Yuddha Kaanda Sarga 4 Continues
6.4.96 அ
6.4.96 ஆ
6.4.96 இ
6.4.96 ஈ
தத: ஸிகரமாருஹ்ய
ராமோ தஸரதாத்மஜ: ।
கூர்மமீநஸமாகீர்ணம்
அபஸ்யத் ஸலிலாகரம் ॥
tataḥ ṡikharamāruhya
rāmō daṡarathātmajaḥ ।
kūrmamīnasamākīrṇam
apaṡyat salilākaram ॥
Climbing onto its peak,
Rāma, the son of Daṡaratha
beheld the body of water
with its shoals of turtle and fish.
6.4.97 அ
6.4.97 ஆ
6.4.97 இ
6.4.97 ஈ
தே ஸஹ்யம் ஸமதிக்ரம்ய
மலயஞ்ச மஹாகிரிம் ।
ஆஸேதுராநுபூர்வ்யேண
ஸமுத்ரம் பீமநிஸ்வநம் ॥
tē sahyaṃ samatikramya
malayañca mahāgirim ।
āsēdurānupūrvyēṇa
samudraṃ bhīmanisvanam ॥
Thus they, in due course, crossed the
great mountain (ranges) of Sahya and Malaya,
and reached the roaring ocean.
6.4.98 அ
6.4.98 ஆ
6.4.98 இ
6.4.98 ஈ
அவருஹ்ய ஜகாமாஸு
வேலாவநமநுத்தமம் ।
ராமோ ரமயதம் ஸ்ரேஷ்ட:
ஸஸுக்ரீவ: ஸலக்ஷ்மண: ॥
avaruhya jagāmāṡu
vēlāvanamanuttamam ।
rāmō ramayataṃ ṡrēṣṭhaḥ
sasugrīvaḥ salakṣmaṇaḥ ॥
Getting down (from the mountain),
Rāma, the foremost of charismatic men,
proceeded swiftly to the
unequaled Vana on the shore,
along with Sugreeva and Lakshmaṇa.
6.4.99 அ
6.4.99 ஆ
6.4.99 இ
6.4.99 ஈ
அத தௌதோபலதலாம்
தோயௌகை: ஸஹஸோத்திதை: ।
வேலாமாஸாத்ய விபுலாம்
ராமோ வசநமப்ரவீத் ॥
atha dhautōpalatalām
tōyaughaiḥ sahasōtthitaiḥ ।
vēlāmāsādya vipulām
rāmō vacanamabravīt ॥
Arriving at the shore where the
waves of masses of water were crashing
on the rocky surfaces of the cliffs,
Rāma said these words:
6.4.100 அ
6.4.100 ஆ
6.4.100 இ
6.4.100 ஈ
ஏதே வயமநுப்ராப்தா:
ஸுக்ரீவ வருணாலயம் ।
இஹேதாநீம் விசிந்தா ஸா
யா ந: பூர்வம் ஸமுத்திதா ॥
ētē vayamanuprāptāḥ
sugrīva varuṇālayam ।
ihēdānīṃ vicintā sā
yā naḥ pūrvaṃ samutthitā ॥
We are, O Sugreeva, here at the abode of Varuṇa,
and now it is time for us to consider
the question that had come up earlier.
6.4.101 அ
6.4.101 ஆ
6.4.101 இ
6.4.101 ஈ
அத: பரமதீரோऽயம்
ஸாகர: ஸரிதாம் பதி: ।
ந சாயமநுபாயேந
ஸக்யஸ்தரிதுமர்ணவ: ॥
ataḥ paramatīrō'yam
sāgaraḥ saritāṃ patiḥ ।
na cāyamanupāyēna
ṡakyastaritumarṇavaḥ ॥
We have reached the absolute end of the shoreline
of the ocean, the lord of streams.
Without some Upāya, we cannot cross this ocean.
6.4.102 அ
6.4.102 ஆ
6.4.102 இ
6.4.102 ஈ
ததிஹைவ நிவேஸோऽஸ்து
மந்த்ர: ப்ரஸ்தூயதாமிஹ ।
யதேதம் வாநரபலம்
பரம் பாரமவாப்நுயாத் ॥
tadihaiva nivēṡō'stu
mantraḥ prastūyatāmiha ।
yathēdaṃ vānarabalam
paraṃ pāramavāpnuyāt ॥
Hence, let us camp here and think as to how
this Vānara army may reach the farther shore.
6.4.103 அ
6.4.103 ஆ
6.4.103 இ
6.4.103 ஈ
இதீவ ஸ மஹாபாஹு:
ஸீதாஹரணகர்ஸித: ।
ராம: ஸாகரமாஸாத்ய
வாஸமாஜ்ஞாபயத்ததா ॥
itīva sa mahābāhuḥ
sītāharaṇakarṡitaḥ ।
rāmaḥ sāgaramāsādya
vāsamājñāpayattadā ॥
So Rāma of mighty arm,
who was exhausted from the
(grief over the) loss of Seetā,
ordered the camp to be set up,
on reaching the ocean.
6.4.104 அ
6.4.104 ஆ
6.4.104 இ
6.4.104 ஈ
ஸர்வா: ஸேநா நிவேஸ்யந்தாம்
வேலாயாம் ஹரிபுங்கவ ।
ஸம்ப்ராப்தோ மந்த்ரகாலோ ந:
ஸாகரஸ்யாஸ்ய லங்கநே ॥
sarvāḥ sēnā nivēṡyantām
vēlāyāṃ haripuṅgava ।
samprāptō mantrakālō naḥ
sāgarasyāsya laṅghanē ॥
O bull among Vānaras!
May the entire army camp here on the shore.
It is time for us now, to
think about crossing this ocean.
6.4.105 அ
6.4.105 ஆ
6.4.105 இ
6.4.105 ஈ
ஸ்வாம் ஸ்வாம் ஸேநாம் ஸமுத்ஸ்ருஜ்ய
மா ச கஸ்சித் குதோ வ்ரஜேத் ।
கச்சந்து வாநரா: ஸூரா
ஜ்ஞேயம் சந்நம் பயம் ச ந: ॥
svāṃ svāṃ sēnāṃ samutsṛjya
mā ca kaṡcit kutō vrajēt ।
gacchantu vānarāḥ ṡūrā
jñēyaṃ channaṃ bhayaṃ ca naḥ ॥
Let no one leave their respective
battalions and go elsewhere.
Let the valorous Vānaras
scout for any hidden dangers.
6.4.106 அ
6.4.106 ஆ
6.4.106 இ
6.4.106 ஈ
ராமஸ்ய வசநம் ஸ்ருத்வா
ஸுக்ரீவ: ஸஹலக்ஷ்மண: ।
ஸேநாம் ந்யவேஸயத்தீரே
ஸாகரஸ்ய த்ருமாயுதே ॥
rāmasya vacanaṃ ṡrutvā
sugrīvaḥ sahalakṣmaṇaḥ ।
sēnāṃ nyavēṡayattīrē
sāgarasya drumāyutē ॥
Hearing the words of Rāma,
Sugreeva and Lakshmaṇa made
arrangements for the army
to camp on the wooded ocean shore.
6.4.107 அ
6.4.107 ஆ
6.4.107 இ
6.4.107 ஈ
விரராஜ ஸமீபஸ்தம்
ஸாகரஸ்ய ச தத்பலம் ।
மதுபாண்டுஜல: ஸ்ரீமாந்
த்விதீய இவ ஸாகர: ॥
virarāja samīpastham
sāgarasya ca tadbalam ।
madhupāṇḍujalaḥ ṡrīmān
dvitīya iva sāgaraḥ ॥
The army, camped next to the ocean,
shone like a second ocean, albeit filled with
glorious honey-colored water.
6.4.108 அ
6.4.108 ஆ
6.4.108 இ
6.4.108 ஈ
வேலாவநமுபாகம்ய
ததஸ்தே ஹரிபுங்கவா: ।
விநிவிஷ்டா: பரம் பாரம்
காங்க்ஷமாணா மஹோததே: ॥
vēlāvanamupāgamya
tatastē haripuṅgavāḥ ।
viniviṣṭāḥ paraṃ pāram
kāṅkṣamāṇā mahōdadhēḥ ॥
Thus, having reached the woods on the shore,
the bulls among Vānaras camped there,
seeking the farther shore of that great ocean.
6.4.109 அ
6.4.109 ஆ
6.4.109 இ
6.4.109 ஈ
தேஷாம் நிவிஸமாநாநாம்
ஸைந்யஸம்நாஹநி:ஸ்வந: ।
அந்தர்தாய மஹாநாதம்
அர்ணவஸ்ய ப்ரஸுஸ்ருவே ॥
tēṣāṃ niviṡamānānām
sainyasaṃnāhaniḥsvanaḥ ।
antardhāya mahānādam
arṇavasya praṡuṡruvē ॥
The din of the army settling down in its camp
could be heard, drowning the mighty roar of the ocean.
6.4.110 அ
6.4.110 ஆ
6.4.110 இ
6.4.110 ஈ
ஸா வாநராணாம் த்வஜிநீ
ஸுக்ரீவேணாபிபாலிதா ।
த்ரிதா நிவிஷ்டா மஹதீ
ராமஸ்யார்தபராऽபவத் ॥
sā vānarāṇāṃ dhvajinī
sugrīvēṇābhipālitā ।
tridhā niviṣṭā mahatī
rāmasyārthaparā'bhavat ॥
The massive Vānara army,
established in three camps under Sugreeva’s command,
was zealous to further Rama’s interest.
6.4.111 அ
6.4.111 ஆ
6.4.111 இ
6.4.111 ஈ
ஸா மஹார்ணவமாஸாத்ய
ஹ்ருஷ்டா வாநரவாஹிநீ ।
வாயுவேகஸமாதூதம்
பஸ்யமாநா மஹார்ணவம் ॥
sā mahārṇavamāsādya
hṛṣṭā vānaravāhinī ।
vāyuvēgasamādhūtam
paṡyamānā mahārṇavam ॥
That Vānara army was excited to reach and see
the great ocean buffeted by strong winds.
6.4.112 அ
6.4.112 ஆ
6.4.112 இ
6.4.112 ஈ
தூரபாரமஸம்பாதம்
ரக்ஷோகணநிஷேவிதம் ।
பஸ்யந்தோ வருணாவாஸம்
நிஷேதுர்ஹரியூதபா: ॥
dūrapāramasambādham
rakṣōgaṇaniṣēvitam ।
paṡyantō varuṇāvāsam
niṣēdurhariyūthapāḥ ॥
The Vānara warriors sat
watching the abode of Varuṇa,
and the expanse of its farther shore
where hordes of Rākshasas lived.
6.4.113 அ
6.4.113 ஆ
6.4.113 இ
6.4.113 ஈ
சண்டநக்ரக்ரஹம் கோரம்
க்ஷபாதௌ திவஸக்ஷயே ।
ஹஸந்தமிவ பேநௌகை:
ந்ருத்யந்தமிவ சோர்மிபி: ॥
caṇḍanakragrahaṃ ghōram
kṣapādau divasakṣayē ।
hasantamiva phēnaughaiḥ
nṛtyantamiva cōrmibhiḥ ॥
As the day receded and night set in,
that abode of fearsome crocodiles,
looked as if it was laughing with its foam
and dancing with its billows.
6.4.114 அ
6.4.114 ஆ
6.4.114 இ
6.4.114 ஈ
சந்த்ரோதயே ஸமுத்தூதம்
ப்ரதிசந்த்ரஸமாகுலம் ।
சண்டாநிலமஹாக்ராஹை:
கீர்ணம் திமிதிமிங்கிலை: ॥
candrōdayē samuddhūtam
praticandrasamākulam ।
caṇḍānilamahāgrāhaiḥ
kīrṇaṃ timitimiṅgilaiḥ ॥
With huge fish and whales crowding and
crocodiles engendering huge currents,
it swelled, with the rising-moon
reflecting on its surface everywhere.
6.4.115 அ
6.4.115 ஆ
6.4.115 இ
6.4.115 ஈ
6.4.115 உ
6.4.115 ஊ
தீப்தபோகைரிவாகீர்ணம்
புஜங்கைர்வருணாலயம் ।
அவகாடம் மஹாஸத்த்வை:
நாநாஸைலஸமாகுலம் ।
ஸுதுர்கம் துர்கமார்கம் தம்
அகாதமஸுராலயம் ॥
dīptabhōgairivākīrṇam
bhujaṅgairvaruṇālayam ।
avagāḍhaṃ mahāsattvaiḥ
nānāṡailasamākulam ।
sudurgaṃ durgamārgaṃ tam
agādhamasurālayam ॥
Infested with serpents of fiery hoods and
its depths filled with huge creatures
and all kinds of mountains,
that unfathomable abode of Varuṇa,
a home for Asuras,
was dangerous and impassable.
6.4.116 அ
6.4.116 ஆ
6.4.116 இ
6.4.116 ஈ
மகரைர்நாகபோகைஸ்ச
விகாடா வாதலோலிதா: ।
உத்பேதுஸ்ச நிபேதுஸ்ச
ப்ரவ்ருத்தா ஜலராஸய: ॥
makarairnāgabhōgaiṡca
vigāḍhā vātalōlitāḥ ।
utpētuṡca nipētuṡca
pravṛddhā jalarāṡayaḥ ॥
With crocodiles and serpents moving about
and the currents of the wind blowing,
huge masses of its water was rising and falling.
6.4.117 அ
6.4.117 ஆ
6.4.117 இ
6.4.117 ஈ
அக்நிசூர்ணமிவாவித்தம்
பாஸ்வராம்பு மஹோரகம் ।
ஸுராரிவிஷயம் கோரம்
பாதாலவிஷமம் ஸதா ॥
agnicūrṇamivāviddham
bhāsvarāmbu mahōragam ।
surāriviṣayaṃ ghōram
pātālaviṣamaṃ sadā ॥
It looked terrible like the netherworld,
being home for the foes of Dēvas,
its shining droplets looking like sparks of fire,
and infested with huge serpents.
6.4.118 அ
6.4.118 ஆ
6.4.118 இ
6.4.118 ஈ
ஸாகரம் சாம்பரப்ரக்யம்
அம்பரம் ஸாகரோபமம் ।
ஸாகரம் சாம்பரம் சேதி
நிர்விஸேஷமத்ருஸ்யத ॥
sāgaraṃ cāmbaraprakhyam
ambaraṃ sāgarōpamam ।
sāgaraṃ cāmbaraṃ cēti
nirviṡēṣamadṛṡyata ॥
With the sea looking like the sky,
and the sky like the sea,
it seemed there was no difference
between the sea and the sky.
6.4.119 அ
6.4.119 ஆ
6.4.119 இ
6.4.119 ஈ
ஸம்ப்ருக்தம் நபஸாப்யம்ப:
ஸம்ப்ருக்தம் ச நபோऽம்பஸா ।
தாத்ருக்ரூபே ஸ்ம த்ருஸ்யேதே
தாராரத்நஸமாகுலே ॥
sampṛktaṃ nabhasāpyambhaḥ
sampṛktaṃ ca nabhō'mbhasā ।
tādṛgrūpē sma dṛṡyētē
tārāratnasamākulē ॥
The sky fused with the sea
and the sea with the sky.
Filled with stars and gems respectively,
they looked really to be the same.
6.4.120 அ
6.4.120 ஆ
6.4.120 இ
6.4.120 ஈ
ஸமுத்பதிதமேகஸ்ய
வீசிமாலாகுலஸ்ய ச ।
விஸேஷோ ந த்வயோராஸீத்
ஸாகரஸ்யாம்பரஸ்ய ச ॥
samutpatitamēghasya
vīcimālākulasya ca ।
viṡēṣō na dvayōrāsīt
sāgarasyāmbarasya ca ॥
There was no perceivable difference between the two,
the ocean and the sky, with
the succession of waves billowing in the former
and clouds billowing in the latter.
6.4.121 அ
6.4.121 ஆ
6.4.121 இ
6.4.121 ஈ
அந்யோந்யமாஹதா: ஸக்தா:
ஸஸ்வநுர்பீமநிஸ்வநா: ।
ஊர்மய: ஸிந்துராஜஸ்ய
மஹாபேர்ய இவாஹவே ॥
anyōnyamāhatāḥ saktāḥ
sasvanurbhīmanisvanāḥ ।
ūrmayaḥ sindhurājasya
mahābhērya ivāhavē ॥
The billows of the ocean,
crashing and merging into each other
engendered a terrific din like
huge war drums do on battle-field.
6.4.122 அ
6.4.122 ஆ
6.4.122 இ
6.4.122 ஈ
ரத்நௌகஜலஸம்நாதம்
விஷக்தமிவ வாயுநா ।
உத்பதந்தமிவ க்ருத்தம்
யாதோகணஸமாகுலம் ॥
ratnaughajalasaṃnādam
viṣaktamiva vāyunā ।
utpatantamiva kruddham
yādōgaṇasamākulam ॥
Full of water, gems and aquatic animals,
and making roaring sounds
it seemed to rise up in anger,
blending into the air above.
6.4.123 அ
6.4.123 ஆ
6.4.123 இ
6.4.123 ஈ
தத்ருஸுஸ்தே மஹோத்ஸாஹா
வாதாஹதஜலாஸயம் ।
அநிலோத்தூதமாகாஸே
ப்ரலபந்தமிவோர்மிபி: ॥
dadṛṡustē mahōtsāhā
vātāhatajalāṡayam ।
anilōddhūtamākāṡē
pralapantamivōrmibhiḥ ॥
Those highly excited (Vānaras)
beheld the water churned by the wind.
With its billows thrown high by the wind
the ocean appeared as if it was
trying to chitchat with the sky.
6.4.124 அ
6.4.124 ஆ
6.4.124 இ
6.4.124 ஈ
ததோ விஸ்மயமாபந்நா
ஹரயோ தத்ருஸு: ஸ்திதா: ।
ப்ராந்தோர்மிஜலஸம்நாதம்
ப்ரலோலமிவ ஸாகரம் ॥
tatō vismayamāpannā
harayō dadṛṡuḥ sthitāḥ ।
bhrāntōrmijalasaṃnādam
pralōlamiva sāgaram ॥
The Vānaras, standing there,
watched with amazement the sea
that seemed to be on the move
with its swirls of roaring waves.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சதுர்த: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē caturthaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the fourth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 14447 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
6.4.96 அ
6.4.96 ஆ
6.4.96 இ
6.4.96 ஈ
தத: ஸிகரமாருஹ்ய
ராமோ தஸரதாத்மஜ: ।
கூர்மமீநஸமாகீர்ணம்
அபஸ்யத் ஸலிலாகரம் ॥
tataḥ ṡikharamāruhya
rāmō daṡarathātmajaḥ ।
kūrmamīnasamākīrṇam
apaṡyat salilākaram ॥
Climbing onto its peak,
Rāma, the son of Daṡaratha
beheld the body of water
with its shoals of turtle and fish.
6.4.97 அ
6.4.97 ஆ
6.4.97 இ
6.4.97 ஈ
தே ஸஹ்யம் ஸமதிக்ரம்ய
மலயஞ்ச மஹாகிரிம் ।
ஆஸேதுராநுபூர்வ்யேண
ஸமுத்ரம் பீமநிஸ்வநம் ॥
tē sahyaṃ samatikramya
malayañca mahāgirim ।
āsēdurānupūrvyēṇa
samudraṃ bhīmanisvanam ॥
Thus they, in due course, crossed the
great mountain (ranges) of Sahya and Malaya,
and reached the roaring ocean.
6.4.98 அ
6.4.98 ஆ
6.4.98 இ
6.4.98 ஈ
அவருஹ்ய ஜகாமாஸு
வேலாவநமநுத்தமம் ।
ராமோ ரமயதம் ஸ்ரேஷ்ட:
ஸஸுக்ரீவ: ஸலக்ஷ்மண: ॥
avaruhya jagāmāṡu
vēlāvanamanuttamam ।
rāmō ramayataṃ ṡrēṣṭhaḥ
sasugrīvaḥ salakṣmaṇaḥ ॥
Getting down (from the mountain),
Rāma, the foremost of charismatic men,
proceeded swiftly to the
unequaled Vana on the shore,
along with Sugreeva and Lakshmaṇa.
6.4.99 அ
6.4.99 ஆ
6.4.99 இ
6.4.99 ஈ
அத தௌதோபலதலாம்
தோயௌகை: ஸஹஸோத்திதை: ।
வேலாமாஸாத்ய விபுலாம்
ராமோ வசநமப்ரவீத் ॥
atha dhautōpalatalām
tōyaughaiḥ sahasōtthitaiḥ ।
vēlāmāsādya vipulām
rāmō vacanamabravīt ॥
Arriving at the shore where the
waves of masses of water were crashing
on the rocky surfaces of the cliffs,
Rāma said these words:
6.4.100 அ
6.4.100 ஆ
6.4.100 இ
6.4.100 ஈ
ஏதே வயமநுப்ராப்தா:
ஸுக்ரீவ வருணாலயம் ।
இஹேதாநீம் விசிந்தா ஸா
யா ந: பூர்வம் ஸமுத்திதா ॥
ētē vayamanuprāptāḥ
sugrīva varuṇālayam ।
ihēdānīṃ vicintā sā
yā naḥ pūrvaṃ samutthitā ॥
We are, O Sugreeva, here at the abode of Varuṇa,
and now it is time for us to consider
the question that had come up earlier.
6.4.101 அ
6.4.101 ஆ
6.4.101 இ
6.4.101 ஈ
அத: பரமதீரோऽயம்
ஸாகர: ஸரிதாம் பதி: ।
ந சாயமநுபாயேந
ஸக்யஸ்தரிதுமர்ணவ: ॥
ataḥ paramatīrō'yam
sāgaraḥ saritāṃ patiḥ ।
na cāyamanupāyēna
ṡakyastaritumarṇavaḥ ॥
We have reached the absolute end of the shoreline
of the ocean, the lord of streams.
Without some Upāya, we cannot cross this ocean.
6.4.102 அ
6.4.102 ஆ
6.4.102 இ
6.4.102 ஈ
ததிஹைவ நிவேஸோऽஸ்து
மந்த்ர: ப்ரஸ்தூயதாமிஹ ।
யதேதம் வாநரபலம்
பரம் பாரமவாப்நுயாத் ॥
tadihaiva nivēṡō'stu
mantraḥ prastūyatāmiha ।
yathēdaṃ vānarabalam
paraṃ pāramavāpnuyāt ॥
Hence, let us camp here and think as to how
this Vānara army may reach the farther shore.
6.4.103 அ
6.4.103 ஆ
6.4.103 இ
6.4.103 ஈ
இதீவ ஸ மஹாபாஹு:
ஸீதாஹரணகர்ஸித: ।
ராம: ஸாகரமாஸாத்ய
வாஸமாஜ்ஞாபயத்ததா ॥
itīva sa mahābāhuḥ
sītāharaṇakarṡitaḥ ।
rāmaḥ sāgaramāsādya
vāsamājñāpayattadā ॥
So Rāma of mighty arm,
who was exhausted from the
(grief over the) loss of Seetā,
ordered the camp to be set up,
on reaching the ocean.
6.4.104 அ
6.4.104 ஆ
6.4.104 இ
6.4.104 ஈ
ஸர்வா: ஸேநா நிவேஸ்யந்தாம்
வேலாயாம் ஹரிபுங்கவ ।
ஸம்ப்ராப்தோ மந்த்ரகாலோ ந:
ஸாகரஸ்யாஸ்ய லங்கநே ॥
sarvāḥ sēnā nivēṡyantām
vēlāyāṃ haripuṅgava ।
samprāptō mantrakālō naḥ
sāgarasyāsya laṅghanē ॥
O bull among Vānaras!
May the entire army camp here on the shore.
It is time for us now, to
think about crossing this ocean.
6.4.105 அ
6.4.105 ஆ
6.4.105 இ
6.4.105 ஈ
ஸ்வாம் ஸ்வாம் ஸேநாம் ஸமுத்ஸ்ருஜ்ய
மா ச கஸ்சித் குதோ வ்ரஜேத் ।
கச்சந்து வாநரா: ஸூரா
ஜ்ஞேயம் சந்நம் பயம் ச ந: ॥
svāṃ svāṃ sēnāṃ samutsṛjya
mā ca kaṡcit kutō vrajēt ।
gacchantu vānarāḥ ṡūrā
jñēyaṃ channaṃ bhayaṃ ca naḥ ॥
Let no one leave their respective
battalions and go elsewhere.
Let the valorous Vānaras
scout for any hidden dangers.
6.4.106 அ
6.4.106 ஆ
6.4.106 இ
6.4.106 ஈ
ராமஸ்ய வசநம் ஸ்ருத்வா
ஸுக்ரீவ: ஸஹலக்ஷ்மண: ।
ஸேநாம் ந்யவேஸயத்தீரே
ஸாகரஸ்ய த்ருமாயுதே ॥
rāmasya vacanaṃ ṡrutvā
sugrīvaḥ sahalakṣmaṇaḥ ।
sēnāṃ nyavēṡayattīrē
sāgarasya drumāyutē ॥
Hearing the words of Rāma,
Sugreeva and Lakshmaṇa made
arrangements for the army
to camp on the wooded ocean shore.
6.4.107 அ
6.4.107 ஆ
6.4.107 இ
6.4.107 ஈ
விரராஜ ஸமீபஸ்தம்
ஸாகரஸ்ய ச தத்பலம் ।
மதுபாண்டுஜல: ஸ்ரீமாந்
த்விதீய இவ ஸாகர: ॥
virarāja samīpastham
sāgarasya ca tadbalam ।
madhupāṇḍujalaḥ ṡrīmān
dvitīya iva sāgaraḥ ॥
The army, camped next to the ocean,
shone like a second ocean, albeit filled with
glorious honey-colored water.
6.4.108 அ
6.4.108 ஆ
6.4.108 இ
6.4.108 ஈ
வேலாவநமுபாகம்ய
ததஸ்தே ஹரிபுங்கவா: ।
விநிவிஷ்டா: பரம் பாரம்
காங்க்ஷமாணா மஹோததே: ॥
vēlāvanamupāgamya
tatastē haripuṅgavāḥ ।
viniviṣṭāḥ paraṃ pāram
kāṅkṣamāṇā mahōdadhēḥ ॥
Thus, having reached the woods on the shore,
the bulls among Vānaras camped there,
seeking the farther shore of that great ocean.
6.4.109 அ
6.4.109 ஆ
6.4.109 இ
6.4.109 ஈ
தேஷாம் நிவிஸமாநாநாம்
ஸைந்யஸம்நாஹநி:ஸ்வந: ।
அந்தர்தாய மஹாநாதம்
அர்ணவஸ்ய ப்ரஸுஸ்ருவே ॥
tēṣāṃ niviṡamānānām
sainyasaṃnāhaniḥsvanaḥ ।
antardhāya mahānādam
arṇavasya praṡuṡruvē ॥
The din of the army settling down in its camp
could be heard, drowning the mighty roar of the ocean.
6.4.110 அ
6.4.110 ஆ
6.4.110 இ
6.4.110 ஈ
ஸா வாநராணாம் த்வஜிநீ
ஸுக்ரீவேணாபிபாலிதா ।
த்ரிதா நிவிஷ்டா மஹதீ
ராமஸ்யார்தபராऽபவத் ॥
sā vānarāṇāṃ dhvajinī
sugrīvēṇābhipālitā ।
tridhā niviṣṭā mahatī
rāmasyārthaparā'bhavat ॥
The massive Vānara army,
established in three camps under Sugreeva’s command,
was zealous to further Rama’s interest.
6.4.111 அ
6.4.111 ஆ
6.4.111 இ
6.4.111 ஈ
ஸா மஹார்ணவமாஸாத்ய
ஹ்ருஷ்டா வாநரவாஹிநீ ।
வாயுவேகஸமாதூதம்
பஸ்யமாநா மஹார்ணவம் ॥
sā mahārṇavamāsādya
hṛṣṭā vānaravāhinī ।
vāyuvēgasamādhūtam
paṡyamānā mahārṇavam ॥
That Vānara army was excited to reach and see
the great ocean buffeted by strong winds.
6.4.112 அ
6.4.112 ஆ
6.4.112 இ
6.4.112 ஈ
தூரபாரமஸம்பாதம்
ரக்ஷோகணநிஷேவிதம் ।
பஸ்யந்தோ வருணாவாஸம்
நிஷேதுர்ஹரியூதபா: ॥
dūrapāramasambādham
rakṣōgaṇaniṣēvitam ।
paṡyantō varuṇāvāsam
niṣēdurhariyūthapāḥ ॥
The Vānara warriors sat
watching the abode of Varuṇa,
and the expanse of its farther shore
where hordes of Rākshasas lived.
6.4.113 அ
6.4.113 ஆ
6.4.113 இ
6.4.113 ஈ
சண்டநக்ரக்ரஹம் கோரம்
க்ஷபாதௌ திவஸக்ஷயே ।
ஹஸந்தமிவ பேநௌகை:
ந்ருத்யந்தமிவ சோர்மிபி: ॥
caṇḍanakragrahaṃ ghōram
kṣapādau divasakṣayē ।
hasantamiva phēnaughaiḥ
nṛtyantamiva cōrmibhiḥ ॥
As the day receded and night set in,
that abode of fearsome crocodiles,
looked as if it was laughing with its foam
and dancing with its billows.
6.4.114 அ
6.4.114 ஆ
6.4.114 இ
6.4.114 ஈ
சந்த்ரோதயே ஸமுத்தூதம்
ப்ரதிசந்த்ரஸமாகுலம் ।
சண்டாநிலமஹாக்ராஹை:
கீர்ணம் திமிதிமிங்கிலை: ॥
candrōdayē samuddhūtam
praticandrasamākulam ।
caṇḍānilamahāgrāhaiḥ
kīrṇaṃ timitimiṅgilaiḥ ॥
With huge fish and whales crowding and
crocodiles engendering huge currents,
it swelled, with the rising-moon
reflecting on its surface everywhere.
6.4.115 அ
6.4.115 ஆ
6.4.115 இ
6.4.115 ஈ
6.4.115 உ
6.4.115 ஊ
தீப்தபோகைரிவாகீர்ணம்
புஜங்கைர்வருணாலயம் ।
அவகாடம் மஹாஸத்த்வை:
நாநாஸைலஸமாகுலம் ।
ஸுதுர்கம் துர்கமார்கம் தம்
அகாதமஸுராலயம் ॥
dīptabhōgairivākīrṇam
bhujaṅgairvaruṇālayam ।
avagāḍhaṃ mahāsattvaiḥ
nānāṡailasamākulam ।
sudurgaṃ durgamārgaṃ tam
agādhamasurālayam ॥
Infested with serpents of fiery hoods and
its depths filled with huge creatures
and all kinds of mountains,
that unfathomable abode of Varuṇa,
a home for Asuras,
was dangerous and impassable.
6.4.116 அ
6.4.116 ஆ
6.4.116 இ
6.4.116 ஈ
மகரைர்நாகபோகைஸ்ச
விகாடா வாதலோலிதா: ।
உத்பேதுஸ்ச நிபேதுஸ்ச
ப்ரவ்ருத்தா ஜலராஸய: ॥
makarairnāgabhōgaiṡca
vigāḍhā vātalōlitāḥ ।
utpētuṡca nipētuṡca
pravṛddhā jalarāṡayaḥ ॥
With crocodiles and serpents moving about
and the currents of the wind blowing,
huge masses of its water was rising and falling.
6.4.117 அ
6.4.117 ஆ
6.4.117 இ
6.4.117 ஈ
அக்நிசூர்ணமிவாவித்தம்
பாஸ்வராம்பு மஹோரகம் ।
ஸுராரிவிஷயம் கோரம்
பாதாலவிஷமம் ஸதா ॥
agnicūrṇamivāviddham
bhāsvarāmbu mahōragam ।
surāriviṣayaṃ ghōram
pātālaviṣamaṃ sadā ॥
It looked terrible like the netherworld,
being home for the foes of Dēvas,
its shining droplets looking like sparks of fire,
and infested with huge serpents.
6.4.118 அ
6.4.118 ஆ
6.4.118 இ
6.4.118 ஈ
ஸாகரம் சாம்பரப்ரக்யம்
அம்பரம் ஸாகரோபமம் ।
ஸாகரம் சாம்பரம் சேதி
நிர்விஸேஷமத்ருஸ்யத ॥
sāgaraṃ cāmbaraprakhyam
ambaraṃ sāgarōpamam ।
sāgaraṃ cāmbaraṃ cēti
nirviṡēṣamadṛṡyata ॥
With the sea looking like the sky,
and the sky like the sea,
it seemed there was no difference
between the sea and the sky.
6.4.119 அ
6.4.119 ஆ
6.4.119 இ
6.4.119 ஈ
ஸம்ப்ருக்தம் நபஸாப்யம்ப:
ஸம்ப்ருக்தம் ச நபோऽம்பஸா ।
தாத்ருக்ரூபே ஸ்ம த்ருஸ்யேதே
தாராரத்நஸமாகுலே ॥
sampṛktaṃ nabhasāpyambhaḥ
sampṛktaṃ ca nabhō'mbhasā ।
tādṛgrūpē sma dṛṡyētē
tārāratnasamākulē ॥
The sky fused with the sea
and the sea with the sky.
Filled with stars and gems respectively,
they looked really to be the same.
6.4.120 அ
6.4.120 ஆ
6.4.120 இ
6.4.120 ஈ
ஸமுத்பதிதமேகஸ்ய
வீசிமாலாகுலஸ்ய ச ।
விஸேஷோ ந த்வயோராஸீத்
ஸாகரஸ்யாம்பரஸ்ய ச ॥
samutpatitamēghasya
vīcimālākulasya ca ।
viṡēṣō na dvayōrāsīt
sāgarasyāmbarasya ca ॥
There was no perceivable difference between the two,
the ocean and the sky, with
the succession of waves billowing in the former
and clouds billowing in the latter.
6.4.121 அ
6.4.121 ஆ
6.4.121 இ
6.4.121 ஈ
அந்யோந்யமாஹதா: ஸக்தா:
ஸஸ்வநுர்பீமநிஸ்வநா: ।
ஊர்மய: ஸிந்துராஜஸ்ய
மஹாபேர்ய இவாஹவே ॥
anyōnyamāhatāḥ saktāḥ
sasvanurbhīmanisvanāḥ ।
ūrmayaḥ sindhurājasya
mahābhērya ivāhavē ॥
The billows of the ocean,
crashing and merging into each other
engendered a terrific din like
huge war drums do on battle-field.
6.4.122 அ
6.4.122 ஆ
6.4.122 இ
6.4.122 ஈ
ரத்நௌகஜலஸம்நாதம்
விஷக்தமிவ வாயுநா ।
உத்பதந்தமிவ க்ருத்தம்
யாதோகணஸமாகுலம் ॥
ratnaughajalasaṃnādam
viṣaktamiva vāyunā ।
utpatantamiva kruddham
yādōgaṇasamākulam ॥
Full of water, gems and aquatic animals,
and making roaring sounds
it seemed to rise up in anger,
blending into the air above.
6.4.123 அ
6.4.123 ஆ
6.4.123 இ
6.4.123 ஈ
தத்ருஸுஸ்தே மஹோத்ஸாஹா
வாதாஹதஜலாஸயம் ।
அநிலோத்தூதமாகாஸே
ப்ரலபந்தமிவோர்மிபி: ॥
dadṛṡustē mahōtsāhā
vātāhatajalāṡayam ।
anilōddhūtamākāṡē
pralapantamivōrmibhiḥ ॥
Those highly excited (Vānaras)
beheld the water churned by the wind.
With its billows thrown high by the wind
the ocean appeared as if it was
trying to chitchat with the sky.
6.4.124 அ
6.4.124 ஆ
6.4.124 இ
6.4.124 ஈ
ததோ விஸ்மயமாபந்நா
ஹரயோ தத்ருஸு: ஸ்திதா: ।
ப்ராந்தோர்மிஜலஸம்நாதம்
ப்ரலோலமிவ ஸாகரம் ॥
tatō vismayamāpannā
harayō dadṛṡuḥ sthitāḥ ।
bhrāntōrmijalasaṃnādam
pralōlamiva sāgaram ॥
The Vānaras, standing there,
watched with amazement the sea
that seemed to be on the move
with its swirls of roaring waves.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே சதுர்த: ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē caturthaḥ sargaḥ॥
Thus concludes the fourth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 14447 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.