Tweet
Sundara Kaanda Sarga 58 Continues
5.58.41 அ
5.58.41 ஆ
5.58.41 இ
5.58.41 ஈ
தஸ்யாஸ்சாஸ்யம் மஹத்பீமம்
வர்ததே மம பக்ஷணே ।
ந ச மாம் ஸாது புபுதே
மம வா விக்ருதம் க்ருதம் ॥
tasyāṡcāsyaṃ mahadbhīmam
vardhatē mama bhakṣaṇē ।
na ca māṃ sādhu bubudhē
mama vā vikṛtaṃ kṛtam ॥
She also widened her
terrible-looking mouth to devour me.
But she knew the least who I am
or the scheme I contrived for her.
5.58.42 அ
5.58.42 ஆ
5.58.42 இ
5.58.42 ஈ
ததோऽஹம் விபுலம் ரூபம்
ஸம்க்ஷிப்ய நிமிஷாந்தராத் ।
தஸ்யா ஹ்ருதயமாதாய
ப்ரபதாமி நப:ஸ்தலம் ॥
tatō'haṃ vipulaṃ rūpam
saṃkṣipya nimiṣāntarāt ।
tasyā hṛdayamādāya
prapatāmi nabhaḥsthalam ॥
Then I, in a split-second,
shrunk my huge size, grabbed her heart
and sprang into the sky.
5.58.43 அ
5.58.43 ஆ
5.58.43 இ
5.58.43 ஈ
ஸா விஸ்ருஷ்டபுஜா பீமா
பபாத லவணாம்பஸி ।
மயா பர்வதஸங்காஸா
நிக்ருத்தஹ்ருதயா ஸதீ ॥
sā visṛṣṭabhujā bhīmā
papāta lavaṇāmbhasi ।
mayā parvatasaṅkāṡā
nikṛttahṛdayā satī ॥
With her heart thus torn by me,
that mountainous and horrid-looking one
fell into the salty ocean
with her hands stretched and flinging.
5.58.44 அ
5.58.44 ஆ
5.58.44 இ
5.58.44 ஈ
ஸ்ருணோமி ககதாநாம் ச
ஸித்தாநாம் சாரணைஸ்ஸஹ ।
ராக்ஷஸீ ஸிம்ஹிகா பீமா
க்ஷிப்ரம் ஹநுமதா ஹதா ॥
ṡṛṇōmi khagatānāṃ ca
siddhānāṃ cāraṇaissaha ।
rākṣasī siṃhikā bhīmā
kṣipraṃ hanumatā hatā ॥
Then I heard, the sky-bound
Siddhas and Cāraṇas saying,
‘The Rākshasi Simhika is
killed by Hanumān in a snap!’
5.58.45 அ
5.58.45 ஆ
5.58.45 இ
5.58.45 ஈ
5.58.46 அ
5.58.46 ஆ
தாம் ஹத்வா புநரேவாஹம்
க்ருத்யமாத்யயிகம் ஸ்மரந் ।
கத்வா சாஹ மஹத்வாநம்
பஸ்யாமி நகமண்டிதம் ।
தக்ஷிணம் தீரமுததே:
லங்கா யத்ர ச ஸா புரீ ॥
tāṃ hatvā punarēvāham
kṛtyamātyayikaṃ smaran ।
gatvā cāha mahadhvānam
paṡyāmi nagamaṇḍitam ।
dakṣiṇaṃ tīramudadhēḥ
laṅkā yatra ca sā purī ॥
Again, after killing her,
thinking of the urgency of the mission,
I continued on my long journey
till I saw the southern shore of the ocean
that was splendid with tree cover,
where the city of Laṅkā was situated.
5.58.46 இ
5.58.46 ஈ
5.58.47 அ
5.58.47 ஆ
அஸ்தம் திநகரே யாதே
ரக்ஷஸாம் நிலயம் புரம் ।
ப்ரவிஷ்டோऽஹமவிஜ்ஞாதோ
ரக்ஷோபிர்பீமவிக்ரமை: ॥
astaṃ dinakarē yātē
rakṣasāṃ nilayaṃ puram ।
praviṣṭō'hamavijñātō
rakṣōbhirbhīmavikramaiḥ ॥
I entered the city, the abode of Rākshasas,
after the sun had set,
without those Rākshasas of formidable prowess
taking notice of me.
5.58.47 இ
5.58.47 ஈ
5.58.48 அ
5.58.48 ஆ
தத்ர ப்ரவிஸதஸ்சாபி
கல்பாந்தகநஸந்நிபா ।
அட்டஹாஸம் விமுஞ்சந்தீ
நாரீ காப்யுத்திதா புர: ॥
tatra praviṡataṡcāpi
kalpāntaghanasannibhā ।
aṭṭahāsaṃ vimuñcantī
nārī kāpyutthitā puraḥ ॥
As I was entering, some woman,
who looked like a cloud that would
engulf everything at the end of the Kalpa,
arose in front of me, letting off a terrific yell.
5.58.48 இ
5.58.48 ஈ
5.58.49 அ
5.58.49 ஆ
5.58.49 இ
5.58.49 ஈ
ஜிகாம்ஸந்தீம் ததஸ்தாம் து
ஜ்வலதக்நிஸிரோருஹாம் ।
ஸவ்யமுஷ்டிப்ரஹாரேண
பராஜித்ய ஸுபைரவாம் ।
ப்ரதோஷகாலே ப்ரவிஸம்
பீதயாऽஹம் தயோதித: ॥
jighāṃsantīṃ tatastāṃ tu
jvaladagniṡirōruhām ।
savyamuṣṭiprahārēṇa
parājitya subhairavām ।
pradōṣakālē praviṡam
bhītayā'haṃ tayōditaḥ ॥
When she, her hair rising like
blazing tongues of fire,
became ready to kill me,
I knocked her down with the
clenched fist of my left hand
and entered the city in the twilight.
Scared, she then told me:
5.58.50 அ
5.58.50 ஆ
5.58.50 இ
5.58.50 ஈ
அஹம் லங்காபுரீ வீர
நிர்ஜிதா விக்ரமேண தே ।
யஸ்மாத்தஸ்மாத்விஜேதாஸி
ஸர்வரக்ஷாம்ஸ்யஸேஷத: ॥
ahaṃ laṅkāpurī vīra
nirjitā vikramēṇa tē ।
yasmāttasmādvijētāsi
sarvarakṣāṃsyaṡēṣataḥ ॥
I am the city of Laṅkā!
With your prowess, O Veera, you will destroy
all of the Rākshasas, with no one spared,
just as you have knocked me down!
5.58.51 அ
5.58.51 ஆ
5.58.51 இ
5.58.51 ஈ
தத்ராஹம் ஸர்வராத்ரம் து
விசிந்வந் ஜநகாத்மஜாம் ।
ராவணாந்த:புரகதோ
ந சாபஸ்யம் ஸுமத்யமாம் ॥
tatrāhaṃ sarvarātraṃ tu
vicinvan janakātmajām ।
rāvaṇāntaḥpuragatō
na cāpaṡyaṃ sumadhyamām ॥
I searched for the daughter of Janaka the entire night.
I went even into the inner quarters of Rāvaṇa,
but could not find that lady of beautiful waist.
5.58.52 அ
5.58.52 ஆ
5.58.52 இ
5.58.52 ஈ
தத ஸ்ஸீதாமபஸ்யம்ஸ்து
ராவணஸ்ய நிவேஸநே ।
ஸோகஸாகரமாஸாத்ய
ந பாரமுபலக்ஷயே ॥
tata ssītāmapaṡyaṃstu
rāvaṇasya nivēṡanē ।
ṡōkasāgaramāsādya
na pāramupalakṣayē ॥
Then, not finding Seetā
in the house of Rāvaṇa,
I sank into an ocean of grief,
the end of which I could hardly see.
5.58.53 அ
5.58.53 ஆ
5.58.53 இ
5.58.53 ஈ
ஸோசதா ச மயா த்ருஷ்டம்
ப்ராகாரேண ஸமாவ்ருதம் ।
காஞ்சநேந விக்ருஷ்டேந
க்ருஹோபவநமுத்தமம் ॥
ṡōcatā ca mayā dṛṣṭam
prākārēṇa samāvṛtam ।
kāñcanēna vikṛṣṭēna
gṛhōpavanamuttamam ॥
While I was thus feeling sad,
I came across a splendid house garden
enclosed in a long wall of gold.
5.58.54 அ
5.58.54 ஆ
5.58.54 இ
5.58.54 ஈ
5.58.55 அ
5.58.55 ஆ
ஸ ப்ராகாரமவப்லுத்ய
பஸ்யாமி பஹுபாதபம் ।
அஸோகவநிகாமத்யே
ஸிம்ஸுபாபாதபோ மஹாந் ।
தமாருஹ்ய ச பஸ்யாமி
காஞ்சநம் கதலீவநம் ॥
sa prākāramavaplutya
paṡyāmi bahupādapam ।
aṡōkavanikāmadhyē
ṡiṃṡupāpādapō mahān ।
tamāruhya ca paṡyāmi
kāñcanaṃ kadalīvanam ॥
Jumping over that wall, I saw many trees,
and a huge Ṡiṃṡupa tree in the
midst of the pleasance of Aṡōka trees.
Climbing up that tree, I saw a
golden grove of plantains.
5.58.55 இ
5.58.55 ஈ
5.58.56 அ
5.58.56 ஆ
5.58.56 இ
5.58.56 ஈ
5.58.57 அ
5.58.57 ஆ
5.58.57 இ
5.58.57 ஈ
5.58.58 அ
5.58.58 ஆ
அதூரே ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷாத்
பஸ்யாமி வரவர்ணிநீம் ।
ஸ்யாமாம் கமலபத்ராக்ஷீம்
உபவாஸக்ருஸாநநாம் ।
ததேகவாஸஸ்ஸம்வீதாம்
ரஜோத்வஸ்தஸிரோருஹாம் ।
ஸோகஸந்தாபதீநாங்கீம்
ஸீதாம் பர்த்ருஹிதே ஸ்திதாம் ।
ராக்ஷஸீபிர்விரூபாபி:
க்ரூராபிரபிஸம்வ்ருதாம் ।
மாம்ஸஸோணிதபக்ஷாபி:
வ்யாக்ரீபிர்ஹரிணீமிவ ॥
adūrē ṡiṃṡupāvṛkṣāt< br>paṡyāmi varavarṇinīm ।
ṡyāmāṃ kamalapatrākṣīm
upavāsakṛṡānanām ।
tadēkavāsassaṃvītām
rajōdhvastaṡirōruhām ।
ṡōkasantāpadīnāṅgīm
sītāṃ bhartṛhitē sthitām ।
rākṣasībhirvirūpābhiḥ
krūrābhirabhisaṃvṛtām ।
māṃsaṡōṇitabhakṣābhiḥ
vyāghrībhirhariṇīmiva ॥
Then, not too far from there,
I saw a woman of lovely complexion
in the prime of her youth, whose
eyes were (wide) like lotus petals.
Her face was worn out from fasting
and she was wrapped in a single piece of cloth.
Her hair was disheveled, with dust covering it.
Every limb of hers was in a pitiable state,
and she was burnt out by grief.
She was surrounded by ugly and cruel Rākshasis
who lived on flesh and blood,
like a deer surrounded by female tigers.
It was Seetā, who is staunch
in upholding her lord’s interest!
5.58.58 இ
5.58.58 ஈ
5.58.59 அ
5.58.59 ஆ
5.58.59 இ
5.58.59 ஈ
5.58.60 அ
5.58.60 ஆ
5.58.60 இ
5.58.60 ஈ
ஸா மயா ராக்ஷஸீமத்யே
தர்ஜ்யமாநா முஹுர்முஹு: ।
ஏகவேணீதரா தீநா
பர்த்ருசிந்தாபராயணா ।
பூமிஸய்யா விவர்ணாங்கீ
பத்மிநீவ ஹிமாகமே ।
ராவணாத்விநிவ்ருத்தார்தா
மர்தவ்யக்ருதநிஸ்சயா ।
கதஞ்சிந்ம்ருகஸாபாக்ஷீ
தூர்ணமாஸாதிதா மயா ॥
sā mayā rākṣasīmadhyē
tarjyamānā muhurmuhuḥ ।
ēkavēṇīdharā dīnā
bhartṛcintāparāyaṇā ।
bhūmiṡayyā vivarṇāṅgī
padminīva himāgamē ।
rāvaṇādviniv ¹ ›ttārthā
martavyakṛtaniṡcayā ।
kathañcinmṛgaṡābākṣī
tūrṇamāsāditā mayā ॥
Thus I found her in the middle of Rākshasis
who were threatening her again and again.
Her hair braided into a single plait,
her limbs turned lifeless,
having the bare ground for her bed,
and lost in the thoughts of her husband,
she was in a pitiable state.
She was like lotus vine
at the onset of winter,
resolved in her mind to die,
having rejected Rāvaṇa’s temptations.
I somehow managed to quickly
reach her, of the gazelle eyes.
5.58.61 அ
5.58.61 ஆ
5.58.61 இ
5.58.61 ஈ
தாம் த்ருஷ்ட்வா தாத்ருஸீம் நாரீம்
ராமபத்நீம் யஸஸ்விநீம் ।
தத்ரைவ ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷே
பஸ்யந்நஹமவஸ்தித: ॥
tāṃ dṛṣṭvā tādṛṡīṃ nārīm
rāmapatnīṃ yaṡasvinīm ।
tatraiva ṡiṃṡupāvṛkṣē
paṡyannahamavasthitaḥ ॥
Seeing her, the wife of Rāma of great renown
in that condition, I remained
on the Ṡiṃṡupa tree, watching.
5.58.62 அ
5.58.62 ஆ
5.58.62 இ
5.58.62 ஈ
ததோ ஹலஹலாஸப்தம்
காஞ்சீநூபுரமிஸ்ரிதம் ।
ஸ்ருணோம்யதிககம்பீரம்
ராவணஸ்ய நிவேஸநே ॥
tatō halahalāṡabdam
kāñcīnūpuramiṡritam ।
ṡṛṇōmyadhikagambhīram
rāvaṇasya nivēṡanē ॥
Then I heard quite a great hubbub
emanating from Rāvaṇa’s house,
mixed with the jingling of girdles and anklets.
5.58.63 அ
5.58.63 ஆ
5.58.63 இ
5.58.63 ஈ
ததோऽஹம் பரமோத்விக்ந:
ஸ்வம் ரூபம் ப்ரத்யஸம்ஹரம் ।
அஹம் து ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷே
பக்ஷீவ கஹநே ஸ்தித: ॥
tatō'haṃ paramōdvignaḥ
svaṃ rūpaṃ pratyasaṃharam ।
ahaṃ tu ṡiṃṡupāvṛkṣē
pakṣīva gahanē sthitaḥ ॥
Then, extremely worried,
I shrunk myself considerably
and remained on the Ṡiṃṡupa tree
like a bird in the dense foliage.
5.58.64 அ
5.58.64 ஆ
5.58.64 இ
5.58.64 ஈ
ததோ ராவணதாராஸ்ச
ராவணஸ்ச மஹாபல: ।
தம் தேஸம் ஸமநுப்ராப்தா
யத்ர ஸீதாऽபவத் ஸ்திதா ॥
tatō rāvaṇadārāṡca
rāvaṇaṡca mahābalaḥ ।
taṃ dēṡaṃ samanuprāptā
yatra sītā'bhavat sthitā ॥
Then Rāvaṇa of immense strength and
his wives arrived at that place where Seetā was.
5.58.65 அ
5.58.65 ஆ
5.58.65 இ
5.58.65 ஈ
தம் த்ருஷ்ட்வாத வராரோஹா
ஸீதா ரக்ஷோகணேஸ்வரம் ।
ஸங்குச்யோரூஸ்தநௌ பீநௌ
பாஹுப்யாம் பரிரப்ய ச ॥
taṃ dṛṣṭvātha varārōhā
sītā rakṣōgaṇēṡvaram ।
saṅkucyōrūstanau pīnau
bāhubhyāṃ parirabhya ca ॥
On seeing the lord of the Rākshasa hosts,
Seetā of beautiful Kaṭee crouched on her
haunches, hiding her ample breasts with her arms.
5.58.66 அ
5.58.66 ஆ
5.58.66 இ
5.58.66 ஈ
5.58.67 அ
5.58.67 ஆ
5.58.67 இ
5.58.67 ஈ
வித்ரஸ்தாம் பரமோத்விக்நாம்
வீக்ஷமாணாம் ததஸ்தத: ।
த்ராணம் கிஞ்சிதபஸ்யந்தீம்
வேபமாநாம் தபஸ்விநீம் ।
தாமுவாச தஸக்ரீவ:
ஸீதாம் பரமது:கிதாம் ।
அவாக்சிரா: ப்ரபதிதோ
பஹுமந்யஸ்வ மாமிதி ॥
vitrastāṃ paramōdvignām
vīkṣamāṇāṃ tatastataḥ ।
trāṇaṃ kiñcidapaṡyantīm
vēpamānāṃ tapasvinīm ।
tāmuvāca daṡagrīvaḥ
sītāṃ paramaduḥkhitām ।
avākcirāḥ prapatitō
bahumanyasva māmiti ॥
The Ten-headed, getting down
on to the ground and bowing his head,
said to pitiful Seetā who was terrified,
greatly agitated, extremely sad,
looking all around shaking,
and seeing no one coming to her rescue,
‘please deem me worthy of your regard!’
5.58.68 அ
5.58.68 ஆ
5.58.68 இ
5.58.68 ஈ
யதி சேத்த்வம் து தர்பாந்மாம்
நாபிநந்தஸி கர்விதே ।
த்வௌ மாஸாவந்தரம் ஸீதே
பாஸ்யாமி ருதிரம் தவ ॥
yadi cēttvaṃ tu darpānmām
nābhinandasi garvitē ।
dvau māsāvantaraṃ sītē
pāsyāmi rudhiraṃ tava ॥
O Seetā! O proud one!
If you, in your haughtiness,
do not show me proper respect,
I shall drink your blood
after the passing of two more months.
5.58.69 அ
5.58.69 ஆ
5.58.69 இ
5.58.69 ஈ
ஏதச்ச்ருத்வா வசஸ்தஸ்ய
ராவணஸ்ய துராத்மந: ।
உவாச பரமக்ருத்தா
ஸீதா வசநமுத்தமம் ॥
ētacchrutvā vacastasya
rāvaṇasya durātmanaḥ ।
uvāca paramakruddhā
sītā vacanamuttamam ॥
Hearing those words of the evil-minded Rāvaṇa,
Seetā became very angry and said these spirited words:
5.58.70 அ
5.58.70 ஆ
5.58.70 இ
5.58.70 ஈ
5.58.71 அ
5.58.71 ஆ
ராக்ஷஸாதம ராமஸ்ய
பார்யாமமிததேஜஸ: ।
இக்ஷ்வாகுகுலநாதஸ்ய
ஸ்நுஷாம் தஸரதஸ்ய ச ।
அவாச்யம் வததோ ஜிஹ்வா
கதம் ந பதிதா தவ ॥
rākṣasādhama rāmasya
bhāryāmamitatējasaḥ ।
ikṣvākukulanāthasya
snuṣāṃ daṡarathasya ca ।
avācyaṃ vadatō jihvā
kathaṃ na patitā tava ॥
O Rākshasa scum, how is it that
your tongue does not fall down when
you address the daughter-in-law of Daṡaratha,
the wife of Rāma, the lord of the
Ikshwāku lineage of immense splendor,
with such outrageous words?
5.58.71 இ
5.58.71 ஈ
5.58.72 அ
5.58.72 ஆ
கிஞ்சித்வீர்யம் தவாநார்ய
யோ மாம் பர்துரஸந்நிதௌ ।
அபஹ்ருத்யாऽऽகத: பாப
தே நாத்ருஷ்டோ மஹாத்மநா ॥
kiñcidvīryaṃ tavānārya
yō māṃ bharturasannidhau ।
apahṛtyā''gataḥ pāpa
tē nādṛṣṭō mahātmanā ॥
O ignoble sinner! Trifle is your valor
with which you carried me off
in the absence of my husband,
unseen by that Mahātma!
5.58.72 இ
5.58.72 ஈ
5.58.73 அ
5.58.73 ஆ
ந த்வம் ராமஸ்ய ஸத்ருஸோ
தாஸ்யேऽப்யஸ்ய ந யுஜ்யஸே ।
யஜ்ஞீயஸ்ஸத்யவாதீ ச
ரணஸ்லாகீ ச ராகவ: ॥
na tvaṃ rāmasya sadṛṡō
dāsyē'pyasya na yujyasē ।
yajñīyassatyavādī ca
raṇaṡlāghī ca rāghavaḥ ॥
You are no comparison to Rāma.
You are not even fit to be his servant.
Rāghava performs Yajñas, upholds truth
and is admired on the battle field.
5.58.73 இ
5.58.73 ஈ
5.58.74 அ
5.58.74 ஆ
ஜாநக்யா பருஷம் வாக்யம்
ஏவமுக்தோ தஸாநந: ।
ஜஜ்வால ஸஹஸா கோபாத்
சிதாஸ்த இவ பாவக: ॥
jānakyā paruṣaṃ vākyam
ēvamuktō daṡānanaḥ ।
jajvāla sahasā kōpāt
citāstha iva pāvakaḥ ॥
No sooner had he heard Jānaki’s harsh words,
than the Ten-headed blazed in wrath
like the fire of the funeral pyre.
5.58.74 இ
5.58.74 ஈ
5.58.75 அ
5.58.75 ஆ
விவ்ருத்ய நயநே க்ரூரே
முஷ்டிமுத்யம்ய தக்ஷிணம் ।
மைதிலீம் ஹந்துமாரப்த:
ஸ்த்ரீபிர்ஹாஹாக்ருதம் ததா ॥
vivṛtya nayanē krūrē
muṣṭimudyamya dakṣiṇam ।
maithilīṃ hantumārabdhaḥ
strībhirhāhākṛtaṃ tadā ॥
Rolling his cruel eyes,
lifting his clenched right fist,
he was ready to kill Maithili,
when the women began to wail.
5.58.75 இ
5.58.75 ஈ
5.58.76 அ
5.58.76 ஆ
ஸ்த்ரீணாம் மத்யாத்ஸமுத்பத்ய
தஸ்ய பார்யா துராத்மந: ।
வரா மந்தோதரீ நாம
தயா ஸ ப்ரதிஷேதித: ॥
strīṇāṃ madhyātsamutpatya
tasya bhāryā durātmanaḥ ।
varā mandōdarī nāma
tayā sa pratiṣēdhitaḥ ॥
Rising from their midst,
a good woman by name Mandōdari,
wife of that evil-minded one,
came up to him and held him back.
5.58.76 இ
5.58.76 ஈ
5.58.77 அ
5.58.77 ஆ
உக்தஸ்ச மதுராம் வாணீம்
தயா ஸ மதநார்தித: ।
ஸீதயா தவ கிம் கார்யம்
மஹேந்த்ரஸமவிக்ரம: ॥
uktaṡca madhurāṃ vāṇīm
tayā sa madanārditaḥ ।
sītayā tava kiṃ kāryam
mahēndrasamavikramaḥ ॥
Then he, who was tormented by lust,
was spoken to in a sweet voice by her,
‘What do you, an equal to Mahēndra
in prowess, have to do with her?’
5.58.77 இ
5.58.77 ஈ
5.58.78 அ
5.58.78 ஆ
தேவகந்தர்வகந்யாபி:
யக்ஷகந்யாபிரேவ ச ।
ஸார்தம் ப்ரபோ ரமஸ்வேஹ
ஸீதயா கிம் கரிஷ்யஸி ॥
dēvagandharvakanyābhiḥ
yakṣakanyābhirēva ca ।
sārdhaṃ prabhō ramasvēha
sītayā kiṃ kariṣyasi ॥
Sport, my lord, with the
youthful women of Dēvas, Gandharvas
and Yakshas here. Why bother about Seetā?’
5.58.78 இ
5.58.78 ஈ
5.58.79 அ
5.58.79 ஆ
ததஸ்தாபிஸ்ஸமேதாபி:
நாரீபிஸ்ஸ மஹாபல: ।
ப்ரஸாத்ய ஸஹஸா நீதோ
பவநம் ஸ்வம் நிஸாசர: ॥
tatastābhissamētābhiḥ
nārībhissa mahābalaḥ ।
prasādya sahasā nītō
bhavanaṃ svaṃ niṡācaraḥ ॥
Then those women, together, pacified
that night-rover of immense strength
and took him back quickly to his palace.
To be continued
5.58.41 அ
5.58.41 ஆ
5.58.41 இ
5.58.41 ஈ
தஸ்யாஸ்சாஸ்யம் மஹத்பீமம்
வர்ததே மம பக்ஷணே ।
ந ச மாம் ஸாது புபுதே
மம வா விக்ருதம் க்ருதம் ॥
tasyāṡcāsyaṃ mahadbhīmam
vardhatē mama bhakṣaṇē ।
na ca māṃ sādhu bubudhē
mama vā vikṛtaṃ kṛtam ॥
She also widened her
terrible-looking mouth to devour me.
But she knew the least who I am
or the scheme I contrived for her.
5.58.42 அ
5.58.42 ஆ
5.58.42 இ
5.58.42 ஈ
ததோऽஹம் விபுலம் ரூபம்
ஸம்க்ஷிப்ய நிமிஷாந்தராத் ।
தஸ்யா ஹ்ருதயமாதாய
ப்ரபதாமி நப:ஸ்தலம் ॥
tatō'haṃ vipulaṃ rūpam
saṃkṣipya nimiṣāntarāt ।
tasyā hṛdayamādāya
prapatāmi nabhaḥsthalam ॥
Then I, in a split-second,
shrunk my huge size, grabbed her heart
and sprang into the sky.
5.58.43 அ
5.58.43 ஆ
5.58.43 இ
5.58.43 ஈ
ஸா விஸ்ருஷ்டபுஜா பீமா
பபாத லவணாம்பஸி ।
மயா பர்வதஸங்காஸா
நிக்ருத்தஹ்ருதயா ஸதீ ॥
sā visṛṣṭabhujā bhīmā
papāta lavaṇāmbhasi ।
mayā parvatasaṅkāṡā
nikṛttahṛdayā satī ॥
With her heart thus torn by me,
that mountainous and horrid-looking one
fell into the salty ocean
with her hands stretched and flinging.
5.58.44 அ
5.58.44 ஆ
5.58.44 இ
5.58.44 ஈ
ஸ்ருணோமி ககதாநாம் ச
ஸித்தாநாம் சாரணைஸ்ஸஹ ।
ராக்ஷஸீ ஸிம்ஹிகா பீமா
க்ஷிப்ரம் ஹநுமதா ஹதா ॥
ṡṛṇōmi khagatānāṃ ca
siddhānāṃ cāraṇaissaha ।
rākṣasī siṃhikā bhīmā
kṣipraṃ hanumatā hatā ॥
Then I heard, the sky-bound
Siddhas and Cāraṇas saying,
‘The Rākshasi Simhika is
killed by Hanumān in a snap!’
5.58.45 அ
5.58.45 ஆ
5.58.45 இ
5.58.45 ஈ
5.58.46 அ
5.58.46 ஆ
தாம் ஹத்வா புநரேவாஹம்
க்ருத்யமாத்யயிகம் ஸ்மரந் ।
கத்வா சாஹ மஹத்வாநம்
பஸ்யாமி நகமண்டிதம் ।
தக்ஷிணம் தீரமுததே:
லங்கா யத்ர ச ஸா புரீ ॥
tāṃ hatvā punarēvāham
kṛtyamātyayikaṃ smaran ।
gatvā cāha mahadhvānam
paṡyāmi nagamaṇḍitam ।
dakṣiṇaṃ tīramudadhēḥ
laṅkā yatra ca sā purī ॥
Again, after killing her,
thinking of the urgency of the mission,
I continued on my long journey
till I saw the southern shore of the ocean
that was splendid with tree cover,
where the city of Laṅkā was situated.
5.58.46 இ
5.58.46 ஈ
5.58.47 அ
5.58.47 ஆ
அஸ்தம் திநகரே யாதே
ரக்ஷஸாம் நிலயம் புரம் ।
ப்ரவிஷ்டோऽஹமவிஜ்ஞாதோ
ரக்ஷோபிர்பீமவிக்ரமை: ॥
astaṃ dinakarē yātē
rakṣasāṃ nilayaṃ puram ।
praviṣṭō'hamavijñātō
rakṣōbhirbhīmavikramaiḥ ॥
I entered the city, the abode of Rākshasas,
after the sun had set,
without those Rākshasas of formidable prowess
taking notice of me.
5.58.47 இ
5.58.47 ஈ
5.58.48 அ
5.58.48 ஆ
தத்ர ப்ரவிஸதஸ்சாபி
கல்பாந்தகநஸந்நிபா ।
அட்டஹாஸம் விமுஞ்சந்தீ
நாரீ காப்யுத்திதா புர: ॥
tatra praviṡataṡcāpi
kalpāntaghanasannibhā ।
aṭṭahāsaṃ vimuñcantī
nārī kāpyutthitā puraḥ ॥
As I was entering, some woman,
who looked like a cloud that would
engulf everything at the end of the Kalpa,
arose in front of me, letting off a terrific yell.
5.58.48 இ
5.58.48 ஈ
5.58.49 அ
5.58.49 ஆ
5.58.49 இ
5.58.49 ஈ
ஜிகாம்ஸந்தீம் ததஸ்தாம் து
ஜ்வலதக்நிஸிரோருஹாம் ।
ஸவ்யமுஷ்டிப்ரஹாரேண
பராஜித்ய ஸுபைரவாம் ।
ப்ரதோஷகாலே ப்ரவிஸம்
பீதயாऽஹம் தயோதித: ॥
jighāṃsantīṃ tatastāṃ tu
jvaladagniṡirōruhām ।
savyamuṣṭiprahārēṇa
parājitya subhairavām ।
pradōṣakālē praviṡam
bhītayā'haṃ tayōditaḥ ॥
When she, her hair rising like
blazing tongues of fire,
became ready to kill me,
I knocked her down with the
clenched fist of my left hand
and entered the city in the twilight.
Scared, she then told me:
5.58.50 அ
5.58.50 ஆ
5.58.50 இ
5.58.50 ஈ
அஹம் லங்காபுரீ வீர
நிர்ஜிதா விக்ரமேண தே ।
யஸ்மாத்தஸ்மாத்விஜேதாஸி
ஸர்வரக்ஷாம்ஸ்யஸேஷத: ॥
ahaṃ laṅkāpurī vīra
nirjitā vikramēṇa tē ।
yasmāttasmādvijētāsi
sarvarakṣāṃsyaṡēṣataḥ ॥
I am the city of Laṅkā!
With your prowess, O Veera, you will destroy
all of the Rākshasas, with no one spared,
just as you have knocked me down!
5.58.51 அ
5.58.51 ஆ
5.58.51 இ
5.58.51 ஈ
தத்ராஹம் ஸர்வராத்ரம் து
விசிந்வந் ஜநகாத்மஜாம் ।
ராவணாந்த:புரகதோ
ந சாபஸ்யம் ஸுமத்யமாம் ॥
tatrāhaṃ sarvarātraṃ tu
vicinvan janakātmajām ।
rāvaṇāntaḥpuragatō
na cāpaṡyaṃ sumadhyamām ॥
I searched for the daughter of Janaka the entire night.
I went even into the inner quarters of Rāvaṇa,
but could not find that lady of beautiful waist.
5.58.52 அ
5.58.52 ஆ
5.58.52 இ
5.58.52 ஈ
தத ஸ்ஸீதாமபஸ்யம்ஸ்து
ராவணஸ்ய நிவேஸநே ।
ஸோகஸாகரமாஸாத்ய
ந பாரமுபலக்ஷயே ॥
tata ssītāmapaṡyaṃstu
rāvaṇasya nivēṡanē ।
ṡōkasāgaramāsādya
na pāramupalakṣayē ॥
Then, not finding Seetā
in the house of Rāvaṇa,
I sank into an ocean of grief,
the end of which I could hardly see.
5.58.53 அ
5.58.53 ஆ
5.58.53 இ
5.58.53 ஈ
ஸோசதா ச மயா த்ருஷ்டம்
ப்ராகாரேண ஸமாவ்ருதம் ।
காஞ்சநேந விக்ருஷ்டேந
க்ருஹோபவநமுத்தமம் ॥
ṡōcatā ca mayā dṛṣṭam
prākārēṇa samāvṛtam ।
kāñcanēna vikṛṣṭēna
gṛhōpavanamuttamam ॥
While I was thus feeling sad,
I came across a splendid house garden
enclosed in a long wall of gold.
5.58.54 அ
5.58.54 ஆ
5.58.54 இ
5.58.54 ஈ
5.58.55 அ
5.58.55 ஆ
ஸ ப்ராகாரமவப்லுத்ய
பஸ்யாமி பஹுபாதபம் ।
அஸோகவநிகாமத்யே
ஸிம்ஸுபாபாதபோ மஹாந் ।
தமாருஹ்ய ச பஸ்யாமி
காஞ்சநம் கதலீவநம் ॥
sa prākāramavaplutya
paṡyāmi bahupādapam ।
aṡōkavanikāmadhyē
ṡiṃṡupāpādapō mahān ।
tamāruhya ca paṡyāmi
kāñcanaṃ kadalīvanam ॥
Jumping over that wall, I saw many trees,
and a huge Ṡiṃṡupa tree in the
midst of the pleasance of Aṡōka trees.
Climbing up that tree, I saw a
golden grove of plantains.
5.58.55 இ
5.58.55 ஈ
5.58.56 அ
5.58.56 ஆ
5.58.56 இ
5.58.56 ஈ
5.58.57 அ
5.58.57 ஆ
5.58.57 இ
5.58.57 ஈ
5.58.58 அ
5.58.58 ஆ
அதூரே ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷாத்
பஸ்யாமி வரவர்ணிநீம் ।
ஸ்யாமாம் கமலபத்ராக்ஷீம்
உபவாஸக்ருஸாநநாம் ।
ததேகவாஸஸ்ஸம்வீதாம்
ரஜோத்வஸ்தஸிரோருஹாம் ।
ஸோகஸந்தாபதீநாங்கீம்
ஸீதாம் பர்த்ருஹிதே ஸ்திதாம் ।
ராக்ஷஸீபிர்விரூபாபி:
க்ரூராபிரபிஸம்வ்ருதாம் ।
மாம்ஸஸோணிதபக்ஷாபி:
வ்யாக்ரீபிர்ஹரிணீமிவ ॥
adūrē ṡiṃṡupāvṛkṣāt< br>paṡyāmi varavarṇinīm ।
ṡyāmāṃ kamalapatrākṣīm
upavāsakṛṡānanām ।
tadēkavāsassaṃvītām
rajōdhvastaṡirōruhām ।
ṡōkasantāpadīnāṅgīm
sītāṃ bhartṛhitē sthitām ।
rākṣasībhirvirūpābhiḥ
krūrābhirabhisaṃvṛtām ।
māṃsaṡōṇitabhakṣābhiḥ
vyāghrībhirhariṇīmiva ॥
Then, not too far from there,
I saw a woman of lovely complexion
in the prime of her youth, whose
eyes were (wide) like lotus petals.
Her face was worn out from fasting
and she was wrapped in a single piece of cloth.
Her hair was disheveled, with dust covering it.
Every limb of hers was in a pitiable state,
and she was burnt out by grief.
She was surrounded by ugly and cruel Rākshasis
who lived on flesh and blood,
like a deer surrounded by female tigers.
It was Seetā, who is staunch
in upholding her lord’s interest!
5.58.58 இ
5.58.58 ஈ
5.58.59 அ
5.58.59 ஆ
5.58.59 இ
5.58.59 ஈ
5.58.60 அ
5.58.60 ஆ
5.58.60 இ
5.58.60 ஈ
ஸா மயா ராக்ஷஸீமத்யே
தர்ஜ்யமாநா முஹுர்முஹு: ।
ஏகவேணீதரா தீநா
பர்த்ருசிந்தாபராயணா ।
பூமிஸய்யா விவர்ணாங்கீ
பத்மிநீவ ஹிமாகமே ।
ராவணாத்விநிவ்ருத்தார்தா
மர்தவ்யக்ருதநிஸ்சயா ।
கதஞ்சிந்ம்ருகஸாபாக்ஷீ
தூர்ணமாஸாதிதா மயா ॥
sā mayā rākṣasīmadhyē
tarjyamānā muhurmuhuḥ ।
ēkavēṇīdharā dīnā
bhartṛcintāparāyaṇā ।
bhūmiṡayyā vivarṇāṅgī
padminīva himāgamē ।
rāvaṇādviniv ¹ ›ttārthā
martavyakṛtaniṡcayā ।
kathañcinmṛgaṡābākṣī
tūrṇamāsāditā mayā ॥
Thus I found her in the middle of Rākshasis
who were threatening her again and again.
Her hair braided into a single plait,
her limbs turned lifeless,
having the bare ground for her bed,
and lost in the thoughts of her husband,
she was in a pitiable state.
She was like lotus vine
at the onset of winter,
resolved in her mind to die,
having rejected Rāvaṇa’s temptations.
I somehow managed to quickly
reach her, of the gazelle eyes.
5.58.61 அ
5.58.61 ஆ
5.58.61 இ
5.58.61 ஈ
தாம் த்ருஷ்ட்வா தாத்ருஸீம் நாரீம்
ராமபத்நீம் யஸஸ்விநீம் ।
தத்ரைவ ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷே
பஸ்யந்நஹமவஸ்தித: ॥
tāṃ dṛṣṭvā tādṛṡīṃ nārīm
rāmapatnīṃ yaṡasvinīm ।
tatraiva ṡiṃṡupāvṛkṣē
paṡyannahamavasthitaḥ ॥
Seeing her, the wife of Rāma of great renown
in that condition, I remained
on the Ṡiṃṡupa tree, watching.
5.58.62 அ
5.58.62 ஆ
5.58.62 இ
5.58.62 ஈ
ததோ ஹலஹலாஸப்தம்
காஞ்சீநூபுரமிஸ்ரிதம் ।
ஸ்ருணோம்யதிககம்பீரம்
ராவணஸ்ய நிவேஸநே ॥
tatō halahalāṡabdam
kāñcīnūpuramiṡritam ।
ṡṛṇōmyadhikagambhīram
rāvaṇasya nivēṡanē ॥
Then I heard quite a great hubbub
emanating from Rāvaṇa’s house,
mixed with the jingling of girdles and anklets.
5.58.63 அ
5.58.63 ஆ
5.58.63 இ
5.58.63 ஈ
ததோऽஹம் பரமோத்விக்ந:
ஸ்வம் ரூபம் ப்ரத்யஸம்ஹரம் ।
அஹம் து ஸிம்ஸுபாவ்ருக்ஷே
பக்ஷீவ கஹநே ஸ்தித: ॥
tatō'haṃ paramōdvignaḥ
svaṃ rūpaṃ pratyasaṃharam ।
ahaṃ tu ṡiṃṡupāvṛkṣē
pakṣīva gahanē sthitaḥ ॥
Then, extremely worried,
I shrunk myself considerably
and remained on the Ṡiṃṡupa tree
like a bird in the dense foliage.
5.58.64 அ
5.58.64 ஆ
5.58.64 இ
5.58.64 ஈ
ததோ ராவணதாராஸ்ச
ராவணஸ்ச மஹாபல: ।
தம் தேஸம் ஸமநுப்ராப்தா
யத்ர ஸீதாऽபவத் ஸ்திதா ॥
tatō rāvaṇadārāṡca
rāvaṇaṡca mahābalaḥ ।
taṃ dēṡaṃ samanuprāptā
yatra sītā'bhavat sthitā ॥
Then Rāvaṇa of immense strength and
his wives arrived at that place where Seetā was.
5.58.65 அ
5.58.65 ஆ
5.58.65 இ
5.58.65 ஈ
தம் த்ருஷ்ட்வாத வராரோஹா
ஸீதா ரக்ஷோகணேஸ்வரம் ।
ஸங்குச்யோரூஸ்தநௌ பீநௌ
பாஹுப்யாம் பரிரப்ய ச ॥
taṃ dṛṣṭvātha varārōhā
sītā rakṣōgaṇēṡvaram ।
saṅkucyōrūstanau pīnau
bāhubhyāṃ parirabhya ca ॥
On seeing the lord of the Rākshasa hosts,
Seetā of beautiful Kaṭee crouched on her
haunches, hiding her ample breasts with her arms.
5.58.66 அ
5.58.66 ஆ
5.58.66 இ
5.58.66 ஈ
5.58.67 அ
5.58.67 ஆ
5.58.67 இ
5.58.67 ஈ
வித்ரஸ்தாம் பரமோத்விக்நாம்
வீக்ஷமாணாம் ததஸ்தத: ।
த்ராணம் கிஞ்சிதபஸ்யந்தீம்
வேபமாநாம் தபஸ்விநீம் ।
தாமுவாச தஸக்ரீவ:
ஸீதாம் பரமது:கிதாம் ।
அவாக்சிரா: ப்ரபதிதோ
பஹுமந்யஸ்வ மாமிதி ॥
vitrastāṃ paramōdvignām
vīkṣamāṇāṃ tatastataḥ ।
trāṇaṃ kiñcidapaṡyantīm
vēpamānāṃ tapasvinīm ।
tāmuvāca daṡagrīvaḥ
sītāṃ paramaduḥkhitām ।
avākcirāḥ prapatitō
bahumanyasva māmiti ॥
The Ten-headed, getting down
on to the ground and bowing his head,
said to pitiful Seetā who was terrified,
greatly agitated, extremely sad,
looking all around shaking,
and seeing no one coming to her rescue,
‘please deem me worthy of your regard!’
5.58.68 அ
5.58.68 ஆ
5.58.68 இ
5.58.68 ஈ
யதி சேத்த்வம் து தர்பாந்மாம்
நாபிநந்தஸி கர்விதே ।
த்வௌ மாஸாவந்தரம் ஸீதே
பாஸ்யாமி ருதிரம் தவ ॥
yadi cēttvaṃ tu darpānmām
nābhinandasi garvitē ।
dvau māsāvantaraṃ sītē
pāsyāmi rudhiraṃ tava ॥
O Seetā! O proud one!
If you, in your haughtiness,
do not show me proper respect,
I shall drink your blood
after the passing of two more months.
5.58.69 அ
5.58.69 ஆ
5.58.69 இ
5.58.69 ஈ
ஏதச்ச்ருத்வா வசஸ்தஸ்ய
ராவணஸ்ய துராத்மந: ।
உவாச பரமக்ருத்தா
ஸீதா வசநமுத்தமம் ॥
ētacchrutvā vacastasya
rāvaṇasya durātmanaḥ ।
uvāca paramakruddhā
sītā vacanamuttamam ॥
Hearing those words of the evil-minded Rāvaṇa,
Seetā became very angry and said these spirited words:
5.58.70 அ
5.58.70 ஆ
5.58.70 இ
5.58.70 ஈ
5.58.71 அ
5.58.71 ஆ
ராக்ஷஸாதம ராமஸ்ய
பார்யாமமிததேஜஸ: ।
இக்ஷ்வாகுகுலநாதஸ்ய
ஸ்நுஷாம் தஸரதஸ்ய ச ।
அவாச்யம் வததோ ஜிஹ்வா
கதம் ந பதிதா தவ ॥
rākṣasādhama rāmasya
bhāryāmamitatējasaḥ ।
ikṣvākukulanāthasya
snuṣāṃ daṡarathasya ca ।
avācyaṃ vadatō jihvā
kathaṃ na patitā tava ॥
O Rākshasa scum, how is it that
your tongue does not fall down when
you address the daughter-in-law of Daṡaratha,
the wife of Rāma, the lord of the
Ikshwāku lineage of immense splendor,
with such outrageous words?
5.58.71 இ
5.58.71 ஈ
5.58.72 அ
5.58.72 ஆ
கிஞ்சித்வீர்யம் தவாநார்ய
யோ மாம் பர்துரஸந்நிதௌ ।
அபஹ்ருத்யாऽऽகத: பாப
தே நாத்ருஷ்டோ மஹாத்மநா ॥
kiñcidvīryaṃ tavānārya
yō māṃ bharturasannidhau ।
apahṛtyā''gataḥ pāpa
tē nādṛṣṭō mahātmanā ॥
O ignoble sinner! Trifle is your valor
with which you carried me off
in the absence of my husband,
unseen by that Mahātma!
5.58.72 இ
5.58.72 ஈ
5.58.73 அ
5.58.73 ஆ
ந த்வம் ராமஸ்ய ஸத்ருஸோ
தாஸ்யேऽப்யஸ்ய ந யுஜ்யஸே ।
யஜ்ஞீயஸ்ஸத்யவாதீ ச
ரணஸ்லாகீ ச ராகவ: ॥
na tvaṃ rāmasya sadṛṡō
dāsyē'pyasya na yujyasē ।
yajñīyassatyavādī ca
raṇaṡlāghī ca rāghavaḥ ॥
You are no comparison to Rāma.
You are not even fit to be his servant.
Rāghava performs Yajñas, upholds truth
and is admired on the battle field.
5.58.73 இ
5.58.73 ஈ
5.58.74 அ
5.58.74 ஆ
ஜாநக்யா பருஷம் வாக்யம்
ஏவமுக்தோ தஸாநந: ।
ஜஜ்வால ஸஹஸா கோபாத்
சிதாஸ்த இவ பாவக: ॥
jānakyā paruṣaṃ vākyam
ēvamuktō daṡānanaḥ ।
jajvāla sahasā kōpāt
citāstha iva pāvakaḥ ॥
No sooner had he heard Jānaki’s harsh words,
than the Ten-headed blazed in wrath
like the fire of the funeral pyre.
5.58.74 இ
5.58.74 ஈ
5.58.75 அ
5.58.75 ஆ
விவ்ருத்ய நயநே க்ரூரே
முஷ்டிமுத்யம்ய தக்ஷிணம் ।
மைதிலீம் ஹந்துமாரப்த:
ஸ்த்ரீபிர்ஹாஹாக்ருதம் ததா ॥
vivṛtya nayanē krūrē
muṣṭimudyamya dakṣiṇam ।
maithilīṃ hantumārabdhaḥ
strībhirhāhākṛtaṃ tadā ॥
Rolling his cruel eyes,
lifting his clenched right fist,
he was ready to kill Maithili,
when the women began to wail.
5.58.75 இ
5.58.75 ஈ
5.58.76 அ
5.58.76 ஆ
ஸ்த்ரீணாம் மத்யாத்ஸமுத்பத்ய
தஸ்ய பார்யா துராத்மந: ।
வரா மந்தோதரீ நாம
தயா ஸ ப்ரதிஷேதித: ॥
strīṇāṃ madhyātsamutpatya
tasya bhāryā durātmanaḥ ।
varā mandōdarī nāma
tayā sa pratiṣēdhitaḥ ॥
Rising from their midst,
a good woman by name Mandōdari,
wife of that evil-minded one,
came up to him and held him back.
5.58.76 இ
5.58.76 ஈ
5.58.77 அ
5.58.77 ஆ
உக்தஸ்ச மதுராம் வாணீம்
தயா ஸ மதநார்தித: ।
ஸீதயா தவ கிம் கார்யம்
மஹேந்த்ரஸமவிக்ரம: ॥
uktaṡca madhurāṃ vāṇīm
tayā sa madanārditaḥ ।
sītayā tava kiṃ kāryam
mahēndrasamavikramaḥ ॥
Then he, who was tormented by lust,
was spoken to in a sweet voice by her,
‘What do you, an equal to Mahēndra
in prowess, have to do with her?’
5.58.77 இ
5.58.77 ஈ
5.58.78 அ
5.58.78 ஆ
தேவகந்தர்வகந்யாபி:
யக்ஷகந்யாபிரேவ ச ।
ஸார்தம் ப்ரபோ ரமஸ்வேஹ
ஸீதயா கிம் கரிஷ்யஸி ॥
dēvagandharvakanyābhiḥ
yakṣakanyābhirēva ca ।
sārdhaṃ prabhō ramasvēha
sītayā kiṃ kariṣyasi ॥
Sport, my lord, with the
youthful women of Dēvas, Gandharvas
and Yakshas here. Why bother about Seetā?’
5.58.78 இ
5.58.78 ஈ
5.58.79 அ
5.58.79 ஆ
ததஸ்தாபிஸ்ஸமேதாபி:
நாரீபிஸ்ஸ மஹாபல: ।
ப்ரஸாத்ய ஸஹஸா நீதோ
பவநம் ஸ்வம் நிஸாசர: ॥
tatastābhissamētābhiḥ
nārībhissa mahābalaḥ ।
prasādya sahasā nītō
bhavanaṃ svaṃ niṡācaraḥ ॥
Then those women, together, pacified
that night-rover of immense strength
and took him back quickly to his palace.
To be continued