ
6.32.37 ஆ
6.32.37 இ
6.32.37 ஈ
நூநமஸ்தி மஹாராஜ
ராஜபாவாத் க்ஷமாந்விதம் ।
கிஞ்சிதாத்யயிகம் கார்யம்
தேஷாம் த்வம் தர்ஸநம் குரு ॥
nūnamasti mahārāja
rājabhāvāt kṣamānvitam ।
kiñcidātyayikaṃ kāryam
tēṣāṃ tvaṃ darṡanaṃ kuru ॥
There certainly is some emergency that requires
the attention and patience of the king;
be pleased therefore to see them, O great king!
6.32.38 அ
6.32.38 ஆ
6.32.38 இ
6.32.38 ஈ
ஏதச்சுத்வா தஸக்ரீவோ
ராக்ஷஸப்ரதிவேதிதம் ।
அஸோகவநிகாம் த்யக்த்வா
மந்த்ரிணாம் தர்ஸநம் யயௌ ॥
ētacchutvā daṡagrīvō
rākṣasaprativēditam ।
aṡōkavanikāṃ tyaktvā
mantriṇāṃ darṡanaṃ yayau ॥
On hearing what the Rākshasa conveyed,
Rāvaṇa left the Aṡōka pleasance
and went to see the officials.
6.32.39 அ
6.32.39 ஆ
6.32.39 இ
6.32.39 ஈ
ஸ து ஸர்வம் ஸமர்த்யைவ
மந்த்ரிபி: க்ருத்யமாத்மந: ।
ஸபாம் ப்ரவிஸ்ய விததே
விதித்வா ராமவிக்ரமம் ॥
sa tu sarvaṃ samarthyaiva
mantribhiḥ kṛtyamātmanaḥ ।
sabhāṃ praviṡya vidadhē
viditvā rāmavikramam ॥
Being well aware of the prowess of Rāma and
having decided everything that he had
to discus with the ministers,
he entered the assembly and did the same.
6.32.40 அ
6.32.40 ஆ
6.32.40 இ
6.32.40 ஈ
அந்தர்தாநம் து தச்சீர்ஷம்
தச்ச கார்முகமுத்தமம் ।
ஜகாம ராவணஸ்யைவ
நிர்யாணஸமநந்தரம் ॥
antardhānaṃ tu tacchīrṣam
tacca kārmukamuttamam ।
jagāma rāvaṇasyaiva
niryāṇasamanantaram ॥
The moment Rāvaṇa left, the head and
that splendid bow alike disappeared.
6.32.41 அ
6.32.41 ஆ
6.32.41 இ
6.32.41 ஈ
ராக்ஷஸேந்த்ரஸ்து தை: ஸார்தம்
மந்த்ரிபிர்பீமவிக்ரமை: ।
ஸமர்தயாமாஸ ததா
ராமகார்யவிநிஸ்சயம் ॥
rākṣasēndrastu taiḥ sārdham
mantribhirbhīmavikramaiḥ ।
samarthayāmāsa tadā
rāmakāryaviniṡcayam ॥
The lord of Rākshasas then decided,
in consultation with the Ministers of formidable prowess,
what should be done regarding Rāma.
6.32.42 அ
6.32.42 ஆ
6.32.42 இ
6.32.42 ஈ
அவிதூரஸ்திதாந் ஸர்வாந்
பலாத்யக்ஷாந் ஹிதைஷிண: ।
அப்ரவீத் காலஸத்ருஸோ
ராவணோ ராக்ஷஸாதிப: ॥
avidūrasthitān sarvān
balādhyakṣān hitaiṣiṇaḥ ।
abravīt kālasadṛṡō
rāvaṇō rākṣasādhipaḥ ॥
Rāvaṇa, the lord of Rākshasas, who was like Yama,
then told all the chiefs of the army
that were standing not too far from him
and were zealous in furthering his interest:
6.32.43 அ
6.32.43 ஆ
6.32.43 இ
6.32.43 ஈ
ஸீக்ரம் பேரீநிநாதேந
ஸ்புடகோணாஹதேந மே ।
ஸமாநயத்வம் ஸைந்யாநி
வக்தவ்யம் ச ந காரணம் ॥
ṡīghraṃ bhērīninādēna
sphuṭakōṇāhatēna mē ।
samānayadhvaṃ sainyāni
vaktavyaṃ ca na kāraṇam ॥
Quickly summon my forces by the sound of the drum,
beating it with the drum-stick with all vigor;
no reasons should be given.
6.32.44 அ
6.32.44 ஆ
6.32.44 இ
6.32.44 ஈ
ததஸ்ததேதி ப்ரதிக்ருஹ்ய தத்வசோ
பலாதிபாஸ்தே ஸஹஸா மஹத்பலம் ।
ஸமாநயம்ஸ்சைவ ஸமாகதம் ச தே
ந்யவேதயந் பர்தரி யுத்தகாங்க்ஷிணி ॥
tatastathēti pratigṛhya tadvacō
balādhipāstē sahasā mahadbalam ।
samānayaṃṡcaiva samāgataṃ ca tē
nyavēdayan bhartari yuddhakāṅkṣiṇi ॥
Receiving his orders and saying,
‘it will be done’, the army chiefs
gathered the tremendous forces and informed
their belligerent master
that the forces were assembled.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே த்வாத்ரிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē dvātriṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the thirty second Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15426 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
6.32.27 அ
6.32.27 ஆ
6.32.27 இ
6.32.27 ஈ
ஸா த்வாம் ஸுப்தம் ஹதம் ஸ்ருத்வா
மாம் ச ரக்ஷோக்ருஹம் கதாம் ।
ஹ்ருதயேநாவதீர்ணேந
ந பவிஷ்யதி ராகவ ॥
sā tvāṃ suptaṃ hataṃ ṡrutvā
māṃ ca rakṣōgṛhaṃ gatām ।
hṛdayēnāvadīrṇēna
na bhaviṣyati rāghava ॥
Hearing that you were killed while asleep
and that I have been held captive
in the house of a Rākshasa,
her heart will be in shatters and
she will not survive, O Rāghava!
6.32.28 அ
6.32.28 ஆ
6.32.28 இ
6.32.28 ஈ
மம ஹேதோரநார்யாயா
அநக: பார்திவாத்மஜ: ।
ராம: ஸாகரமுத்தீர்ய
ஸத்த்வவாந் கோஷ்பதே ஹத: ॥
mama hētōranāryāyā
anaghaḥ pārthivātmajaḥ ।
rāmaḥ sāgaramuttīrya
sattvavān gōṣpadē hataḥ ॥
For the sake of me, the worthless one,
the powerful Rāma, a sinless prince,
crossed the ocean only to be
killed in a cow’s-hoof puddle.
6.32.29 அ
6.32.29 ஆ
6.32.29 இ
6.32.29 ஈ
அஹம் தாஸரதேநோடா
மோஹாத் ஸ்வகுலபாம்ஸநீ ।
ஆர்யபுத்ரஸ்ய ராமஸ்ய
பார்யா ம்ருத்யுரஜாயத ॥
ahaṃ dāṡarathēnōḍhā
mōhāt svakulapāṃsanī ।
āryaputrasya rāmasya
bhāryā mṛtyurajāyata ॥
The son of Daṡaratha married me,
who has undone the name of her family,
only out of impulse.
The wife of Rāma of noble lineage,
turned out to be his death.
6.32.30 அ
6.32.30 ஆ
6.32.30 இ
6.32.30 ஈ
நூநமந்யாம் மயா ஜாதிம்
வாரிதம் தாநமுத்தமம் ।
யாऽஹமத்யேஹ ஸோசாமி
பார்யா ஸர்வாதிதேரபி ॥
nūnamanyāṃ mayā jātim
vāritaṃ dānamuttamam ।
yā'hamadyēha ṡōcāmi
bhāryā sarvātithērapi ॥
I must have, in one of my past lives,
obstructed the highest of the giveaways
(of giving one’s daughter away in marriage);
for, here I am grieving, being the wife of one
who was charitable enough to treat
everyone in the world as his esteemed guest.
6.32.31 அ
6.32.31 ஆ
6.32.31 இ
6.32.31 ஈ
ஸாது காதய மாம் க்ஷிப்ரம்
ராமஸ்யோபரி ராவண ।
ஸமாநய பதிம் பத்ந்யா
குரு கல்யாணமுத்தமம் ॥
sādhu ghātaya māṃ kṣipram
rāmasyōpari rāvaṇa ।
samānaya patiṃ patnyā
kuru kalyāṇamuttamam ॥
Please kill me too, quick,
O Rāvaṇa, and throw me on Rāma;
bring the husband and the wife together
and thus perform the most auspicious of deeds!
6.32.32 அ
6.32.32 ஆ
6.32.32 இ
6.32.32 ஈ
ஸிரஸா மே ஸிரஸ்சாஸ்ய
காயம் காயேந யோஜய ।
ராவணாநுகமிஷ்யாமி
கதிம் பர்துர்மஹாத்மந: ॥
ṡirasā mē ṡiraṡcāsya
kāyaṃ kāyēna yōjaya ।
rāvaṇānugamiṣyāmi
gatiṃ bharturmahātmanaḥ ॥
Unite my head with his head
and my body with his body.
I shall follow the footsteps
of my husband, a Mahātma, O Rāvaṇa!
6.32.33 அ
6.32.33 ஆ
6.32.33 இ
6.32.33 ஈ
இதி ஸா து:கஸந்தப்தா
விலலாபாயதேக்ஷணா ।
பர்து: ஸிரோ தநுஸ்தத்ர
ஸமீக்ஷ்ய ச புந:புந: ॥
iti sā duḥkhasantaptā
vilalāpāyatēkṣaṇā ।
bhartuḥ ṡirō dhanustatra
samīkṣya ca punaḥpunaḥ ॥
Thus she of the wide eyes
who was burning with grief,
wept, looking repeatedly at her
husband’s head and at the bow.
6.32.34 அ
6.32.34 ஆ
6.32.34 இ
6.32.34 ஈ
ஏவம் லாலப்யமாநாயாம்
ஸீதாயாம் தத்ர ராக்ஷஸ: ।
அபிசக்ராம பர்த்தாரம்
அநீகஸ்த: க்ருதாஞ்ஜலி: ॥
ēvaṃ lālapyamānāyām
sītāyāṃ tatra rākṣasaḥ ।
abhicakrāma bharttāram
anīkasthaḥ kṛtāñjaliḥ ॥
As Seetā was thus moaning and wailing,
a Rākshasa sentry approached the lord
with his palms joined in reverence.
6.32.35 அ
6.32.35 ஆ
6.32.35 இ
6.32.35 ஈ
விஜயஸ்வார்யபுத்ரேதி
ஸோऽபிவாத்ய ப்ரஸாத்ய ச ।
ந்யவேதயதநுப்ராப்தம்
ப்ரஹஸ்தம் வாஹிநீபதிம் ॥
vijayasvāryaputrēti
sō'bhivādya prasādya ca ।
nyavēdayadanuprāptam
prahastaṃ vāhinīpatim ॥
After hailing him with the cry of
‘Victory to Thee, O you of noble lineage!’
he informed that Prahasta, the
chief of the army, was at the door.
6.32.36 அ
6.32.36 ஆ
6.32.36 இ
6.32.36 ஈ
அமாத்யை: ஸஹிதை: ஸர்வை:
ப்ரஹஸ்த: ஸமுபஸ்தித: ।
தேந தர்ஸநகாமேந
அஹம் ப்ரஸ்தாபிதா: ப்ரபோ ॥
amātyaiḥ sahitaiḥ sarvaiḥ
prahastaḥ samupasthitaḥ ।
tēna darṡanakāmēna
ahaṃ prasthāpitāḥ prabhō ॥
Prahasta is here, along with
all the ministers, wanting to see you.
I have been sent here
(to convey his arrival), my lord!
6.32.37 அ
6.32.37 ஆ
6.32.37 இ
6.32.37 ஈ
நூநமஸ்தி மஹாராஜ
ராஜபாவாத் க்ஷமாந்விதம் ।
கிஞ்சிதாத்யயிகம் கார்யம்
தேஷாம் த்வம் தர்ஸநம் குரு ॥
nūnamasti mahārāja
rājabhāvāt kṣamānvitam ।
kiñcidātyayikaṃ kāryam
tēṣāṃ tvaṃ darṡanaṃ kuru ॥
There certainly is some emergency that requires
the attention and patience of the king;
be pleased therefore to see them, O great king!
6.32.38 அ
6.32.38 ஆ
6.32.38 இ
6.32.38 ஈ
ஏதச்சுத்வா தஸக்ரீவோ
ராக்ஷஸப்ரதிவேதிதம் ।
அஸோகவநிகாம் த்யக்த்வா
மந்த்ரிணாம் தர்ஸநம் யயௌ ॥
ētacchutvā daṡagrīvō
rākṣasaprativēditam ।
aṡōkavanikāṃ tyaktvā
mantriṇāṃ darṡanaṃ yayau ॥
On hearing what the Rākshasa conveyed,
Rāvaṇa left the Aṡōka pleasance
and went to see the officials.
6.32.39 அ
6.32.39 ஆ
6.32.39 இ
6.32.39 ஈ
ஸ து ஸர்வம் ஸமர்த்யைவ
மந்த்ரிபி: க்ருத்யமாத்மந: ।
ஸபாம் ப்ரவிஸ்ய விததே
விதித்வா ராமவிக்ரமம் ॥
sa tu sarvaṃ samarthyaiva
mantribhiḥ kṛtyamātmanaḥ ।
sabhāṃ praviṡya vidadhē
viditvā rāmavikramam ॥
Being well aware of the prowess of Rāma and
having decided everything that he had
to discus with the ministers,
he entered the assembly and did the same.
6.32.40 அ
6.32.40 ஆ
6.32.40 இ
6.32.40 ஈ
அந்தர்தாநம் து தச்சீர்ஷம்
தச்ச கார்முகமுத்தமம் ।
ஜகாம ராவணஸ்யைவ
நிர்யாணஸமநந்தரம் ॥
antardhānaṃ tu tacchīrṣam
tacca kārmukamuttamam ।
jagāma rāvaṇasyaiva
niryāṇasamanantaram ॥
The moment Rāvaṇa left, the head and
that splendid bow alike disappeared.
6.32.41 அ
6.32.41 ஆ
6.32.41 இ
6.32.41 ஈ
ராக்ஷஸேந்த்ரஸ்து தை: ஸார்தம்
மந்த்ரிபிர்பீமவிக்ரமை: ।
ஸமர்தயாமாஸ ததா
ராமகார்யவிநிஸ்சயம் ॥
rākṣasēndrastu taiḥ sārdham
mantribhirbhīmavikramaiḥ ।
samarthayāmāsa tadā
rāmakāryaviniṡcayam ॥
The lord of Rākshasas then decided,
in consultation with the Ministers of formidable prowess,
what should be done regarding Rāma.
6.32.42 அ
6.32.42 ஆ
6.32.42 இ
6.32.42 ஈ
அவிதூரஸ்திதாந் ஸர்வாந்
பலாத்யக்ஷாந் ஹிதைஷிண: ।
அப்ரவீத் காலஸத்ருஸோ
ராவணோ ராக்ஷஸாதிப: ॥
avidūrasthitān sarvān
balādhyakṣān hitaiṣiṇaḥ ।
abravīt kālasadṛṡō
rāvaṇō rākṣasādhipaḥ ॥
Rāvaṇa, the lord of Rākshasas, who was like Yama,
then told all the chiefs of the army
that were standing not too far from him
and were zealous in furthering his interest:
6.32.43 அ
6.32.43 ஆ
6.32.43 இ
6.32.43 ஈ
ஸீக்ரம் பேரீநிநாதேந
ஸ்புடகோணாஹதேந மே ।
ஸமாநயத்வம் ஸைந்யாநி
வக்தவ்யம் ச ந காரணம் ॥
ṡīghraṃ bhērīninādēna
sphuṭakōṇāhatēna mē ।
samānayadhvaṃ sainyāni
vaktavyaṃ ca na kāraṇam ॥
Quickly summon my forces by the sound of the drum,
beating it with the drum-stick with all vigor;
no reasons should be given.
6.32.44 அ
6.32.44 ஆ
6.32.44 இ
6.32.44 ஈ
ததஸ்ததேதி ப்ரதிக்ருஹ்ய தத்வசோ
பலாதிபாஸ்தே ஸஹஸா மஹத்பலம் ।
ஸமாநயம்ஸ்சைவ ஸமாகதம் ச தே
ந்யவேதயந் பர்தரி யுத்தகாங்க்ஷிணி ॥
tatastathēti pratigṛhya tadvacō
balādhipāstē sahasā mahadbalam ।
samānayaṃṡcaiva samāgataṃ ca tē
nyavēdayan bhartari yuddhakāṅkṣiṇi ॥
Receiving his orders and saying,
‘it will be done’, the army chiefs
gathered the tremendous forces and informed
their belligerent master
that the forces were assembled.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே த்வாத்ரிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē dvātriṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the thirty second Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15426 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.