Tweet
5.14.27 அ
5.14.27 ஆ
5.14.27 இ
5.14.27 ஈ
5.14.28 அ
5.14.28 ஆ
5.14.28 இ
5.14.28 ஈ ததோऽம்புதரஸங்காஸம்
ப்ரவ்ருத்தஸிகரம் கிரிம் ।
விசித்ரகூடம் கூடைஸ்ச
ஸர்வத: பரிவாரிதம் ।
ஸிலாக்ருஹைரவததம்
நாநாவ்ருக்ஷை: ஸமாவ்ருதம் ।
ததர்ஸ ஹரிஸார்தூலோ
ரம்யம் ஜகதி பர்வதம் ॥
tatō'mbudharasaṅkāṡam
pravṛddhaṡikharaṃ girim ।
vicitrakūṭaṃ kūṭaiṡca
sarvataḥ parivāritam ।
ṡilāgṛhairavatatam
nānāvṛkṣaiḥ samāvṛtam ।
dadarṡa hariṡārdūlō
ramyaṃ jagati parvatam ॥
Then the tiger among Vānaras saw a mountain,
the most beautiful in the entire world,
huge like a cloud, with lofty peaks and
marvelous crests in every direction
with rocky caves everywhere,
covered with many kinds of trees.
5.14.29 அ
5.14.29 ஆ
5.14.29 இ
5.14.29 ஈ
5.14.30 அ
5.14.30 ஆ
5.14.30 இ
5.14.30 ஈ
5.14.31 அ
5.14.31 ஆ
5.14.31 இ
5.14.31 ஈ ததர்ஸ ச நகாத்தஸ்மாந்
நதீம் நிபதிதாம் கபி: ।
அங்காதிவ ஸமுத்பத்ய
ப்ரியஸ்ய பதிதாம் ப்ரியாம் ।
ஜலே நிபதிதாக்ரைஸ்ச
பாதபைருபஸோபிதாம் ।
வார்யமாணாமிவ க்ருத்தாம்
ப்ரமதாம் ப்ரியபந்துபி: ।
புநராவ்ருத்ததோயாம் ச
ததர்ஸ ஸ மஹாகபி: ।
ப்ரஸந்நாமிவ காந்தஸ்ய
காந்தாம் புநருபஸ்திதாம் ॥
dadarṡa ca nagāttasmān
nadīṃ nipatitāṃ kapiḥ ।
aṅ kādiva samutpatya
priyasya patitāṃ priyām ।
jalē nipatitāgraiṡca
pādapairupaṡōbhitām ।
vāryamāṇāmiva kruddhām
pramadāṃ priyabandhubhiḥ ।
punarāvṛttatōyāṃ ca
dadarṡa sa mahākapiḥ ।
prasannāmiva kāntasya
kāntāṃ punarupasthitām ॥
The Vānara saw a stream tumbling down that mountain
like a lover who got off the lap of her lover,
that got obstructed by the branches of
trees that fell down in its path
like an angry woman who got
dissuaded by the folks of her lover.
And then the great Vānara saw its waters turning back,
like a pacified woman coming back to her lover.
5.14.32 அ
5.14.32 ஆ
5.14.32 இ
5.14.32 ஈ தஸ்யா தூராத்ஸபத்மிந்யோ
நாநாத்விஜகணாயுதா: ।
ததர்ஸ ஹரிஸார்தூலோ
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
tasyā dūrātsapadminyō
nānādvijagaṇāyutāḥ ।
dadarṡa hariṡārdūlō
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān, the son of Vāyu, a tiger among Vānaras,
saw, at a distance from there, a lotus pond
crowded with flocks of different kinds of birds.
5.14.33 அ
5.14.33 ஆ
5.14.33 இ
5.14.33 ஈ
5.14.34 அ
5.14.34 ஆ
5.14.34 இ
5.14.34 ஈ
5.14.35 அ
5.14.35 ஆ க்ருத்ரிமாம் தீர்கிகாம் சாபி
பூர்ணாம் ஸீதேந வாரிணா ।
மணிப்ரவரஸோபாநாம்
முக்தாஸிகதஸோபிதாம் ।
விவிதைர்ம்ருகஸங்கைஸ்ச
விசித்ராம் சித்ரகாநநாம் ।
ப்ராஸாதைஸ்ஸுமஹத்பிஸ்ச
நிர்மிதைர்விஸ்வகர்மணா ।
காநநை: க்ருத்ரிமைஸ்சாபி
ஸர்வத: ஸமலங்க்ருதாம் ॥
kṛtrimāṃ dīrghikāṃ cāpi
pūrṇāṃ ṡītēna vāriṇā ।
maṇipravarasōpānām
muktāsikataṡōbhitām ।
vividhairmá �›gasaṅghaiṡca
vicitrāṃ citrakānanām ।
prāsādaissumahadbhiṡca
nirmitairviṡvakarmaṇā ।
kānanaiḥ kṛtrimaiṡcāpi
sarvataḥ samalaṅkṛtām ॥
He also saw an artificial lake
full to the brim with cool water
with precious gems adorning its flights of steps
and having pearls for its sands.
It was adorned all around
by amazing natural and artificial woods
filled with herds of different kinds of deer,
and by lofty mansions built by Viṡwakarma.
5.14.35 இ
5.14.35 ஈ
5.14.36 அ
5.14.36 ஆ யே கேசித்பாதபாஸ்தத்ர
புஷ்போபகபலோபகா: ।
ஸச்சத்ராஸ்ஸவிதர்தீகா:
ஸர்வே ஸௌவர்ணவைதிகா: ॥
yē kēcitpādapāstatra
puṣpōpagaphalōpagāḥ ।
sacchatrāssavitardīkāḥ
sarvē sauvarṇavaidikāḥ ॥
There were raised platforms
with seats of gold on them,
under the canopies of all those trees
that were loaded with fruits and flower.
5.14.36 இ
5.14.36 ஈ
5.14.37 அ
5.14.37 ஆ
5.14.37 இ
5.14.37 ஈ லதாப்ரதாநைர்பஹுபி:
பர்ணைஸ்ச பஹுபிர்வ்ருதாம் ।
காஞ்சநீம் ஸிம்ஸுபாமேகாம்
ததர்ஸ ஹரியூதப: ।
வ்ருதாம் ஹேமமயீபிஸ்து
வேதிகாபிஸ்ஸமந்தத: ॥
latāpratānairbahubhiḥ
parṇaiṡca bahubhirvṛtām ।
kāñcanīṃ ṡiṃṡupāmēkām
dadarṡa hariyūthapaḥ ।
vṛtāṃ hēmamayībhistu
vēdikābhissamantataḥ ॥
Then the tiger among Vānaras saw
a Ṡiṃṡupa tree of golden hue
covered in dense foliage
and tendrils of many creepers,
with a raised platform of gold all around it.
5.14.38 அ
5.14.38 ஆ
5.14.38 இ
5.14.38 ஈ ஸோऽபஸ்யத்பூமிபாகாம்ஸ்ச
கர்தப்ரஸ்ரவணாநி ச ।
ஸுவர்ணவ்ருக்ஷாநபராந்
ததர்ஸ ஸிகிஸந்நிபாந் ॥
sō'paṡyadbhūmibhāgāṃṡca
gartaprasravaṇāni ca ।
suvarṇavṛkṣānaparān
dadarṡa ṡikhisannibhān ॥
He also saw a subterranean spring
bubbling up from the ground close by,
and also trees of a golden hue
that shone like fire.
5.14.39 அ
5.14.39 ஆ
5.14.39 இ
5.14.39 ஈ தேஷாம் த்ருமாணாம் ப்ரபயா
மேரோரிவ திவாகர: ।
அமந்யத ததா வீர:
காஞ்சநோऽஸ்மீதி வாநர: ॥
tēṣāṃ drumāṇāṃ prabhayā
mērōriva divākaraḥ ।
amanyata tadā vīraḥ
kāñcanō'smīti vānaraḥ ॥
The valiant Vānara then felt
that he looked as if he was made of gold,
with the brilliance of those trees reflecting on him
like the rays of the sun on Mēru mountain.
5.14.40 அ
5.14.40 ஆ
5.14.40 இ
5.14.40 ஈ தாம் காஞ்சநைஸ்தருகணை:
மாருதேந ச வீஜிதாம் ।
கிங்கிணீஸதநிர்கோஷாம்
த்ருஷ்ட்வா விஸ்மயமாகமத் ॥
tāṃ kāñcanaistarugaṇaiḥ
mārutēna ca vījitām ।
kiṅkiṇīṡatanirghōṣām
dṛṣṭvā vismayamāgamat ॥
He was wonderstruck when
those golden trees, swayed by the wind,
made a sound that resembled the
tinkle of hundreds of anklet bells.
5.14.41 அ
5.14.41 ஆ
5.14.41 இ
5.14.41 ஈ ஸ புஷ்பிதாக்ராம் ருசிராம்
தருணாங்குரபல்லவாம் ।
தாமாருஹ்ய மஹாபாஹு:
ஸிம்ஸுபாம் பர்ணஸம்வ்ருதாம் ॥
sa puṣpitāgrāṃ rucirām
taruṇāṅkurapallavām ।
tāmāruhya mahābāhuḥ
ṡiṃṡupāṃ parṇasaṃvṛtām ॥
Then, he of mighty arm, climbed on that
Ṡiṃṡupa tree, covered with dense foliage and
crowned with flowers and tender sprouts and shoots.
5.14.42 அ
5.14.42 ஆ
5.14.42 இ
5.14.42 ஈ இதோ த்ரக்ஷ்யாமி வைதேஹீம்
ராமதர்ஸநலாலஸாம் ।
இதஸ்சேதஸ்ச து:கார்தாம்
ஸம்பதந்தீம் யத்ருச்சயா ॥
itō drakṣyāmi vaidēhīm
rāmadarṡanalālasām ।
itaṡcētaṡca duḥkhārtām
sampatantīṃ yadṛcchayā ॥
Let me wait here and see whether
Vaidēhi, who, distraught with grief and
longing for a sight of Rāma,
wanders here by accident.
5.14.43 அ
5.14.43 ஆ
5.14.43 இ
5.14.43 ஈ அஸோகவநிகா சேயம்
த்ருடம் ரம்யா துராத்மந: ।
சம்பகைஸ்சந்தநைஸ்சாபி
வகுலைஸ்ச விபூஷிதா ॥
aṡōkavanikā cēyam
dṛḍhaṃ ramyā durātmanaḥ ।
campakaiṡcandanaiṡcāpi
vakulaiṡca vibhūṣitā ॥
This Aṡōka Vana, of the evil minded one,
is indeed beautiful, shining with the
Campaka, sandal and Vakula trees.
5.14.44 அ
5.14.44 ஆ
5.14.44 இ
5.14.44 ஈ இயம் ச நலிநீ ரம்யா
த்விஜஸங்கநிஷேவிதா ।
இமாம் ஸா ராமமஹிஷீ
நூநமேஷ்யதி ஜாநகீ ॥
iyaṃ ca nalinī ramyā
dvijasaṅghaniṣēvitā ।
imāṃ sā rāmamahiṣī
nūnamēṣyati jānakī ॥
The lotus pond here is beautiful,
frequented by flocks of birds.
Jānaki, the wife of Rāma,
will surely come here.
5.14.45 அ
5.14.45 ஆ
5.14.45 இ
5.14.45 ஈ ஸா ராமா ராமமஹிஷீ
ராகவஸ்ய ப்ரியா ஸதீ ।
வநஸஞ்சாரகுஸலா
நூநமேஷ்யதி ஜாநகீ ॥
sā rāmā rāmamahiṣī
rāghavasya priyā satī ।
vanasañcārakuṡalā
nūnamēṣyati jānakī ॥
She, the charming one,
the beloved wife of Rāghava,
who is seasoned in strolling in Vanas
will surely come here.
5.14.46 அ
5.14.46 ஆ
5.14.46 இ
5.14.46 ஈ அதவா ம்ருகஸாபாக்ஷீ
வநஸ்யாஸ்ய விசக்ஷணா ।
வநமேஷ்யதி ஸாऽऽர்யேஹ
ராமசிந்தாநுகர்ஸிதா ॥
athavā mṛgaṡābākṣī
vanasyāsya vicakṣaṇā ।
vanamēṣyati sā''ryēha
rāmacintānukarṡitā ॥
That noble lady of fawn eyes,
who would have been worn out longing for Rāma,
who knows everything about Vanas,
will surely come to this Vana.
5.14.47 அ
5.14.47 ஆ
5.14.47 இ
5.14.47 ஈ ராமஸோகாபிஸந்தப்தா
ஸா தேவீ வாமலோசநா ।
வநவாஸே ரதா நித்யம்
ஏஷ்யதே வநசாரிணீ ॥
rāmaṡōkābhisantaptā
sā dēvī vāmalōcanā ।
vanavāsē ratā nityam
ēṣyatē vanacāriṇī ॥
That lady of beautiful eyes,
tormented with grief (over the separation) from Rāma,
will surely come to this Vana to take a stroll,
as she always loved living in the Vanas!
5.14.48 அ
5.14.48 ஆ
5.14.48 இ
5.14.48 ஈ வநேசராணாம் ஸததம்
நூநம் ஸ்ப்ருஹயதே புரா ।
ராமஸ்ய தயிதா பார்யா
ஜநகஸ்யஸுதா ஸதீ ॥
vanēcarāṇāṃ satatam
nūnaṃ spṛhayatē purā ।
rāmasya dayitā bhāryā
janakasyasutā satī ॥
Surely, the faithful
and beloved wife of Rāma,
the daughter of Janaka,
used to be interested in the
creatures that roam in the Vana always.
5.14.49 அ
5.14.49 ஆ
5.14.49 இ
5.14.49 ஈ ஸந்த்யாகாலமநா: ஸ்யாமா
த்ருவமேஷ்யதி ஜாநகீ ।
நதீம் சேமாம் ஸுபஜலாம்
ஸந்த்யார்தே வரவர்ணிநீ ॥
sandhyākālamanāḥ ṡyāmā
dhruvamēṣyati jānakī ।
nadīṃ cēmāṃ ṡubhajalām
sandhyārthē varavarṇinī ॥
The lovely Jānaki of golden complexion
will certainly come to this
stream of lovely waters to
perform her evening ablutions,
being mindful of the hour of sunset.
5.14.50 அ
5.14.50 ஆ
5.14.50 இ
5.14.50 ஈ தஸ்யாஸ்சாப்யநுரூபேயம்
அஸோகவநிகா ஸுபா ।
ஸுபா யா பார்திவேந்த்ரஸ்ய
பத்நீ ராமஸ்ய ஸம்மதா ॥
tasyāṡcāpyanurūpēyam
aṡōkavanikā ṡubhā ।
ṡubhā yā pārthivēndrasya
patnī rāmasya sammatā ॥
And this lovely Aṡōka Vana is worthy of her,
the lovely and esteemed wife of Rāma, King of kings.
5.14.51 அ
5.14.51 ஆ
5.14.51 இ
5.14.51 ஈ யதி ஜீவதி ஸா தேவீ
தாராதிபநிபாநநா ।
ஆகமிஷ்யதி ஸாऽவஸ்யம்
இமாம் ஸிவஜலாம் நதீம் ॥
yadi jīvati sā dēvī
tārādhipanibhānanā ।
āgamiṣyati sā'vaṡyam
imāṃ ṡivajalāṃ nadīm ॥
If at all the lady, of face
bright like the lord of the stars
is alive, she is bound to come to
this stream of lovely waters.
5.14.52 அ
5.14.52 ஆ
5.14.52 இ
5.14.52 ஈ ஏவம் து மத்வா ஹநுமாந்மஹாத்மா
ப்ரதீக்ஷமாணோ மநுஜேந்த்ரபத்நீம் ।
அவேக்ஷமாணஸ்ச ததர்ஸ ஸர்வம்
ஸுபுஷ்பிதே பர்ணகநே நிலீந: ॥
ēvaṃ tu matvā hanumānmahātmā
pratīkṣamāṇō manujēndrapatnīm ।
avēkṣamāṇaṡca dadarṡa sarvam
supuṣpitē parṇaghanē nilīnaḥ ॥
Thus hoping, Hanumān, the Mahātma,
hid under the dense foliage
of that tree in full bloom,
looking about in every direction
waiting for the arrival of the
wife of the lord of peoples.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே சதுர்தஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē caturdaṡassargaḥ॥
Thus concludes the fourteenth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12196 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.