Tweet
Sundara Kaanda Sarga 54 Continues
5.54.35 அ
5.54.35 ஆ
5.54.35 இ
5.54.35 ஈ
வஜ்ரீ மஹேந்த்ரஸ்த்ரிதஸேஸ்வரோ வா
ஸாக்ஷாத்யமோ வா வருணோऽநிலோ வா ।
ருத்ரோऽக்நிரர்கோ தநதஸ்ச ஸோமோ
ந வாநரோऽயம் ஸ்வயமேவ கால: ॥
vajrī mahēndrastridaṡēṡvarō vā
sākṣādyamō vā varuṇō'nilō vā ।
rudrō'gnirarkō dhanadaṡca sōmō
na vānarō'yaṃ svayamēva kālaḥ ॥
He is not a mere Vānara; he could be
Mahendra, the lord of Dēvas who wields the Vajra
or Yama himself, or Varuṇa or Vāyu or
Rudra, or Agni or the sun, or the Financier
or the moon or Time itself.
Financier refers to Kubēra.
5.54.36 அ
5.54.36 ஆ
5.54.36 இ
5.54.36 ஈ
கிம் ப்ரஹ்மணஸ்ஸர்வபிதாமஹஸ்ய
ஸர்வஸ்ய தாதுஸ்சதுராநநஸ்ய ।
இஹாऽऽகதோ வாநரரூபதாரீ
ரக்ஷோபஸம்ஹாரகர: ப்ரகோப: ॥
kiṃ brahmaṇassarvapitāmahasya
sarvasya dhātuṡcaturānanasya ।
ihā''gatō vānararūpadhārī
rakṣōpasaṃhārakaraḥ prakōpaḥ ॥
Or is it the Rākshasa-annihilating
power of the four-faced Brahma,
the Grandfather and sustainer of everyone,
that has come here, taking the shape of a Vānara?
5.54.37 அ
5.54.37 ஆ
5.54.37 இ
5.54.37 ஈ
கிம் வைஷ்ணவம் வா கபிரூபமேத்ய
ரக்ஷோவிநாஸாய பரம் ஸுதேஜ: ।
அநந்தமவ்யக்தமசிந்த்யமேகம்
ஸ்வமாயயா ஸாம்ப்ரதமாகதம் வா ॥
kiṃ vaiṣṇavaṃ vā kapirūpamētya
rakṣōvināṡāya paraṃ sutējaḥ ।
anantamavyaktamacintyamēkaṃ
svamāyayā sāmpratamāgataṃ vā ॥
Or is it the one and only
imperceptible, unimaginable, infinite
supreme power of Vishṇu that,
through its own magic, took
the form of a Vānara and came here?
5.54.38 அ
5.54.38 ஆ
5.54.38 இ
5.54.38 ஈ
இத்யேவமூசுர்பஹவோ விஸிஷ்டா
ரக்ஷோகணாஸ்தத்ர ஸமேத்ய ஸர்வே ।
ஸப்ராணிஸங்காம் ஸக்ருஹாம் ஸவ்ருக்ஷாம்
தக்தாம் புரீம் தாம் ஸஹஸா ஸமீக்ஷ்ய ॥
ityēvamūcurbahavō viṡiṣṭā
rakṣōgaṇāstatra samētya sarvē ।
saprāṇisaṅghāṃ sagṛhāṃ savṛkṣāṃ
dagdhāṃ purīṃ tāṃ sahasā samīkṣya ॥
Thus wondered the many distinguished
hordes of Rākshasas, gathering with everyone
and watching that city burnt in a flash
along with its creatures, houses and trees.
5.54.39 அ
5.54.39 ஆ
5.54.39 இ
5.54.39 ஈ
ததஸ்து லங்கா ஸஹஸா ப்ரதக்தா
ஸராக்ஷஸா ஸாஸ்வரதா ஸநாகா ।
ஸபக்ஷிஸங்கா ஸம்ருகா ஸவ்ருக்ஷா
ருரோத தீநா துமுலம் ஸஸப்தம் ॥
tatastu laṅkā sahasā pradagdhā
sarākṣasā sāṡvarathā sanāgā ।
sapakṣisaṅghā samṛgā savṛkṣā
rurōda dīnā tumulaṃ saṡabdam ॥
Consumed completely and so quickly by the fire,
along with its Rākshasas,
horses, elephants, chariots, and the
flock of birds and droves of beasts,
Laṅkā wept piteously, filled with tumultuous cries.
5.54.40 அ
5.54.40 ஆ
5.54.40 இ
5.54.40 ஈ
ஹா தாத ஹா புத்ரக காந்த மித்ர
ஹா ஜீவிதம் போகயுதம் ஸுபுண்யம் ।
ரக்ஷோபிரேவம் பஹுதா ப்ருவத்பி:
ஸப்த: க்ருதோ கோரதரஸ்ஸுபீம: ॥
hā tāta hā putraka kānta mitra
hā jīvitaṃ bhōgayutaṃ supuṇyam ।
rakṣōbhirēvaṃ bahudhā bruvadbhiḥ
ṡabdaḥ kṛtō ghōratarassubhīmaḥ ॥
The Rākshasas uttered many a word like,
‘Alas, my father, my darling boy!
Alas, my beloved, my friend!
Alas, the luxurious life, the fruit of
good deeds, that has vanished!’,
making eerie and frightful sounds.
5.54.41 அ
5.54.41 ஆ
5.54.41 இ
5.54.41 ஈ
ஹுதாஸநஜ்வாலஸமாவ்ருதா ஸா
ஹதப்ரவீரா பரிவ்ருத்தயோதா ।
ஹநூமத: க்ரோதபலாபிபூதா
பபூவ ஸாபோபஹதேவ லங்கா ॥
hutāṡanajvālasamāvṛtā sā
hatapravīrā parivṛttayōdhā ।
hanūmataḥ krōdhabalābhibhūtā
babhūva ṡāpōpahatēva laṅkā ॥
Enveloped in the flames of fire,
her mighty warriors slain
and her army on the run and
struck by the powerful wrath of Hanumān,
Laṅkā seemed to be hit by the spell of a curse.
5.54.42 அ
5.54.42 ஆ
5.54.42 இ
5.54.42 ஈ
ஸ ஸம்ப்ரமத்ரஸ்தவிஷண்ணராக்ஷஸாம்
ஸமுஜ்ஜ்வலஜ்ஜ்வாலஹுதாஸநாங்கிதாம் ।
ததர்ஸ லங்காம் ஹநுமாந்மஹாமநா:
ஸ்வயம்பூகோபோபஹதாமிவாவநிம் ॥
sa sambhramatrastaviṣaṇṇarākṣasām
samujjvalajjvālahutāṡanāṅkitām ।
dadarṡa laṅkāṃ hanumānmahāmanāḥ
svayambhūkōpōpahatāmivāvanim ॥
Hanumān, of steady mind, saw that Laṅkā,
that looked like the earth
devastated by the wrath of the Self-Create,
every part of it marked by the blazing fire,
and its Rākshasas panicking,
gripped with fear and despair.
5.54.43 அ
5.54.43 ஆ
5.54.43 இ
5.54.43 ஈ
பங்க்த்வா வநம் பாதபரத்நஸங்குலம்
ஹத்வா து ரக்ஷாம்ஸி மஹாந்தி ஸம்யுகே ।
தக்த்வா புரீம் தாம் க்ருஹரத்நமாலிநீம்
தஸ்தௌ ஹநூமாந்பவநாத்மஜ: கபி: ॥
bhaṅktvā vanaṃ pādaparatnasaṅkulaṃ
hatvā tu rakṣāṃsi mahānti saṃyugē ।
dagdhvā purīṃ tāṃ gṛharatnamālinīm
tasthau hanūmānpavanātmajaḥ kapiḥ ॥
Hanumān, the Vānara, the son of Vāyu,
stood aside after thus destroying
the Vana that was filled with excellent trees,
killing the great Rākshasas in the fight and
burning the city and all its rows of houses.
5.54.44 அ
5.54.44 ஆ
5.54.44 இ
5.54.44 ஈ
த்ரிகூடஸ்ருங்காக்ரதலே விசித்ரே
ப்ரதிஷ்டிதோ வாநரராஜஸிம்ஹ: ।
ப்ரதீப்தலாங்கூலக்ருதார்சிமாலீ
வ்யராஜதாऽऽதித்ய இவாம்ஸுமாலீ ॥
trikūṭaṡṛṅgāgratalē vicitrē
pratiṣṭhitō vānararājasiṃhaḥ ।
pradīptalāṅgūlakṛtārcimālī
vyarājatā''ditya ivāṃṡumālī ॥
That kingly lion among the Vānaras,
his tail still in flames and glowing,
looked like the sun casting his rays
from the top of the mesmerizing
crest of Trikūṭa mountain.
5.54.45 அ
5.54.45 ஆ
5.54.45 இ
5.54.45 ஈ
ஸ ராக்ஷஸாம்ஸ்தாந்ஸுபஹூம்ஸ்ச ஹத்வா
வநம் ச பங்க்த்வா பஹுபாதபம் தத் ।
விஸ்ருஜ்ய ரக்ஷோபவநேஷு சாக்நிம்
ஜகாம ராமம் மநஸா மஹாத்மா ॥
sa rākṣasāṃstānsubahūṃṡca hatvā
vanaṃ ca bhaṅktvā bahupādapaṃ tat ।
visṛjya rakṣōbhavanēṣu cāgniṃ
jagāma rāmaṃ manasā mahātmā ॥
After thus killing many Rākshasas,
destroying the Vana of many trees,
and depositing fire on the houses of Rākshasas,
the thoughts of that Mahatma went to Rāma.
5.54.46 அ
5.54.46 ஆ
5.54.46 இ
5.54.46 ஈ
ததஸ்து தம் வாநரவீரமுக்யம்
மஹாபலம் மாருததுல்யவேகம் ।
மஹாமதிம் வாயுஸுதம் வரிஷ்டம்
ப்ரதுஷ்டுவுர்தேவகணாஸ்ச ஸர்வே ॥
tatastu taṃ vānaravīramukhyaṃ
mahābalaṃ mārutatulyavēgam ।
mahāmatiṃ vāyusutaṃ variṣṭhaṃ
pratuṣṭuvurdēvagaṇāṡca sarvē ॥
All the hosts of Dēvas
then praised that son of Vāyu,
the sagacious mighty strong
chief among Vānara Warriors,
whose speed was a match for that of Vāyu.
5.54.47 அ
5.54.47 ஆ
5.54.47 இ
5.54.47 ஈ
பங்க்த்வா வநம் மஹாதேஜா
ஹத்வா ரக்ஷாம்ஸி ஸம்யுகே ।
தக்த்வா லங்காபுரீம் ரம்யாம்
ரராஜ ஸ மஹாகபி: ॥
bhaṅktvā vanaṃ mahātējā
hatvā rakṣāṃsi saṃyugē ।
dagdhvā laṅkāpurīṃ ramyām
rarāja sa mahākapiḥ ॥
He of immense strength stood splendid,
after destroying the Vana,
killing the Vānaras in the fight
and burning the beautiful city of Laṅkā.
5.54.48 அ
5.54.48 ஆ
5.54.48 இ
5.54.48 ஈ
தத்ர தேவாஸ்ஸகந்தர்வா:
ஸித்தாஸ்ச பரமர்ஷய: ।
த்ருஷ்ட்வா லங்காம் ப்ரதக்தாம் தாம்
விஸ்மயம் பரமம் கதா: ॥
tatra dēvāssagandharvāḥ
siddhāṡca paramarṣayaḥ ।
dṛṣṭvā laṅkāṃ pradagdhāṃ tām
vismayaṃ paramaṃ gatāḥ ॥
The Dēvas, along with Gandharvas,
Siddhas and the great Ṛshis
were delighted to see
Laṅkā thus burnt completely.
5.54.49 அ
5.54.49 ஆ
5.54.49 இ
5.54.49 ஈ
தம் த்ருஷ்ட்வா வாநரஸ்ரேஷ்டம்
ஹநுமந்தம் மஹாகபிம் ।
காலாக்நிரிதி ஸஞ்சிந்த்ய
ஸர்வபூதாநி தத்ரஸு: ॥
taṃ dṛṣṭvā vānaraṡrēṣṭham
hanumantaṃ mahākapim ।
kālāgniriti sañcintya
sarvabhūtāni tatrasuḥ ॥
All creatures trembled with fear
as they looked at Hanumān,
the great and foremost of the Vānaras,
thinking that he must be the
conflagration that would end the world.
5.54.50 அ
5.54.50 ஆ
5.54.50 இ
5.54.50 ஈ
தேவாஸ்ச ஸர்வே முநிபுங்கவாஸ்ச
கந்தர்வவித்யாதரநாகயக்ஷா: ।
பூதாநி ஸர்வாணி மஹாந்தி தத்ர
ஜக்மு: பராம் ப்ரீதிமதுல்யரூபாம் ॥
dēvāṡca sarvē munipuṅgavāṡca
gandharvavidyādharanāgayakṣāḥ ।
bhūtāni sarvāṇi mahānti tatra
jagmuḥ parāṃ prītimatulyarūpām ॥
Dēvas, great Munis, Gandharvas,
Vidyādharas, Nāgas and Yakshas
and all the mighty beings there,
were filled with delight that had no comparison.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே சது:பஞ்சாஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē catuḥpañcāṡassargaḥ॥
Thus concludes the fifty fourth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 13677 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma
5.54.35 அ
5.54.35 ஆ
5.54.35 இ
5.54.35 ஈ
வஜ்ரீ மஹேந்த்ரஸ்த்ரிதஸேஸ்வரோ வா
ஸாக்ஷாத்யமோ வா வருணோऽநிலோ வா ।
ருத்ரோऽக்நிரர்கோ தநதஸ்ச ஸோமோ
ந வாநரோऽயம் ஸ்வயமேவ கால: ॥
vajrī mahēndrastridaṡēṡvarō vā
sākṣādyamō vā varuṇō'nilō vā ।
rudrō'gnirarkō dhanadaṡca sōmō
na vānarō'yaṃ svayamēva kālaḥ ॥
He is not a mere Vānara; he could be
Mahendra, the lord of Dēvas who wields the Vajra
or Yama himself, or Varuṇa or Vāyu or
Rudra, or Agni or the sun, or the Financier
or the moon or Time itself.
Financier refers to Kubēra.
5.54.36 அ
5.54.36 ஆ
5.54.36 இ
5.54.36 ஈ
கிம் ப்ரஹ்மணஸ்ஸர்வபிதாமஹஸ்ய
ஸர்வஸ்ய தாதுஸ்சதுராநநஸ்ய ।
இஹாऽऽகதோ வாநரரூபதாரீ
ரக்ஷோபஸம்ஹாரகர: ப்ரகோப: ॥
kiṃ brahmaṇassarvapitāmahasya
sarvasya dhātuṡcaturānanasya ।
ihā''gatō vānararūpadhārī
rakṣōpasaṃhārakaraḥ prakōpaḥ ॥
Or is it the Rākshasa-annihilating
power of the four-faced Brahma,
the Grandfather and sustainer of everyone,
that has come here, taking the shape of a Vānara?
5.54.37 அ
5.54.37 ஆ
5.54.37 இ
5.54.37 ஈ
கிம் வைஷ்ணவம் வா கபிரூபமேத்ய
ரக்ஷோவிநாஸாய பரம் ஸுதேஜ: ।
அநந்தமவ்யக்தமசிந்த்யமேகம்
ஸ்வமாயயா ஸாம்ப்ரதமாகதம் வா ॥
kiṃ vaiṣṇavaṃ vā kapirūpamētya
rakṣōvināṡāya paraṃ sutējaḥ ।
anantamavyaktamacintyamēkaṃ
svamāyayā sāmpratamāgataṃ vā ॥
Or is it the one and only
imperceptible, unimaginable, infinite
supreme power of Vishṇu that,
through its own magic, took
the form of a Vānara and came here?
5.54.38 அ
5.54.38 ஆ
5.54.38 இ
5.54.38 ஈ
இத்யேவமூசுர்பஹவோ விஸிஷ்டா
ரக்ஷோகணாஸ்தத்ர ஸமேத்ய ஸர்வே ।
ஸப்ராணிஸங்காம் ஸக்ருஹாம் ஸவ்ருக்ஷாம்
தக்தாம் புரீம் தாம் ஸஹஸா ஸமீக்ஷ்ய ॥
ityēvamūcurbahavō viṡiṣṭā
rakṣōgaṇāstatra samētya sarvē ।
saprāṇisaṅghāṃ sagṛhāṃ savṛkṣāṃ
dagdhāṃ purīṃ tāṃ sahasā samīkṣya ॥
Thus wondered the many distinguished
hordes of Rākshasas, gathering with everyone
and watching that city burnt in a flash
along with its creatures, houses and trees.
5.54.39 அ
5.54.39 ஆ
5.54.39 இ
5.54.39 ஈ
ததஸ்து லங்கா ஸஹஸா ப்ரதக்தா
ஸராக்ஷஸா ஸாஸ்வரதா ஸநாகா ।
ஸபக்ஷிஸங்கா ஸம்ருகா ஸவ்ருக்ஷா
ருரோத தீநா துமுலம் ஸஸப்தம் ॥
tatastu laṅkā sahasā pradagdhā
sarākṣasā sāṡvarathā sanāgā ।
sapakṣisaṅghā samṛgā savṛkṣā
rurōda dīnā tumulaṃ saṡabdam ॥
Consumed completely and so quickly by the fire,
along with its Rākshasas,
horses, elephants, chariots, and the
flock of birds and droves of beasts,
Laṅkā wept piteously, filled with tumultuous cries.
5.54.40 அ
5.54.40 ஆ
5.54.40 இ
5.54.40 ஈ
ஹா தாத ஹா புத்ரக காந்த மித்ர
ஹா ஜீவிதம் போகயுதம் ஸுபுண்யம் ।
ரக்ஷோபிரேவம் பஹுதா ப்ருவத்பி:
ஸப்த: க்ருதோ கோரதரஸ்ஸுபீம: ॥
hā tāta hā putraka kānta mitra
hā jīvitaṃ bhōgayutaṃ supuṇyam ।
rakṣōbhirēvaṃ bahudhā bruvadbhiḥ
ṡabdaḥ kṛtō ghōratarassubhīmaḥ ॥
The Rākshasas uttered many a word like,
‘Alas, my father, my darling boy!
Alas, my beloved, my friend!
Alas, the luxurious life, the fruit of
good deeds, that has vanished!’,
making eerie and frightful sounds.
5.54.41 அ
5.54.41 ஆ
5.54.41 இ
5.54.41 ஈ
ஹுதாஸநஜ்வாலஸமாவ்ருதா ஸா
ஹதப்ரவீரா பரிவ்ருத்தயோதா ।
ஹநூமத: க்ரோதபலாபிபூதா
பபூவ ஸாபோபஹதேவ லங்கா ॥
hutāṡanajvālasamāvṛtā sā
hatapravīrā parivṛttayōdhā ।
hanūmataḥ krōdhabalābhibhūtā
babhūva ṡāpōpahatēva laṅkā ॥
Enveloped in the flames of fire,
her mighty warriors slain
and her army on the run and
struck by the powerful wrath of Hanumān,
Laṅkā seemed to be hit by the spell of a curse.
5.54.42 அ
5.54.42 ஆ
5.54.42 இ
5.54.42 ஈ
ஸ ஸம்ப்ரமத்ரஸ்தவிஷண்ணராக்ஷஸாம்
ஸமுஜ்ஜ்வலஜ்ஜ்வாலஹுதாஸநாங்கிதாம் ।
ததர்ஸ லங்காம் ஹநுமாந்மஹாமநா:
ஸ்வயம்பூகோபோபஹதாமிவாவநிம் ॥
sa sambhramatrastaviṣaṇṇarākṣasām
samujjvalajjvālahutāṡanāṅkitām ।
dadarṡa laṅkāṃ hanumānmahāmanāḥ
svayambhūkōpōpahatāmivāvanim ॥
Hanumān, of steady mind, saw that Laṅkā,
that looked like the earth
devastated by the wrath of the Self-Create,
every part of it marked by the blazing fire,
and its Rākshasas panicking,
gripped with fear and despair.
5.54.43 அ
5.54.43 ஆ
5.54.43 இ
5.54.43 ஈ
பங்க்த்வா வநம் பாதபரத்நஸங்குலம்
ஹத்வா து ரக்ஷாம்ஸி மஹாந்தி ஸம்யுகே ।
தக்த்வா புரீம் தாம் க்ருஹரத்நமாலிநீம்
தஸ்தௌ ஹநூமாந்பவநாத்மஜ: கபி: ॥
bhaṅktvā vanaṃ pādaparatnasaṅkulaṃ
hatvā tu rakṣāṃsi mahānti saṃyugē ।
dagdhvā purīṃ tāṃ gṛharatnamālinīm
tasthau hanūmānpavanātmajaḥ kapiḥ ॥
Hanumān, the Vānara, the son of Vāyu,
stood aside after thus destroying
the Vana that was filled with excellent trees,
killing the great Rākshasas in the fight and
burning the city and all its rows of houses.
5.54.44 அ
5.54.44 ஆ
5.54.44 இ
5.54.44 ஈ
த்ரிகூடஸ்ருங்காக்ரதலே விசித்ரே
ப்ரதிஷ்டிதோ வாநரராஜஸிம்ஹ: ।
ப்ரதீப்தலாங்கூலக்ருதார்சிமாலீ
வ்யராஜதாऽऽதித்ய இவாம்ஸுமாலீ ॥
trikūṭaṡṛṅgāgratalē vicitrē
pratiṣṭhitō vānararājasiṃhaḥ ।
pradīptalāṅgūlakṛtārcimālī
vyarājatā''ditya ivāṃṡumālī ॥
That kingly lion among the Vānaras,
his tail still in flames and glowing,
looked like the sun casting his rays
from the top of the mesmerizing
crest of Trikūṭa mountain.
5.54.45 அ
5.54.45 ஆ
5.54.45 இ
5.54.45 ஈ
ஸ ராக்ஷஸாம்ஸ்தாந்ஸுபஹூம்ஸ்ச ஹத்வா
வநம் ச பங்க்த்வா பஹுபாதபம் தத் ।
விஸ்ருஜ்ய ரக்ஷோபவநேஷு சாக்நிம்
ஜகாம ராமம் மநஸா மஹாத்மா ॥
sa rākṣasāṃstānsubahūṃṡca hatvā
vanaṃ ca bhaṅktvā bahupādapaṃ tat ।
visṛjya rakṣōbhavanēṣu cāgniṃ
jagāma rāmaṃ manasā mahātmā ॥
After thus killing many Rākshasas,
destroying the Vana of many trees,
and depositing fire on the houses of Rākshasas,
the thoughts of that Mahatma went to Rāma.
5.54.46 அ
5.54.46 ஆ
5.54.46 இ
5.54.46 ஈ
ததஸ்து தம் வாநரவீரமுக்யம்
மஹாபலம் மாருததுல்யவேகம் ।
மஹாமதிம் வாயுஸுதம் வரிஷ்டம்
ப்ரதுஷ்டுவுர்தேவகணாஸ்ச ஸர்வே ॥
tatastu taṃ vānaravīramukhyaṃ
mahābalaṃ mārutatulyavēgam ।
mahāmatiṃ vāyusutaṃ variṣṭhaṃ
pratuṣṭuvurdēvagaṇāṡca sarvē ॥
All the hosts of Dēvas
then praised that son of Vāyu,
the sagacious mighty strong
chief among Vānara Warriors,
whose speed was a match for that of Vāyu.
5.54.47 அ
5.54.47 ஆ
5.54.47 இ
5.54.47 ஈ
பங்க்த்வா வநம் மஹாதேஜா
ஹத்வா ரக்ஷாம்ஸி ஸம்யுகே ।
தக்த்வா லங்காபுரீம் ரம்யாம்
ரராஜ ஸ மஹாகபி: ॥
bhaṅktvā vanaṃ mahātējā
hatvā rakṣāṃsi saṃyugē ।
dagdhvā laṅkāpurīṃ ramyām
rarāja sa mahākapiḥ ॥
He of immense strength stood splendid,
after destroying the Vana,
killing the Vānaras in the fight
and burning the beautiful city of Laṅkā.
5.54.48 அ
5.54.48 ஆ
5.54.48 இ
5.54.48 ஈ
தத்ர தேவாஸ்ஸகந்தர்வா:
ஸித்தாஸ்ச பரமர்ஷய: ।
த்ருஷ்ட்வா லங்காம் ப்ரதக்தாம் தாம்
விஸ்மயம் பரமம் கதா: ॥
tatra dēvāssagandharvāḥ
siddhāṡca paramarṣayaḥ ।
dṛṣṭvā laṅkāṃ pradagdhāṃ tām
vismayaṃ paramaṃ gatāḥ ॥
The Dēvas, along with Gandharvas,
Siddhas and the great Ṛshis
were delighted to see
Laṅkā thus burnt completely.
5.54.49 அ
5.54.49 ஆ
5.54.49 இ
5.54.49 ஈ
தம் த்ருஷ்ட்வா வாநரஸ்ரேஷ்டம்
ஹநுமந்தம் மஹாகபிம் ।
காலாக்நிரிதி ஸஞ்சிந்த்ய
ஸர்வபூதாநி தத்ரஸு: ॥
taṃ dṛṣṭvā vānaraṡrēṣṭham
hanumantaṃ mahākapim ।
kālāgniriti sañcintya
sarvabhūtāni tatrasuḥ ॥
All creatures trembled with fear
as they looked at Hanumān,
the great and foremost of the Vānaras,
thinking that he must be the
conflagration that would end the world.
5.54.50 அ
5.54.50 ஆ
5.54.50 இ
5.54.50 ஈ
தேவாஸ்ச ஸர்வே முநிபுங்கவாஸ்ச
கந்தர்வவித்யாதரநாகயக்ஷா: ।
பூதாநி ஸர்வாணி மஹாந்தி தத்ர
ஜக்மு: பராம் ப்ரீதிமதுல்யரூபாம் ॥
dēvāṡca sarvē munipuṅgavāṡca
gandharvavidyādharanāgayakṣāḥ ।
bhūtāni sarvāṇi mahānti tatra
jagmuḥ parāṃ prītimatulyarūpām ॥
Dēvas, great Munis, Gandharvas,
Vidyādharas, Nāgas and Yakshas
and all the mighty beings there,
were filled with delight that had no comparison.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே சது:பஞ்சாஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē catuḥpañcāṡassargaḥ॥
Thus concludes the fifty fourth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 13677 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma