Sundara Kaanda - Sarga 26
In this Sarga, Seetā broods over her predicament. She wonders whether she has done terrible things in her past lives, or whether her Puṇya is completely depleted, for her to be in such a predicament.
Even then, she defiantly tells the Rākshasis that they can eat her if they so wish, but she would not yield to their badgering. She warns them that the bad days for Laṅkā are not too far away, when Rāma’s arrows would burn the city down, turning it into a cremation ground. She tells them that, in not a distant future, she hopes to see all the Rākshasas dead and Rākshasis in every house wailing just as she does now.
Yet, she wonders why Rāma has not come so far to her rescue and conjures up various reasons. She wonders whether Rāma knows where she is. She fears that Rāma might have been killed by Rāvaṇa by ruse. She wonders whether Rāma has taken to the life of a Vana-dweller giving up arms. She feels it is better for her to give up her life, having fallen into the hands of the wicked Rāvaṇa.
5.26.1 அ
5.26.1 ஆ
5.26.1 இ
5.26.1 ஈ ப்ரஸக்தாஸ்ருமுகீத்வேவம்
ப்ருவந்தீ ஜநகாத்மஜா ।
அதோகதமுகீ பாலா
விலப்துமுபசக்ரமே ॥
prasaktāṡrumukhītvēvam
bruvantī janakātmajā ।
adhōgatamukhī bālā
vilaptumupacakramē ॥
Thinking to herself thus and
with her face bathed in tears and hanging down,
that young dame began to cry.
5.26.2 அ
5.26.2 ஆ
5.26.2 இ
5.26.2 ஈ உந்மத்தேவ ப்ரமத்தேவ
ப்ராந்தசித்தேவ ஸோசதீ ।
உபாவ்ருத்தா கிஸோரீவ
விவேஷ்டந்தீ மஹீதலே ॥
unmattēva pramattēva
bhrāntacittēva ṡōcatī ।
upāvṛttā kiṡōrīva
vivēṣṭantī mahītalē ॥
She wailed like one who was possessed,
had lost her mind and was given to delusions.
She rolled on the ground like a filly
that was let to relieve itself of its fatigue.
5.26.3 அ
5.26.3 ஆ
5.26.3 இ
5.26.3 ஈ ராகவஸ்ய ப்ரமத்தஸ்ய
ரக்ஷஸா காமரூபிணா ।
ராவணேந ப்ரமத்யாஹம்
ஆநீதா க்ரோஸதீ பலாத் ॥
rāghavasya pramattasya
rakṣasā kāmarūpiṇā ।
rāvaṇēna pramathyāham
ānītā krōṡatī balāt ॥
I have been forced by Rāvaṇa,
the Rākshasa, who can take any form at will,
and have been brought here forcibly as I cried,
while Rāghava was distracted.
5.26.4 அ
5.26.4 ஆ
5.26.4 இ
5.26.4 ஈ ராக்ஷஸீவஸமாபந்நா
பர்த்ஸ்யமாநா ஸுதாருணம் ।
சிந்தயந்தீ ஸுது:கார்தா
நாஹம் ஜீவிதுமுத்ஸஹே ॥
rākṣasīvaṡamāpannā
bhartsyamānā sudāruṇam ।
cintayantī suduḥkhārtā
nāhaṃ jīvitumutsahē ॥
Fallen into the hands of these Rākshasis,
harassed extremely terribly
and crying in extreme misery,
I bear no flair to live.
5.26.5 அ
5.26.5 ஆ
5.26.5 இ
5.26.5 ஈ ந ஹி மே ஜீவிதேநார்தோ
நைவார்தேர்ந ச பூஷணை: ।
வஸந்த்யா ராக்ஷஸீமத்யே
விநா ராமம் மஹாரதம் ॥
na hi mē jīvitēnārthō
naivārthērna ca bhūṣaṇaiḥ ।
vasantyā rākṣasīmadhyē
vinā rāmaṃ mahāratham ॥
Living in the midst of these Rākshasis,
and away from Rāma, the great charioter,
neither this life, nor riches,
nor ornaments have any meaning.
5.26.6 அ
5.26.6 ஆ
5.26.6 இ
5.26.6 ஈ அஸ்மஸாரமிதம் நூநம்
அதவாப்யஜராமரம் ।
ஹ்ருதயம் மம யேநேதம்
ந து:கேநாவஸீர்யதே ॥
aṡmasāramidaṃ nūnam
athavāpyajarāmaram ।
hṛdayaṃ mama yēnēdam
na duḥkhēnāvaṡīryatē ॥
Surely this heart of mine is made of iron,
or it must be immune from aging and death,
to remain unshattered by such grief.
5.26.7 அ
5.26.7 ஆ
5.26.7 இ
5.26.7 ஈ திங்மாமநார்யாமஸதீம்
யாऽஹம் தேநா விநா க்ருதா ।
முஹூர்தமபி ரக்ஷாமி
ஜீவிதம் பாபஜீவிதா ॥
dhiṅmāmanāryāmasatīm
yā'haṃ tēnā vinā kṛtā ।
muhūrtamapi rakṣāmi
jīvitaṃ pāpajīvitā ॥
Dhik! I must be ignoble!
I am sinful! I am a vile creature!
(Or else, how is it that) I am able to
cling to this wretched life even for an hour,
after being separated from him!
5.26.8 அ
5.26.8 ஆ
5.26.8 இ
5.26.8 ஈ கா ச மே ஜீவிதே ஸ்ரத்தா
ஸுகே வா தம் ப்ரியம் விநா ।
பர்தாரம் ஸாகராந்தாயா
வஸுதாயா: ப்ரியம்வதம் ॥
kā ca mē jīvitē ṡraddhā
sukhē vā taṃ priyaṃ vinā ।
bhartāraṃ sāgarāntāyā
vasudhāyāḥ priyaṃvadam ॥
What do I have to do with this life or comforts
without him, the lord of the ocean-girdled earth,
who always speaks pleasantly!
5.26.9 அ
5.26.9 ஆ
5.26.9 இ
5.26.9 ஈ பித்யதாம் பக்ஷ்யதாம் வாபி
ஸரீரம் விஸ்ருஜாம்யஹம் ।
ந சாப்யஹம் சிரம் து:கம்
ஸஹேயம் ப்ரியவர்ஜிதா ॥
bhidyatāṃ bhakṣyatāṃ vāpi
ṡarīraṃ visṛjāmyaham ।
na cāpyahaṃ ciraṃ duḥkham
sahēyaṃ priyavarjitā ॥
I shall cast away this body!
Let it be torn into pieces and be eaten!
I cannot, deprived of my beloved,
bear this grief any longer!
5.26.10 அ
5.26.10 ஆ
5.26.10 இ
5.26.10 ஈ சரணேநாபி ஸவ்யேந
ந ஸ்ப்ருஸேயம் நிஸாசரம் ।
ராவணம் கிம் புநரஹம்
காமயேயம் விகர்ஹிதம் ॥
caraṇēnāpi savyēna
na spṛṡēyaṃ niṡācaram ।
rāvaṇaṃ kiṃ punaraham
kāmayēyaṃ vigarhitam ॥
I would not touch Rāvaṇa, the nocturnal,
even with my left foot, what then,
to speak of loving the despicable wretch!
5.26.11 அ
5.26.11 ஆ
5.26.11 இ
5.26.11 ஈ ப்ரத்யாக்யாதம் ந ஜாநாதி
நாத்மாநம் நாத்மந: குலம் ।
யோ ந்ருஸம்ஸஸ்வபாவேந
மாம் ப்ரார்தயிதுமிச்சதி ॥
pratyākhyātaṃ na jānāti
nātmānaṃ nātmanaḥ kulam ।
yō nṛṡaṃsasvabhāvēna
māṃ prārthayitumicchati ॥
He is being hard-hearted in his wooing of me;
neither does he realize that I reject him,
nor is he worried about (the destruction of) his clan.
5.26.12 அ
5.26.12 ஆ
5.26.12 இ
5.26.12 ஈ சிந்நா பிந்நா விபக்தா வா
தீப்தேவாக்நௌ ப்ரதீபிதா ।
ராவணம் நோபதிஷ்டேயம்
கிம் ப்ரலாபேந வஸ்சிரம் ॥
chinnā bhinnā vibhaktā vā
dīptēvāgnau pradīpitā ।
rāvaṇaṃ nōpatiṣṭhēyam
kiṃ pralāpēna vaṡciram ॥
You may cut me, pound me, tear me to pieces,
or burn me in glowing fire,
but I will never give myself up to Rāvaṇa.
What is the use of your prolonged blustering?
5.26.13 அ
5.26.13 ஆ
5.26.13 இ
5.26.13 ஈ க்யாத: ப்ராஜ்ஞ: க்ருதஜ்ஞஸ்ச
ஸாநுக்ரோஸஸ்ச ராகவ: ।
ஸத்வ்ருத்தோ நிரநுக்ரோஸ:
ஸங்கே மத்பாக்யஸங்க்ஷயாத் ॥
khyātaḥ prājñaḥ kṛtajñaṡca
sānukrōṡaṡca rāghavaḥ ।
sadvṛttō niranukrōṡaḥ
ṡaṅkē madbhāgyasaṅkṣayāt ॥
Rāghava is known for his sagacity,
deep sense of gratitude, kindness to all
and for his blameless life; I guess it must be
that my good days are behind me
that he shows no pity for me.
5.26.14 அ
5.26.14 ஆ
5.26.14 இ
5.26.14 ஈ ராக்ஷஸாநாம் ஸஹஸ்ராணி
ஜநஸ்தாநே சதுர்தஸ ।
யேநைகேந நிரஸ்தாநி
ஸ மாம் கிம் நாபிபத்யதே ॥
rākṣasānāṃ sahasrāṇi
janasthānē caturdaṡa ।
yēnaikēna nirastāni
sa māṃ kiṃ nābhipadyatē ॥
Otherwise, why does he, who destroyed
fourteen thousand Rākshasas in Janasthāna
single-handedly, not come to my rescue?
5.26.15 அ
5.26.15 ஆ
5.26.15 இ
5.26.15 ஈ நிருத்தா ராவணேநாஹம்
அல்பவீர்யேண ரக்ஷஸா ।
ஸமர்த: கலு மே பர்தா
ராவணம் ஹந்துமாஹவே ॥
niruddhā rāvaṇēnāham
alpavīryēṇa rakṣasā ।
samarthaḥ khalu mē bhartā
rāvaṇaṃ hantumāhavē ॥
I am trapped by Rāvaṇa,
a Rākshasa of trifling valor;
my husband is very much capable of
killing this Rāvaṇa in a fight.
5.26.16 அ
5.26.16 ஆ
5.26.16 இ
5.26.16 ஈ விராதோ தண்டகாரண்யே
யேந ராக்ஷஸபுங்கவ: ।
ரணே ராமேண நிஹத:
ஸ மாம் கிம் நாபிபத்யதே ॥
virādhō daṇḍakāraṇyē
yēna rākṣasapuṅgavaḥ ।
raṇē rāmēṇa nihataḥ
sa māṃ kiṃ nābhipadyatē ॥
Why does Rāma, who killed Virādha,
a bull among Rākshasas, in fight
in Daṇḍaka Araṇya, not come to my rescue?
5.26.17 அ
5.26.17 ஆ
5.26.17 இ
5.26.17 ஈ காமம் மத்யே ஸமுத்ரஸ்ய
லங்கேயம் துஷ்ப்ரதர்ஷணா ।
ந து ராகவபாணாநாம்
கதிரோதோ பவிஷ்யதி ॥
kāmaṃ madhyē samudrasya
laṅkēyaṃ duṣpradharṣaṇā ।
na tu rāghavabāṇānām
gatirōdhō bhaviṣyati ॥
This Laṅkā, situated in the middle-of an ocean,
may be invincible; but there is nothing
that can stop the onslaught of Rāghava’s arrows!
5.26.18 அ
5.26.18 ஆ
5.26.18 இ
5.26.18 ஈ கிந்நு தத்காரணம் யேந
ராமோ த்ருடபராக்ரம: ।
ரக்ஷஸாபஹ்ருதாம் பார்யாம்
இஷ்டாம் நாப்யவபத்யதே ॥
kinnu tatkāraṇaṃ yēna
rāmō dṛḍhaparākramaḥ ।
rakṣasāpahṛtāṃ bhāryām
iṣṭāṃ nābhyavapadyatē ॥
What then could be the reason for Rāma,
of well-established prowess,
not rescuing his beloved wife
who has been abducted by a Rākshasa?
5.26.19 அ
5.26.19 ஆ
5.26.19 இ
5.26.19 ஈ இஹஸ்தாம் மாம் ந ஜாநீதே
ஸங்கே லக்ஷ்மணபூர்வஜ: ।
ஜாநந்நபி ஹி தேஜஸ்வீ
தர்ஷணம் மர்ஷயிஷ்யதி ॥
ihasthāṃ māṃ na jānītē
ṡaṅkē lakṣmaṇapūrvajaḥ ।
jānannapi hi tējasvī
dharṣaṇaṃ marṣayiṣyati ॥
I guess the elder brother of Lakshmaṇa
does not know that I am here;
if he did, would that man of power
put up with this insult (even for a moment)?
5.26.20 அ
5.26.20 ஆ
5.26.20 இ
5.26.20 ஈ ஹ்ருதேதி யோऽதிகத்வா மாம்
ராகவாய நிவேதயேத் ।
க்ருத்ரராஜோऽபி ஸ ரணே
ராவணேந நிபாதித: ॥
hṛtēti yō'dhigatvā mām
rāghavāya nivēdayēt ।
gṛdhrarājō'pi sa raṇē
rāvaṇēna nipātitaḥ ॥
Even the king of eagles,
who could have met and told Rāghava
that I had been carried off,
was killed by Rāvaṇa in the fight.
5.26.21 அ
5.26.21 ஆ
5.26.21 இ
5.26.21 ஈ க்ருதம் கர்ம மஹத்தேந
மாம் ததாऽப்யவபத்யதா ।
திஷ்டதா ராவணத்வந்த்வே
வ்ருத்தேநாபி ஜடாயுஷா ॥
kṛtaṃ karma mahattēna
māṃ tathā'bhyavapadyatā ।
tiṣṭhatā rāvaṇadvandvē
vṛddhēnāpi jaṭāyuṣā ॥
Jaṭāyu, indeed did a great deed,
in coming to my rescue and standing
against Rāvaṇa in the duel, aged as he was.
5.26.22 அ
5.26.22 ஆ
5.26.22 இ
5.26.22 ஈ யதி மாமிஹ ஜாநீயாத்
வர்தமாநாம் ஸ ராகவ: ।
அத்ய பாணைரபிக்ருத்த:
குர்யால்லோகமராக்ஷஸம் ॥
yadi māmiha jānīyāt
vartamānāṃ sa rāghavaḥ ।
adya bāṇairabhikruddhaḥ
kuryāllōkamarākṣasam ॥
If only Rāghava knows that I am here,
he would rid this world of all Rakshasas
with his arrows this very day, in his rage.
5.26.23 அ
5.26.23 ஆ
5.26.23 இ
5.26.23 ஈ விதமேச்ச புரீம் லங்காம்
ஸோஷயேச்ச மஹோததிம் ।
ராவணஸ்ய ச நீசஸ்ய
கீர்திம் நாம ச நாஸயேத் ॥
vidhamēcca purīṃ laṅkām
ṡōṣayēcca mahōdadhim ।
rāvaṇasya ca nīcasya
kīrtiṃ nāma ca nāṡayēt ॥
He would annihilate the city of Laṅkā,
dry up the ocean and shred the
name and fame of the base Rāvaṇa.
5.26.24 அ
5.26.24 ஆ
5.26.24 இ
5.26.24 ஈ ததோ நிஹதநாதாநாம்
ராக்ஷஸீநாம் க்ருஹே க்ருஹே ।
யதாஹமேவம் ருததீ
ததா பூயோ ந ஸம்ஸய: ॥
tatō nihatanāthānām
rākṣasīnāṃ gṛhē gṛhē ।
yathāhamēvaṃ rudatī
tathā bhūyō na saṃṡayaḥ ॥
With their husbands dead,
Rākshasis in every house would cry endlessly,
just as I do now, without a doubt.
To be continued