Announcement

Collapse
No announcement yet.

Sundarakanda sarga 38 continues

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Sundarakanda sarga 38 continues

    5.38.3இ
    5.38.36 ஈ
    5.38.37 அ
    5.38.37 ஆ
    5.38.37 இ
    5.38.37 ஈ Sundara Kaanda Sarga 38 continues



    ஹிநஸ்து தக்ஷிணாக்ஷி த்வத்
    ஸர இத்யத ஸோऽப்ரவீத் ।
    ததஸ்தஸ்யாக்ஷி காகஸ்ய
    ஹிநஸ்தி ஸ்ம ஸ தக்ஷிணம் ।
    தத்த்வா ஸ தக்ஷிணம் நேத்ரம்
    ப்ராணேப்ய: பரிரக்ஷித: ॥
    hinastu dakṣiṇākṣi tvat
    ṡara ityatha sō'bravīt ।
    tatastasyākṣi kākasya
    hinasti sma sa dakṣiṇam ।
    dattvā sa dakṣiṇaṃ nētram
    prāṇēbhyaḥ parirakṣitaḥ ॥
    He then said, ‘let your arrow take my right eye!’
    Then that arrow took the right eye of the crow.
    The crow could save its life by giving up its right eye.
    5.38.38 அ
    5.38.38 ஆ
    5.38.38 இ
    5.38.38 ஈ ஸ ராமாய நமஸ்க்ருத்ய
    ராஜ்ஞே தஸரதாய ச ।
    விஸ்ருஷ்டஸ்தேந வீரேண
    ப்ரதிபேதே ஸ்வமாலயம் ॥
    sa rāmāya namaskṛtya
    rājñē daṡarathāya ca ।
    visṛṣṭastēna vīrēṇa
    pratipēdē svamālayam ॥
    Saluting Rāma and the king Daṡaratha
    he took leave from that Veera,
    and went to his own dwelling.
    5.38.39 அ
    5.38.39 ஆ
    5.38.39 இ
    5.38.39 ஈ மத்க்ருதே காகமாத்ரே து
    ப்ரஹ்மாஸ்த்ரம் ஸமுதீரிதம் ।
    கஸ்மாத்யோ மாம் ஹரேத்த்வத்த:
    க்ஷமஸே தம் மஹீபதே ॥
    matkṛtē kākamātrē tu
    brahmāstraṃ samudīritam ।
    kasmādyō māṃ harēttvattaḥ
    kṣamasē taṃ mahīpatē ॥
    You have hurled the Astra of Brahma
    even on a mere a crow for my sake;
    what then is the reason for
    tolerating someone who has abducted me!
    5.38.40 அ
    5.38.40 ஆ
    5.38.40 இ
    5.38.40 ஈ ஸ குருஷ்வ மஹோத்ஸாஹ:
    க்ருபாம் மயி நரர்ஷப ।
    த்வயா நாதவதீ நாத
    ஹ்யநாதா இவ த்ருஸ்யதே ॥
    sa kuruṣva mahōtsāhaḥ
    kṛpāṃ mayi nararṣabha ।
    tvayā nāthavatī nātha
    hyanāthā iva dṛṡyatē ॥
    O bull among men! Take pity on me
    and please put forth your best effort!
    My lord! One who has you as her lord
    should not feel like one without a protector.
    5.38.41 அ
    5.38.41 ஆ
    5.38.41 இ
    5.38.41 ஈ
    5.38.42 அ
    5.38.42 ஆ
    5.38.42 இ
    5.38.42 ஈ ஆந்ருஸம்ஸ்யம் பரோ தர்ம:
    த்வத்த ஐவ மயா ஸ்ருத: ।
    ஜாநாமி த்வாம் மஹாவீர்யம்
    மஹோத்ஸாஹம் மஹாபலம் ।
    அபாரபாரமக்ஷோப்யம்
    காம்பீர்யாத்ஸாகரோபமம் ।
    பர்தாரம் ஸஸமுத்ராயா
    தரண்யா வாஸவோபமம் ॥
    ānṛṡaṃsyaṃ parō dharmaḥ
    tvatta aiva mayā ṡrutaḥ ।
    jānāmi tvāṃ mahāvīryam
    mahōtsāhaṃ mahābalam ।
    apārapāramakṣōbhyam
    gāmbhīryātsāgarōpamam ।
    bhartāraṃ sasamudrāyā
    dharaṇyā vāsavōpamam ॥
    You have yourself said that not being
    inconsiderate is the greatest of virtues.
    I know your immense power, zeal and strength.
    Like an ocean, you are deep, imperturbable
    and immeasurably vast, from one end to the other.
    You are comparable to Vāsava. You are
    the lord of the entire earth skirted by the oceans.
    5.38.43 அ
    5.38.43 ஆ
    5.38.43 இ
    5.38.43 ஈ ஏவமஸ்த்ரவிதாம் ஸ்ரேஷ்ட:
    ஸத்யவாந்பலவாநபி ।
    கிமர்தமஸ்த்ரம் ரக்ஷஸ்ஸு
    ந யோஜயஸி ராகவ ॥
    ēvamastravidāṃ ṡrēṣṭhaḥ
    satyavānbalavānapi ।
    kimarthamastraṃ rakṣassu
    na yōjayasi rāghava ॥
    O Rāghava! Why do you not direct
    your Astras towards the Rākshasas,
    being a man of true strength and
    being the best among those who command Astras?
    5.38.44 அ
    5.38.44 ஆ
    5.38.44 இ
    5.38.44 ஈ ந நாகா நாऽபி கந்தர்வா
    நாஸுரா ந மருத்கணா: ।
    ராமஸ்ய ஸமரே வேகம்
    ஸக்தா: ப்ரதிஸமாதிதும் ॥
    na nāgā nā'pi gandharvā
    nāsurā na marudgaṇāḥ ।
    rāmasya samarē vēgam
    ṡaktāḥ pratisamādhituṃ ॥
    Neither Nāgas, nor Gandharvas, nor Dēvas,
    nor the hosts of Maruts can stand against
    the speed of Rāma in the battle field.
    5.38.45 அ
    5.38.45 ஆ
    5.38.45 இ
    5.38.45 ஈ தஸ்ய வீர்யவத: கஸ்சித்
    யத்யஸ்தி மயி ஸம்ப்ரம: ।
    கிமர்தம் ந ஸரைஸ்தீக்ஷ்ணை:
    க்ஷயம் நயதி ராக்ஷஸாந் ॥
    tasya vīryavataḥ kaṡcit
    yadyasti mayi sambhramaḥ ।
    kimarthaṃ na ṡaraistīkṣṇaiḥ
    kṣayaṃ nayati rākṣasān ॥
    If someone like him, a heroic one,
    has the least of concern for me,
    why does he not bring destruction
    upon the Rākshasas with his sharp arrows?
    5.38.46 அ
    5.38.46 ஆ
    5.38.46 இ
    5.38.46 ஈ ப்ராதுராதேஸமாதாய
    லக்ஷ்மணோ வா பரந்தப: ।
    கஸ்ய ஹேதோர்ந மாம் வீர:
    பரித்ராதி மஹாபல: ॥
    bhrāturādēṡamādāya
    lakṣmaṇō vā parantapaḥ ।
    kasya hētōrna māṃ vīraḥ
    paritrāti mahābalaḥ ॥
    Why does not even Lakshmaṇa, a Veera of
    immense strength and a scorcher of his foe,
    rescue me, taking permission from Rāghava?
    5.38.47 அ
    5.38.47 ஆ
    5.38.47 இ
    5.38.47 ஈ யதி தௌ புருஷவ்யாக்ரௌ
    வாய்வக்நிஸமதேஜஸௌ ।
    ஸுராணாமபி துர்தர்ஷௌ
    கிமர்தம் மாமுபேக்ஷத: ॥
    yadi tau puruṣavyāghrau
    vāyvagnisamatējasau ।
    surāṇāmapi durdharṣau
    kimarthaṃ māmupēkṣataḥ ॥
    Why are those tigers among men,
    who equal the wind and fire in power,
    whom even the Dēvas dare not assail, indifferent to me?
    5.38.48 அ
    5.38.48 ஆ
    5.38.48 இ
    5.38.48 ஈ மமைவ துஷ்க்ருதம் கிஞ்சித்
    மஹதஸ்தி ந ஸம்ஸய: ।
    ஸமர்தாவபி தௌ யந்மாம்
    நாவேக்ஷேதே பரந்தபௌ ॥
    mamaiva duṣkṛtaṃ kiñcit
    mahadasti na saṃṡayaḥ ।
    samarthāvapi tau yanmām
    nāvēkṣētē parantapau ॥
    There must have been, without a doubt,
    a big blunder that I had committed;
    otherwise why would those scorchers of foe,
    being as capable as they are,
    turn a cold shoulder to me?
    5.38.49 அ
    5.38.49 ஆ
    5.38.49 இ
    5.38.49 ஈ வைதேஹ்யா வசநம் ஸ்ருத்வா
    கருணம் ஸாஸ்ருபாஷிதம் ।
    அதாப்ரவீந்மஹாதேஜா
    ஹநுமாந்மாருதாத்மஜ: ॥
    vaidēhyā vacanaṃ ṡrutvā
    karuṇaṃ sāṡrubhāṣitam ।
    athābravīnmahātējā
    hanumānmārutātmajaḥ ॥
    Hearing those pitiable words of Vaidēhi,
    spoken with her throat choked with tears,
    Hanumān, the immensely strong son of Vāyu, said:
    5.38.50 அ
    5.38.50 ஆ
    5.38.50 இ
    5.38.50 ஈ த்வச்சோகவிமுகோ ராமோ
    தேவி ஸத்யேந தே ஸபே ।
    ராமே து:காபிபந்நே ச
    லக்ஷ்மண: பரிதப்யதே ॥
    tvacchōkavimukhō rāmō
    dēvi satyēna tē ṡapē ।
    rāmē duḥkhābhipannē ca
    lakṣmaṇaḥ paritapyatē ॥
    Grieving for you, O Dēvi,
    Rāma neglects everything else.
    I swear this on truth.
    And when Rāma is deluged by grief,
    Lakshmaṇa becomes sad too.
    5.38.51 அ
    5.38.51 ஆ
    5.38.51 இ
    5.38.51 ஈ கதஞ்சித்பவதீ த்ருஷ்டா
    ந கால: பரிதேவிதும் ।
    இமம் முஹூர்தம் து:காநாம்
    த்ரக்ஷ்யஸ்யந்தமநிந்திதே ॥
    kathañcidbhavatī dṛṣṭā
    na kālaḥ paridēvitum ।
    imaṃ muhūrtaṃ duḥkhānām
    drakṣyasyantamaninditē ॥
    Somehow, you have been found.
    This is no occasion to grieve.
    This hour, as you shall see, O blameless one,
    is the beginning of the end of all sorrows!
    5.38.52 அ
    5.38.52 ஆ
    5.38.52 இ
    5.38.52 ஈ தாவுபௌ புருஷவ்யாக்ரௌ
    ராஜபுத்ரௌ மஹாபலௌ ।
    த்வத்தர்ஸநக்ருதோத்ஸாஹௌ
    லங்காம் பஸ்மீகரிஷ்யத: ॥
    tāvubhau puruṣavyāghrau
    rājaputrau mahābalau ।
    tvaddarṡanakṛtōtsāhau
    laṅkāṃ bhasmīkariṣyataḥ ॥
    Those two princes of immense strength,
    tigers among men, are eager to see you
    and they will reduce Laṅkā to ashes.
    5.38.53 அ
    5.38.53 ஆ
    5.38.53 இ
    5.38.53 ஈ ஹத்த்வா ச ஸமரே க்ரூரம்
    ராவணம் ஸஹபாந்தவம் ।
    ராகவஸ்த்வாம் விஸாலாக்ஷி
    நேஷ்யதி ஸ்வாம் புரீம் ப்ரதி ॥
    hattvā ca samarē krūram
    rāvaṇaṃ sahabāndhavam ।
    rāghavastvāṃ viṡālākṣi
    nēṣyati svāṃ purīṃ prati ॥
    Slaying the cruel Rāvaṇa along with his kith and kin
    in the battle field, O you of wide eyes,
    Rāghava will take you back to his own city.
    5.38.54 அ
    5.38.54 ஆ
    5.38.54 இ
    5.38.54 ஈ ப்ரூஹி யத்ராகவோ வாச்யோ
    லக்ஷ்மணஸ்ச மஹாபல: ।
    ஸுக்ரீவோ வாபி தேஜஸ்வீ
    ஹரயோऽபி ஸமாகதா: ॥
    brūhi yadrāghavō vācyō
    lakṣmaṇaṡca mahābalaḥ ।
    sugrīvō vāpi tējasvī
    harayō'pi samāgatāḥ ॥
    Please tell me what Rāghava,
    Lakshmaṇa of immense strength,
    the powerful Sugreeva and the
    assemblage of Vānaras should be told.
    5.38.55 அ
    5.38.55 ஆ
    5.38.55 இ
    5.38.55 ஈ இத்யுக்தவதி தஸ்மிம்ஸ்து
    ஸீதா ஸுரஸுதோபமா ।
    உவாச ஸோகஸந்தப்தா
    ஹநுமந்தம் ப்லவங்கமம் ॥
    ityuktavati tasmiṃstu
    sītā surasutōpamā ।
    uvāca ṡōkasantaptā
    hanumantaṃ plavaṅgamam ॥
    When she was spoken to thus,
    Seetā, who resembled a daughter of Dēvas,
    said to Hanumān, the Vānara, burning with grief:
    5.38.56 அ
    5.38.56 ஆ
    5.38.56 இ
    5.38.56 ஈ கௌஸல்யா லோகபர்தாரம்
    ஸுஷுவே யம் மநஸ்விநீ ।
    தம் மமார்தே ஸுகம் ப்ருச்ச
    ஸிரஸா சாபிவாதய ॥
    kausalyā lōkabhartāram
    suṣuvē yaṃ manasvinī ।
    taṃ mamārthē sukhaṃ pṛccha
    ṡirasā cābhivādaya ॥
    Please inquire about the wellbeing of
    the lord of the worlds, whom Kausalya,
    a large hearted lady, has given birth to,
    and make prostrations, bowing the head on my behalf.
    5.38.57 அ
    5.38.57 ஆ
    5.38.57 இ
    5.38.57 ஈ
    5.38.58 அ
    5.38.58 ஆ
    5.38.58 இ
    5.38.58 ஈ ஸ்ரஜஸ்ச ஸர்வரத்நாநி
    ப்ரியா யாஸ்ச வராங்கநா: ।
    ஐஸ்வர்யம் ச விஸாலாயாம்
    ப்ருதிவ்யாமபி துர்லபம் ।
    பிதரம் மாதரம் சைவ
    ஸம்மாந்யாபிப்ரஸாத்ய ச ।
    அநுப்ரவ்ரஜிதோ ராமம்
    ஸுமித்ரா யேந ஸுப்ரஜா: ॥
    srajaṡca sarvaratnāni
    priyā yāṡca varāṅganāḥ ।
    aiṡvaryaṃ ca viṡālāyām
    pṛthivyāmapi durlabham ।
    pitaraṃ mātaraṃ caiva
    sammānyābhiprasādya ca ।
    anupravrajitō rāmam
    sumitrā yēna suprajāḥ ॥
    He, in whom Sumitra has a wonderful son,
    gave up the garlands, all the precious gems,
    beautiful women whom he loved
    and the vast riches that are
    difficult to acquire on this earth,
    and followed Rāma, after paying respect to
    and with the blessings of his father and mother. Seetā goes on an endless praise for Lakshmaṇa here (in seven Ṡlōkas, as opposed to one Ṡlōka in which she inquiries about Rāma’s wellbeing), recalling his virtues and the affection and regard they have for each other.
    Underlying this praise is her repentance over the extremely harsh words she spoke to him when he refused to leave her alone, to go to the presumed rescue of Rāma who went chasing the deer.
    This is the first time since then that she got an opportunity to convey to Lakshmaṇa (through Hanumān) all the affection and regard she has for him and how much she appreciates his affection and regard. She falls only a wee bit short of conveying her explicit apologies for her harshness, which in the first place, caused all this unspeakable trouble and immeasurable grief.
    5.38.59 அ
    5.38.59 ஆ
    5.38.59 இ
    5.38.59 ஈ ஆநுகூல்யேந தர்மாத்மா
    த்யக்த்வா ஸுகமநுத்தமம் ।
    அநுகச்சதி காகுத்ஸ்தம்
    ப்ராதரம் பாலயந்வநே ॥
    ānukūlyēna dharmātmā
    tyaktvā sukhamanuttamam ।
    anugacchati kākutstham
    bhrātaraṃ pālayanvanē ॥
    That Dharmātma left behind
    the best of the best comforts and
    followed his brother Kākutstha to be
    of help to him and to protect him.
    5.38.60 அ
    5.38.60 ஆ
    5.38.60 இ
    5.38.60 ஈ ஸிம்ஹஸ்கந்தோ மஹாபாஹு:
    மநஸ்வீ ப்ரியதர்ஸிந: ।
    பித்ருவத்வர்ததே ராமே
    மாத்ருவந்மாம் ஸமாசரந் ॥
    siṃhaskandhō mahābāhuḥ
    manasvī priyadarṡinaḥ ।
    pitṛvadvartatē rāmē
    mātṛvanmāṃ samācaran ॥
    He of mighty arm and lion’s shoulders,
    with magnanimous heart and pleasing looks,
    treated Rāma like his father and me like his mother.
    5.38.61 அ
    5.38.61 ஆ
    5.38.61 இ
    5.38.61 ஈ
    5.38.62 அ
    5.38.62 ஆ ஹ்ரியமாணாம் ததா வீரோ
    ந து மாம் வேத லக்ஷ்மண: ।
    வ்ருத்தோபஸேவீ லக்ஷ்மீவாந்
    ஸக்தோ ந பஹுபாஷிதா ।
    ராஜபுத்ர: ப்ரிய: ஸ்ரேஷ்ட:
    ஸத்ருஸ: ஸ்வஸுரஸ்ய மே ॥
    hriyamāṇāṃ tadā vīrō
    na tu māṃ vēda lakṣmaṇaḥ ।
    vṛddhōpasēvī lakṣmīvān
    ṡaktō na bahubhāṣitā ।
    rājaputraḥ priyaḥ ṡrēṣṭhaḥ
    sadṛṡaḥ ṡvaṡurasya mē ॥
    Lakshmaṇa, the Veera did not know
    that I was being carried off.
    He, the blessed one, who serves his elders,
    is a man of many abilities and few words.
    He, a great prince, is the beloved
    and the likeness of my father-in-law.
    5.38.62 இ
    5.38.62 ஈ
    5.38.63 அ
    5.38.63 ஆ மத்த: ப்ரியதரோ நித்யம்
    ப்ராதா ராமஸ்ய லக்ஷ்மண: ।
    நியுக்தோ துரி யஸ்யாம் து
    தாமுத்வஹதி வீர்யவாந் ॥
    mattaḥ priyatarō nityam
    bhrātā rāmasya lakṣmaṇaḥ ।
    niyuktō dhuri yasyāṃ tu
    tāmudvahati vīryavān ॥
    Lakshmaṇa, his brother,
    is dearer to Rāma than even I am.
    He, the man of prowess, carries out well
    any responsibility that is laid upon him.
    5.38.63 இ
    5.38.63 ஈ
    5.38.64 அ
    5.38.64 ஆ யம் த்ருஷ்ட்வா ராகவோ நைவ
    வ்ருத்தமார்யமநுஸ்மரேத் ।
    ஸ மமார்தாய குஸலம்
    வக்தவ்யோ வசநாந்மம ॥
    yaṃ dṛṣṭvā rāghavō naiva
    vṛttamāryamanusmarēt ।
    sa mamārthāya kuṡalam
    vaktavyō vacanānmama ॥
    Ask about his wellbeing on my behalf,
    having whom by his side, Rāghava
    does not miss even his deceased father.
    5.38.64 இ
    5.38.64 ஈ
    5.38.65 அ
    5.38.65 ஆ
    5.38.65 இ
    5.38.65 ஈ
    5.38.66 அ
    5.38.66 ஆ ம்ருதுர்நித்யம் ஸுசிர்தக்ஷ:
    ப்ரியோ ராமஸ்ய லக்ஷ்மண: ।
    யதா ஹி வாநரஸ்ரேஷ்ட
    து:கக்ஷயகரோ பவேத் ।
    த்வமஸ்மிந்கார்யநிர்யோகே
    ப்ரமாணம் ஹரிஸத்தம: ।
    ராகவஸ்த்வத்ஸமாரம்பாந்
    மயி யத்நபரோ பவேத் ॥
    mṛdurnityaṃ ṡucirdakṣaḥ
    priyō rāmasya lakṣmaṇaḥ ।
    yathā hi vānaraṡrēṣṭha
    duḥkhakṣayakarō bhavēt ।
    tvamasminkāryaniryōgē
    pramāṇaṃ harisattamaḥ ।
    rāghavastvatsamārambhān
    mayi yatnaparō bhavēt ॥
    Lakshmaṇa, the capable one who is ever
    pleasant, simple and dear to Rāma,
    should be the one who destroys this sorrow,
    and that, O eminent and best of Vānaras,
    depends on the key role you play!
    It is only with your concerted effort that
    Rāghava would focus all his energies on me (my rescue).
    5.38.66 இ
    5.38.66 ஈ இதம் ப்ரூயாஸ்ச மே நாதம்
    ஸூரம் ராமம் புந: புந: ॥
    idaṃ brūyāṡca mē nātham
    ṡūraṃ rāmaṃ punaḥ punaḥ ॥
    Please tell this time and again
    to Rāma, the Ṡūra, my lord:
    5.38.67 அ
    5.38.67 ஆ
    5.38.67 இ
    5.38.67 ஈ ஜீவிதம் தாரயிஷ்யாமி
    மாஸம் தஸரதாத்மஜ ।
    ஊர்த்வம் மாஸாந்ந ஜீவேயம்
    ஸத்யேநாஹம் ப்ரவீமி தே ॥
    jīvitaṃ dhārayiṣyāmi
    māsaṃ daṡarathātmaja ।
    ūrdhvaṃ māsānna jīvēyam
    satyēnāhaṃ bravīmi tē ॥
    I can hold on to this life for
    only one more month, O son of Daṡaratha!
    I will not live any longer than a month;
    What I say is nothing but the truth.
    5.38.68 அ
    5.38.68 ஆ
    5.38.68 இ
    5.38.68 ஈ ராவணேநோபருத்தாம் மாம்
    நிக்ருத்ய பாபகர்மணா ।
    த்ராதுமர்ஹஸி வீர த்வம்
    பாதாலாதிவ கௌஸிகீம் ॥
    rāvaṇēnōparuddhāṃ mām
    nikṛtya pāpakarmaṇā ।
    trātumarhasi vīra tvam
    pātālādiva kauṡikīm ॥
    O Veera! You shall rescue me
    from this Rāvaṇa of evil deeds,
    who humiliated me by taking me captive,
    as Indra’s sovereignty was retrieved from Pātāla!
    5.38.69 அ
    5.38.69 ஆ
    5.38.69 இ
    5.38.69 ஈ
    5.38.69 உ
    5.38.69 ஊ ஸா நிரீக்ஷ்ய தத: ஸர்வம்
    வேண்யாம் க்ரதிதமுத்தமம் ।
    விமுச்ய ப்ரததௌ தஸ்மை
    மணிரத்நம் ஹநூமதே ।
    தேயோऽயம் ராகவாயேதி
    ஸீதா ஸுரஸுதோபமா ॥
    sā nirīkṣya tataḥ sarvam
    vēṇyāṃ grathitamuttamam ।
    vimucya pradadau tasmai
    maṇiratnaṃ hanūmatē ।
    dēyō'yaṃ rāghavāyēti
    sītā surasutōpamā ॥
    Then looking around everywhere,
    Seetā, who was like a daughter of the Dēvas,
    found an excellent jewel
    that was locked in her tresses
    and took it off and gave it to Hanumān
    saying, ‘give this to Rāghava’.
    5.38.70 அ
    5.38.70 ஆ
    5.38.70 இ
    5.38.70 ஈ மணிரத்நம் கபிவர:
    ப்ரதிக்ருஹ்யாபிவாத்ய ச ।
    ஸீதாம் ப்ரதக்ஷிணம் க்ருத்வா
    ப்ரணத: பார்வ்ஸத: ஸ்தித: ॥
    maṇiratnaṃ kapivaraḥ
    pratigṛhyābhivādya ca ।
    sītāṃ pradakṣiṇaṃ kṛtvā
    praṇataḥ pārvṡataḥ sthitaḥ ॥
    The eminent Vānara took that gem of a jewel,
    saluted and circumambulated her
    and stood by her with deference.
    5.38.71 அ
    5.38.71 ஆ
    5.38.71 இ
    5.38.71 ஈ ஹர்ஷேண மஹதா யுக்த:
    ஸீதாதர்ஸநஜேந ஸ: ।
    ஹ்ருதயேந கதோ ராமம்
    ஸரீரேண து விஷ்டித: ॥
    harṣēṇa mahatā yuktaḥ
    sītādarṡanajēna saḥ ।
    hṛdayēna gatō rāmam
    ṡarīrēṇa tu viṣṭhitaḥ ॥
    Feeling extremely happy about having seen Seetā,
    his mind went to Rāma, while his body stood there.
    5.38.72 அ
    5.38.72 ஆ
    5.38.72 இ
    5.38.72 ஈ மணிவரமுபக்ருஹ்ய தம் மஹார்ஹம்
    ஜநகந்ருபாத்மஜயா த்ருதம் புரஸ்தாத் ।
    த்ரும இவ பவநாதூதமூர்தி:
    க்ஷுபிததநுர்ஹநுமாந் க்ருதஸ்ததாநீம் ॥
    maṇivaramupagṛhya taṃ mahārhaṃ
    janakanṛpātmajayā dhṛtaṃ purastāt ।
    druma iva pavanādhūtamūrtiḥ
    kṣubhitatanurhanumān kṛtastadānīm ॥
    Holding that gem of a jewel
    that only great souls deserve,
    which was worn till then by
    the daughter of king Janaka,
    Hanumān felt his body shaking
    like a tree hit by high winds.
    இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
    ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
    ஸுந்தரகாண்டே அஷ்டத்ரிம்ஸஸ்ஸர்க:॥
    ityārṣē vālmīkīyē
    ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
    sundarakāṇḍē aṣṭatriṃṡassargaḥ॥
    Thus concludes the thirty eighth Sarga
    in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
    the first ever poem of humankind,
    composed by Maharshi Vālmeeki.
    You have completed reading 13128 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.


    Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
Working...
X