Tweet
Sundara Kaanda Sargas 12 continues
[img]https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
Sundara Kaanda Sargas 12 continues
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
Sundara Kaanda Sargas 12 continues
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
2
[img]https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
Sundara Kaanda Sargas 12 continues
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
Sundara Kaanda Sargas 12 continues
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
5.12.15 அ
5.12.15 ஆ
5.12.15 இ
5.12.15 ஈ
5.12.16 அ
5.12.16 ஆ
5.12.16 இ
5.12.16 ஈ உத்பதந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
திஷ்டந்கச்சந் புந: புந: ।
அபாவ்ருண்வம்ஸ்ச த்வாராணி
கவாடாந்யவகாடயந் ।
ப்ரவிஸந்நிஷ்பதம்ஸ்சாபி
ப்ரபதந்நுத்பதந்நபி ।
ஸர்வமப்யவகாஸம் ஸ
விசசார மஹாகபி: ॥
utpatanniṣpataṃṡcāpi
tiṣṭhangacchan punaḥ punaḥ ।
apāvṛṇvaṃṡca dvārāṇi
kavāṭānyavaghāṭayan ।
praviṡanniṣpataṃṡcāpi
prapatannutpatannapi ।
sarvamapyavakāṡaṃ sa
vicacāra mahākapiḥ ॥
Jumping up and coming down,
stopping and proceeding again and again,
opening the entrances by flinging the doors,
going in and coming out,
getting all the way down and climbing up,
the great Vānara went around every place.
5.12.17 அ
5.12.17 ஆ
5.12.17 இ
5.12.17 ஈ சதுரங்குலமாத்ரோऽபி
நாவகாஸ: ஸ வித்யதே ।
ராவணாந்த:புரே தஸ்மிந்
யம் கபிர்ந ஜகாம ஸ: ॥
caturaṅgulamātrō'pi
nāvakāṡaḥ sa vidyatē ।
rāvaṇāntaḥpurē tasmin
yaṃ kapirna jagāma saḥ ॥
There was not even a space of four inches
in the inner apartments of Rāvaṇa
that the Vānara did not cover.
5.12.18 அ
5.12.18 ஆ
5.12.18 இ
5.12.18 ஈ ப்ராகாராந்தரரத்யாஸ்ச
வேதிகாஸ்சைத்யஸம்ஸ்ரயா: ।
தீர்கிகா: புஷ்கரிண்யஸ்ச
ஸர்வம் தேநாவலோகிதம் ॥
prākārāntararathyāṡca
vēdikāṡcaityasaṃṡrayāḥ ।
dīrghikāḥ puṣkariṇyaṡca
sarvaṃ tēnāvalōkitam ॥
Every place, from the
streets inside the ramparts,
to the raised platforms around
the trees at cross roads,
to the stepped wells, to the lotus pools
was checked by him.
5.12.19 அ
5.12.19 ஆ
5.12.19 இ
5.12.19 ஈ ராக்ஷஸ்யோ விவிதாகாரா
விரூபா விக்ருதாஸ்ததா ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸா ஜநகாத்மஜா ॥
rākṣasyō vividhākārā
virūpā vikṛtāstathā ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sā janakātmajā ॥
Hanumān saw Rākshasa women of
every shape and size, ugly and deformed,
but could not find her,
the daughter of Janaka.
5.12.20 அ
5.12.20 ஆ
5.12.20 இ
5.12.20 ஈ ரூபேணாப்ரதிமா லோகே
வரா வித்யாதரஸ்த்ரிய: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ராகவநந்திநீ ॥
rūpēṇāpratimā lōkē
varā vidyādharastriyaḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu rāghavanandinī ॥
The best of the Vidyādhara women,
who were unequalled in their beauty
were seen by Hanumān, but not
the one who was the delight of Rāghava.
5.12.21 அ
5.12.21 ஆ
5.12.21 இ
5.12.21 ஈ நாககந்யா வராரோஹா:
பூர்ணசந்த்ர நிபாநநா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந து ஸீதா ஸுமத்யமா ॥
nāgakanyā varārōhāḥ
pūrṇacandra nibhānanāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na tu sītā sumadhyamā ॥
Young Nāga dames of beautiful hips
and moon-bright faces were seen by Hanumān there,
but not Seetā of slender waist.
5.12.22 அ
5.12.22 ஆ
5.12.22 இ
5.12.22 ஈ ப்ரமத்ய ராக்ஷஸேந்த்ரேண
நாககந்யா பலாத்த்ருதா: ।
த்ருஷ்டா ஹநுமதா தத்ர
ந ஸா ஜநகநந்திநீ ॥
pramathya rākṣasēndrēṇa
nāgakanyā balāddhṛtāḥ ।
dṛṣṭā hanumatā tatra
na sā janakanandinī ॥
Young Nāga dames, who were carried off
by the Lord of Rākshasas by force
were seen by Hanumān there, but not
the one who was the delight of Janaka.
5.12.23 அ
5.12.23 ஆ
5.12.23 இ
5.12.23 ஈ ஸோऽபஸ்யம்ஸ்தாம் மஹாபாஹு:
பஸ்யம்ஸ்சாந்யா வரஸ்த்ரிய: ।
விஷஸாத முஹுர்தீமாந்
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ॥
sō'paṡyaṃstāṃ mahābāhuḥ
paṡyaṃṡcānyā varastriyaḥ ।
viṣasāda muhurdhīmān
hanumān mārutātmajaḥ ॥
Hanumān of mighty arms,
the sagacious son of Vāyu,
felt very depressed again and again,
not finding her among the
many other lovely women he saw.
5.12.24 அ
5.12.24 ஆ
5.12.24 இ
5.12.24 ஈ உத்யோகம் வாநரேந்த்ராணாம்
ப்லவநம் ஸாகரஸ்ய ச ।
வ்யர்தம் வீக்ஷ்யாநிலஸுத:
சிந்தாம் புநருபாகமத் ॥
udyōgaṃ vānarēndrāṇām
plavanaṃ sāgarasya ca ।
vyarthaṃ vīkṣyānilasutaḥ
cintāṃ punarupāgamat ॥
Seeing the efforts of the chiefs of Vānaras
and (his own) crossing of the ocean go waste,
the son of Vāyu felt very sad again.
5.12.25 அ
5.12.25 ஆ
5.12.25 இ
5.12.25 ஈ அவதீர்ய விமாநாச்ச
ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
சிந்தாமுபஜகாமாத
ஸோகோபஹதசேதந: ॥
avatīrya vimānācca
hanumān mārutātmajaḥ ।
cintāmupajagāmātha
ṡōkōpahatacētanaḥ ॥
Getting down from the Vimāna,
his heart stricken with grief,
Hanumān, the son of Vāyu,
then fell into deep thinking.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē dvādaṡassargaḥ॥
Thus concludes the twelfth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 12075 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
2