Tweet
Yuddha Kaanda Sargas 25 Continues
6.25.19 இ
6.25.19 ஈ
6.25.20 அ
6.25.20 ஆ
அத கிஞ்சிதத்ருஷ்டம் வா
பூயஸ்தத்த்ரஷ்டுமர்ஹத: ।
விபீஷணோ வா கார்த்ஸ்ந்யேந
பூய: ஸந்தர்ஸயிஷ்யதி ॥
atha kiñcidadṛṣṭaṃ vā
bhūyastaddraṣṭumarhathaḥ ।
vibhīṣaṇō vā kārtsnyēna
bhūyaḥ sandarṡayiṣyati ॥
Or else, if there is anything that you have not seen,
you shall again take a look at that too!
Vibheeshaṇa will show all of it, again!
6.25.20 இ
6.25.20 ஈ
6.25.21 அ
6.25.21 ஆ
ந சேதம் க்ரஹணம் ப்ராப்ய
பேதவ்யம் ஜீவிதம் ப்ரதி ।
ந்யஸ்தஸஸ்த்ரௌ க்ருஹீதௌ வா
ந தூதௌ வதமர்ஹத: ॥
na cēdaṃ grahaṇaṃ prāpya
bhētavyaṃ jīvitaṃ prati ।
nyastaṡastrau gṛhītau vā
na dūtau vadhamarhathaḥ ॥
That you have been caught should not
be a cause of fear regarding your life.
Messengers who have surrendered their arms,
or who have been caught, should not be killed.
6.25.21 இ
6.25.21 ஈ
6.25.22 அ
6.25.22 ஆ
ப்ருச்சமாநௌ விமுஞ்சைதௌ
சாரௌ ராத்ரிஞ்சராவுபௌ ।
ஸத்ருபக்ஷஸ்ய ஸததம்
விபீஷண விகர்ஷணௌ ॥
pṛcchamānau vimuñcaitau
cārau rātriñcarāvubhau ।
ṡatrupakṣasya satatam
vibhīṣaṇa vikarṣaṇau ॥
Release these two night-rovers, O Vibhishana!
Spies as they are, they try their best to thwart the enemy!
6.25.22 இ
6.25.22 ஈ
6.25.23 அ
6.25.23 ஆ
ப்ரவிஸ்ய நகரீம் லங்காம்
பவத்ப்யாம் தநதாநுஜ: ।
வக்தவ்யோ ரக்ஷஸாம் ராஜா
யதோக்தம் வசநம் மம ॥
praviṡya nagarīṃ laṅkām
bhavadbhyāṃ dhanadānujaḥ ।
vaktavyō rakṣasāṃ rājā
yathōktaṃ vacanaṃ mama ॥
Both of you, go to the city of Laṅkā
and tell these words to the king of Rākshasas,
the younger brother of the Financier,
exactly as I tell you:
6.25.23 இ
6.25.23 ஈ
6.25.24 அ
6.25.24 ஆ
யத்பலம் ச ஸமாஸ்ரித்ய
ஸீதாம் மே ஹ்ருதவாநஸி ।
தத்தர்ஸய யதாகாமம்
ஸஸைந்ய: ஸஹபாந்தவ: ॥
yadbalaṃ ca samāṡritya
sītāṃ mē hṛtavānasi ।
taddarṡaya yathākāmam
sasainyaḥ sahabāndhavaḥ ॥
Show now, as you please,
all that strength, along with the army and relations,
on which you relied when you carried off my Seetā.
What a Ṡlōka, packing the challenge to and contempt for the enemy, strength and confidence in oneself and the possessiveness of the beloved, in so few words!
6.25.24 இ
6.25.24 ஈ
6.25.25 அ
6.25.25 ஆ
ஸ்வ: கால்யே நகரீம் லங்காம்
ஸப்ராகாராம் ஸதோரணாம் ।
ராக்ஷஸம் ச பலம் பஸ்ய
ஸரைர்வித்வம்ஸிதம் மயா ॥
ṡvaḥ kālyē nagarīṃ laṅkām
saprākārāṃ satōraṇām ।
rākṣasaṃ ca balaṃ paṡya
ṡarairvidhvaṃsitaṃ mayā ॥
At dawn tomorrow you shall see
the city of Laṅkā with its ramparts and gateways,
its Rākshasas and forces destroyed by my arrows.
6.25.25 இ
6.25.25 ஈ
6.25.26 அ
6.25.26 ஆ
க்ரோதம் பீமமஹம்மோக்ஷ்யே
ஸஸைந்யே த்வயி ராவண ।
ஸ்வ: கால்யே வஜ்ரவாந் வஜ்ரம்
தாநவேஷ்விவ வாஸவ: ॥
krōdhaṃ bhīmamahaṃmōkṣyē
sasainyē tvayi rāvaṇa ।
ṡvaḥ kālyē vajravān vajram
dānavēṣviva vāsavaḥ ॥
I shall let loose tomorrow at dawn, O Rāvaṇa,
my terrible wrath along with my army on you,
like Vāsava, the wielder of Vajra
let loose the Vajra on Dānavas!
6.25.26 இ
6.25.26 ஈ
6.25.27 அ
6.25.27 ஆ
6.25.27 இ
6.25.27 ஈ
இதி ப்ரதிஸமாதிஷ்டௌ
ராக்ஷஸௌ ஸுகஸாரணௌ ।
ஜயேதி ப்ரதிநந்த்யைதௌ
ராகவம் தர்மவத்ஸலம் ।
ஆகம்ய நகரீம் லங்காம்
அப்ரூதாம் ராக்ஷஸாதிபம் ॥
iti pratisamādiṣṭau
rākṣasau ṡukasāraṇau ।
jayēti pratinandyaitau
rāghavaṃ dharmavatsalam ।
āgamya nagarīṃ laṅkām
abrūtāṃ rākṣasādhipam ॥
Discharged with this message,
the Rakshasas Ṡuka and Sāraṇa thanked him,
and hailing him with the cry, ‘Victory to you!’,
returned to the city of Laṅkā,
and informed the lord of Rākshasas:
6.25.28 அ
6.25.28 ஆ
6.25.28 இ
6.25.28 ஈ
விபீஷணக்ருஹீதௌ து
வதார்ஹௌ ராக்ஷஸேஸ்வர ।
த்ருஷ்ட்வா தர்மாத்மநா முக்தௌ
ராமேணாமிததேஜஸா ॥
vibhīṣaṇagṛhītau tu
vadhārhau rākṣasēṡvara ।
dṛṣṭvā dharmātmanā muktau
rāmēṇāmitatējasā ॥
O lord of Rākshasas!
We were caught by Vibheeshaṇa
and could have very well been slain.
We were released by Rāma, the Dharmātma
of immense strength, when he saw us.
6.25.29 அ
6.25.29 ஆ
6.25.29 இ
6.25.29 ஈ
6.25.30 அ
6.25.30 ஆ
6.25.30 இ
6.25.30 ஈ
6.25.31 அ
6.25.31 ஆ
6.25.31 இ
6.25.31 ஈ
ஏகஸ்தாநகதா யத்ர
சத்வார: புருஷர்ஷபா: ।
லோகபாலோபமா: ஸூரா:
க்ருதாஸ்த்ரா த்ருடவிக்ரமா: ।
ராமோ தாஸரதி: ஸ்ரீமாந்
லக்ஷ்மணஸ்ச விபீஷண: ।
ஸுக்ரீவஸ்ச மஹாதேஜா
மஹேந்த்ரஸமாவிக்ரம: ।
ஏதே ஸக்தா: புரீம் லங்காம்
ஸப்ராகாராம் ஸதோரணாம் ।
அத்பாட்ய ஸங்க்ராமயிதும்
ஸர்வே திஷ்டந்து வாநரா: ॥
ēkasthānagatā yatra
catvāraḥ puruṣarṣabhāḥ ।
lōkapālōpa māḥ ṡūrāḥ
kṛtāstrā dṛḍhavikramāḥ ।
rāmō dāṡarathiḥ ṡrīmān
lakṣmaṇaṡca vibhīṣaṇaḥ ।
sugrīvaṡca mahātējā
mahēndrasamāvikramaḥ ।
ētē ṡaktāḥ purīṃ laṅkām
saprākārāṃ satōraṇām ।
atpāṭya saṅkrāmayitum
sarvē tiṣṭhantu vānarāḥ ॥
The four heroic and valorous bulls among men,
Rāma the son of Daṡaratha, Lakshmaṇa the blessed one,
Vibheeshaṇa, Sugreeva of immense strength
who equals Mahēndra in prowess,
all of whom are equals of the Rulers of the Worlds,
savants of Astras with unshakable prowess,
coming together at one place,
can uproot the city of Laṅkā
with all its ramparts and gateways
and transport it elsewhere;
leave alone all the other Vānaras.
6.25.32 அ
6.25.32 ஆ
6.25.32 இ
6.25.32 ஈ
யாத்ருஸம் தஸ்ய ராமஸ்ய
ரூபம் ப்ரஹரணாநி ச ।
வதிஷ்யதி புரீம் லங்காம்
ஏகஸ்திஷ்டந்து தே த்ரய: ॥
yādṛṡaṃ tasya rāmasya
rūpaṃ praharaṇāni ca ।
vadhiṣyati purīṃ laṅkām
ēkastiṣṭhantu tē trayaḥ ॥
Rāma’s personality and weapons are such
that he alone, all by himself, can destroy Laṅkā,
leave alone the other three.
6.25.33 அ
6.25.33 ஆ
6.25.33 இ
6.25.33 ஈ
ராமலக்ஷ்மணகுப்தா ஸா
ஸுக்ரீவேண ச வாஹிநீ ।
பபூவ துர்தர்ஷதரா
ஸேந்த்ரைரபி ஸுராஸுரை: ॥
rāmalakṣmaṇaguptā sā
sugrīvēṇa ca vāhinī ।
babhūva durdharṣatarā
sēndrairapi surāsuraiḥ ॥
Protected by Rāma, Lakshmaṇa and Sugreeva,
that army is unassailable even for
the Suras and Asuras, joined by Indra.
6.25.34 அ
6.25.34 ஆ
6.25.34 இ
6.25.34 ஈ
ப்ரஹ்ருஷ்டரூபா த்வஜிநீ வநௌகஸாம்
மஹாத்மநாம் ஸம்ப்ரதி யோத்துமிச்சதாம் ।
அலம் விரேதேந ஸமோ விதீயதாம்
ப்ரதீயதாம் தாஸரதாய மைதிலீ ॥
prahṛṣṭarūpā dhvajinī vanaukasāṃ
mahātmanāṃ samprati yōddhumicchatām ।
alaṃ virēdhēna ṡamō vidhīyatāṃ
pradīyatāṃ dāṡarathāya maithilī ॥
The army of the mighty dwellers of the forest
is in high spirits and ready to attack at any moment;
it is time to bury the hatchet and make peace.
May Maithili be given back to the son of Daṡaratha.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே பஞ்சவிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē pañcaviṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the twenty fifth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
6.25.19 இ
6.25.19 ஈ
6.25.20 அ
6.25.20 ஆ
அத கிஞ்சிதத்ருஷ்டம் வா
பூயஸ்தத்த்ரஷ்டுமர்ஹத: ।
விபீஷணோ வா கார்த்ஸ்ந்யேந
பூய: ஸந்தர்ஸயிஷ்யதி ॥
atha kiñcidadṛṣṭaṃ vā
bhūyastaddraṣṭumarhathaḥ ।
vibhīṣaṇō vā kārtsnyēna
bhūyaḥ sandarṡayiṣyati ॥
Or else, if there is anything that you have not seen,
you shall again take a look at that too!
Vibheeshaṇa will show all of it, again!
6.25.20 இ
6.25.20 ஈ
6.25.21 அ
6.25.21 ஆ
ந சேதம் க்ரஹணம் ப்ராப்ய
பேதவ்யம் ஜீவிதம் ப்ரதி ।
ந்யஸ்தஸஸ்த்ரௌ க்ருஹீதௌ வா
ந தூதௌ வதமர்ஹத: ॥
na cēdaṃ grahaṇaṃ prāpya
bhētavyaṃ jīvitaṃ prati ।
nyastaṡastrau gṛhītau vā
na dūtau vadhamarhathaḥ ॥
That you have been caught should not
be a cause of fear regarding your life.
Messengers who have surrendered their arms,
or who have been caught, should not be killed.
6.25.21 இ
6.25.21 ஈ
6.25.22 அ
6.25.22 ஆ
ப்ருச்சமாநௌ விமுஞ்சைதௌ
சாரௌ ராத்ரிஞ்சராவுபௌ ।
ஸத்ருபக்ஷஸ்ய ஸததம்
விபீஷண விகர்ஷணௌ ॥
pṛcchamānau vimuñcaitau
cārau rātriñcarāvubhau ।
ṡatrupakṣasya satatam
vibhīṣaṇa vikarṣaṇau ॥
Release these two night-rovers, O Vibhishana!
Spies as they are, they try their best to thwart the enemy!
6.25.22 இ
6.25.22 ஈ
6.25.23 அ
6.25.23 ஆ
ப்ரவிஸ்ய நகரீம் லங்காம்
பவத்ப்யாம் தநதாநுஜ: ।
வக்தவ்யோ ரக்ஷஸாம் ராஜா
யதோக்தம் வசநம் மம ॥
praviṡya nagarīṃ laṅkām
bhavadbhyāṃ dhanadānujaḥ ।
vaktavyō rakṣasāṃ rājā
yathōktaṃ vacanaṃ mama ॥
Both of you, go to the city of Laṅkā
and tell these words to the king of Rākshasas,
the younger brother of the Financier,
exactly as I tell you:
6.25.23 இ
6.25.23 ஈ
6.25.24 அ
6.25.24 ஆ
யத்பலம் ச ஸமாஸ்ரித்ய
ஸீதாம் மே ஹ்ருதவாநஸி ।
தத்தர்ஸய யதாகாமம்
ஸஸைந்ய: ஸஹபாந்தவ: ॥
yadbalaṃ ca samāṡritya
sītāṃ mē hṛtavānasi ।
taddarṡaya yathākāmam
sasainyaḥ sahabāndhavaḥ ॥
Show now, as you please,
all that strength, along with the army and relations,
on which you relied when you carried off my Seetā.
What a Ṡlōka, packing the challenge to and contempt for the enemy, strength and confidence in oneself and the possessiveness of the beloved, in so few words!
6.25.24 இ
6.25.24 ஈ
6.25.25 அ
6.25.25 ஆ
ஸ்வ: கால்யே நகரீம் லங்காம்
ஸப்ராகாராம் ஸதோரணாம் ।
ராக்ஷஸம் ச பலம் பஸ்ய
ஸரைர்வித்வம்ஸிதம் மயா ॥
ṡvaḥ kālyē nagarīṃ laṅkām
saprākārāṃ satōraṇām ।
rākṣasaṃ ca balaṃ paṡya
ṡarairvidhvaṃsitaṃ mayā ॥
At dawn tomorrow you shall see
the city of Laṅkā with its ramparts and gateways,
its Rākshasas and forces destroyed by my arrows.
6.25.25 இ
6.25.25 ஈ
6.25.26 அ
6.25.26 ஆ
க்ரோதம் பீமமஹம்மோக்ஷ்யே
ஸஸைந்யே த்வயி ராவண ।
ஸ்வ: கால்யே வஜ்ரவாந் வஜ்ரம்
தாநவேஷ்விவ வாஸவ: ॥
krōdhaṃ bhīmamahaṃmōkṣyē
sasainyē tvayi rāvaṇa ।
ṡvaḥ kālyē vajravān vajram
dānavēṣviva vāsavaḥ ॥
I shall let loose tomorrow at dawn, O Rāvaṇa,
my terrible wrath along with my army on you,
like Vāsava, the wielder of Vajra
let loose the Vajra on Dānavas!
6.25.26 இ
6.25.26 ஈ
6.25.27 அ
6.25.27 ஆ
6.25.27 இ
6.25.27 ஈ
இதி ப்ரதிஸமாதிஷ்டௌ
ராக்ஷஸௌ ஸுகஸாரணௌ ।
ஜயேதி ப்ரதிநந்த்யைதௌ
ராகவம் தர்மவத்ஸலம் ।
ஆகம்ய நகரீம் லங்காம்
அப்ரூதாம் ராக்ஷஸாதிபம் ॥
iti pratisamādiṣṭau
rākṣasau ṡukasāraṇau ।
jayēti pratinandyaitau
rāghavaṃ dharmavatsalam ।
āgamya nagarīṃ laṅkām
abrūtāṃ rākṣasādhipam ॥
Discharged with this message,
the Rakshasas Ṡuka and Sāraṇa thanked him,
and hailing him with the cry, ‘Victory to you!’,
returned to the city of Laṅkā,
and informed the lord of Rākshasas:
6.25.28 அ
6.25.28 ஆ
6.25.28 இ
6.25.28 ஈ
விபீஷணக்ருஹீதௌ து
வதார்ஹௌ ராக்ஷஸேஸ்வர ।
த்ருஷ்ட்வா தர்மாத்மநா முக்தௌ
ராமேணாமிததேஜஸா ॥
vibhīṣaṇagṛhītau tu
vadhārhau rākṣasēṡvara ।
dṛṣṭvā dharmātmanā muktau
rāmēṇāmitatējasā ॥
O lord of Rākshasas!
We were caught by Vibheeshaṇa
and could have very well been slain.
We were released by Rāma, the Dharmātma
of immense strength, when he saw us.
6.25.29 அ
6.25.29 ஆ
6.25.29 இ
6.25.29 ஈ
6.25.30 அ
6.25.30 ஆ
6.25.30 இ
6.25.30 ஈ
6.25.31 அ
6.25.31 ஆ
6.25.31 இ
6.25.31 ஈ
ஏகஸ்தாநகதா யத்ர
சத்வார: புருஷர்ஷபா: ।
லோகபாலோபமா: ஸூரா:
க்ருதாஸ்த்ரா த்ருடவிக்ரமா: ।
ராமோ தாஸரதி: ஸ்ரீமாந்
லக்ஷ்மணஸ்ச விபீஷண: ।
ஸுக்ரீவஸ்ச மஹாதேஜா
மஹேந்த்ரஸமாவிக்ரம: ।
ஏதே ஸக்தா: புரீம் லங்காம்
ஸப்ராகாராம் ஸதோரணாம் ।
அத்பாட்ய ஸங்க்ராமயிதும்
ஸர்வே திஷ்டந்து வாநரா: ॥
ēkasthānagatā yatra
catvāraḥ puruṣarṣabhāḥ ।
lōkapālōpa māḥ ṡūrāḥ
kṛtāstrā dṛḍhavikramāḥ ।
rāmō dāṡarathiḥ ṡrīmān
lakṣmaṇaṡca vibhīṣaṇaḥ ।
sugrīvaṡca mahātējā
mahēndrasamāvikramaḥ ।
ētē ṡaktāḥ purīṃ laṅkām
saprākārāṃ satōraṇām ।
atpāṭya saṅkrāmayitum
sarvē tiṣṭhantu vānarāḥ ॥
The four heroic and valorous bulls among men,
Rāma the son of Daṡaratha, Lakshmaṇa the blessed one,
Vibheeshaṇa, Sugreeva of immense strength
who equals Mahēndra in prowess,
all of whom are equals of the Rulers of the Worlds,
savants of Astras with unshakable prowess,
coming together at one place,
can uproot the city of Laṅkā
with all its ramparts and gateways
and transport it elsewhere;
leave alone all the other Vānaras.
6.25.32 அ
6.25.32 ஆ
6.25.32 இ
6.25.32 ஈ
யாத்ருஸம் தஸ்ய ராமஸ்ய
ரூபம் ப்ரஹரணாநி ச ।
வதிஷ்யதி புரீம் லங்காம்
ஏகஸ்திஷ்டந்து தே த்ரய: ॥
yādṛṡaṃ tasya rāmasya
rūpaṃ praharaṇāni ca ।
vadhiṣyati purīṃ laṅkām
ēkastiṣṭhantu tē trayaḥ ॥
Rāma’s personality and weapons are such
that he alone, all by himself, can destroy Laṅkā,
leave alone the other three.
6.25.33 அ
6.25.33 ஆ
6.25.33 இ
6.25.33 ஈ
ராமலக்ஷ்மணகுப்தா ஸா
ஸுக்ரீவேண ச வாஹிநீ ।
பபூவ துர்தர்ஷதரா
ஸேந்த்ரைரபி ஸுராஸுரை: ॥
rāmalakṣmaṇaguptā sā
sugrīvēṇa ca vāhinī ।
babhūva durdharṣatarā
sēndrairapi surāsuraiḥ ॥
Protected by Rāma, Lakshmaṇa and Sugreeva,
that army is unassailable even for
the Suras and Asuras, joined by Indra.
6.25.34 அ
6.25.34 ஆ
6.25.34 இ
6.25.34 ஈ
ப்ரஹ்ருஷ்டரூபா த்வஜிநீ வநௌகஸாம்
மஹாத்மநாம் ஸம்ப்ரதி யோத்துமிச்சதாம் ।
அலம் விரேதேந ஸமோ விதீயதாம்
ப்ரதீயதாம் தாஸரதாய மைதிலீ ॥
prahṛṣṭarūpā dhvajinī vanaukasāṃ
mahātmanāṃ samprati yōddhumicchatām ।
alaṃ virēdhēna ṡamō vidhīyatāṃ
pradīyatāṃ dāṡarathāya maithilī ॥
The army of the mighty dwellers of the forest
is in high spirits and ready to attack at any moment;
it is time to bury the hatchet and make peace.
May Maithili be given back to the son of Daṡaratha.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே பஞ்சவிம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē pañcaviṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the twenty fifth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.