Tweet
Sundara Kaanda Sarga 13
5.13.48 அ
5.13.48 ஆ
5.13.48 இ
5.13.48 ஈ ஏவம் பஹுவிதம் து:கம்
மநஸா தாரயந்முஹு: ।
நாத்யகச்சத்ததா பாரம்
ஸோகஸ்ய கபிகுஞ்சர: ॥
ēvaṃ bahuvidhaṃ duḥkham
manasā dhārayanmuhu: ।
nādhyagacchattadā pāram
ṡōkasya kapikuñcaraḥ ॥
With his mind harboring many
gloomy thoughts like these repeatedly,
the elephant among Vānaras could not
reach the other shore of the (ocean of) sadness.
5.13.49 அ
5.13.49 ஆ
5.13.49 இ
5.13.49 ஈ ராவணம் வா வதிஷ்யாமி
தஸக்ரீவம் மஹாபலம் ।
காமமஸ்து ஹ்ருதா ஸீதா
ப்ரத்யாசீர்ணம் பவிஷ்யதி ॥
rāvaṇaṃ vā vadhiṣyāmi
daṡagrīvaṃ mahābalam ।
kāmamastu hṛtā sītā
pratyācīrṇaṃ bhaviṣyati ॥
Or, shall I kill Rāvaṇa,
the mighty strong one with ten necks?
At least revenge would thus be taken;
never mind Seetā who had been carried off.
5.13.50 அ
5.13.50 ஆ
5.13.50 இ
5.13.50 ஈ அதவைநம் ஸமுத்க்ஷிப்ய
உபர்யுபரி ஸாகரம் ।
ராமாயோபஹரிஷ்யாமி
பஸும் பஸுபதேரிவ ॥
athavainaṃ samutkṣipya
uparyupari sāgaram ।
rāmāyōpahariṣyāmi
paṡuṃ paṡupatēriva ॥
Or, shall I lift and carry him off
over and across the ocean
and offer him to Rāma, like
a sacrificial animal to the fire?
5.13.51 அ
5.13.51 ஆ
5.13.51 இ
5.13.51 ஈ இதி சிந்தாம் ஸமாபந்ந:
ஸீதாமநதிகம்ய தாம் ।
த்யாநஸோகபரீதாத்மா
சிந்தயாமாஸ வாநர: ॥
iti cintāṃ samāpannaḥ
sītāmanadhigamya tām ।
dhyānaṡōkaparītātmā
cintayāmāsa vānaraḥ ॥
Not knowing anything about Seetā,
the Vānara was overwhelmed with worry.
Drowned in brooding and grief,
he continued to ponder.
5.13.52 அ
5.13.52 ஆ
5.13.52 இ
5.13.52 ஈ யாவத்ஸீதாம் ஹி பஸ்யாமி
ராமபத்நீம் யஸஸ்விநீம் ।
தாவதேதாம் புரீம் லங்காம்
விசிநோமி புந: புந: ॥
yāvatsītāṃ hi paṡyāmi
rāmapatnīṃ yaṡasvinīm ।
tāvadētāṃ purīṃ laṅkām
vicinōmi punaḥ punaḥ ॥
I will search this city of Laṅkā again and again
till I see the wife of Rāma, of great repute.
5.13.53 அ
5.13.53 ஆ
5.13.53 இ
5.13.53 ஈ ஸம்பாதிவசநாச்சாபி
ராமம் யத்யாநயாம்யஹம் ।
அபஸ்யந் ராகவோ பார்யாம்
நிர்தேஹேத்ஸர்வவாநராந் ॥
sampātivacanāccāpi
rāmaṃ yadyānayāmyaham ।
apaṡyan rāghavō bhāryām
nirdēhētsarvavānarān ॥
Even if I bring Rāma here,
trusting the words of Sampāti,
Rāghava, not seeing his wife,
would burn up all the Vānaras.
5.13.54 அ
5.13.54 ஆ
5.13.54 இ
5.13.54 ஈ இஹைவ நியதாஹாரோ
வத்ஸ்யாமி நியதேந்த்ரிய: ।
ந மத்க்ருதே விநஸ்யேயு:
ஸர்வே தே நரவாநரா: ॥
ihaiva niyatāhārō
vatsyāmi niyatēndriyaḥ ।
na matkṛtē vinaṡyēyuḥ
sarvē tē naravānarāḥ ॥
Hence, I shall stay put right here,
with limited food and refrained senses.
All those humans and Vānaras should
not have to perish because of me.
5.13.55 அ
5.13.55 ஆ
5.13.55 இ
5.13.55 ஈ அஸோகவநிகா சேயம்
த்ருஸ்யதே யா மஹாத்ருமா ।
இமாமதிகமிஷ்யாமி
ந ஹீயம் விசிதா மயா ॥
aṡōkavanikā cēyam
dṛṡyatē yā mahādrumā ।
imāmadhigamiṣyāmi
na hīyaṃ vicitā mayā ॥
I see a Vana of large Aṡōka trees.
I shall go there. It has not been searched by me. There seems to be a slight mix up in the order of Ṡlōkas here, perhaps due to the misplacement of palm leaves at some point.
Rearranging the Ṡlōkas in the following order would make the flow much smoother.
Sloka 58
Sloka 57
Sloka 56
Sloka 59
Sloka 55
5.13.56 அ
5.13.56 ஆ
5.13.56 இ
5.13.56 ஈ வஸூந்ருத்ராம்ஸ்ததாऽதித்யாந்
அஸ்விநௌ மருதோऽபி ச ।
நமஸ்க்ருத்வா கமிஷ்யாமி
ரக்ஷஸாம் ஸோகவர்தந: ॥
vasūnrudrāṃstathā'dityān
aṡvinau marutō'pi ca ।
namaskṛtvā gamiṣyāmi
rakṣasāṃ ṡōkavardhanaḥ ॥
I shall go making my obeisance to
the Vasus, the Rudras, the Ādityas,
the Aṡwins and the Maruts,
to add to the sorrow of the Rākshasas.
5.13.57 அ
5.13.57 ஆ
5.13.57 இ
5.13.57 ஈ ஜித்வா து ராக்ஷஸாந் ஸர்வாந்
இக்ஷ்வாகுகுலநந்திநீம் ।
ஸம்ப்ரதாஸ்யாமி ராமாய
யதா ஸித்திம் தபஸ்விநே ॥
jitvā tu rākṣasān sarvān
ikṣvākukulanandinīm ।
sampradāsyāmi rāmāya
yathā siddhiṃ tapasvinē ॥
I shall defeat all the Rākshasas
and present (Seetā), the delight of Ikshwāku Race,
to Rāma, like Siddhi to Tapasvis.
5.13.58 அ
5.13.58 ஆ
5.13.58 இ
5.13.58 ஈ ஸ: முஹூர்தமிவ த்யாத்வா
சிந்தாவக்ரதிதேந்த்ரிய: ।
உததிஷ்டந்மஹாதேஜா
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
saḥ muhūrtamiva dhyātvā
cintāvagrathitēndriyaḥ ।
udatiṣṭhanmahātējā
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān, the son of Vāyu, of immense power,
whose senses were battered by grief,
gathered himself to focus for a moment, and rose.
5.13.59 அ
5.13.59 ஆ
5.13.59 இ
5.13.59 ஈ நமோऽஸ்து ராமாய ஸலக்ஷ்மணாய
தேவ்யை ச தஸ்யை ஜநகாத்மஜாயை ।
நமோऽஸ்து ருத்ரேம்த்ரயமாநிலேப்யோ
நமோऽஸ்து சந்த்ரார்கமருத்கணேப்ய: ॥
namō'stu rāmāya salakṣmaṇāya
dēvyai ca tasyai janakātmajāyai ।
namō'stu rudrēṃdrayamānilēbhyō
namō'stu candrārkamarudgaṇēbhyaḥ ॥
My salutations to Rāma and Lakshmaṇa
and to the queen, the daughter of Janaka!
My salutations to Rudra, Indra, Yama and Vāyu,
and to the moon, the sun and the hordes of Maruts!
5.13.60 அ
5.13.60 ஆ
5.13.60 இ
5.13.60 ஈ ஸ தேப்யஸ்து நமஸ்க்ருத்ய
ஸுக்ரீவாய ச மாருதி: ।
திஸஸ்ஸர்வாஸ்ஸமாலோக்ய
ஹ்யஸோகவநிகாம் ப்ரதி ॥
sa tēbhyastu namaskṛtya
sugrīvāya ca mārutiḥ ।
diṡassarvāssamālōkya
hyaṡōkavanikāṃ prati ॥
Paying obeisance to all of them and to Sugreeva,
the son of Vāyu scanned all the directions
and went toward the Aṡōka Vana.
5.13.61 அ
5.13.61 ஆ
5.13.61 இ
5.13.61 ஈ ஸ கத்வா மநஸா பூர்வம்
அஸோகவநிகாம் ஸுபாம் ।
உத்தரம் சிந்தயாமாஸ
வாநரோ மாருதாத்மஜ: ॥
sa gatvā manasā pūrvam
aṡōkavanikāṃ ṡubhām ।
uttaraṃ cintayāmāsa
vānarō mārutātmajaḥ ॥
The Vānara, son of Vāyu,
contemplated in his mind
about the beautiful Aṡōka Vana
even before he went there and
thought about (what to do).
5.13.62 அ
5.13.62 ஆ
5.13.62 இ
5.13.62 ஈ த்ருவம் து ரக்ஷோபஹுலா
பவிஷ்யதி வநாகுலா ।
அஸோகவநிகா புண்யா
ஸர்வஸம்ஸ்காரஸம்ஸ்க்ருதா ॥
dhruvaṃ tu rakṣōbahulā
bhaviṣyati vanākulā ।
aṡōkavanikā puṇyā
sarvasaṃskārasaṃskṛtā ॥
The auspicious Aṡōka Vana with many grooves,
maintained carefully in every manner,
for sure, must be crowded with many Rākshasas.
5.13.63 அ
5.13.63 ஆ
5.13.63 இ
5.13.63 ஈ ரக்ஷிணஸ்சாத்ர விஹிதா
நூநம் ரக்ஷந்தி பாதபாந் ।
பகவாநபி ஸர்வாத்மா
நாதிக்ஷோபம் ப்ரவாதி வை ॥
rakṣiṇaṡcātra vihitā
nūnaṃ rakṣanti pādapān ।
bhagavānapi sarvātmā
nātikṣōbhaṃ pravāti vai ॥
The trees here, for sure, must be protected by guards.
The venerable and omnipresent lord is also blowing soft,
without shaking them violently.
5.13.64 அ
5.13.64 ஆ
5.13.64 இ
5.13.64 ஈ ஸம்க்ஷிப்தோऽயம் மயாऽத்மா ச
ராமார்தே ராவணஸ்ய ச ।
ஸித்திம் மே ஸம்விதாஸ்யந்தி
தேவா: ஸர்ஷிகணாஸ்த்விஹ ॥
saṃkṣiptō'yaṃ mayā'tmā ca
rāmārthē rāvaṇasya ca ।
siddhiṃ mē saṃvidhāsyanti
dēvāḥ sarṣigaṇāstviha ॥
I contract my body to confound Rāvaṇa
and to serve the cause of Rāma!
May the Dēvas along with the
companies of Ṛshis bless me with success!
5.13.65 அ
5.13.65 ஆ
5.13.65 இ
5.13.65 ஈ
5.13.66 அ
5.13.66 ஆ
5.13.66 இ
5.13.66 ஈ ப்ரஹ்மா ஸ்வயம்பூர்பகவாந்
தேவாஸ்சைவ திஸந்து மே ।
ஸித்திமக்நிஸ்ச வாயுஸ்ச
புருஹூதஸ்ச வஜ்ரப்ருத் ।
வருண: பாஸஹஸ்தஸ்ச
ஸோமாதித்யௌ ததைவ ச ।
அஸ்விநௌ ச மஹாத்மாநௌ
மருத: ஸர்வ ஏவ ச ॥
brahmā svayaṃbhūrbhagavān
dēvāṡcaiva diṡantu mē ।
siddhimagniṡca vāyuṡca
puruhūtaṡca vajrabhṛt ।
varuṇaḥ pāṡahastaṡca
sōmādityau tathaiva ca ।
aṡvinau ca mahātmānau
marutaḥ ṡarva ēva ca ॥
May the self-born Lord, Brahma, the Dēvas,
Agni, Vāyu, Indra, the Wielder of the Vajra,
Varuṇa armed with the noose,
and likewise the sun and the moon,
the mighty Aṡwins and the Maruts,
and Ṡarva too, grant me success!
5.13.67 அ
5.13.67 ஆ
5.13.67 இ
5.13.67 ஈ ஸித்திம் ஸர்வாணி பூதாநி
பூதாநாம் சைவ ய: ப்ரபு: ।
தாஸ்யந்தி மம யே சாந்யே
ஹ்யத்ருஷ்டா: பதி கோசரா: ॥
siddhiṃ sarvāṇi bhūtāni
bhūtānāṃ caiva yaḥ prabhuḥ ।
dāsyanti mama yē cānyē
hyadṛṣṭāḥ pathi gōcarāḥ ॥
All creatures, and the one who lords them all,
as well as all the unseen powers
that I may encounter on my way,
will assuredly vouchsafe me success!
5.13.68 அ
5.13.68 ஆ
5.13.68 இ
5.13.68 ஈ ததுந்நஸம் பாண்டுரதந்தமவ்ரணம்
ஸுசிஸ்மிதம் பத்மபலாஸலோசநம் ।
த்ரக்ஷ்யே ததார்யாவதநம் கதாந்வஹம்
ப்ரஸந்நதாராதிபதுல்யதர்ஸநம் ॥
tadunnasaṃ pāṇḍuradantamavraṇaṃ
ṡucismitaṃ padmapalāṡalōcanam ।
drakṣyē tadāryāvadanaṃ kadānvahaṃ
prasannatārādhipatulyadarṡanam ॥
Ah, when shall I see the spotless face
of the noble one and its lotus-petal-like eyes,
sporting a lofty nose and white teeth
and bearing a lovely smile, that recalls
the pleasant sight of the lord of the stars?
5.13.69 அ
5.13.69 ஆ
5.13.69 இ
5.13.69 ஈ க்ஷுத்ரேண பாபேந ந்ருஸம்ஸகர்மணா
ஸுதாருணாலங்க்ருதவேஷதாரிணா ।
பலாபிபூதா ஹ்யபலா தபஸ்விநீ
கதம் நு மே த்ருஷ்டிபதேऽத்ய ஸா பவேத் ॥
kṣudrēṇa pāpēna nṛṡaṃsakarmaṇā
sudāruṇālaṅkṛtavēṣadhāriṇā ।
balābhibhūtā hyabalā tapasvinī
kathaṃ nu mē dṛṣṭipathē'dya sā bhavēt ॥
How shall the frail and suffering one,
who was carried off by force by him
of mean, evil and cruel deeds
whose costumes and decorations
themselves are no less terrifying,
fall into the range of my scanning eye today?
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்ரயோதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē trayōdaṡassargaḥ॥
Thus concludes the thirteenth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12144 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
5.13.48 அ
5.13.48 ஆ
5.13.48 இ
5.13.48 ஈ ஏவம் பஹுவிதம் து:கம்
மநஸா தாரயந்முஹு: ।
நாத்யகச்சத்ததா பாரம்
ஸோகஸ்ய கபிகுஞ்சர: ॥
ēvaṃ bahuvidhaṃ duḥkham
manasā dhārayanmuhu: ।
nādhyagacchattadā pāram
ṡōkasya kapikuñcaraḥ ॥
With his mind harboring many
gloomy thoughts like these repeatedly,
the elephant among Vānaras could not
reach the other shore of the (ocean of) sadness.
5.13.49 அ
5.13.49 ஆ
5.13.49 இ
5.13.49 ஈ ராவணம் வா வதிஷ்யாமி
தஸக்ரீவம் மஹாபலம் ।
காமமஸ்து ஹ்ருதா ஸீதா
ப்ரத்யாசீர்ணம் பவிஷ்யதி ॥
rāvaṇaṃ vā vadhiṣyāmi
daṡagrīvaṃ mahābalam ।
kāmamastu hṛtā sītā
pratyācīrṇaṃ bhaviṣyati ॥
Or, shall I kill Rāvaṇa,
the mighty strong one with ten necks?
At least revenge would thus be taken;
never mind Seetā who had been carried off.
5.13.50 அ
5.13.50 ஆ
5.13.50 இ
5.13.50 ஈ அதவைநம் ஸமுத்க்ஷிப்ய
உபர்யுபரி ஸாகரம் ।
ராமாயோபஹரிஷ்யாமி
பஸும் பஸுபதேரிவ ॥
athavainaṃ samutkṣipya
uparyupari sāgaram ।
rāmāyōpahariṣyāmi
paṡuṃ paṡupatēriva ॥
Or, shall I lift and carry him off
over and across the ocean
and offer him to Rāma, like
a sacrificial animal to the fire?
5.13.51 அ
5.13.51 ஆ
5.13.51 இ
5.13.51 ஈ இதி சிந்தாம் ஸமாபந்ந:
ஸீதாமநதிகம்ய தாம் ।
த்யாநஸோகபரீதாத்மா
சிந்தயாமாஸ வாநர: ॥
iti cintāṃ samāpannaḥ
sītāmanadhigamya tām ।
dhyānaṡōkaparītātmā
cintayāmāsa vānaraḥ ॥
Not knowing anything about Seetā,
the Vānara was overwhelmed with worry.
Drowned in brooding and grief,
he continued to ponder.
5.13.52 அ
5.13.52 ஆ
5.13.52 இ
5.13.52 ஈ யாவத்ஸீதாம் ஹி பஸ்யாமி
ராமபத்நீம் யஸஸ்விநீம் ।
தாவதேதாம் புரீம் லங்காம்
விசிநோமி புந: புந: ॥
yāvatsītāṃ hi paṡyāmi
rāmapatnīṃ yaṡasvinīm ।
tāvadētāṃ purīṃ laṅkām
vicinōmi punaḥ punaḥ ॥
I will search this city of Laṅkā again and again
till I see the wife of Rāma, of great repute.
5.13.53 அ
5.13.53 ஆ
5.13.53 இ
5.13.53 ஈ ஸம்பாதிவசநாச்சாபி
ராமம் யத்யாநயாம்யஹம் ।
அபஸ்யந் ராகவோ பார்யாம்
நிர்தேஹேத்ஸர்வவாநராந் ॥
sampātivacanāccāpi
rāmaṃ yadyānayāmyaham ।
apaṡyan rāghavō bhāryām
nirdēhētsarvavānarān ॥
Even if I bring Rāma here,
trusting the words of Sampāti,
Rāghava, not seeing his wife,
would burn up all the Vānaras.
5.13.54 அ
5.13.54 ஆ
5.13.54 இ
5.13.54 ஈ இஹைவ நியதாஹாரோ
வத்ஸ்யாமி நியதேந்த்ரிய: ।
ந மத்க்ருதே விநஸ்யேயு:
ஸர்வே தே நரவாநரா: ॥
ihaiva niyatāhārō
vatsyāmi niyatēndriyaḥ ।
na matkṛtē vinaṡyēyuḥ
sarvē tē naravānarāḥ ॥
Hence, I shall stay put right here,
with limited food and refrained senses.
All those humans and Vānaras should
not have to perish because of me.
5.13.55 அ
5.13.55 ஆ
5.13.55 இ
5.13.55 ஈ அஸோகவநிகா சேயம்
த்ருஸ்யதே யா மஹாத்ருமா ।
இமாமதிகமிஷ்யாமி
ந ஹீயம் விசிதா மயா ॥
aṡōkavanikā cēyam
dṛṡyatē yā mahādrumā ।
imāmadhigamiṣyāmi
na hīyaṃ vicitā mayā ॥
I see a Vana of large Aṡōka trees.
I shall go there. It has not been searched by me. There seems to be a slight mix up in the order of Ṡlōkas here, perhaps due to the misplacement of palm leaves at some point.
Rearranging the Ṡlōkas in the following order would make the flow much smoother.
Sloka 58
Sloka 57
Sloka 56
Sloka 59
Sloka 55
5.13.56 அ
5.13.56 ஆ
5.13.56 இ
5.13.56 ஈ வஸூந்ருத்ராம்ஸ்ததாऽதித்யாந்
அஸ்விநௌ மருதோऽபி ச ।
நமஸ்க்ருத்வா கமிஷ்யாமி
ரக்ஷஸாம் ஸோகவர்தந: ॥
vasūnrudrāṃstathā'dityān
aṡvinau marutō'pi ca ।
namaskṛtvā gamiṣyāmi
rakṣasāṃ ṡōkavardhanaḥ ॥
I shall go making my obeisance to
the Vasus, the Rudras, the Ādityas,
the Aṡwins and the Maruts,
to add to the sorrow of the Rākshasas.
5.13.57 அ
5.13.57 ஆ
5.13.57 இ
5.13.57 ஈ ஜித்வா து ராக்ஷஸாந் ஸர்வாந்
இக்ஷ்வாகுகுலநந்திநீம் ।
ஸம்ப்ரதாஸ்யாமி ராமாய
யதா ஸித்திம் தபஸ்விநே ॥
jitvā tu rākṣasān sarvān
ikṣvākukulanandinīm ।
sampradāsyāmi rāmāya
yathā siddhiṃ tapasvinē ॥
I shall defeat all the Rākshasas
and present (Seetā), the delight of Ikshwāku Race,
to Rāma, like Siddhi to Tapasvis.
5.13.58 அ
5.13.58 ஆ
5.13.58 இ
5.13.58 ஈ ஸ: முஹூர்தமிவ த்யாத்வா
சிந்தாவக்ரதிதேந்த்ரிய: ।
உததிஷ்டந்மஹாதேஜா
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
saḥ muhūrtamiva dhyātvā
cintāvagrathitēndriyaḥ ।
udatiṣṭhanmahātējā
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān, the son of Vāyu, of immense power,
whose senses were battered by grief,
gathered himself to focus for a moment, and rose.
5.13.59 அ
5.13.59 ஆ
5.13.59 இ
5.13.59 ஈ நமோऽஸ்து ராமாய ஸலக்ஷ்மணாய
தேவ்யை ச தஸ்யை ஜநகாத்மஜாயை ।
நமோऽஸ்து ருத்ரேம்த்ரயமாநிலேப்யோ
நமோऽஸ்து சந்த்ரார்கமருத்கணேப்ய: ॥
namō'stu rāmāya salakṣmaṇāya
dēvyai ca tasyai janakātmajāyai ।
namō'stu rudrēṃdrayamānilēbhyō
namō'stu candrārkamarudgaṇēbhyaḥ ॥
My salutations to Rāma and Lakshmaṇa
and to the queen, the daughter of Janaka!
My salutations to Rudra, Indra, Yama and Vāyu,
and to the moon, the sun and the hordes of Maruts!
5.13.60 அ
5.13.60 ஆ
5.13.60 இ
5.13.60 ஈ ஸ தேப்யஸ்து நமஸ்க்ருத்ய
ஸுக்ரீவாய ச மாருதி: ।
திஸஸ்ஸர்வாஸ்ஸமாலோக்ய
ஹ்யஸோகவநிகாம் ப்ரதி ॥
sa tēbhyastu namaskṛtya
sugrīvāya ca mārutiḥ ।
diṡassarvāssamālōkya
hyaṡōkavanikāṃ prati ॥
Paying obeisance to all of them and to Sugreeva,
the son of Vāyu scanned all the directions
and went toward the Aṡōka Vana.
5.13.61 அ
5.13.61 ஆ
5.13.61 இ
5.13.61 ஈ ஸ கத்வா மநஸா பூர்வம்
அஸோகவநிகாம் ஸுபாம் ।
உத்தரம் சிந்தயாமாஸ
வாநரோ மாருதாத்மஜ: ॥
sa gatvā manasā pūrvam
aṡōkavanikāṃ ṡubhām ।
uttaraṃ cintayāmāsa
vānarō mārutātmajaḥ ॥
The Vānara, son of Vāyu,
contemplated in his mind
about the beautiful Aṡōka Vana
even before he went there and
thought about (what to do).
5.13.62 அ
5.13.62 ஆ
5.13.62 இ
5.13.62 ஈ த்ருவம் து ரக்ஷோபஹுலா
பவிஷ்யதி வநாகுலா ।
அஸோகவநிகா புண்யா
ஸர்வஸம்ஸ்காரஸம்ஸ்க்ருதா ॥
dhruvaṃ tu rakṣōbahulā
bhaviṣyati vanākulā ।
aṡōkavanikā puṇyā
sarvasaṃskārasaṃskṛtā ॥
The auspicious Aṡōka Vana with many grooves,
maintained carefully in every manner,
for sure, must be crowded with many Rākshasas.
5.13.63 அ
5.13.63 ஆ
5.13.63 இ
5.13.63 ஈ ரக்ஷிணஸ்சாத்ர விஹிதா
நூநம் ரக்ஷந்தி பாதபாந் ।
பகவாநபி ஸர்வாத்மா
நாதிக்ஷோபம் ப்ரவாதி வை ॥
rakṣiṇaṡcātra vihitā
nūnaṃ rakṣanti pādapān ।
bhagavānapi sarvātmā
nātikṣōbhaṃ pravāti vai ॥
The trees here, for sure, must be protected by guards.
The venerable and omnipresent lord is also blowing soft,
without shaking them violently.
5.13.64 அ
5.13.64 ஆ
5.13.64 இ
5.13.64 ஈ ஸம்க்ஷிப்தோऽயம் மயாऽத்மா ச
ராமார்தே ராவணஸ்ய ச ।
ஸித்திம் மே ஸம்விதாஸ்யந்தி
தேவா: ஸர்ஷிகணாஸ்த்விஹ ॥
saṃkṣiptō'yaṃ mayā'tmā ca
rāmārthē rāvaṇasya ca ।
siddhiṃ mē saṃvidhāsyanti
dēvāḥ sarṣigaṇāstviha ॥
I contract my body to confound Rāvaṇa
and to serve the cause of Rāma!
May the Dēvas along with the
companies of Ṛshis bless me with success!
5.13.65 அ
5.13.65 ஆ
5.13.65 இ
5.13.65 ஈ
5.13.66 அ
5.13.66 ஆ
5.13.66 இ
5.13.66 ஈ ப்ரஹ்மா ஸ்வயம்பூர்பகவாந்
தேவாஸ்சைவ திஸந்து மே ।
ஸித்திமக்நிஸ்ச வாயுஸ்ச
புருஹூதஸ்ச வஜ்ரப்ருத் ।
வருண: பாஸஹஸ்தஸ்ச
ஸோமாதித்யௌ ததைவ ச ।
அஸ்விநௌ ச மஹாத்மாநௌ
மருத: ஸர்வ ஏவ ச ॥
brahmā svayaṃbhūrbhagavān
dēvāṡcaiva diṡantu mē ।
siddhimagniṡca vāyuṡca
puruhūtaṡca vajrabhṛt ।
varuṇaḥ pāṡahastaṡca
sōmādityau tathaiva ca ।
aṡvinau ca mahātmānau
marutaḥ ṡarva ēva ca ॥
May the self-born Lord, Brahma, the Dēvas,
Agni, Vāyu, Indra, the Wielder of the Vajra,
Varuṇa armed with the noose,
and likewise the sun and the moon,
the mighty Aṡwins and the Maruts,
and Ṡarva too, grant me success!
5.13.67 அ
5.13.67 ஆ
5.13.67 இ
5.13.67 ஈ ஸித்திம் ஸர்வாணி பூதாநி
பூதாநாம் சைவ ய: ப்ரபு: ।
தாஸ்யந்தி மம யே சாந்யே
ஹ்யத்ருஷ்டா: பதி கோசரா: ॥
siddhiṃ sarvāṇi bhūtāni
bhūtānāṃ caiva yaḥ prabhuḥ ।
dāsyanti mama yē cānyē
hyadṛṣṭāḥ pathi gōcarāḥ ॥
All creatures, and the one who lords them all,
as well as all the unseen powers
that I may encounter on my way,
will assuredly vouchsafe me success!
5.13.68 அ
5.13.68 ஆ
5.13.68 இ
5.13.68 ஈ ததுந்நஸம் பாண்டுரதந்தமவ்ரணம்
ஸுசிஸ்மிதம் பத்மபலாஸலோசநம் ।
த்ரக்ஷ்யே ததார்யாவதநம் கதாந்வஹம்
ப்ரஸந்நதாராதிபதுல்யதர்ஸநம் ॥
tadunnasaṃ pāṇḍuradantamavraṇaṃ
ṡucismitaṃ padmapalāṡalōcanam ।
drakṣyē tadāryāvadanaṃ kadānvahaṃ
prasannatārādhipatulyadarṡanam ॥
Ah, when shall I see the spotless face
of the noble one and its lotus-petal-like eyes,
sporting a lofty nose and white teeth
and bearing a lovely smile, that recalls
the pleasant sight of the lord of the stars?
5.13.69 அ
5.13.69 ஆ
5.13.69 இ
5.13.69 ஈ க்ஷுத்ரேண பாபேந ந்ருஸம்ஸகர்மணா
ஸுதாருணாலங்க்ருதவேஷதாரிணா ।
பலாபிபூதா ஹ்யபலா தபஸ்விநீ
கதம் நு மே த்ருஷ்டிபதேऽத்ய ஸா பவேத் ॥
kṣudrēṇa pāpēna nṛṡaṃsakarmaṇā
sudāruṇālaṅkṛtavēṣadhāriṇā ।
balābhibhūtā hyabalā tapasvinī
kathaṃ nu mē dṛṣṭipathē'dya sā bhavēt ॥
How shall the frail and suffering one,
who was carried off by force by him
of mean, evil and cruel deeds
whose costumes and decorations
themselves are no less terrifying,
fall into the range of my scanning eye today?
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்ரயோதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē trayōdaṡassargaḥ॥
Thus concludes the thirteenth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12144 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.