Yuddha Kaanda - Sarga 24 Continues
6.24.27 அ
6.24.27 ஆ
6.24.27 இ
6.24.27 ஈ
தத: ஸ பயஸம்விக்ந:
ததா ராஜ்ஞாऽபிசோதித: ।
வசநம் ப்ரத்யுவாசேதம்
ராக்ஷஸாதிபமுத்தமம் ॥
tataḥ sa bhayasaṃvignaḥ
tathā rājñā'bhicōditaḥ ।
vacanaṃ pratyuvācēdam
rākṣasādhipamuttamam ॥
Still convulsing with fear,
but prodded by the king,
he responded to that best of
the lords of the Rākshasas:
6.24.28 அ
6.24.28 ஆ
6.24.28 இ
6.24.28 ஈ
ஸாகரஸ்யோத்தரே தீரே
ப்ருவம்ஸ்தே வசநம் ததா ।
யதாஸந்தேஸமக்லிஷ்டம்
ஸாந்த்வயம் ஸ்லக்ஷ்ணயா கிரா ॥
sāgarasyōttarē tīrē
bruvaṃstē vacanaṃ tathā ।
yathāsandēṡamakliṣṭam
sāntvayaṃ ṡlakṣṇayā girā ॥
I conveyed your words,
just as I have been commanded,
in simple words and in a
friendly and gentle voice,
on the northern shore of the ocean.
6.24.29 அ
6.24.29 ஆ
6.24.29 இ
6.24.29 ஈ
க்ருத்தைஸ்தைரஹமுத்ப்லுத்ய
த்ருஷ்டமாத்ரை: ப்லவங்கமே: ।
க்ருஹீதோऽஸ்ம்யபி சாரப்தோ
ஹந்தும் லோப்தும் ச முஷ்டிபி: ॥
kruddhaistairahamutplutya
dṛṣṭamātraiḥ plavaṅgamēḥ ।
gṛhītō'smyapi cārabdhō
hantuṃ lōptuṃ ca muṣṭibhiḥ ॥
At the very sight of me, they became angry,
and jumped on me and grabbed me, and
began pounding me with their fists
and plucking my feathers.
6.24.30 அ
6.24.30 ஆ
6.24.30 இ
6.24.30 ஈ
நைவ ஸம்பாஷிதும் ஸக்யா:
ஸம்ப்ரஸ்நோऽத்ர ந லப்யதே ।
ப்ரக்ருத்யா கோபநாஸ்தீக்ஷ்ணா
வாநரா ராக்ஷஸாதிப ॥
naiva sambhāṣituṃ ṡakyāḥ
sampraṡnō'tra na labhyatē ।
prakṛtyā kōpanāstīkṣṇā
vānarā rākṣasādhipa ॥
The Vānaras are irascible
and aggressive in nature,
O lord of Rākshasas;
it was simply impossible to
make a conversation (with them),
nor was there an opportunity
to ask (them) anything.
6.24.31 அ
6.24.31 ஆ
6.24.31 இ
6.24.31 ஈ
ஸ ச ஹந்தா விராதஸ்ய
கபந்தஸ்ய கரஸ்ய ச ।
ஸுக்ரீவஸஹிதோ ராம:
ஸீதாயா: பதமாகத: ॥
sa ca hantā virādhasya
kabandhasya kharasya ca ।
sugrīvasahitō rāmaḥ
sītāyāḥ padamāgataḥ ॥
Rāma, the slayer of Virādha, Kabandha and Khara,
has come with Sugreeva, looking for Seetā.
6.24.32 அ
6.24.32 ஆ
6.24.32 இ
6.24.32 ஈ
ஸ க்ருத்வா ஸாகரே ஸேதும்
தீர்த்வா ச லவணோததிம் ।
ஏஷ ரக்ஷாம்ஸி நிர்தூய
தந்வீ திஷ்டதி ராகவ: ॥
sa kṛtvā sāgarē sētum
tīrtvā ca lavaṇōdadhim ।
ēṣa rakṣāṃsi nirdhūya
dhanvī tiṣṭhati rāghavaḥ ॥
Rāghava has built a bridge on the ocean
and crossed that body of salt water.
And here he stands armed with the bow,
in utter contempt of Rākshasas.
6.24.33 அ
6.24.33 ஆ
6.24.33 இ
6.24.33 ஈ
ருக்ஷவாநரஸங்காநாம்
அநீகாநி ஸஹஸ்ரஸ: ।
கிரிமேகநிகாஸாநாம்
சாதயந்தி வஸுந்தராம் ॥
ṛkṣavānarasaṅghānām
anīkāni sahasraṡaḥ ।
girimēghanikāṡānām
chādayanti vasundharām ॥
Thousands of companies of bears and Vānaras,
huge as hills or clouds, blot out the earth from view.
6.24.34 அ
6.24.34 ஆ
6.24.34 இ
6.24.34 ஈ
ராக்ஷஸாநாம் பலௌகஸ்ய
வாநரேந்த்ரபலஸ்ய ச ।
நைதயோர்வித்யதே ஸந்தி:
தேவதாநவயோரிவ ॥
rākṣasānāṃ balaughasya
vānarēndrabalasya ca ।
naitayōrvidyatē sandhiḥ
dēvadānavayōriva ॥
There can possibly be no accord between
the Rākshasa forces and Vānara forces,
any more than there could have been
between the Dēvas and the Dānavas.
6.24.35 அ
6.24.35 ஆ
6.24.35 இ
6.24.35 ஈ
புரா ப்ராகாரமாயாந்தி
க்ஷிப்ரமேகதரம் குரு ।
ஸீதாம் வாऽஸ்மை ப்ரயச்சாஸு
ஸுயுத்தம் வா ப்ரதீயதாம் ॥
purā prākāramāyānti
kṣipramēkataraṃ kuru ।
sītāṃ vā'smai prayacchāṡu
suyuddhaṃ vā pradīyatām ॥
Decide quickly one way or the other
before they are at the ramparts;
either surrender Seetā to him
or (be ready to) give a good fight.
6.24.36 அ
6.24.36 ஆ
6.24.36 இ
6.24.36 ஈ
ஸுகஸ்ய வசநம் ஸ்ருத்வா
ராவணோ வாக்யமப்ரவீத் ।
ரோஷஸம்ரக்தநயநோ
நிர்தஹந்நிவ சக்ஷுஷா ॥
ṡukasya vacanaṃ ṡrutvā
rāvaṇō vākyamabravīt ।
rōṣasaṃraktanayanō
nirdahanniva cakṣuṣā ॥
Hearing those words of Ṡuka,
Rāvaṇa responded with these words,
his eyes turning deep red with rage
as if he would burn him with them.
6.24.37 அ
6.24.37 ஆ
6.24.37 இ
6.24.37 ஈ
யதி மாம் ப்ரதி யுத்த்யேரந்
தேவகந்தர்வதாநவா: ।
நைவ ஸீதாம் ப்ரதாஸ்யாமி
ஸர்வலோகபயாதபி ॥
yadi māṃ prati yuddhyēran
dēvagandharvadānavāḥ ।
naiva sītāṃ pradāsyāmi
sarvalōkabhayādapi ॥
I will not give up Seetā, even if
all the Dēvas, Dānavas and Gandharvas
join in an attack against me,
nor even if all the worlds
come together to threaten me.
6.24.38 அ
6.24.38 ஆ
6.24.38 இ
6.24.38 ஈ
கதா நாமாபிதாவந்தி
ராகவம் மாமகா: ஸரா: ।
வஸந்தே புஷ்பிதம் மத்தா
ப்ரமரா இவ பாதபம் ॥
kadā nāmābhidhāvanti
rāghavaṃ māmakāḥ ṡarāḥ ।
vasantē puṣpitaṃ mattā
bhramarā iva pādapam ॥
Ah! how soon will my arrows
chase Rāghava like drunken bees
chasing the trees in flower in spring!
6.24.39 அ
6.24.39 ஆ
6.24.39 இ
6.24.39 ஈ
கதா தூணீஸயைர்தீப்தை:
கணஸ: கார்முகச்யுதை: ।
ஸரைராதீபயாம்யேநம்
உல்காபிரிவ குஞ்ஜரம் ॥
kadā tūṇīṡayairdīptaiḥ
gaṇaṡaḥ kārmukacyutaiḥ ।
ṡarairādīpayāmyēnam
ulkābhiriva kuñjaram ॥
When will the volley upon volley of flaming arrows
that have long lain in their quivers
burn him, like firebrands do the elephant!
6.24.40 அ
6.24.40 ஆ
6.24.40 இ
6.24.40 ஈ
தச்சாஸ்ய பலமாதாஸ்யே
பலேந மஹதா வ்ருத: ।
ஜ்யோதிஷாமிவ ஸர்வேஷாம்
ப்ரபாமுத்யந் திவாகர: ॥
taccāsya balamādāsyē
balēna mahatā vṛtaḥ ।
jyōtiṣāmiva sarvēṣām
prabhāmudyan divākaraḥ ॥
I, with my huge army, will strip
him of his vaunted strength,
like rising sun does to the light of all stars.
6.24.41 அ
6.24.41 ஆ
6.24.41 இ
6.24.41 ஈ
ஸாகரஸ்யேவ மே வேகோ
மாருதஸ்யேவ மே கதி: ।
ந ஹி தாஸரதிர்வேத
தேந மாம் யோத்துமிச்சதி ॥
sāgarasyēva mē vēgō
mārutasyēva mē gatiḥ ।
na hi dāṡarathirvēda
tēna māṃ yōddhumicchati ॥
Raghava does not know that I have
the strength of the ocean and the speed of the wind,
and that is why he thinks of fighting me.
6.24.42 அ
6.24.42 ஆ
6.24.42 இ
6.24.42 ஈ
6.24.43 அ
6.24.43 ஆ
ந மே தூணீஸயாந் பாணாந்
ஸவிஷாநிவ பந்நகாந் ।
ராம: பஸ்யதி ஸங்க்ராமே
தேந மாம் யோத்துமிச்சதி ।
ந ஜாநாதி புரா வீர்யம்
மம யுத்தே ஸ ராகவ: ॥
na mē tūṇīṡayān bāṇān
saviṣāniva pannagān ।
rāmaḥ paṡyati saṅgrāmē
tēna māṃ yōddhumicchati ।
na jānāti purā vīryam
mama yuddhē sa rāghavaḥ ॥
Rāma does not know about the arrows
that lie in my quiver like venomous serpents;
and that is why he thinks of fighting me.
Rāghava has had no taste of
my prowess in battle till now.
6.24.43 இ
6.24.43 ஈ
6.24.44 அ
6.24.44 ஆ
6.24.44 இ
6.24.44 ஈ
6.24.44 உ
6.24.44 ஊ
மம சாபமயீம் வீணாம்
ஸரகோணை: ப்ரவாதிதாம் ।
ஜ்யாஸப்ததுமுலாம் கோராம்
ஆர்தபீதமஹாஸ்வநாம் ।
நாராசதலஸந்நாதாம்
தாம் மமாஹிதவாஹிநீம் ।
அவகாஹ்ய மஹாரங்கம்
வாதயிஷ்யாம்யஹம் ரணே ॥
mama cāpamayīṃ vīṇām
ṡarakōṇaiḥ pravāditām ।
jyāṡabdatumulāṃ ghōrām
ārtabhītamahāsvanām ।
nārācatalasannādām
tāṃ mamāhitavāhinīm ।
avagāhya mahāraṅgam
vādayiṣyāmyahaṃ raṇē ॥
Entering the stage called the enemy forces in battle,
I shall play on my bow like on a Veena,
twanging it with fingerpicks of arrows,
creating tumultuous sounds from the string
and a rhythm from the release of Nārāca arrows,
with the eerie and loud cries of
the distressed and the frightened
serving as the reverberation.
6.24.45 அ
6.24.45 ஆ
6.24.45 இ
6.24.45 ஈ
ந வாஸவேநாபி ஸஹஸ்ரசக்ஷுஷா
யதாऽஸ்மி ஸக்யோ வருணேந வா ஸ்வயம் ।
யமேந வா தர்ஷயிதும் ஸராக்நிநா
மஹாஹவே வைஸ்ரவணேந வா புந: ॥
na vāsavēnāpi sahasracakṣuṣā
yathā'smi ṡakyō varuṇēna vā svayam ।
yamēna vā dharṣayituṃ ṡarāgninā
mahāhavē vaiṡravaṇēna vā punaḥ ॥
Neither Vāsava of thousand eyes
nor Varuṇa himself, nor Yama
and not even Vaiṡravaṇa
has enough fire power of arrows
to stand against me in a fierce battle.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சதுர்விம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē caturviṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the twenty fourth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15098 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma
6.24.27 அ
6.24.27 ஆ
6.24.27 இ
6.24.27 ஈ
தத: ஸ பயஸம்விக்ந:
ததா ராஜ்ஞாऽபிசோதித: ।
வசநம் ப்ரத்யுவாசேதம்
ராக்ஷஸாதிபமுத்தமம் ॥
tataḥ sa bhayasaṃvignaḥ
tathā rājñā'bhicōditaḥ ।
vacanaṃ pratyuvācēdam
rākṣasādhipamuttamam ॥
Still convulsing with fear,
but prodded by the king,
he responded to that best of
the lords of the Rākshasas:
6.24.28 அ
6.24.28 ஆ
6.24.28 இ
6.24.28 ஈ
ஸாகரஸ்யோத்தரே தீரே
ப்ருவம்ஸ்தே வசநம் ததா ।
யதாஸந்தேஸமக்லிஷ்டம்
ஸாந்த்வயம் ஸ்லக்ஷ்ணயா கிரா ॥
sāgarasyōttarē tīrē
bruvaṃstē vacanaṃ tathā ।
yathāsandēṡamakliṣṭam
sāntvayaṃ ṡlakṣṇayā girā ॥
I conveyed your words,
just as I have been commanded,
in simple words and in a
friendly and gentle voice,
on the northern shore of the ocean.
6.24.29 அ
6.24.29 ஆ
6.24.29 இ
6.24.29 ஈ
க்ருத்தைஸ்தைரஹமுத்ப்லுத்ய
த்ருஷ்டமாத்ரை: ப்லவங்கமே: ।
க்ருஹீதோऽஸ்ம்யபி சாரப்தோ
ஹந்தும் லோப்தும் ச முஷ்டிபி: ॥
kruddhaistairahamutplutya
dṛṣṭamātraiḥ plavaṅgamēḥ ।
gṛhītō'smyapi cārabdhō
hantuṃ lōptuṃ ca muṣṭibhiḥ ॥
At the very sight of me, they became angry,
and jumped on me and grabbed me, and
began pounding me with their fists
and plucking my feathers.
6.24.30 அ
6.24.30 ஆ
6.24.30 இ
6.24.30 ஈ
நைவ ஸம்பாஷிதும் ஸக்யா:
ஸம்ப்ரஸ்நோऽத்ர ந லப்யதே ।
ப்ரக்ருத்யா கோபநாஸ்தீக்ஷ்ணா
வாநரா ராக்ஷஸாதிப ॥
naiva sambhāṣituṃ ṡakyāḥ
sampraṡnō'tra na labhyatē ।
prakṛtyā kōpanāstīkṣṇā
vānarā rākṣasādhipa ॥
The Vānaras are irascible
and aggressive in nature,
O lord of Rākshasas;
it was simply impossible to
make a conversation (with them),
nor was there an opportunity
to ask (them) anything.
6.24.31 அ
6.24.31 ஆ
6.24.31 இ
6.24.31 ஈ
ஸ ச ஹந்தா விராதஸ்ய
கபந்தஸ்ய கரஸ்ய ச ।
ஸுக்ரீவஸஹிதோ ராம:
ஸீதாயா: பதமாகத: ॥
sa ca hantā virādhasya
kabandhasya kharasya ca ।
sugrīvasahitō rāmaḥ
sītāyāḥ padamāgataḥ ॥
Rāma, the slayer of Virādha, Kabandha and Khara,
has come with Sugreeva, looking for Seetā.
6.24.32 அ
6.24.32 ஆ
6.24.32 இ
6.24.32 ஈ
ஸ க்ருத்வா ஸாகரே ஸேதும்
தீர்த்வா ச லவணோததிம் ।
ஏஷ ரக்ஷாம்ஸி நிர்தூய
தந்வீ திஷ்டதி ராகவ: ॥
sa kṛtvā sāgarē sētum
tīrtvā ca lavaṇōdadhim ।
ēṣa rakṣāṃsi nirdhūya
dhanvī tiṣṭhati rāghavaḥ ॥
Rāghava has built a bridge on the ocean
and crossed that body of salt water.
And here he stands armed with the bow,
in utter contempt of Rākshasas.
6.24.33 அ
6.24.33 ஆ
6.24.33 இ
6.24.33 ஈ
ருக்ஷவாநரஸங்காநாம்
அநீகாநி ஸஹஸ்ரஸ: ।
கிரிமேகநிகாஸாநாம்
சாதயந்தி வஸுந்தராம் ॥
ṛkṣavānarasaṅghānām
anīkāni sahasraṡaḥ ।
girimēghanikāṡānām
chādayanti vasundharām ॥
Thousands of companies of bears and Vānaras,
huge as hills or clouds, blot out the earth from view.
6.24.34 அ
6.24.34 ஆ
6.24.34 இ
6.24.34 ஈ
ராக்ஷஸாநாம் பலௌகஸ்ய
வாநரேந்த்ரபலஸ்ய ச ।
நைதயோர்வித்யதே ஸந்தி:
தேவதாநவயோரிவ ॥
rākṣasānāṃ balaughasya
vānarēndrabalasya ca ।
naitayōrvidyatē sandhiḥ
dēvadānavayōriva ॥
There can possibly be no accord between
the Rākshasa forces and Vānara forces,
any more than there could have been
between the Dēvas and the Dānavas.
6.24.35 அ
6.24.35 ஆ
6.24.35 இ
6.24.35 ஈ
புரா ப்ராகாரமாயாந்தி
க்ஷிப்ரமேகதரம் குரு ।
ஸீதாம் வாऽஸ்மை ப்ரயச்சாஸு
ஸுயுத்தம் வா ப்ரதீயதாம் ॥
purā prākāramāyānti
kṣipramēkataraṃ kuru ।
sītāṃ vā'smai prayacchāṡu
suyuddhaṃ vā pradīyatām ॥
Decide quickly one way or the other
before they are at the ramparts;
either surrender Seetā to him
or (be ready to) give a good fight.
6.24.36 அ
6.24.36 ஆ
6.24.36 இ
6.24.36 ஈ
ஸுகஸ்ய வசநம் ஸ்ருத்வா
ராவணோ வாக்யமப்ரவீத் ।
ரோஷஸம்ரக்தநயநோ
நிர்தஹந்நிவ சக்ஷுஷா ॥
ṡukasya vacanaṃ ṡrutvā
rāvaṇō vākyamabravīt ।
rōṣasaṃraktanayanō
nirdahanniva cakṣuṣā ॥
Hearing those words of Ṡuka,
Rāvaṇa responded with these words,
his eyes turning deep red with rage
as if he would burn him with them.
6.24.37 அ
6.24.37 ஆ
6.24.37 இ
6.24.37 ஈ
யதி மாம் ப்ரதி யுத்த்யேரந்
தேவகந்தர்வதாநவா: ।
நைவ ஸீதாம் ப்ரதாஸ்யாமி
ஸர்வலோகபயாதபி ॥
yadi māṃ prati yuddhyēran
dēvagandharvadānavāḥ ।
naiva sītāṃ pradāsyāmi
sarvalōkabhayādapi ॥
I will not give up Seetā, even if
all the Dēvas, Dānavas and Gandharvas
join in an attack against me,
nor even if all the worlds
come together to threaten me.
6.24.38 அ
6.24.38 ஆ
6.24.38 இ
6.24.38 ஈ
கதா நாமாபிதாவந்தி
ராகவம் மாமகா: ஸரா: ।
வஸந்தே புஷ்பிதம் மத்தா
ப்ரமரா இவ பாதபம் ॥
kadā nāmābhidhāvanti
rāghavaṃ māmakāḥ ṡarāḥ ।
vasantē puṣpitaṃ mattā
bhramarā iva pādapam ॥
Ah! how soon will my arrows
chase Rāghava like drunken bees
chasing the trees in flower in spring!
6.24.39 அ
6.24.39 ஆ
6.24.39 இ
6.24.39 ஈ
கதா தூணீஸயைர்தீப்தை:
கணஸ: கார்முகச்யுதை: ।
ஸரைராதீபயாம்யேநம்
உல்காபிரிவ குஞ்ஜரம் ॥
kadā tūṇīṡayairdīptaiḥ
gaṇaṡaḥ kārmukacyutaiḥ ।
ṡarairādīpayāmyēnam
ulkābhiriva kuñjaram ॥
When will the volley upon volley of flaming arrows
that have long lain in their quivers
burn him, like firebrands do the elephant!
6.24.40 அ
6.24.40 ஆ
6.24.40 இ
6.24.40 ஈ
தச்சாஸ்ய பலமாதாஸ்யே
பலேந மஹதா வ்ருத: ।
ஜ்யோதிஷாமிவ ஸர்வேஷாம்
ப்ரபாமுத்யந் திவாகர: ॥
taccāsya balamādāsyē
balēna mahatā vṛtaḥ ।
jyōtiṣāmiva sarvēṣām
prabhāmudyan divākaraḥ ॥
I, with my huge army, will strip
him of his vaunted strength,
like rising sun does to the light of all stars.
6.24.41 அ
6.24.41 ஆ
6.24.41 இ
6.24.41 ஈ
ஸாகரஸ்யேவ மே வேகோ
மாருதஸ்யேவ மே கதி: ।
ந ஹி தாஸரதிர்வேத
தேந மாம் யோத்துமிச்சதி ॥
sāgarasyēva mē vēgō
mārutasyēva mē gatiḥ ।
na hi dāṡarathirvēda
tēna māṃ yōddhumicchati ॥
Raghava does not know that I have
the strength of the ocean and the speed of the wind,
and that is why he thinks of fighting me.
6.24.42 அ
6.24.42 ஆ
6.24.42 இ
6.24.42 ஈ
6.24.43 அ
6.24.43 ஆ
ந மே தூணீஸயாந் பாணாந்
ஸவிஷாநிவ பந்நகாந் ।
ராம: பஸ்யதி ஸங்க்ராமே
தேந மாம் யோத்துமிச்சதி ।
ந ஜாநாதி புரா வீர்யம்
மம யுத்தே ஸ ராகவ: ॥
na mē tūṇīṡayān bāṇān
saviṣāniva pannagān ।
rāmaḥ paṡyati saṅgrāmē
tēna māṃ yōddhumicchati ।
na jānāti purā vīryam
mama yuddhē sa rāghavaḥ ॥
Rāma does not know about the arrows
that lie in my quiver like venomous serpents;
and that is why he thinks of fighting me.
Rāghava has had no taste of
my prowess in battle till now.
6.24.43 இ
6.24.43 ஈ
6.24.44 அ
6.24.44 ஆ
6.24.44 இ
6.24.44 ஈ
6.24.44 உ
6.24.44 ஊ
மம சாபமயீம் வீணாம்
ஸரகோணை: ப்ரவாதிதாம் ।
ஜ்யாஸப்ததுமுலாம் கோராம்
ஆர்தபீதமஹாஸ்வநாம் ।
நாராசதலஸந்நாதாம்
தாம் மமாஹிதவாஹிநீம் ।
அவகாஹ்ய மஹாரங்கம்
வாதயிஷ்யாம்யஹம் ரணே ॥
mama cāpamayīṃ vīṇām
ṡarakōṇaiḥ pravāditām ।
jyāṡabdatumulāṃ ghōrām
ārtabhītamahāsvanām ।
nārācatalasannādām
tāṃ mamāhitavāhinīm ।
avagāhya mahāraṅgam
vādayiṣyāmyahaṃ raṇē ॥
Entering the stage called the enemy forces in battle,
I shall play on my bow like on a Veena,
twanging it with fingerpicks of arrows,
creating tumultuous sounds from the string
and a rhythm from the release of Nārāca arrows,
with the eerie and loud cries of
the distressed and the frightened
serving as the reverberation.
6.24.45 அ
6.24.45 ஆ
6.24.45 இ
6.24.45 ஈ
ந வாஸவேநாபி ஸஹஸ்ரசக்ஷுஷா
யதாऽஸ்மி ஸக்யோ வருணேந வா ஸ்வயம் ।
யமேந வா தர்ஷயிதும் ஸராக்நிநா
மஹாஹவே வைஸ்ரவணேந வா புந: ॥
na vāsavēnāpi sahasracakṣuṣā
yathā'smi ṡakyō varuṇēna vā svayam ।
yamēna vā dharṣayituṃ ṡarāgninā
mahāhavē vaiṡravaṇēna vā punaḥ ॥
Neither Vāsava of thousand eyes
nor Varuṇa himself, nor Yama
and not even Vaiṡravaṇa
has enough fire power of arrows
to stand against me in a fierce battle.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சதுர்விம்ஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē caturviṃṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the twenty fourth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 15098 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma