Tweet
Sundara Kaanda Sarga 9 continues
5.9.51 அ
5.9.51 ஆ
5.9.51 இ
5.9.51 ஈ ஹம்ஸகாரண்டவாகீர்ணா:
சக்ரவாகோபஸோபிதா: ।
ஆபகா இவ தா ரேஜு:
ஜகநை: புலிநைரிவ ॥
haṃsakāraṇḍavākīrṇāḥ
cakravākōpaṡōbhitāḥ ।
āpagā iva tā rējuḥ
jaghanaiḥ pulinairiva ॥
With their wide hips for sand flats,
(and their ornaments for) the swarms of
Haṃsa, Kāraṇḍa and Cakravāka birds,
they shone like rivers.
5.9.52 அ
5.9.52 ஆ
5.9.52 இ
5.9.52 ஈ கிங்கிணீஜாலஸங்கோஸா:
தா ஹைமவிபுலாம்புஜா: ।
பாவக்ராஹா யஸஸ்தீரா:
ஸுப்தா நத்ய இவாऽऽபபு: ॥
kiṅkiṇījālasaṅkōṡāḥ
tā haimavipulāmbujāḥ ।
bhāvagrāhā yaṡastīrāḥ
suptā nadya ivā''babhuḥ ॥
Their anklet-bells for unopened buds and
their gold jewelry for the blown lotuses,
their fame for the banks and
their passion for the crocodiles,
they shone like sleeping rivers.
5.9.53 அ
5.9.53 ஆ
5.9.53 இ
5.9.53 ஈ ம்ருதுஷ்வங்கேஷு காஸாஞ்சித்
குசாக்ரேஷு ச ஸம்ஸ்திதா: ।
பபுர்வர்பூஷணாநீவ
ஸுபா பூஷணராஜய: ॥
mṛduṣvaṅgēṣu kāsāñcit
kucāgrēṣu ca saṃsthitāḥ ।
babhurvarbhūṣaṇānīva
ṡubhā bhūṣaṇarājayaḥ ॥
The lovely imprints left on
the soft limbs and nipples of some,
by the ornaments they had worn,
looked like ornaments themselves.
5.9.54 அ
5.9.54 ஆ
5.9.54 இ
5.9.54 ஈ அம்ஸுகாந்தாஸ்ச காஸாஞ்சித்
முகமாருதகம்பிதா: ।
உபர்யுபரி வக்த்ராணாம்
வ்யாதூயந்தே புந: புந: ॥
aṃṡukāntāṡca kāsāñcit
mukhamārutakampitāḥ ।
uparyupari vaktrāṇām
vyādhūyantē punaḥ punaḥ ॥
The frills of the garments of some,
gently blown by their breathing,
fluttered again and again over their faces.
5.9.55 அ
5.9.55 ஆ
5.9.55 இ
5.9.55 ஈ தா: பதாகா இவோத்தூதா:
பத்நீநாம் ருசிரப்ரபா: ।
நாநாவர்ணஸுவர்ணாநாம்
வக்த்ரமூலேஷு ரேஜிரே ॥
tāḥ patākā ivōddhūtāḥ
patnīnāṃ ruciraprabhāḥ ।
nānāvarṇasuvarṇānām
vaktramūlēṣu rējirē ॥
Those frills of the garments
of the wives (of Rāvaṇa),
shining in many lovely colors,
fluttered beautifully from the
the base of their faces, like flags.
5.9.56 அ
5.9.56 ஆ
5.9.56 இ
5.9.56 ஈ வவல்குஸ்சாத்ர காஸாம்சித்
குண்டலாநி ஸுபார்சிஷாம் ।
முகமாருதஸம்ஸர்காத்
மந்தம் மந்தம் ஸுயோஷிதாம் ॥
vavalguṡcātra kāsāṃcit
kuṇḍalāni ṡubhārciṣām ।
mukhamārutasaṃsargāt
mandaṃ mandaṃ suyōṣitām ॥
Even the shining and lovely ear pendants
of some of those lovely women
fluttered gently under their breath.
5.9.57 அ
5.9.57 ஆ
5.9.57 இ
5.9.57 ஈ ஸர்கராऽஸவகந்தைஸ்ச
ப்ரக்ருத்யா ஸுரபி: ஸுக: ।
தாஸாம் வதநநிஸ்வாஸ:
ஸிஷேவே ராவணம் ததா ॥
ṡarkarā'savagandhaiṡca
prakṛtyā surabhiḥ sukhaḥ ।
tāsāṃ vadananiṡvāsaḥ
siṣēvē rāvaṇaṃ tadā ॥
The breath from their faces,
which was pleasant and fragrant by nature,
carried the smell of sweet wine with it to Rāvaṇa.
5.9.58 அ
5.9.58 ஆ
5.9.58 இ
5.9.58 ஈ ராவணாநநஸங்காஸ்ச
காஸ்சித்ராவணயோஷித: ।
முகாநி ஸ்ம ஸபத்நீநாம்
உபாஜிக்ரந்புந: புந: ॥
rāvaṇānanaṡaṅkāṡca
kāṡcidrāvaṇayōṣitaḥ ।
mukhāni sma sapatnīnām
upājighranpunaḥ punaḥ ॥
(Being drunk and sleepy),
some of Rāvaṇa’s women
kissed the faces of their co-wives
again and again, taking them
to be the face of Rāvaṇa.
5.9.59 அ
5.9.59 ஆ
5.9.59 இ
5.9.59 ஈ அத்யர்தம் ஸக்தமநஸோ
ராவணே தா வரஸ்த்ரிய: ।
அஸ்வதந்த்ரா: ஸபத்நீநாம்
ப்ரியமேவாऽऽசரம்ஸ்ததா ॥
atyarthaṃ saktamanasō
rāvaṇē tā varastriyaḥ ।
asvatantrāḥ sapatnīnām
priyamēvā''caraṃstadā ॥
The beautiful women who had
completely lost control over themselves
caught in the pangs of love for Rāvaṇa,
only pleased their cowives (in doing so).
5.9.60 அ
5.9.60 ஆ
5.9.60 இ
5.9.60 ஈ பாஹூநுபநிதாயாந்யா:
பாரிஹார்யவிபூஷிதாந் ।
அம்ஸுகாநி ச ரம்யாணி
ப்ரமதாஸ்தத்ர ஸிஸ்யிரே ॥
bāhūnupanidhāyānyāḥ
pārihāryavibhūṣitān ।
aṃṡukāni ca ramyāṇi
pramadāstatra ṡiṡyirē ॥
The lovely women lay rested
using their arms loaded with bangles
and beautiful garments as pillows.
5.9.61 அ
5.9.61 ஆ
5.9.61 இ
5.9.61 ஈ அந்யா வக்ஷஸி சாந்யஸ்யா:
தஸ்யா: காசித்புநர்புஜம் ।
அபரா த்வங்கமந்யஸ்யா:
தஸ்யாஸ்சாப்யபரா புஜௌ ॥
anyā vakṣasi cānyasyāḥ
tasyāḥ kācitpunarbhujam ।
aparā tvaṅkamanyasyāḥ
tasyāṡcāpyaparā bhujau ॥
One woman rested on the breasts of another one.
That woman rested on the shoulder of another.
And that woman rested on the thigh of another one,
while the other one rested on the breasts of another.
5.9.62 அ
5.9.62 ஆ
5.9.62 இ
5.9.62 ஈ ஊருபார்ஸ்வகடீப்ருஷ்டம்
அந்யோந்யஸ்ய ஸமாஸ்ரிதா: ।
பரஸ்பரநிவிஷ்டாங்க்யோ
மதஸ்நேஹவஸாநுகா: ॥
ūrupārṡvakaṭīpṛṣṭham
anyōnyasya samāṡritāḥ ।
parasparaniviṣṭāṅgyō
madasnēhavaṡānugāḥ ॥
With love and lust consuming them,
they threw their limbs on each other,
and lay with their limbs, thighs,
sides, hips and bottoms jostling.
5.9.63 அ
5.9.63 ஆ
5.9.63 இ
5.9.63 ஈ அந்யோந்யபுஜஸூத்ரேண
ஸ்த்ரீமாலா க்ரதிதா ஹி ஸா ।
மாலேவ க்ரதிதா ஸூத்ரே
ஸுஸுபே மத்தஷட்பதா ॥
anyōnyabhujasūtrēṇa
strīmālā grathitā hi sā ।
mālēva grathitā sūtrē
ṡuṡubhē mattaṣaṭpadā ॥
Arms linked together,
they weaved a garland of women,
that shone like a row of amorous bees
(hovering) on a garland of flowers.
5.9.64 அ
5.9.64 ஆ
5.9.64 இ
5.9.64 ஈ
5.9.65 அ
5.9.65 ஆ
5.9.65 இ
5.9.65 ஈ லதாநாம் மாதவே மாஸி
புல்லாநாம் வாயுஸேவநாத் ।
அந்யோந்ய மாலாக்ரதிதம்
ஸம்ஸக்தகுஸுமோச்சயம் ।
வ்யதிவேஷ்டிதஸுஸ்கந்தம்
அந்யோந்யப்ரமராகுலம் ।
ஆஸீத்வநமிவோத்தூதம்
ஸ்த்ரீவநம் ராவணஸ்ய தத் ॥
latānāṃ mādhavē māsi
phullānāṃ vāyusēvanāt ।
anyōnya mālāgrathitam
saṃsaktakusumōccayam ।
vyativēṣṭitasuskandham
anyōnyabhramarākulam ।
āsīdvanamivōddhūtam
strīvanaṃ rāvaṇasya tat ॥
That Vana of Rāvaṇa’s women,
as they lay with their beautiful arms interlocked
and their hair twined with each other’s,
looked like a Vana of creepers
that bloomed in full by the
touch of the month of spring,
with their masses of flowers
pressed against each other and
enmeshed into each other into a garland.
5.9.66 அ
5.9.66 ஆ
5.9.66 இ
5.9.66 ஈ உசிதேஷ்வபி ஸுவ்யக்தம்
ந தாஸாம் யோஷிதாம் ததா ।
விவேக: ஸக்ய ஆதாதும்
பூஷணாங்காம்பரஸ்ரஜாம் ॥
ucitēṣvapi suvyaktam
na tāsāṃ yōṣitāṃ tadā ।
vivēkaḥ ṡakya ādhātum
bhūṣaṇāṅgāmbarasrajām ॥
Then, with those women in that state,
even those who knew them well
could not tell apart one’s ornament,
garment, garland or limb from the other’s.
5.9.67 அ
5.9.67 ஆ
5.9.67 இ
5.9.67 ஈ ராவணே ஸுகஸம்விஷ்டே
தாஸ்த்ரியோ விவிதப்ரபா: ।
ஜ்வலந்த: காஞ்சநா தீபா:
ப்ரைக்ஷந்தாநிமிஷா இவ ॥
rāvaṇē sukhasaṃviṣṭē
tāstriyō vividhaprabhāḥ ।
jvalantaḥ kāñcanā dīpāḥ
praikṣantānimiṣā iva ॥
With Rāvaṇa sound asleep,
the blazing golden lamps seemed to
(have taken the opportunity to fearlessly)
stare at those women, each of whom
was splendid in her own way.
5.9.68 அ
5.9.68 ஆ
5.9.68 இ
5.9.68 ஈ ராஜர்ஷிபித்ருதைத்யாநாம்
கந்தர்வாணாம் ச யோஷித: ।
ராக்ஷஸாநாம் ச யா: கந்யா:
தஸ்ய காமவஸம் கதா: ॥
rājarṣipitṛdaityānām
gandharvāṇāṃ ca yōṣitaḥ ।
rākṣasānāṃ ca yāḥ kanyāḥ
tasya kāmavaṡaṃ gatāḥ ॥
All those women, who came
from the families of royal sages,
Daityas, Gandharvas and Rākshasas,
had given themselves to him
out of infatuation for him. These Ṡlōkas, from 68 to 71, which are confusing and contradicting, do not seem to be authentic. Some translations do not carry them.
5.9.69 அ
5.9.69 ஆ
5.9.69 இ
5.9.69 ஈ யுத்தகாமேந தா: ஸர்வா
ராவணேந ஹ்ருதா: ஸ்த்ரிய: ।
ஸமதா மதநேநைவ
மோஹிதா: காஸ்சிதாகதா: ॥
yuddhakāmēna tāḥ sarvā
rāvaṇēna hṛtāḥ striyaḥ ।
samadā madanēnaiva
mōhitāḥ kāṡcidāgatāḥ ॥
Rāvaṇa, ever interested in a fight,
carried them all off by force.
A few among those, the lustful,
however, came to him, consumed by infatuation.
5.9.70 அ
5.9.70 ஆ
5.9.70 இ
5.9.70 ஈ ந தத்ர காசித்ப்ரமதா ப்ரஸஹ்ய
வீர்யோபபந்நேந குணேந லப்தா ।
ந சாந்யகாமாபி ந சாந்யபூர்வா
விநா வரார்ஹாம் ஜநகாத்மஜாம் தாம் ॥
na tatra kācitpramadā prasahya
vīryōpapannēna guṇēna labdhā ।
na cānyakāmāpi na cānyapūrvā
vinā varārhāṃ janakātmajāṃ tām ॥
[Meaning to be added]
5.9.71 அ
5.9.71 ஆ
5.9.71 இ
5.9.71 ஈ ந சாகுலீநா ந ச ஹீநரூபா
நாதக்ஷிணா நாநுபசாரயுக்தா ।
பார்யாபவத்தஸ்ய ந ஹீநஸத்த்வா
ந சாபி காந்தஸ்ய ந காமநீயா ॥
na cākulīnā na ca hīnarūpā
nādakṣiṇā nānupacārayuktā ।
bhāryābhavattasya na hīnasattvā
na cāpi kāntasya na kāmanīyā ॥
And no one had become his wife,
who was not high-born or lacked beauty,
who was not capable or was not well treated,
who was not energetic or was undesirable to a lover.
5.9.72 அ
5.9.72 ஆ
5.9.72 இ
5.9.72 ஈ பபூவ புத்திஸ்து ஹரீஸ்வரஸ்ய
யதீத்ருஸீ ராகவதர்மபத்நீ ।
இமா யதா ராக்ஷஸராஜபார்யா:
ஸுஜாதமஸ்யேதி ஹி ஸாதுபுத்தே: ॥
babhūva buddhistu harīṡvarasya
yadīdṛṡī rāghavadharmapatnī ।
imā yathā rākṣasarājabhāryāḥ
sujātamasyēti hi sādhubuddhēḥ ॥
Then that chief of Vānaras,
who would think no mean thought, told himself,
‘How nice it would have been
for the Rakshasa King,
if Rāghava’s lawfully wedded wife
also was like these wives!’
5.9.73 அ
5.9.73 ஆ
5.9.73 இ
5.9.73 ஈ புநஸ்ச ஸோऽசிந்தயாதார்தரூபோ
த்ருவம் விஸிஷ்டா குணதோ ஹி ஸீதா ।
அதாயமஸ்யாம் க்ருதவாந்மஹாத்மா
லங்கேஸ்வர: கஷ்டமநார்யகர்ம ॥
punaṡca sō'cintayādārtarūpō
dhruvaṃ viṡiṣṭā guṇatō hi sītā ।
athāyamasyāṃ kṛtavānmahātmā
laṅkēṡvaraḥ kaṣṭamanāryakarma ॥
Then he felt very sad, thinking,
‘Seetā is certainly a woman
of extraordinary character.
What the mighty lord of Laṅkā has
done to her is ignoble! What a pity!’
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே நவமஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē navamassargaḥ॥
Thus concludes the ninth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 11948 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
5.9.51 அ
5.9.51 ஆ
5.9.51 இ
5.9.51 ஈ ஹம்ஸகாரண்டவாகீர்ணா:
சக்ரவாகோபஸோபிதா: ।
ஆபகா இவ தா ரேஜு:
ஜகநை: புலிநைரிவ ॥
haṃsakāraṇḍavākīrṇāḥ
cakravākōpaṡōbhitāḥ ।
āpagā iva tā rējuḥ
jaghanaiḥ pulinairiva ॥
With their wide hips for sand flats,
(and their ornaments for) the swarms of
Haṃsa, Kāraṇḍa and Cakravāka birds,
they shone like rivers.
5.9.52 அ
5.9.52 ஆ
5.9.52 இ
5.9.52 ஈ கிங்கிணீஜாலஸங்கோஸா:
தா ஹைமவிபுலாம்புஜா: ।
பாவக்ராஹா யஸஸ்தீரா:
ஸுப்தா நத்ய இவாऽऽபபு: ॥
kiṅkiṇījālasaṅkōṡāḥ
tā haimavipulāmbujāḥ ।
bhāvagrāhā yaṡastīrāḥ
suptā nadya ivā''babhuḥ ॥
Their anklet-bells for unopened buds and
their gold jewelry for the blown lotuses,
their fame for the banks and
their passion for the crocodiles,
they shone like sleeping rivers.
5.9.53 அ
5.9.53 ஆ
5.9.53 இ
5.9.53 ஈ ம்ருதுஷ்வங்கேஷு காஸாஞ்சித்
குசாக்ரேஷு ச ஸம்ஸ்திதா: ।
பபுர்வர்பூஷணாநீவ
ஸுபா பூஷணராஜய: ॥
mṛduṣvaṅgēṣu kāsāñcit
kucāgrēṣu ca saṃsthitāḥ ।
babhurvarbhūṣaṇānīva
ṡubhā bhūṣaṇarājayaḥ ॥
The lovely imprints left on
the soft limbs and nipples of some,
by the ornaments they had worn,
looked like ornaments themselves.
5.9.54 அ
5.9.54 ஆ
5.9.54 இ
5.9.54 ஈ அம்ஸுகாந்தாஸ்ச காஸாஞ்சித்
முகமாருதகம்பிதா: ।
உபர்யுபரி வக்த்ராணாம்
வ்யாதூயந்தே புந: புந: ॥
aṃṡukāntāṡca kāsāñcit
mukhamārutakampitāḥ ।
uparyupari vaktrāṇām
vyādhūyantē punaḥ punaḥ ॥
The frills of the garments of some,
gently blown by their breathing,
fluttered again and again over their faces.
5.9.55 அ
5.9.55 ஆ
5.9.55 இ
5.9.55 ஈ தா: பதாகா இவோத்தூதா:
பத்நீநாம் ருசிரப்ரபா: ।
நாநாவர்ணஸுவர்ணாநாம்
வக்த்ரமூலேஷு ரேஜிரே ॥
tāḥ patākā ivōddhūtāḥ
patnīnāṃ ruciraprabhāḥ ।
nānāvarṇasuvarṇānām
vaktramūlēṣu rējirē ॥
Those frills of the garments
of the wives (of Rāvaṇa),
shining in many lovely colors,
fluttered beautifully from the
the base of their faces, like flags.
5.9.56 அ
5.9.56 ஆ
5.9.56 இ
5.9.56 ஈ வவல்குஸ்சாத்ர காஸாம்சித்
குண்டலாநி ஸுபார்சிஷாம் ।
முகமாருதஸம்ஸர்காத்
மந்தம் மந்தம் ஸுயோஷிதாம் ॥
vavalguṡcātra kāsāṃcit
kuṇḍalāni ṡubhārciṣām ।
mukhamārutasaṃsargāt
mandaṃ mandaṃ suyōṣitām ॥
Even the shining and lovely ear pendants
of some of those lovely women
fluttered gently under their breath.
5.9.57 அ
5.9.57 ஆ
5.9.57 இ
5.9.57 ஈ ஸர்கராऽஸவகந்தைஸ்ச
ப்ரக்ருத்யா ஸுரபி: ஸுக: ।
தாஸாம் வதநநிஸ்வாஸ:
ஸிஷேவே ராவணம் ததா ॥
ṡarkarā'savagandhaiṡca
prakṛtyā surabhiḥ sukhaḥ ।
tāsāṃ vadananiṡvāsaḥ
siṣēvē rāvaṇaṃ tadā ॥
The breath from their faces,
which was pleasant and fragrant by nature,
carried the smell of sweet wine with it to Rāvaṇa.
5.9.58 அ
5.9.58 ஆ
5.9.58 இ
5.9.58 ஈ ராவணாநநஸங்காஸ்ச
காஸ்சித்ராவணயோஷித: ।
முகாநி ஸ்ம ஸபத்நீநாம்
உபாஜிக்ரந்புந: புந: ॥
rāvaṇānanaṡaṅkāṡca
kāṡcidrāvaṇayōṣitaḥ ।
mukhāni sma sapatnīnām
upājighranpunaḥ punaḥ ॥
(Being drunk and sleepy),
some of Rāvaṇa’s women
kissed the faces of their co-wives
again and again, taking them
to be the face of Rāvaṇa.
5.9.59 அ
5.9.59 ஆ
5.9.59 இ
5.9.59 ஈ அத்யர்தம் ஸக்தமநஸோ
ராவணே தா வரஸ்த்ரிய: ।
அஸ்வதந்த்ரா: ஸபத்நீநாம்
ப்ரியமேவாऽऽசரம்ஸ்ததா ॥
atyarthaṃ saktamanasō
rāvaṇē tā varastriyaḥ ।
asvatantrāḥ sapatnīnām
priyamēvā''caraṃstadā ॥
The beautiful women who had
completely lost control over themselves
caught in the pangs of love for Rāvaṇa,
only pleased their cowives (in doing so).
5.9.60 அ
5.9.60 ஆ
5.9.60 இ
5.9.60 ஈ பாஹூநுபநிதாயாந்யா:
பாரிஹார்யவிபூஷிதாந் ।
அம்ஸுகாநி ச ரம்யாணி
ப்ரமதாஸ்தத்ர ஸிஸ்யிரே ॥
bāhūnupanidhāyānyāḥ
pārihāryavibhūṣitān ।
aṃṡukāni ca ramyāṇi
pramadāstatra ṡiṡyirē ॥
The lovely women lay rested
using their arms loaded with bangles
and beautiful garments as pillows.
5.9.61 அ
5.9.61 ஆ
5.9.61 இ
5.9.61 ஈ அந்யா வக்ஷஸி சாந்யஸ்யா:
தஸ்யா: காசித்புநர்புஜம் ।
அபரா த்வங்கமந்யஸ்யா:
தஸ்யாஸ்சாப்யபரா புஜௌ ॥
anyā vakṣasi cānyasyāḥ
tasyāḥ kācitpunarbhujam ।
aparā tvaṅkamanyasyāḥ
tasyāṡcāpyaparā bhujau ॥
One woman rested on the breasts of another one.
That woman rested on the shoulder of another.
And that woman rested on the thigh of another one,
while the other one rested on the breasts of another.
5.9.62 அ
5.9.62 ஆ
5.9.62 இ
5.9.62 ஈ ஊருபார்ஸ்வகடீப்ருஷ்டம்
அந்யோந்யஸ்ய ஸமாஸ்ரிதா: ।
பரஸ்பரநிவிஷ்டாங்க்யோ
மதஸ்நேஹவஸாநுகா: ॥
ūrupārṡvakaṭīpṛṣṭham
anyōnyasya samāṡritāḥ ।
parasparaniviṣṭāṅgyō
madasnēhavaṡānugāḥ ॥
With love and lust consuming them,
they threw their limbs on each other,
and lay with their limbs, thighs,
sides, hips and bottoms jostling.
5.9.63 அ
5.9.63 ஆ
5.9.63 இ
5.9.63 ஈ அந்யோந்யபுஜஸூத்ரேண
ஸ்த்ரீமாலா க்ரதிதா ஹி ஸா ।
மாலேவ க்ரதிதா ஸூத்ரே
ஸுஸுபே மத்தஷட்பதா ॥
anyōnyabhujasūtrēṇa
strīmālā grathitā hi sā ।
mālēva grathitā sūtrē
ṡuṡubhē mattaṣaṭpadā ॥
Arms linked together,
they weaved a garland of women,
that shone like a row of amorous bees
(hovering) on a garland of flowers.
5.9.64 அ
5.9.64 ஆ
5.9.64 இ
5.9.64 ஈ
5.9.65 அ
5.9.65 ஆ
5.9.65 இ
5.9.65 ஈ லதாநாம் மாதவே மாஸி
புல்லாநாம் வாயுஸேவநாத் ।
அந்யோந்ய மாலாக்ரதிதம்
ஸம்ஸக்தகுஸுமோச்சயம் ।
வ்யதிவேஷ்டிதஸுஸ்கந்தம்
அந்யோந்யப்ரமராகுலம் ।
ஆஸீத்வநமிவோத்தூதம்
ஸ்த்ரீவநம் ராவணஸ்ய தத் ॥
latānāṃ mādhavē māsi
phullānāṃ vāyusēvanāt ।
anyōnya mālāgrathitam
saṃsaktakusumōccayam ।
vyativēṣṭitasuskandham
anyōnyabhramarākulam ।
āsīdvanamivōddhūtam
strīvanaṃ rāvaṇasya tat ॥
That Vana of Rāvaṇa’s women,
as they lay with their beautiful arms interlocked
and their hair twined with each other’s,
looked like a Vana of creepers
that bloomed in full by the
touch of the month of spring,
with their masses of flowers
pressed against each other and
enmeshed into each other into a garland.
5.9.66 அ
5.9.66 ஆ
5.9.66 இ
5.9.66 ஈ உசிதேஷ்வபி ஸுவ்யக்தம்
ந தாஸாம் யோஷிதாம் ததா ।
விவேக: ஸக்ய ஆதாதும்
பூஷணாங்காம்பரஸ்ரஜாம் ॥
ucitēṣvapi suvyaktam
na tāsāṃ yōṣitāṃ tadā ।
vivēkaḥ ṡakya ādhātum
bhūṣaṇāṅgāmbarasrajām ॥
Then, with those women in that state,
even those who knew them well
could not tell apart one’s ornament,
garment, garland or limb from the other’s.
5.9.67 அ
5.9.67 ஆ
5.9.67 இ
5.9.67 ஈ ராவணே ஸுகஸம்விஷ்டே
தாஸ்த்ரியோ விவிதப்ரபா: ।
ஜ்வலந்த: காஞ்சநா தீபா:
ப்ரைக்ஷந்தாநிமிஷா இவ ॥
rāvaṇē sukhasaṃviṣṭē
tāstriyō vividhaprabhāḥ ।
jvalantaḥ kāñcanā dīpāḥ
praikṣantānimiṣā iva ॥
With Rāvaṇa sound asleep,
the blazing golden lamps seemed to
(have taken the opportunity to fearlessly)
stare at those women, each of whom
was splendid in her own way.
5.9.68 அ
5.9.68 ஆ
5.9.68 இ
5.9.68 ஈ ராஜர்ஷிபித்ருதைத்யாநாம்
கந்தர்வாணாம் ச யோஷித: ।
ராக்ஷஸாநாம் ச யா: கந்யா:
தஸ்ய காமவஸம் கதா: ॥
rājarṣipitṛdaityānām
gandharvāṇāṃ ca yōṣitaḥ ।
rākṣasānāṃ ca yāḥ kanyāḥ
tasya kāmavaṡaṃ gatāḥ ॥
All those women, who came
from the families of royal sages,
Daityas, Gandharvas and Rākshasas,
had given themselves to him
out of infatuation for him. These Ṡlōkas, from 68 to 71, which are confusing and contradicting, do not seem to be authentic. Some translations do not carry them.
5.9.69 அ
5.9.69 ஆ
5.9.69 இ
5.9.69 ஈ யுத்தகாமேந தா: ஸர்வா
ராவணேந ஹ்ருதா: ஸ்த்ரிய: ।
ஸமதா மதநேநைவ
மோஹிதா: காஸ்சிதாகதா: ॥
yuddhakāmēna tāḥ sarvā
rāvaṇēna hṛtāḥ striyaḥ ।
samadā madanēnaiva
mōhitāḥ kāṡcidāgatāḥ ॥
Rāvaṇa, ever interested in a fight,
carried them all off by force.
A few among those, the lustful,
however, came to him, consumed by infatuation.
5.9.70 அ
5.9.70 ஆ
5.9.70 இ
5.9.70 ஈ ந தத்ர காசித்ப்ரமதா ப்ரஸஹ்ய
வீர்யோபபந்நேந குணேந லப்தா ।
ந சாந்யகாமாபி ந சாந்யபூர்வா
விநா வரார்ஹாம் ஜநகாத்மஜாம் தாம் ॥
na tatra kācitpramadā prasahya
vīryōpapannēna guṇēna labdhā ।
na cānyakāmāpi na cānyapūrvā
vinā varārhāṃ janakātmajāṃ tām ॥
[Meaning to be added]
5.9.71 அ
5.9.71 ஆ
5.9.71 இ
5.9.71 ஈ ந சாகுலீநா ந ச ஹீநரூபா
நாதக்ஷிணா நாநுபசாரயுக்தா ।
பார்யாபவத்தஸ்ய ந ஹீநஸத்த்வா
ந சாபி காந்தஸ்ய ந காமநீயா ॥
na cākulīnā na ca hīnarūpā
nādakṣiṇā nānupacārayuktā ।
bhāryābhavattasya na hīnasattvā
na cāpi kāntasya na kāmanīyā ॥
And no one had become his wife,
who was not high-born or lacked beauty,
who was not capable or was not well treated,
who was not energetic or was undesirable to a lover.
5.9.72 அ
5.9.72 ஆ
5.9.72 இ
5.9.72 ஈ பபூவ புத்திஸ்து ஹரீஸ்வரஸ்ய
யதீத்ருஸீ ராகவதர்மபத்நீ ।
இமா யதா ராக்ஷஸராஜபார்யா:
ஸுஜாதமஸ்யேதி ஹி ஸாதுபுத்தே: ॥
babhūva buddhistu harīṡvarasya
yadīdṛṡī rāghavadharmapatnī ।
imā yathā rākṣasarājabhāryāḥ
sujātamasyēti hi sādhubuddhēḥ ॥
Then that chief of Vānaras,
who would think no mean thought, told himself,
‘How nice it would have been
for the Rakshasa King,
if Rāghava’s lawfully wedded wife
also was like these wives!’
5.9.73 அ
5.9.73 ஆ
5.9.73 இ
5.9.73 ஈ புநஸ்ச ஸோऽசிந்தயாதார்தரூபோ
த்ருவம் விஸிஷ்டா குணதோ ஹி ஸீதா ।
அதாயமஸ்யாம் க்ருதவாந்மஹாத்மா
லங்கேஸ்வர: கஷ்டமநார்யகர்ம ॥
punaṡca sō'cintayādārtarūpō
dhruvaṃ viṡiṣṭā guṇatō hi sītā ।
athāyamasyāṃ kṛtavānmahātmā
laṅkēṡvaraḥ kaṣṭamanāryakarma ॥
Then he felt very sad, thinking,
‘Seetā is certainly a woman
of extraordinary character.
What the mighty lord of Laṅkā has
done to her is ignoble! What a pity!’
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே நவமஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē navamassargaḥ॥
Thus concludes the ninth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 11948 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.