Tweet
Yuddha Kaanda Sarga 18
Yuddha Kaanda - Sarga 18
In this Sarga, Rāma says, regarding Vibheeshaṇa, that it is not right to reject someone who has come seeking friendship. Sugreeva cautions that someone who deserted his own brother could desert anyone. Rāma, though he agrees with Sugreeva on that observation, sees some subtlety in the situation, because of which he should be given refuge. Rāma points out that fraternal rivalry is not uncommon in this world, and Vibheeshaṇa could obviously be seeking the kingdom for himself. More than anything, he says, that he has taken a vow to free anyone, who sought refuge in him, from fear. Sugreeva concedes and concurs with Rāma.
6.18.1 அ
6.18.1 ஆ
6.18.1 இ
6.18.1 ஈ
அத ராம: ப்ரஸந்நாத்மா
ஸ்ருத்வா வாயுஸுதஸ்ய ஹ ।
ப்ரத்யபாஷத துர்தர்ஷ:
ஸ்ருதவாநாத்மநி ஸ்திதம் ॥
atha rāmaḥ prasannātmā
ṡrutvā vāyusutasya ha ।
pratyabhāṣata durdharṣaḥ
ṡrutavānātmani sthitam ॥
Having heard the views of the son of Vāyu
the invincible Rāma of pleasant disposition,
having deep knowledge of Ṡastras,
spoke out what was on his mind.
6.18.2 அ
6.18.2 ஆ
6.18.2 இ
6.18.2 ஈ
மமாபி து விவக்ஷாऽஸ்தி
காசித்ப்ரதி விபீஷணம் ।
ஸ்ரோதுமிச்சாமி தத்ஸர்வம்
பவத்பி: ஸ்ரேயஸி ஸ்திதை: ॥
mamāpi tu vivakṣā'sti
kācitprati vibhīṣaṇam ।
ṡrōtumicchāmi tatsarvam
bhavadbhiḥ ṡrēyasi sthitaiḥ ॥
I too have something to say
regarding the matter of Vibheeshaṇa.
I would like you, who are firmly
interested in my welfare, to hear it all.
6.18.3 அ
6.18.3 ஆ
6.18.3 இ
6.18.3 ஈ
மித்ரபாவேந ஸம்ப்ராப்தம்
ந த்யஜேயம் கதஞ்சந ।
தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத்
ஸதாமேததகர்ஹிதம் ॥
mitrabhāvēna samprāptam
na tyajēyaṃ kathañcana ।
dōṣō yadyapi tasya syāt
satāmētadagarhitam ॥
This man, who arrived professing friendship,
can by no means be rejected, even if
there is something with him to be concerned about.
This stance will not be condemned by good men.
6.18.4 அ
6.18.4 ஆ
6.18.4 இ
6.18.4 ஈ
ஸுக்ரீவஸ்த்வத தத்வாக்யம்
ஆபாஷ்ய ச விம்ருஸ்ய ச ।
தத: ஸுபதரம் வாக்யம்
உவாச ஹரிபுங்கவ: ॥
sugrīvastvatha tadvākyam
ābhāṣya ca vimṛṡya ca ।
tataḥ ṡubhataraṃ vākyam
uvāca haripuṅgavaḥ ॥
Thereupon, Sugreeva, a bull among Vānaras,
pondered over those words
and interpreting them well,
raised an even more important point:
6.18.5 அ
6.18.5 ஆ
6.18.5 இ
6.18.5 ஈ
6.18.6 அ
6.18.6 ஆ
ஸுதுஷ்டோ வாப்யதுஷ்டோ வா
கிமேஷ ரஜநீசர: ।
ஈத்ருஸம் வ்யஸநம் ப்ராப்தம்
ப்ராதரம் ய: பரித்யஜேத் ।
கோ நாம ஸ பவேத்தஸ்ய
யமேஷ ந பரித்யஜேத் ॥
suduṣṭō vāpyaduṣṭō vā
kimēṣa rajanīcaraḥ ।
īdṛṡaṃ vyasanaṃ prāptam
bhrātaraṃ yaḥ parityajēt ।
kō nāma sa bhavēttasya
yamēṣa na parityajēt ॥
How does it matter whether this Night-Rover
is extremely bad or not bad at all?
When he could desert like this
a brother who found himself in trouble,
would there be anyone whom he would not desert?
6.18.6 இ
6.18.6 ஈ
6.18.7 அ
6.18.7 ஆ
6.18.7 இ
6.18.7 ஈ
வாநராதிபதேர்வாக்யம்
ஸ்ருத்வா ஸர்வாநுதீக்ஷ்ய ச ।
ஈஷதுத்ஸ்மயமாநஸ்து
லக்ஷ்மணம் புண்யலக்ஷணம் ।
இதி ஹோவாச காகுத்ஸ்தோ
வாக்யம் ஸத்யபராக்ரம: ॥
vānarādhipatērvākyam
ṡrutvā sarvānudīkṣya ca ।
īṣadutsmayamānastu
lakṣmaṇaṃ puṇyalakṣaṇam ।
iti hōvāca kākutsthō
vākyaṃ satyaparākramaḥ ॥
On hearing those words of the lord of Vānaras,
Kākutstha of true prowess looked around at everyone,
and then turning to Lakshmaṇa of auspicious marks,
said these words, smiling:
6.18.8 அ
6.18.8 ஆ
6.18.8 இ
6.18.8 ஈ
அநதீத்ய ச ஸாஸ்த்ராணி
வ்ருத்தாநநுபஸேவ்ய ச ।
ந ஸக்யமீத்ருஸம் வக்தும்
யதுவாச ஹரீஸ்வர: ॥
anadhītya ca ṡāstrāṇi
vṛddhānanupasēvya ca ।
na ṡakyamīdṛṡaṃ vaktum
yaduvāca harīṡvaraḥ ॥
It is not possible for anyone
who had not studied Ṡastras and
who had not waited upon the elders,
to speak like the lord of Vānaras did.
6.18.9 அ
6.18.9 ஆ
6.18.9 இ
6.18.9 ஈ
அஸ்தி ஸூக்ஷ்மதரம் கிஞ்சித்
யதத்ர ப்ரதிபாதி மே ।
ப்ரத்யக்ஷம் லௌகிகம் வாபி
வித்யதே ஸர்வராஜஸு ॥
asti sūkṣmataraṃ kiñcit
yadatra pratibhāti mē ।
pratyakṣaṃ laukikaṃ vāpi
vidyatē sarvarājasu ॥
I see something very subtle in here,
which is very much evident in general
in this world among all kings.
6.18.10 அ
6.18.10 ஆ
6.18.10 இ
6.18.10 ஈ
அமித்ராஸ்தத்குலீநாஸ்ச
ப்ராதிதேஸ்யாஸ்ச கீர்திதா: ।
வ்யஸநேஷு ப்ரஹர்தார:
தஸ்மாதயமிஹாகத: ॥
amitrāstatkulīnāṡca
prātidēṡyāṡca kīrtitāḥ ।
vyasanēṣu prahartāraḥ
tasmādayamihāgataḥ ॥
Kinsmen and neighboring (kings)
are said to become enemies and strike
when someone is beset by troubles.
That explains why he is here.
6.18.11 அ
6.18.11 ஆ
6.18.11 இ
6.18.11 ஈ
அபாபாஸ்தத்குலீநாஸ்ச
மாநயந்தி ஸ்வகாந் ஹிதாந் ।
ஏஷ ப்ராயோ நரேந்த்ராணாம்
ஸங்கநீயஸ்து ஸோபந: ॥
apāpāstatkulīnāṡca
mānayanti svakān hitān ।
ēṣa prāyō narēndrāṇām
ṡaṅkanīyastu ṡōbhanaḥ ॥
However, kinsmen who are not evil
do hold their near and dear in great regard.
But anyone, even a good person,
is suspected by kings in general.
6.18.12 அ
6.18.12 ஆ
6.18.12 இ
6.18.12 ஈ
யஸ்து தோஷஸ்த்வயா ப்ரோக்தோ
ஹ்யாதாநேऽரிபலஸ்ய ச ।
தத்ர தே கீர்தயிஷ்யாமி
யதாஸாஸ்த்ரமிதம் ஸ்ருணு ॥
yastu dōṣastvayā prōktō
hyādānē'ribalasya ca ।
tatra tē kīrtayiṣyāmi
yathāṡāstramidaṃ ṡṛṇu ॥
Let me tell you what Ṡastras say
regarding the issues you raised
in accepting someone from the
enemy forces; please listen:
6.18.13 அ
6.18.13 ஆ
6.18.13 இ
6.18.13 ஈ
ந வயம் தத்குலீநாஸ்ச
ராஜ்யகாங்க்ஷீ ச ராக்ஷஸ: ।
பண்டிதா ஹி பவிஷ்யந்தி
தஸ்மாத்க்ராஹ்யோ விபீஷண: ॥
na vayaṃ tatkulīnāṡca
rājyakāṅkṣī ca rākṣasaḥ ।
paṇḍitā hi bhaviṣyanti
tasmādgrāhyō vibhīṣaṇaḥ ॥
We are not of his clan (and hence
there is no fraternal rivalry with us).
And the Rākshasa surely wants the kingdom.
There are shrewd men (like him everywhere).
So we should accept Vibheeshaṇa.
6.18.14 அ
6.18.14 ஆ
6.18.14 இ
6.18.14 ஈ
6.18.14 உ
6.18.14 ஊ
அவ்யக்ராஸ்ச ப்ரஹ்ருஷ்டாஸ்ச
ந பவிஷ்யந்தி ஸங்கதா: ।
ப்ரவாதஸ்ச மஹாநேஷ
ததோऽஸ்ய பயமாகதம் ।
இதி பேதம் கமிஷ்யந்தி
தஸ்மாத்க்ராஹ்யோ விபீஷண: ॥
avyagrāṡca prahṛṣṭāṡca
na bhaviṣyanti saṅgatāḥ ।
pravādaṡca mahānēṣa
tatō'sya bhayamāgatam ।
iti bhēdaṃ gamiṣyanti
tasmādgrāhyō vibhīṣaṇaḥ ॥
(Kinsmen) are not free of fear from each other,
nor happy with each other,
nor mix freely with each other.
He who is speaking out so loud and clear,
is certainly gripped with fear.
And there is a clear fall out (between the kinsmen)
and hence Vibheeshaṇa should be accepted.
6.18.15 அ
6.18.15 ஆ
6.18.15 இ
6.18.15 ஈ
ந ஸர்வே ப்ராதரஸ்தாத
பவந்தி பரதோபமா: ।
மத்விதா வா பிது: புத்ரா:
ஸுஹ்ருதோ வா பவத்விதா: ॥
na sarvē bhrātarastāta
bhavanti bharatōpamāḥ ।
madvidhā vā pituḥ putrāḥ
suhṛdō vā bhavadvidhāḥ ॥
My dear! Not all brothers are like Bharata,
nor all sons like I am, towards their father,
nor all friends like you!
6.18.16 அ
6.18.16 ஆ
6.18.16 இ
6.18.16 ஈ
ஏவமுக்தஸ்து ராமேண
ஸுக்ரீவ: ஸஹலக்ஷ்மண: ।
உத்தாயேதம் மஹாப்ராஜ்ஞ:
ப்ரணதோ வாக்யமப்ரவீத் ॥
ēvamuktastu rāmēṇa
sugrīvaḥ sahalakṣmaṇaḥ ।
utthāyēdaṃ mahāprājñaḥ
praṇatō vākyamabravīt ॥
Told thus by Rāma,
the extremely sagacious Sugreeva
stood up along with Lakshmaṇa,
and said these words, saluting him:
6.18.17 அ
6.18.17 ஆ
6.18.17 இ
6.18.17 ஈ
ராவணேந ப்ரணிஹிதம்
தமவேஹி விபீஷணம் ।
தஸ்யாஹம் நிக்ரஹம் மந்யே
க்ஷமம் க்ஷமவதாம் வர ॥
rāvaṇēna praṇihitam
tamavēhi vibhīṣaṇam ।
tasyāhaṃ nigrahaṃ manyē
kṣamaṃ kṣamavatāṃ vara ॥
Please note that Vibheeshaṇa was sent by Rāvaṇa.
And hence, O foremost of the forgivers,
I think he should be restrained.
6.18.18 அ
6.18.18 ஆ
6.18.18 இ
6.18.18 ஈ
6.18.19 அ
6.18.19 ஆ
6.18.19 இ
6.18.19 ஈ
ராக்ஷஸோ ஜிஹ்மயா புத்த்யா
ஸந்திஷ்டோऽயமிஹாகத: ।
ப்ரஹர்தும் த்வயி விஸ்வஸ்தே
ப்ரச்சந்நோ மயி வாऽநக ।
லக்ஷ்மணே வா மஹாபாஹோ
ஸ வத்ய: ஸசிவை: ஸஹ ।
ராவணஸ்ய ந்ருஸம்ஸஸ்ய
ப்ராதா ஹ்யேஷ விபீஷண: ॥
rākṣasō jihmayā buddhyā
sandiṣṭō'yamihāgataḥ ।
prahartuṃ tvayi viṡvastē
pracchannō mayi vā'nagha ।
lakṣmaṇē vā mahābāhō
sa vadhyaḥ sacivaiḥ saha ।
rāvaṇasya nṛṡaṃsasya
bhrātā hyēṣa vibhīṣaṇaḥ ॥
This Rākshasa who has come here
was sent with nefarious motives,
to strike you in secret
after gaining your confidence,
or me or Lakshmaṇa of mighty arm.
He should be killed along with his cohorts.
After all, this Vibheeshaṇa is none
other than the brother of cruel Rāvaṇa.
6.18.20 அ
6.18.20 ஆ
6.18.20 இ
6.18.20 ஈ
ஏவமுக்த்வா ரகுஸ்ரேஷ்டம்
ஸுக்ரீவோ வாஹிநீபதி: ।
வாக்யஜ்ஞோ வாக்யகுஸலம்
ததோ மௌநமுபாகமத் ॥
ēvamuktvā raghuṡrēṣṭham
sugrīvō vāhinīpatiḥ ।
vākyajñō vākyakuṡalam
tatō maunamupāgamat ॥
Sugreeva, the commander-in-chief of the army,
who was good at his choice of words
said this to that foremost of the Raghus,
who was also skilled at words, and stayed silent.
6.18.21 அ
6.18.21 ஆ
6.18.21 இ
6.18.21 ஈ
ஸுக்ரீவஸ்ய து தத்வாக்யம்
ராம: ஸ்ருத்வா விம்ருஸ்ய ச ।
தத: ஸுபதரம் வாக்யம்
உவாச ஹரிபுங்கவம் ॥
sugrīvasya tu tadvākyam
rāmaḥ ṡrutvā vimṛṡya ca ।
tataḥ ṡubhataraṃ vākyam
uvāca haripuṅgavam ॥
Rāma listened to the words of Sugreeva
and after pondering over them,
offered an even better counter-point
to that bull among Vānaras.
6.18.22 அ
6.18.22 ஆ
6.18.22 இ
6.18.22 ஈ
ஸுதுஷ்டோ வாப்யதுஷ்டோ வா
கிமேஷ ரஜநீசர: ।
ஸூக்ஷ்மமப்யஹிதம் கர்தும்
மமாஸக்த: கதஞ்சந ॥
suduṣṭō vāpyaduṣṭō vā
kimēṣa rajanīcaraḥ ।
sūkṣmamapyahitaṃ kartum
mamāṡaktaḥ kathañcana ॥
How does it matter whether this Night-Rover
is utterly bad or not bad at all?
He cannot do even an iota of
damage to me, by any means.
6.18.23 அ
6.18.23 ஆ
6.18.23 இ
6.18.23 ஈ
பிஸாசாந் தாநவாந் யக்ஷாந்
ப்ருதிவ்யாம் சைவ ராக்ஷஸாந் ।
அங்குல்யக்ரேண தாந் ஹந்யாம்
இச்சந் ஹரிகணேஸ்வர ॥
piṡācān dānavān yakṣān
pṛthivyāṃ caiva rākṣasān ।
aṅgulyagrēṇa tān hanyām
icchan harigaṇēṡvara ॥
If I want to, I could destroy,
with the flip of my little finger,
all Piṡācas, Dānavas, Yakshas and Rākshasas
in the world, O lord of Vānara hosts!
6.18.24 அ
6.18.24 ஆ
6.18.24 இ
6.18.24 ஈ
ஸ்ரூயதே ஹி கபோதேந
ஸத்ரு: ஸரணமாகத: ।
அர்சிதஸ்ச யதாந்யாயம்
ஸ்வைஸ்ச மாம்ஸைர்நிமந்த்ரித: ॥
ṡrūyatē hi kapōtēna
ṡatruḥ ṡaraṇamāgataḥ ।
arcitaṡca yathānyāyam
svaiṡca māṃsairnimantritaḥ ॥
Is it not heard that a dove
received its foe with all due honors
and offered its own flesh for a meal,
when the foe sought refuge in him?
6.18.25 அ
6.18.25 ஆ
6.18.25 இ
6.18.25 ஈ
ஸ ஹி தம் ப்ரதிஜக்ராஹ
பார்யாஹந்தாரமாகதம் ।
கபோதோ வாநரஸ்ரேஷ்ட
கிம் புநர்மத்விதோ ஜந: ॥
sa hi taṃ pratijagrāha
bhāryāhantāramāgatam ।
kapōtō vānaraṡrēṣṭha
kiṃ punarmadvidhō janaḥ ॥
That dove accepted him even though
its wife was killed by him.
O best of Vānaras, why would
someone like me do anything less!
6.18.26 அ
6.18.26 ஆ
6.18.26 இ
6.18.26 ஈ
ருஷே: கண்வஸ்ய புத்ரேண
கண்டுநா பரமர்ஷிணா ।
ஸ்ருணு காதாம் புரா கீதாம்
தர்மிஷ்டாம் ஸத்யவாதிநா ॥
ṛṣēḥ kaṇvasya putrēṇa
kaṇḍunā paramarṣiṇā ।
ṡṛṇu gāthāṃ purā gītām
dharmiṣṭhāṃ satyavādinā ॥
Please listen to what had been said
once upon a time, redolent of Dharma,
by the great Ṛshi Kaṇḍu, the son of Ṛshi Kaṇva,
who always stood for upholding the Truth.
6.18.27 அ
6.18.27 ஆ
6.18.27 இ
6.18.27 ஈ
பத்தாஞ்ஜலிபுடம் தீநம்
யாசந்தம் ஸரணாகதம் ।
ந ஹந்யாதாந்ருஸம்ஸ்யார்தம்
அபி ஸத்ரும் பரந்தப ॥
baddhāñjalipuṭaṃ dīnam
yācantaṃ ṡaraṇāgatam ।
na hanyādānṛṡaṃsyārtham
api ṡatruṃ parantapa ॥
O Scorcher of foe, one should be kind,
and not kill even an enemy
if he is in misery and seeking refuge,
beseeching with his palms joined in reverence.
6.18.28 அ
6.18.28 ஆ
6.18.28 இ
6.18.28 ஈ
ஆர்தோ வா யதி வா த்ருப்த:
பரேஷாம் ஸரணாகத: ।
அரி: ப்ராணாந் பரித்யஜ்ய
ரக்ஷிதவ்ய: க்ருதாத்மநா ॥
ārtō vā yadi vā dṛptaḥ
parēṣāṃ ṡaraṇāgataḥ ।
ariḥ prāṇān parityajya
rakṣitavyaḥ kṛtātmanā ॥
Even a foe, miserable or prideful,
who seeks refuge in someone
must be protected by any worthy person,
even if it means giving up one’s own life.
6.18.29 அ
6.18.29 ஆ
6.18.29 இ
6.18.29 ஈ
ஸ சேத்பயாத்வா மோஹாத்வா
காமாத்வாபி ந ரக்ஷதி ।
ஸ்வயா ஸக்த்யா யதாந்யாயம்
தத்பாபம் லோககர்ஹிதம் ॥
sa cēdbhayādvā mōhādvā
kāmādvāpi na rakṣati ।
svayā ṡaktyā yathānyāyam
tatpāpaṃ lōkagarhitam ॥
The sin of not protecting thus,
according to one’s own power and as is appropriate,
out of fear or out of poor judgment or willfully,
is condemned in the world.
6.18.30 அ
6.18.30 ஆ
6.18.30 இ
6.18.30 ஈ
விநஷ்ட: பஸ்யதஸ்தஸ்ய
ரக்ஷிண: ஸரணம் கத: ।
ஆதாய ஸுக்ருதம் தஸ்ய
ஸர்வம் கச்சேதரக்ஷித: ॥
vinaṣṭaḥ paṡyatastasya
rakṣiṇaḥ ṡaraṇaṃ gataḥ ।
ādāya sukṛtaṃ tasya
sarvaṃ gacchēdarakṣitaḥ ॥
One who seeks refuge, but goes
unprotected and eventually perishes,
will carry away all the Puṇya
of the one who fails to protect him.
6.18.31 அ
6.18.31 ஆ
6.18.31 இ
6.18.31 ஈ
ஏவம் தோஷோ மஹாநத்ர
ப்ரபந்நாநாமரக்ஷணே ।
அஸ்வர்க்யம் சாயஸஸ்யம் ச
பலவீர்யவிநாஸநம் ॥
ēvaṃ dōṣō mahānatra
prapannānāmarakṣaṇē ।
asvargyaṃ cāyaṡasyaṃ ca
balavīryavināṡanam ॥
Such would be the sin of not
protecting one who seeks refuge.
It would bring one infamy, debar him from heaven
and dissipate one’s strength and valor.
6.18.32 அ
6.18.32 ஆ
6.18.32 இ
6.18.32 ஈ
கரிஷ்யாமி யதார்தம் து
காண்டோர்வசநமுத்தமம் ।
தர்மிஷ்டம் ச யஸஸ்யம் ச
ஸ்வர்க்யம் ஸ்யாத்து பலோதயே ॥
kariṣyāmi yathārthaṃ tu
kāṇḍōrvacanamuttamam ।
dharmiṣṭhaṃ ca yaṡasyaṃ ca
svargyaṃ syāttu phalōdayē ॥
I will follow Kaṇḍu’s noble precept
in the true spirit, since it
keeps me on the path of Dharma,
earns me approval of the world,
and only adds to the prospect
of heaven in due course.
6.18.33 அ
6.18.33 ஆ
6.18.33 இ
6.18.33 ஈ
ஸக்ருதேவ ப்ரபந்நாய
தவாஸ்மீதி ச யாசதே ।
அபயம் ஸர்வபூதேப்யோ
ததாம்யேதத் வ்ரதம் மம ॥
sakṛdēva prapannāya
tavāsmīti ca yācatē ।
abhayaṃ sarvabhūtēbhyō
dadāmyētad vrataṃ mama ॥
If one seeks refuge saying,
‘I am yours, once and for all’,
I free him from the fear
of every force and creature.
And that is my vow.
6.18.34 அ
6.18.34 ஆ
6.18.34 இ
6.18.34 ஈ
ஆநயைநம் ஹரிஸ்ரேஷ்ட
தத்தமஸ்யாபயம் மயா ।
விபீஷணோ வா ஸுக்ரீவ
யதி வா ராவண: ஸ்வயம் ॥
ānayainaṃ hariṡrēṣṭha
dattamasyābhayaṃ mayā ।
vibhīṣaṇō vā sugrīva
yadi vā rāvaṇaḥ svayam ॥
Bring him here, O eminent Vānara;
he has my protection, O Sugreeva,
be he Vibheeshaṇa or Rāvaṇa himself.’
6.18.35 அ
6.18.35 ஆ
6.18.35 இ
6.18.35 ஈ
ராமஸ்ய து வச: ஸ்ருத்வா
ஸுக்ரீவ: ப்லவகேஸ்வர: ।
ப்ரத்யபாஷத காகுத்ஸ்தம்
ஸௌஹார்தேநநபிபூரித: ॥
rāmasya tu vacaḥ ṡrutvā
sugrīvaḥ plavagēṡvaraḥ ।
pratyabhāṣata kākutstham
sauhārdēnanabhipūritaḥ ॥
Hearing those words of Rāma,
Sugreeva, the lord of Vānaras,
responded to Kākutstha with words
that betrayed his deep affection:
6.18.36 அ
6.18.36 ஆ
6.18.36 இ
6.18.36 ஈ
கிமத்ர சித்ரம் தர்மஜ்ஞ
லோகநாத ஸிகாமணே ।
யத்த்வமார்யம் ப்ரபாஷேதா:
ஸத்த்வவாந் ஸத்பதே ஸ்தித: ॥
kimatra citraṃ dharmajña
lōkanātha ṡikhāmaṇē ।
yattvamāryaṃ prabhāṣēthāḥ
sattvavān satpathē sthitaḥ ॥
There is no surprise, O Dharmajña,
O pinnacle among all lords of men,
that you, who is so powerful
and so firmly established in
the path of righteousness, speak so nobly!
6.18.37 அ
6.18.37 ஆ
6.18.37 இ
6.18.37 ஈ
மம சாப்யந்தராத்மாऽயம்
ஸுத்தம் வேத்தி விபீஷணம் ।
அநுமாநாச்ச பாவாச்ச
ஸர்வத: ஸுபரீக்ஷித: ॥
mama cāpyantarātmā'yam
ṡuddhaṃ vētti vibhīṣaṇam ।
anumānācca bhāvācca
sarvataḥ suparīkṣitaḥ ॥
In my heart of hearts, I too feel that this
Vibheeshaṇa is a man of unsullied character,
from all that is evident and
can be guessed and examined.
6.18.38 அ
6.18.38 ஆ
6.18.38 இ
6.18.38 ஈ
தஸ்மாத் க்ஷிப்ரம் ஸஹாஸ்மாபி:
துல்யோ பவது ராகவ ।
விபீஷணோ மஹாப்ராஜ்ஞ:
ஸகித்வம் சாப்யுபைது ந: ॥
tasmāt kṣipraṃ sahāsmābhiḥ
tulyō bhavatu rāghava ।
vibhīṣaṇō mahāprājñaḥ
sakhitvaṃ cābhyupaitu naḥ ॥
Therefore, O Rāghava, let the
sagacious Vibheeshaṇa be at once
treated just like us,
and let him become our friend!
6.18.39 அ
6.18.39 ஆ
6.18.39 இ
6.18.39 ஈ
ததஸ்து ஸுக்ரீவவசோ நிஸம்ய தத்
ஹரீஸ்வரேணாபிஹிதம் நரேஸ்வர: ।
விபீஷணேநாஸு ஜகாம ஸங்கமம்
பதத்ரிராஜேந யதா புரந்தர: ॥
tatastu sugrīvavacō niṡamya tat
harīṡvarēṇābhihitaṃ narēṡvaraḥ ।
vibhīṣaṇēnāṡu jagāma saṅgamaṃ
patatrirājēna yathā purandaraḥ ॥
On hearing those words spoken by
that Sugreeva, the lord of Vānaras,
(Rāma) the lord of men, met with Vibheeshaṇa,
like Purandara met with (Garuḍa) the king of birds.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே அஷ்டாதஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē aṣṭādaṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the eighteenth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 14834 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Yuddha Kaanda - Sarga 18
In this Sarga, Rāma says, regarding Vibheeshaṇa, that it is not right to reject someone who has come seeking friendship. Sugreeva cautions that someone who deserted his own brother could desert anyone. Rāma, though he agrees with Sugreeva on that observation, sees some subtlety in the situation, because of which he should be given refuge. Rāma points out that fraternal rivalry is not uncommon in this world, and Vibheeshaṇa could obviously be seeking the kingdom for himself. More than anything, he says, that he has taken a vow to free anyone, who sought refuge in him, from fear. Sugreeva concedes and concurs with Rāma.
6.18.1 அ
6.18.1 ஆ
6.18.1 இ
6.18.1 ஈ
அத ராம: ப்ரஸந்நாத்மா
ஸ்ருத்வா வாயுஸுதஸ்ய ஹ ।
ப்ரத்யபாஷத துர்தர்ஷ:
ஸ்ருதவாநாத்மநி ஸ்திதம் ॥
atha rāmaḥ prasannātmā
ṡrutvā vāyusutasya ha ।
pratyabhāṣata durdharṣaḥ
ṡrutavānātmani sthitam ॥
Having heard the views of the son of Vāyu
the invincible Rāma of pleasant disposition,
having deep knowledge of Ṡastras,
spoke out what was on his mind.
6.18.2 அ
6.18.2 ஆ
6.18.2 இ
6.18.2 ஈ
மமாபி து விவக்ஷாऽஸ்தி
காசித்ப்ரதி விபீஷணம் ।
ஸ்ரோதுமிச்சாமி தத்ஸர்வம்
பவத்பி: ஸ்ரேயஸி ஸ்திதை: ॥
mamāpi tu vivakṣā'sti
kācitprati vibhīṣaṇam ।
ṡrōtumicchāmi tatsarvam
bhavadbhiḥ ṡrēyasi sthitaiḥ ॥
I too have something to say
regarding the matter of Vibheeshaṇa.
I would like you, who are firmly
interested in my welfare, to hear it all.
6.18.3 அ
6.18.3 ஆ
6.18.3 இ
6.18.3 ஈ
மித்ரபாவேந ஸம்ப்ராப்தம்
ந த்யஜேயம் கதஞ்சந ।
தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத்
ஸதாமேததகர்ஹிதம் ॥
mitrabhāvēna samprāptam
na tyajēyaṃ kathañcana ।
dōṣō yadyapi tasya syāt
satāmētadagarhitam ॥
This man, who arrived professing friendship,
can by no means be rejected, even if
there is something with him to be concerned about.
This stance will not be condemned by good men.
6.18.4 அ
6.18.4 ஆ
6.18.4 இ
6.18.4 ஈ
ஸுக்ரீவஸ்த்வத தத்வாக்யம்
ஆபாஷ்ய ச விம்ருஸ்ய ச ।
தத: ஸுபதரம் வாக்யம்
உவாச ஹரிபுங்கவ: ॥
sugrīvastvatha tadvākyam
ābhāṣya ca vimṛṡya ca ।
tataḥ ṡubhataraṃ vākyam
uvāca haripuṅgavaḥ ॥
Thereupon, Sugreeva, a bull among Vānaras,
pondered over those words
and interpreting them well,
raised an even more important point:
6.18.5 அ
6.18.5 ஆ
6.18.5 இ
6.18.5 ஈ
6.18.6 அ
6.18.6 ஆ
ஸுதுஷ்டோ வாப்யதுஷ்டோ வா
கிமேஷ ரஜநீசர: ।
ஈத்ருஸம் வ்யஸநம் ப்ராப்தம்
ப்ராதரம் ய: பரித்யஜேத் ।
கோ நாம ஸ பவேத்தஸ்ய
யமேஷ ந பரித்யஜேத் ॥
suduṣṭō vāpyaduṣṭō vā
kimēṣa rajanīcaraḥ ।
īdṛṡaṃ vyasanaṃ prāptam
bhrātaraṃ yaḥ parityajēt ।
kō nāma sa bhavēttasya
yamēṣa na parityajēt ॥
How does it matter whether this Night-Rover
is extremely bad or not bad at all?
When he could desert like this
a brother who found himself in trouble,
would there be anyone whom he would not desert?
6.18.6 இ
6.18.6 ஈ
6.18.7 அ
6.18.7 ஆ
6.18.7 இ
6.18.7 ஈ
வாநராதிபதேர்வாக்யம்
ஸ்ருத்வா ஸர்வாநுதீக்ஷ்ய ச ।
ஈஷதுத்ஸ்மயமாநஸ்து
லக்ஷ்மணம் புண்யலக்ஷணம் ।
இதி ஹோவாச காகுத்ஸ்தோ
வாக்யம் ஸத்யபராக்ரம: ॥
vānarādhipatērvākyam
ṡrutvā sarvānudīkṣya ca ।
īṣadutsmayamānastu
lakṣmaṇaṃ puṇyalakṣaṇam ।
iti hōvāca kākutsthō
vākyaṃ satyaparākramaḥ ॥
On hearing those words of the lord of Vānaras,
Kākutstha of true prowess looked around at everyone,
and then turning to Lakshmaṇa of auspicious marks,
said these words, smiling:
6.18.8 அ
6.18.8 ஆ
6.18.8 இ
6.18.8 ஈ
அநதீத்ய ச ஸாஸ்த்ராணி
வ்ருத்தாநநுபஸேவ்ய ச ।
ந ஸக்யமீத்ருஸம் வக்தும்
யதுவாச ஹரீஸ்வர: ॥
anadhītya ca ṡāstrāṇi
vṛddhānanupasēvya ca ।
na ṡakyamīdṛṡaṃ vaktum
yaduvāca harīṡvaraḥ ॥
It is not possible for anyone
who had not studied Ṡastras and
who had not waited upon the elders,
to speak like the lord of Vānaras did.
6.18.9 அ
6.18.9 ஆ
6.18.9 இ
6.18.9 ஈ
அஸ்தி ஸூக்ஷ்மதரம் கிஞ்சித்
யதத்ர ப்ரதிபாதி மே ।
ப்ரத்யக்ஷம் லௌகிகம் வாபி
வித்யதே ஸர்வராஜஸு ॥
asti sūkṣmataraṃ kiñcit
yadatra pratibhāti mē ।
pratyakṣaṃ laukikaṃ vāpi
vidyatē sarvarājasu ॥
I see something very subtle in here,
which is very much evident in general
in this world among all kings.
6.18.10 அ
6.18.10 ஆ
6.18.10 இ
6.18.10 ஈ
அமித்ராஸ்தத்குலீநாஸ்ச
ப்ராதிதேஸ்யாஸ்ச கீர்திதா: ।
வ்யஸநேஷு ப்ரஹர்தார:
தஸ்மாதயமிஹாகத: ॥
amitrāstatkulīnāṡca
prātidēṡyāṡca kīrtitāḥ ।
vyasanēṣu prahartāraḥ
tasmādayamihāgataḥ ॥
Kinsmen and neighboring (kings)
are said to become enemies and strike
when someone is beset by troubles.
That explains why he is here.
6.18.11 அ
6.18.11 ஆ
6.18.11 இ
6.18.11 ஈ
அபாபாஸ்தத்குலீநாஸ்ச
மாநயந்தி ஸ்வகாந் ஹிதாந் ।
ஏஷ ப்ராயோ நரேந்த்ராணாம்
ஸங்கநீயஸ்து ஸோபந: ॥
apāpāstatkulīnāṡca
mānayanti svakān hitān ।
ēṣa prāyō narēndrāṇām
ṡaṅkanīyastu ṡōbhanaḥ ॥
However, kinsmen who are not evil
do hold their near and dear in great regard.
But anyone, even a good person,
is suspected by kings in general.
6.18.12 அ
6.18.12 ஆ
6.18.12 இ
6.18.12 ஈ
யஸ்து தோஷஸ்த்வயா ப்ரோக்தோ
ஹ்யாதாநேऽரிபலஸ்ய ச ।
தத்ர தே கீர்தயிஷ்யாமி
யதாஸாஸ்த்ரமிதம் ஸ்ருணு ॥
yastu dōṣastvayā prōktō
hyādānē'ribalasya ca ।
tatra tē kīrtayiṣyāmi
yathāṡāstramidaṃ ṡṛṇu ॥
Let me tell you what Ṡastras say
regarding the issues you raised
in accepting someone from the
enemy forces; please listen:
6.18.13 அ
6.18.13 ஆ
6.18.13 இ
6.18.13 ஈ
ந வயம் தத்குலீநாஸ்ச
ராஜ்யகாங்க்ஷீ ச ராக்ஷஸ: ।
பண்டிதா ஹி பவிஷ்யந்தி
தஸ்மாத்க்ராஹ்யோ விபீஷண: ॥
na vayaṃ tatkulīnāṡca
rājyakāṅkṣī ca rākṣasaḥ ।
paṇḍitā hi bhaviṣyanti
tasmādgrāhyō vibhīṣaṇaḥ ॥
We are not of his clan (and hence
there is no fraternal rivalry with us).
And the Rākshasa surely wants the kingdom.
There are shrewd men (like him everywhere).
So we should accept Vibheeshaṇa.
6.18.14 அ
6.18.14 ஆ
6.18.14 இ
6.18.14 ஈ
6.18.14 உ
6.18.14 ஊ
அவ்யக்ராஸ்ச ப்ரஹ்ருஷ்டாஸ்ச
ந பவிஷ்யந்தி ஸங்கதா: ।
ப்ரவாதஸ்ச மஹாநேஷ
ததோऽஸ்ய பயமாகதம் ।
இதி பேதம் கமிஷ்யந்தி
தஸ்மாத்க்ராஹ்யோ விபீஷண: ॥
avyagrāṡca prahṛṣṭāṡca
na bhaviṣyanti saṅgatāḥ ।
pravādaṡca mahānēṣa
tatō'sya bhayamāgatam ।
iti bhēdaṃ gamiṣyanti
tasmādgrāhyō vibhīṣaṇaḥ ॥
(Kinsmen) are not free of fear from each other,
nor happy with each other,
nor mix freely with each other.
He who is speaking out so loud and clear,
is certainly gripped with fear.
And there is a clear fall out (between the kinsmen)
and hence Vibheeshaṇa should be accepted.
6.18.15 அ
6.18.15 ஆ
6.18.15 இ
6.18.15 ஈ
ந ஸர்வே ப்ராதரஸ்தாத
பவந்தி பரதோபமா: ।
மத்விதா வா பிது: புத்ரா:
ஸுஹ்ருதோ வா பவத்விதா: ॥
na sarvē bhrātarastāta
bhavanti bharatōpamāḥ ।
madvidhā vā pituḥ putrāḥ
suhṛdō vā bhavadvidhāḥ ॥
My dear! Not all brothers are like Bharata,
nor all sons like I am, towards their father,
nor all friends like you!
6.18.16 அ
6.18.16 ஆ
6.18.16 இ
6.18.16 ஈ
ஏவமுக்தஸ்து ராமேண
ஸுக்ரீவ: ஸஹலக்ஷ்மண: ।
உத்தாயேதம் மஹாப்ராஜ்ஞ:
ப்ரணதோ வாக்யமப்ரவீத் ॥
ēvamuktastu rāmēṇa
sugrīvaḥ sahalakṣmaṇaḥ ।
utthāyēdaṃ mahāprājñaḥ
praṇatō vākyamabravīt ॥
Told thus by Rāma,
the extremely sagacious Sugreeva
stood up along with Lakshmaṇa,
and said these words, saluting him:
6.18.17 அ
6.18.17 ஆ
6.18.17 இ
6.18.17 ஈ
ராவணேந ப்ரணிஹிதம்
தமவேஹி விபீஷணம் ।
தஸ்யாஹம் நிக்ரஹம் மந்யே
க்ஷமம் க்ஷமவதாம் வர ॥
rāvaṇēna praṇihitam
tamavēhi vibhīṣaṇam ।
tasyāhaṃ nigrahaṃ manyē
kṣamaṃ kṣamavatāṃ vara ॥
Please note that Vibheeshaṇa was sent by Rāvaṇa.
And hence, O foremost of the forgivers,
I think he should be restrained.
6.18.18 அ
6.18.18 ஆ
6.18.18 இ
6.18.18 ஈ
6.18.19 அ
6.18.19 ஆ
6.18.19 இ
6.18.19 ஈ
ராக்ஷஸோ ஜிஹ்மயா புத்த்யா
ஸந்திஷ்டோऽயமிஹாகத: ।
ப்ரஹர்தும் த்வயி விஸ்வஸ்தே
ப்ரச்சந்நோ மயி வாऽநக ।
லக்ஷ்மணே வா மஹாபாஹோ
ஸ வத்ய: ஸசிவை: ஸஹ ।
ராவணஸ்ய ந்ருஸம்ஸஸ்ய
ப்ராதா ஹ்யேஷ விபீஷண: ॥
rākṣasō jihmayā buddhyā
sandiṣṭō'yamihāgataḥ ।
prahartuṃ tvayi viṡvastē
pracchannō mayi vā'nagha ।
lakṣmaṇē vā mahābāhō
sa vadhyaḥ sacivaiḥ saha ।
rāvaṇasya nṛṡaṃsasya
bhrātā hyēṣa vibhīṣaṇaḥ ॥
This Rākshasa who has come here
was sent with nefarious motives,
to strike you in secret
after gaining your confidence,
or me or Lakshmaṇa of mighty arm.
He should be killed along with his cohorts.
After all, this Vibheeshaṇa is none
other than the brother of cruel Rāvaṇa.
6.18.20 அ
6.18.20 ஆ
6.18.20 இ
6.18.20 ஈ
ஏவமுக்த்வா ரகுஸ்ரேஷ்டம்
ஸுக்ரீவோ வாஹிநீபதி: ।
வாக்யஜ்ஞோ வாக்யகுஸலம்
ததோ மௌநமுபாகமத் ॥
ēvamuktvā raghuṡrēṣṭham
sugrīvō vāhinīpatiḥ ।
vākyajñō vākyakuṡalam
tatō maunamupāgamat ॥
Sugreeva, the commander-in-chief of the army,
who was good at his choice of words
said this to that foremost of the Raghus,
who was also skilled at words, and stayed silent.
6.18.21 அ
6.18.21 ஆ
6.18.21 இ
6.18.21 ஈ
ஸுக்ரீவஸ்ய து தத்வாக்யம்
ராம: ஸ்ருத்வா விம்ருஸ்ய ச ।
தத: ஸுபதரம் வாக்யம்
உவாச ஹரிபுங்கவம் ॥
sugrīvasya tu tadvākyam
rāmaḥ ṡrutvā vimṛṡya ca ।
tataḥ ṡubhataraṃ vākyam
uvāca haripuṅgavam ॥
Rāma listened to the words of Sugreeva
and after pondering over them,
offered an even better counter-point
to that bull among Vānaras.
6.18.22 அ
6.18.22 ஆ
6.18.22 இ
6.18.22 ஈ
ஸுதுஷ்டோ வாப்யதுஷ்டோ வா
கிமேஷ ரஜநீசர: ।
ஸூக்ஷ்மமப்யஹிதம் கர்தும்
மமாஸக்த: கதஞ்சந ॥
suduṣṭō vāpyaduṣṭō vā
kimēṣa rajanīcaraḥ ।
sūkṣmamapyahitaṃ kartum
mamāṡaktaḥ kathañcana ॥
How does it matter whether this Night-Rover
is utterly bad or not bad at all?
He cannot do even an iota of
damage to me, by any means.
6.18.23 அ
6.18.23 ஆ
6.18.23 இ
6.18.23 ஈ
பிஸாசாந் தாநவாந் யக்ஷாந்
ப்ருதிவ்யாம் சைவ ராக்ஷஸாந் ।
அங்குல்யக்ரேண தாந் ஹந்யாம்
இச்சந் ஹரிகணேஸ்வர ॥
piṡācān dānavān yakṣān
pṛthivyāṃ caiva rākṣasān ।
aṅgulyagrēṇa tān hanyām
icchan harigaṇēṡvara ॥
If I want to, I could destroy,
with the flip of my little finger,
all Piṡācas, Dānavas, Yakshas and Rākshasas
in the world, O lord of Vānara hosts!
6.18.24 அ
6.18.24 ஆ
6.18.24 இ
6.18.24 ஈ
ஸ்ரூயதே ஹி கபோதேந
ஸத்ரு: ஸரணமாகத: ।
அர்சிதஸ்ச யதாந்யாயம்
ஸ்வைஸ்ச மாம்ஸைர்நிமந்த்ரித: ॥
ṡrūyatē hi kapōtēna
ṡatruḥ ṡaraṇamāgataḥ ।
arcitaṡca yathānyāyam
svaiṡca māṃsairnimantritaḥ ॥
Is it not heard that a dove
received its foe with all due honors
and offered its own flesh for a meal,
when the foe sought refuge in him?
6.18.25 அ
6.18.25 ஆ
6.18.25 இ
6.18.25 ஈ
ஸ ஹி தம் ப்ரதிஜக்ராஹ
பார்யாஹந்தாரமாகதம் ।
கபோதோ வாநரஸ்ரேஷ்ட
கிம் புநர்மத்விதோ ஜந: ॥
sa hi taṃ pratijagrāha
bhāryāhantāramāgatam ।
kapōtō vānaraṡrēṣṭha
kiṃ punarmadvidhō janaḥ ॥
That dove accepted him even though
its wife was killed by him.
O best of Vānaras, why would
someone like me do anything less!
6.18.26 அ
6.18.26 ஆ
6.18.26 இ
6.18.26 ஈ
ருஷே: கண்வஸ்ய புத்ரேண
கண்டுநா பரமர்ஷிணா ।
ஸ்ருணு காதாம் புரா கீதாம்
தர்மிஷ்டாம் ஸத்யவாதிநா ॥
ṛṣēḥ kaṇvasya putrēṇa
kaṇḍunā paramarṣiṇā ।
ṡṛṇu gāthāṃ purā gītām
dharmiṣṭhāṃ satyavādinā ॥
Please listen to what had been said
once upon a time, redolent of Dharma,
by the great Ṛshi Kaṇḍu, the son of Ṛshi Kaṇva,
who always stood for upholding the Truth.
6.18.27 அ
6.18.27 ஆ
6.18.27 இ
6.18.27 ஈ
பத்தாஞ்ஜலிபுடம் தீநம்
யாசந்தம் ஸரணாகதம் ।
ந ஹந்யாதாந்ருஸம்ஸ்யார்தம்
அபி ஸத்ரும் பரந்தப ॥
baddhāñjalipuṭaṃ dīnam
yācantaṃ ṡaraṇāgatam ।
na hanyādānṛṡaṃsyārtham
api ṡatruṃ parantapa ॥
O Scorcher of foe, one should be kind,
and not kill even an enemy
if he is in misery and seeking refuge,
beseeching with his palms joined in reverence.
6.18.28 அ
6.18.28 ஆ
6.18.28 இ
6.18.28 ஈ
ஆர்தோ வா யதி வா த்ருப்த:
பரேஷாம் ஸரணாகத: ।
அரி: ப்ராணாந் பரித்யஜ்ய
ரக்ஷிதவ்ய: க்ருதாத்மநா ॥
ārtō vā yadi vā dṛptaḥ
parēṣāṃ ṡaraṇāgataḥ ।
ariḥ prāṇān parityajya
rakṣitavyaḥ kṛtātmanā ॥
Even a foe, miserable or prideful,
who seeks refuge in someone
must be protected by any worthy person,
even if it means giving up one’s own life.
6.18.29 அ
6.18.29 ஆ
6.18.29 இ
6.18.29 ஈ
ஸ சேத்பயாத்வா மோஹாத்வா
காமாத்வாபி ந ரக்ஷதி ।
ஸ்வயா ஸக்த்யா யதாந்யாயம்
தத்பாபம் லோககர்ஹிதம் ॥
sa cēdbhayādvā mōhādvā
kāmādvāpi na rakṣati ।
svayā ṡaktyā yathānyāyam
tatpāpaṃ lōkagarhitam ॥
The sin of not protecting thus,
according to one’s own power and as is appropriate,
out of fear or out of poor judgment or willfully,
is condemned in the world.
6.18.30 அ
6.18.30 ஆ
6.18.30 இ
6.18.30 ஈ
விநஷ்ட: பஸ்யதஸ்தஸ்ய
ரக்ஷிண: ஸரணம் கத: ।
ஆதாய ஸுக்ருதம் தஸ்ய
ஸர்வம் கச்சேதரக்ஷித: ॥
vinaṣṭaḥ paṡyatastasya
rakṣiṇaḥ ṡaraṇaṃ gataḥ ।
ādāya sukṛtaṃ tasya
sarvaṃ gacchēdarakṣitaḥ ॥
One who seeks refuge, but goes
unprotected and eventually perishes,
will carry away all the Puṇya
of the one who fails to protect him.
6.18.31 அ
6.18.31 ஆ
6.18.31 இ
6.18.31 ஈ
ஏவம் தோஷோ மஹாநத்ர
ப்ரபந்நாநாமரக்ஷணே ।
அஸ்வர்க்யம் சாயஸஸ்யம் ச
பலவீர்யவிநாஸநம் ॥
ēvaṃ dōṣō mahānatra
prapannānāmarakṣaṇē ।
asvargyaṃ cāyaṡasyaṃ ca
balavīryavināṡanam ॥
Such would be the sin of not
protecting one who seeks refuge.
It would bring one infamy, debar him from heaven
and dissipate one’s strength and valor.
6.18.32 அ
6.18.32 ஆ
6.18.32 இ
6.18.32 ஈ
கரிஷ்யாமி யதார்தம் து
காண்டோர்வசநமுத்தமம் ।
தர்மிஷ்டம் ச யஸஸ்யம் ச
ஸ்வர்க்யம் ஸ்யாத்து பலோதயே ॥
kariṣyāmi yathārthaṃ tu
kāṇḍōrvacanamuttamam ।
dharmiṣṭhaṃ ca yaṡasyaṃ ca
svargyaṃ syāttu phalōdayē ॥
I will follow Kaṇḍu’s noble precept
in the true spirit, since it
keeps me on the path of Dharma,
earns me approval of the world,
and only adds to the prospect
of heaven in due course.
6.18.33 அ
6.18.33 ஆ
6.18.33 இ
6.18.33 ஈ
ஸக்ருதேவ ப்ரபந்நாய
தவாஸ்மீதி ச யாசதே ।
அபயம் ஸர்வபூதேப்யோ
ததாம்யேதத் வ்ரதம் மம ॥
sakṛdēva prapannāya
tavāsmīti ca yācatē ।
abhayaṃ sarvabhūtēbhyō
dadāmyētad vrataṃ mama ॥
If one seeks refuge saying,
‘I am yours, once and for all’,
I free him from the fear
of every force and creature.
And that is my vow.
6.18.34 அ
6.18.34 ஆ
6.18.34 இ
6.18.34 ஈ
ஆநயைநம் ஹரிஸ்ரேஷ்ட
தத்தமஸ்யாபயம் மயா ।
விபீஷணோ வா ஸுக்ரீவ
யதி வா ராவண: ஸ்வயம் ॥
ānayainaṃ hariṡrēṣṭha
dattamasyābhayaṃ mayā ।
vibhīṣaṇō vā sugrīva
yadi vā rāvaṇaḥ svayam ॥
Bring him here, O eminent Vānara;
he has my protection, O Sugreeva,
be he Vibheeshaṇa or Rāvaṇa himself.’
6.18.35 அ
6.18.35 ஆ
6.18.35 இ
6.18.35 ஈ
ராமஸ்ய து வச: ஸ்ருத்வா
ஸுக்ரீவ: ப்லவகேஸ்வர: ।
ப்ரத்யபாஷத காகுத்ஸ்தம்
ஸௌஹார்தேநநபிபூரித: ॥
rāmasya tu vacaḥ ṡrutvā
sugrīvaḥ plavagēṡvaraḥ ।
pratyabhāṣata kākutstham
sauhārdēnanabhipūritaḥ ॥
Hearing those words of Rāma,
Sugreeva, the lord of Vānaras,
responded to Kākutstha with words
that betrayed his deep affection:
6.18.36 அ
6.18.36 ஆ
6.18.36 இ
6.18.36 ஈ
கிமத்ர சித்ரம் தர்மஜ்ஞ
லோகநாத ஸிகாமணே ।
யத்த்வமார்யம் ப்ரபாஷேதா:
ஸத்த்வவாந் ஸத்பதே ஸ்தித: ॥
kimatra citraṃ dharmajña
lōkanātha ṡikhāmaṇē ।
yattvamāryaṃ prabhāṣēthāḥ
sattvavān satpathē sthitaḥ ॥
There is no surprise, O Dharmajña,
O pinnacle among all lords of men,
that you, who is so powerful
and so firmly established in
the path of righteousness, speak so nobly!
6.18.37 அ
6.18.37 ஆ
6.18.37 இ
6.18.37 ஈ
மம சாப்யந்தராத்மாऽயம்
ஸுத்தம் வேத்தி விபீஷணம் ।
அநுமாநாச்ச பாவாச்ச
ஸர்வத: ஸுபரீக்ஷித: ॥
mama cāpyantarātmā'yam
ṡuddhaṃ vētti vibhīṣaṇam ।
anumānācca bhāvācca
sarvataḥ suparīkṣitaḥ ॥
In my heart of hearts, I too feel that this
Vibheeshaṇa is a man of unsullied character,
from all that is evident and
can be guessed and examined.
6.18.38 அ
6.18.38 ஆ
6.18.38 இ
6.18.38 ஈ
தஸ்மாத் க்ஷிப்ரம் ஸஹாஸ்மாபி:
துல்யோ பவது ராகவ ।
விபீஷணோ மஹாப்ராஜ்ஞ:
ஸகித்வம் சாப்யுபைது ந: ॥
tasmāt kṣipraṃ sahāsmābhiḥ
tulyō bhavatu rāghava ।
vibhīṣaṇō mahāprājñaḥ
sakhitvaṃ cābhyupaitu naḥ ॥
Therefore, O Rāghava, let the
sagacious Vibheeshaṇa be at once
treated just like us,
and let him become our friend!
6.18.39 அ
6.18.39 ஆ
6.18.39 இ
6.18.39 ஈ
ததஸ்து ஸுக்ரீவவசோ நிஸம்ய தத்
ஹரீஸ்வரேணாபிஹிதம் நரேஸ்வர: ।
விபீஷணேநாஸு ஜகாம ஸங்கமம்
பதத்ரிராஜேந யதா புரந்தர: ॥
tatastu sugrīvavacō niṡamya tat
harīṡvarēṇābhihitaṃ narēṡvaraḥ ।
vibhīṣaṇēnāṡu jagāma saṅgamaṃ
patatrirājēna yathā purandaraḥ ॥
On hearing those words spoken by
that Sugreeva, the lord of Vānaras,
(Rāma) the lord of men, met with Vibheeshaṇa,
like Purandara met with (Garuḍa) the king of birds.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே அஷ்டாதஸ: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē aṣṭādaṡaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the eighteenth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 14834 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.