Sundara Kaanda Sargas 5
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
Sundara Kaanda - Sarga 5
In this Sarga, Hanumān sees many Rākshasas and their women enjoying the night brightly lit by the moon. But, not finding Seetā, he feels numb, struck by grief.
5.5.1 அ
5.5.1 ஆ
5.5.1 இ
5.5.1 ஈ தத: ஸ மத்யம்கதமம்ஸுமந்தம்
ஜ்யோத்ஸ்நாவிதாநம் மஹதுத்வமந்தம் ।
ததர்ஸ தீமாந் திவி பாநுமந்தம்
கோஷ்டே வ்ருஷம் மத்தமிவ ப்ரமந்தம் ॥
tataḥ sa madhyaṃgatamaṃṡumantaṃ
jyōtsnāvitānaṃ mahadudvamantam ।
dadarṡa dhīmān divi bhānumantaṃ
gōṣṭhē vṛṣaṃ mattamiva bhramantam ॥
The sagacious one saw the moon of cool rays
ascending to the mid heaven,
casting a huge canopy of moonlight,
like an intoxicated bull restlessly pacing the cowshed. This Sarga does not seem to be authentic, with all its Ṡlōkas set in a longer meter and very much untypical of the simplistic, non-ornamental style of Vālmeeki.
5.5.2 அ
5.5.2 ஆ
5.5.2 இ
5.5.2 ஈ லோகஸ்ய பாபாநி விநாஸயந்தம்
மஹோததிம் சாபி ஸமேதயந்தம் ।
பூதாநி ஸர்வாணி விராஜயந்தம்
ததர்ஸ ஸீதாம்ஸுமதாபியாந்தம் ॥
lōkasya pāpāni vināṡayantaṃ
mahōdadhiṃ cāpi samēdhayantam ।
bhūtāni sarvāṇi virājayantaṃ
dadarṡa ṡītāṃṡumathābhiyāntam ॥
He saw the moon of cool rays sailing (in the sky)
relieving the world of its stresses and strains,
making the great oceans swell
and brightening the moods of all creatures.
5.5.3 அ
5.5.3 ஆ
5.5.3 இ
5.5.3 ஈ யா பாதி லக்ஷ்மீர்புவி மந்தரஸ்தா
ததா ப்ரதோஷேஷு ச ஸாகரஸ்தா ।
ததைவ தோயேஷு ச புஷ்கரஸ்தா
ரராஜ ஸா சாருநிஸாகரஸ்தா ॥
yā bhāti lakṣmīrbhuvi mandarasthā
tathā pradōṣēṣu ca sāgarasthā ।
tathaiva tōyēṣu ca puṣkarasthā
rarāja sā cāruniṡākarasthā ॥
The beautiful moon, the lord of the night,
was shining with a splendor of Mandara mountain,
of the vast ocean and of lotuses in water.
5.5.4 அ
5.5.4 ஆ
5.5.4 இ
5.5.4 ஈ ஹம்ஸோ யதா ராஜதபஞ்ஜரஸ்த:
ஸிம்ஹோ யதா மந்தரகந்தரஸ்த: ।
வீரோ யதா கர்விதகுஞ்ஜரஸ்த:
சந்த்ரோऽபி பப்ராஜ ததாம்பரஸ்த: ॥
haṃsō yathā rājatapañjarasthaḥ
siṃhō yathā mandarakandarasthaḥ ।
vīrō yathā garvitakuñjarasthaḥ
candrō'pi babhrāja tathāmbarasthaḥ ॥
The moon, shining in the sky,
was like a swan in a silver cage,
like a lion in the Mandara cave
and like a heroic warrior
on the back of a proud tusker.
5.5.5 அ
5.5.5 ஆ
5.5.5 இ
5.5.5 ஈ ஸ்தித: ககுத்மாநிவ தீக்ஷ்ணஸ்ருங்கோ
மஹாசல: ஸ்வேத இவோச்சஸ்ருங்க: ।
ஹஸ்தீவ ஜாம்பூநதபத்தஸ்ருங்கோ
ரராஜ சந்த்ர: பரிபூர்ணஸ்ருங்க: ॥
sthitaḥ kakudmāniva tīkṣṇaṡṛṅgō
mahācalaḥ ṡvēta ivōccaṡṛṅgaḥ ।
hastīva jāmbūnadabaddhaṡṛṅgō
rarāja candraḥ paripūrṇaṡṛṅgaḥ ॥
The full-orbed moon shone
like a bull with mighty hump and sharp horns,
like a great white mountain with a lofty peak,
and like an elephant with its tusks covered with gold.
5.5.6 அ
5.5.6 ஆ
5.5.6 இ
5.5.6 ஈ விநஷ்டஸீதாம்புதுஷாரபங்க:
மஹாக்ரஹக்ராஹவிநஷ்டபங்க: ।
ப்ரகாஸலக்ஷ்ம்யாஸ்ரயநிர்மலாங்க:
ரராஜ சந்த்ரோ பகவாந் ஸஸாங்க: ॥
vinaṣṭaṡītāmbutuṣārapaṅkaḥ
mahāgrahagrāhavinaṣṭapaṅkaḥ ।
prakāṡalakṣmyāṡrayanirmalāṅka:
rarāja candrō bhagavān ṡaṡāṅkaḥ ॥
With the lord of the planets (sun)
clearing the mist from the cool drizzle
and dusting off his hare-shaped spot,
the spot of the brightly lit lordly moon
itself stood as a symbol of splendor.
5.5.7 அ
5.5.7 ஆ
5.5.7 இ
5.5.7 ஈ ஸிலாதலம் ப்ராப்ய யதா ம்ருகேந்த்ரோ
மஹாரணம் ப்ராப்ய யதா கஜேந்த்ர: ।
ராஜ்யம் ஸமாஸாத்ய யதா நரேந்த்ர:
ததாப்ரகாஸோ விரராஜ சந்த்ர: ॥
ṡilātalaṃ prāpya yathā mṛgēndrō
mahāraṇaṃ prāpya yathā gajēndraḥ ।
rājyaṃ samāsādya yathā narēndraḥ
tathāprakāṡō virarāja candraḥ ॥
Like a lion on the top of a boulder,
like the lord of tuskers on a battlefield,
and like the leader of people
who is established in a kingdom,
shone the moon with his brilliance.
5.5.8 அ
5.5.8 ஆ
5.5.8 இ
5.5.8 ஈ ப்ரகாஸசந்த்ரோதயநஷ்டதோஷ:
ப்ரவ்ருத்தரக்ஷ: பிஸிதாஸதோஷ: ।
ராமாபிராமேரிதசித்ததோஷ:
ஸ்வர்கப்ரகாஸோ பகவாந் ப்ரதோஷ: ॥
prakāṡacandrōdayanaṣṭadōṣaḥ
pravṛttarakṣaḥ piṡitāṡadōṣaḥ ।
rāmābhirāmēritacittadōṣaḥ
svargaprakāṡō bhagavān pradōṣaḥ ॥
That young night, with the
moon rising and brightening up the sky,
was freed from the problem of darkness,
but got caught in the problem of
Rākshasas set to devour flesh,
while lovers let go of their problem of quarrels.
5.5.9 அ
5.5.9 ஆ
5.5.9 இ
5.5.9 ஈ தந்த்ரீஸ்வநா: கர்ணஸுகா: ப்ரவ்ருத்தா:
ஸ்வபந்தி நார்ய: பதிபி: ஸுவ்ருத்தா: ।
நக்தம்சராஸ்சாபி ததா ப்ரவ்ருத்தா:
விஹர்துமத்யத்புதரௌத்ரவ்ருத்தா: ॥
tantrīsvanāḥ karṇasukhāḥ pravṛttāḥ
svapanti nāryaḥ patibhiḥ suvṛttāḥ ।
naktaṃcarāṡcāpi tathā pravṛttā:
vihartumatyadbhutaraudravṛttāḥ ॥
The music of string instruments,
pleasing to the ears, began.
Chaste women slept with their husbands.
Even Rākshasas of unimaginable ferocity,
were out at play.
5.5.10 அ
5.5.10 ஆ
5.5.10 இ
5.5.10 ஈ மத்தப்ரமத்தாநி ஸமாகுலாநி
ரதாஸ்வபத்ராஸநஸங்குலாநி ।
வீரஸ்ஸ்ரியா சாபி ஸமாகுலாநி
ததர்ஸ தீமாந் ஸ கபி: குலாநி ॥
mattapramattāni samākulāni
rathāṡvabhadrāsanasaṅkulāni ।
vīraṡṡriyā cāpi samākulāni
dadarṡa dhīmān sa kapiḥ kulāni ॥
The sagacious Vānara saw innumerable houses
full of drunken men heedless of their surroundings,
with the attendant profusion of chariots,
horses, elephants of Bhadra breed, couches
and opulence of every other kind.
5.5.11 அ
5.5.11 ஆ
5.5.11 இ
5.5.11 ஈ பரஸ்பரம் சாதிகமாக்ஷிபந்தி
புஜாம்ஸ்ச பீநாநதிகம் க்ஷிபந்தி ।
மத்தப்ரலாபாநதிகம் க்ஷிபந்தி
மத்தாநி சாந்யோந்யமதிக்ஷிபந்தி ॥
parasparaṃ cādhikamākṣipanti
bhujāṃṡca pīnānadhikaṃ kṣipanti ।
mattapralāpānadhikaṃ kṣipanti
mattāni cānyōnyamadhikṣipanti ॥
Flinging their stout arms,
(the Rākshasas) made fun of each other
and indulged in drunk talk vilifying each other.
5.5.12 அ
5.5.12 ஆ
5.5.12 இ
5.5.12 ஈ ரக்ஷாம்ஸி வக்ஷாம்ஸி ச விக்ஷிபந்தி
காத்ராணி காந்தாஸு ச விக்ஷிபந்தி ।
ரூபாணி சித்ராணி ச விக்ஷிபந்தி
த்ருடாநி சாபாநி ச விக்ஷிபந்தி ॥
rakṣāṃsi vakṣāṃsi ca vikṣipanti
gātrāṇi kāntāsu ca vikṣipanti ।
rūpāṇi citrāṇi ca vikṣipanti
dṛḍhāni cāpāni ca vikṣipanti ॥
Some threw out their chests,
some threw themselves on women,
some assumed a variety of shapes and forms
and others flung their sturdy bows.
5.5.13 அ
5.5.13 ஆ
5.5.13 இ
5.5.13 ஈ ததர்ஸ காந்தாஸ்ச ஸமாலபந்த்ய:
ததா பராஸ்தத்ர புந: ஸ்வபந்த்ய: ।
ஸுரூபவக்த்ராஸ்ச ததா ஹஸந்த்ய:
க்ருத்தா: பராஸ்சாபி விநி:ஸ்வஸந்த்ய: ॥
dadarṡa kāntāṡca samālabhantyaḥ
tathā parāstatra punaḥ svapantyaḥ ।
surūpavaktrāṡca tathā hasantyaḥ
kruddhāḥ parāṡcāpi viniḥṡvasantyaḥ ॥
He saw women, some sleeping,
some beautifying themselves with creams and lotions,
some with comely faces laughing,
and yet others angry, heaving deep sighs.
5.5.14 அ
5.5.14 ஆ
5.5.14 இ
5.5.14 ஈ மஹாகஜைஸ்சாபி ததா நதத்பி:
ஸுபூஜிதைஸ்சாபி ததா ஸுஸத்பி: ।
ரராஜ வீரைஸ்ச விநி:ஸ்வஸத்பி:
ஹ்ரதோ புஜங்கைரிவ நி:ஸ்வஸத்பி: ॥
mahāgajaiṡcāpi tathā nadadbhi:
supūjitaiṡcāpi tathā susadbhiḥ ।
rarāja vīraiṡca viniḥṡvasadbhiḥ
hradō bhujaṅgairiva niḥṡvasadbhiḥ ॥
(The city) was like a pool full of hissing snakes,
with its great tuskers trumpeting
to honor its men of high stature
and its warriors heaving long sighs.
5.5.15 அ
5.5.15 ஆ
5.5.15 இ
5.5.15 ஈ புத்திப்ரதாநாந் ருசிராபிதாநாந்
ஸம்ஸ்ரத்ததாநாந் ஜகத: ப்ரதாநாந் ।
நாநாவிதாநாந் ருசிராபிதாநாந்
ததர்ஸ தஸ்யாம் புரி யாதுதாநாந் ॥
buddhipradhānān rucirābhidhānān
saṃṡraddhadhānān jagataḥ pradhānān ।
nānāvidhānān rucirābhidhānān
dadarṡa tasyāṃ puri yātudhānān ॥
He saw, in that city, world-class Rākshasas,
some of powerful intellect,
some of winsome speech,
some of resolute focus and
others bearing charming names and
indulging in various preoccupations.
5.5.16 அ
5.5.16 ஆ
5.5.16 இ
5.5.16 ஈ நநந்த த்ருஷ்ட்வா ஸ ச தாந் ஸுரூபாந்
நாநாகுணாநாத்மகுணாநுரூபாந் ।
வித்யோதமாநாந்ஸ ததாநுரூபாந்
ததர்ஸ காம்ஸ்சிச்ச புநர்விரூபாந் ॥
nananda dṛṣṭvā sa ca tān surūpān
nānāguṇānātmaguṇānurūpān ।
vidyōtamānānsa tadānurūpān
dadarṡa kāṃṡcicca punarvirūpān ॥
He felt happy seeing some to be just like him,
handsome, bright and endowed with many virtues.
But he also saw others of ugly forms
with their nature matching their form.
5.5.17 அ
5.5.17 ஆ
5.5.17 இ
5.5.17 ஈ ததோ வரார்ஹா: ஸுவிஸுத்தபாவா:
தேஷாம் ஸ்த்ரியஸ்தத்ர மஹாநுபாவா: ।
ப்ரியேஷு பாநேஷு ச ஸக்தபாவா
ததர்ஸ தாரா இவ ஸுப்ரபாவா: ॥
tatō varārhāḥ suviṡuddhabhāvāḥ
tēṣāṃ striyastatra mahānubhāvāḥ ।
priyēṣu pānēṣu ca saktabhāvā
dadarṡa tārā iva suprabhāvāḥ ॥
He then saw their women
who were brilliant like stars,
endowed with virtues that
only the best would deserve,
who were very capable and absorbed
in drinks and in their lovers.
5.5.18 அ
5.5.18 ஆ
5.5.18 இ
5.5.18 ஈ ஸ்ரியா ஜ்வலந்தீஸ்த்ரபயோபகூடா
நிஸீதகாலே ரமணோபகூடா: ।
ததர்ஸ காஸ்சித்ப்ரமதோபகூடா
யதா விஹங்கா: குஸுமோபகூடா: ॥
ṡriyā jvalantīstrapayōpagūḍhā
niṡīthakālē ramaṇōpagūḍhāḥ ।
dadarṡa kāṡcitpramadōpagūḍhā
yathā vihaṅgāḥ kusumōpagūḍhāḥ ॥
He saw, in the depths of the night,
some radiating beauty, some extremely shy,
some locked in the embraces of their lovers
and others drowned in joy
like birds covered in flowers.
5.5.19 அ
5.5.19 ஆ
5.5.19 இ
5.5.19 ஈ அந்யா: புநர்ஹர்ம்யதலோபவிஷ்டா:
தத்ர ப்ரியாங்கேஷு ஸுகோபவிஷ்டா: ।
பர்து: ப்ரியா தர்மபரா நிவிஷ்டா
ததர்ஸ தீமாந் மதநாபிவிஷ்டா: ॥
anyāḥ punarharmyatalōpaviṣṭāḥ
tatra priyāṅkēṣu sukhōpaviṣṭāḥ ।
bhartuḥ priyā dharmaparā niviṣṭā
dadarṡa dhīmān madanābhiviṣṭāḥ ॥
The sagacious one saw others of righteous ways
seated in the laps of their loving husbands
on the terraces of lofty mansions,
caught in the throes of passion.
5.5.20 அ
5.5.20 ஆ
5.5.20 இ
5.5.20 ஈ அப்ராவ்ருதா: காஞ்சநராஜிவர்ணா:
காஸ்சித்பரார்த்யாஸ்தபநீயவர்ணா: ।
புநஸ்ச காஸ்சிச்சஸலக்ஷ்மவர்ணா:
காந்தப்ரஹீணா ருசிராங்கவர்ணா: ॥
aprāvṛtāḥ kāñcanarājivarṇāḥ
kāṡcitparārthyāstapanīyavarṇāḥ ।
punaṡca kāṡcicchaṡalakṣmavarṇāḥ
kāntaprahīṇā rucirāṅgavarṇāḥ ॥
He saw some who were naked,
some with complexion of streaks of gold,
some with that of molten gold of the rarest kind,
some with that like the spots on the moon,
and others with exquisite figure and complexion
along with others who were separated from their lovers.
5.5.21 அ
5.5.21 ஆ
5.5.21 இ
5.5.21 ஈ தத: ப்ரியாந் ப்ராப்ய மநோபிராமாந்
ஸுப்ரீதியுக்தா: ஸுமநோபிராமா: ।
க்ருஹேஷு ஹ்ருஷ்டா: பரமாபிராமா:
ஹரிப்ரவீர: ஸ ததர்ஸ ராமா: ॥
tataḥ priyān prāpya manōbhirāmān
suprītiyuktāḥ sumanōbhirāmāḥ ।
gṛhēṣu hṛṣṭāḥ paramābhirāmāḥ
haripravīraḥ sa dadarṡa rāmāḥ ॥
The best of the Veeras among the Vānaras saw
some united with their lovers
who filled their hearts with joy,
some who were full of love
and attractive like flowers,
and others who were of great allure
happy in their houses.
5.5.22 அ
5.5.22 ஆ
5.5.22 இ
5.5.22 ஈ சந்த்ரப்ரகாஸாஸ்ச ஹி வக்த்ரமாலா:
வக்ராக்ஷிபக்ஷ்மாஸ்ச ஸுநேத்ரமாலா: ।
விபூஷணாநாம் ச ததர்ஸ மாலா:
ஸதஹ்ரதாநாமிவ சாருமாலா: ॥
candraprakāṡāṡca hi vaktramālāḥ
vakrākṣipakṣmāṡca sunētramālāḥ ।
vibhūṣaṇānāṃ ca dadarṡa mālāḥ
ṡatahradānāmiva cārumālāḥ ॥
He saw an endless row of moon bright faces,
an endless row of lovely eyes with curved eyelashes
and an endless row of ornaments that seemed
like an endless row of lightning flashes.
5.5.23 அ
5.5.23 ஆ
5.5.23 இ
5.5.23 ஈ ந த்வேவ ஸீதாம் பரமாபிஜாதாம்
பதி ஸ்திதே ராஜகுலே ப்ரஜாதாம் ।
லதாம் ப்ரபுல்லாமிவ ஸாது ஜாதாம்
ததர்ஸ தந்வீம் மநஸாபிஜாதாம் ॥
na tvēva sītāṃ paramābhijātāṃ
pathi sthitē rājakulē prajātām ।
latāṃ prapullāmiva sādhu jātāṃ
dadarṡa tanvīṃ manasābhijātām ॥
But nowhere could he find Seetā
of extraordinary beauty
who adhered to righteous ways,
born and raised in a royal household and
who was like a vine in flower,
and slender like one chiseled by the mind.
5.5.24 அ
5.5.24 ஆ
5.5.24 இ
5.5.24 ஈ ஸநாதநே வர்த்மநி ஸந்நிவிஷ்டாம்
ராமேக்ஷணாம் தாம் மதநாபிவிஷ்டாம் ।
பர்துர்மந: ஸ்ரீமதநுப்ரவிஷ்டாம்
ஸ்த்ரீப்யோ வராப்யஸ்ச ஸதா விஸிஷ்டாம் ॥
sanātanē vartmani sanniviṣṭāṃ
rāmēkṣaṇāṃ tāṃ madanābhiviṣṭām ।
bharturmanaḥ ṡrīmadanupraviṣṭāṃ
strībhyō varābhyaṡca sadā viṡiṣṭām ॥
(He could not find) her,
one of a kind and best among all women,
who adhered to the time-honored way of life
who captivated the rich heart of her husband,
whose eyes were filled with the image of Rāma,
and who was ravaged by the pangs of love.
5.5.25 அ
5.5.25 ஆ
5.5.25 இ
5.5.25 ஈ உஷ்ணார்திதாம் ஸாநுஸ்ருதாஸ்ரகண்டீம்
புரா வரார்ஹோத்தமநிஷ்ககண்டீம் ।
ஸுஜாதபக்ஷ்மாமபிரக்தகண்டீம்
வநேऽப்ரந்ருத்தாமிவ நீலகண்டீம் ॥
uṣṇārditāṃ sānusṛtāsrakaṇṭhīm
purā varārhōttamaniṣkakaṇṭhīm ।
sujātapakṣmāmabhiraktakaṇṭhīm
vanē'pranṛttāmiva nīlakaṇṭhīm ॥
(He could not find) her
who was suffering from the separation (from her man),
whose throat was choked by incessant tears,
who in days past had worn rare and
lovely necklaces with medallions,
whose voice was musical and whose
eyelashes were beautifully chiseled
and who resembled a peahen in the
woods that dances no more.
5.5.26 அ
5.5.26 ஆ
5.5.26 இ
5.5.26 ஈ அவ்யக்தரேகாமிவ சந்த்ரரேகாம்
பாம்ஸுப்ரதிக்தாமிவ ஹேமரேகாம் ।
க்ஷதப்ரரூடாமிவ பாணரேகாம்
வாயுப்ரபிந்நாமிவ மேகரேகாம் ॥
avyaktarēkhāmiva candrarēkhāṃ
pāṃsupradigdhāmiva hēmarēkhām ।
kṣataprarūḍhāmiva bāṇarēkhāṃ
vāyuprabhinnāmiva mēgharēkhām ॥
(He could not find) her who was like
a faint outline of the crescent moon,
a streak of gold coated with dust,
a scar left from the strike of an arrow,
and a rag of cloud torn off by the wind.
5.5.27 அ
5.5.27 ஆ
5.5.27 இ
5.5.27 ஈ ஸீதாமபஸ்யந் மநுஜேஸ்வரஸ்ய
ராமஸ்ய பத்நீம் வததாம் வரஸ்ய ।
பபூவ து:காபிஹதஸ்சிரஸ்ய
ப்லவங்கமோ மந்த இவாசிரஸ்ய ॥
sītāmapaṡyan manujēṡvarasya
rāmasya patnīṃ vadatāṃ varasya ।
babhūva duḥkhābhihataṡcirasya
plavaṅgamō manda ivācirasya ॥
Not finding Seetā, the wife of Rāma,
lord of people and best among those skilled with words,
the Vānara fell numb for a while, struck by grief.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே பஞ்சமஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē pañcamassargaḥ॥
Thus concludes the fifth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 11806 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
[img] https://ci5.googleusercontent.com/pr...rEmailLogo.png[img]
Sundara Kaanda - Sarga 5
In this Sarga, Hanumān sees many Rākshasas and their women enjoying the night brightly lit by the moon. But, not finding Seetā, he feels numb, struck by grief.
5.5.1 அ
5.5.1 ஆ
5.5.1 இ
5.5.1 ஈ தத: ஸ மத்யம்கதமம்ஸுமந்தம்
ஜ்யோத்ஸ்நாவிதாநம் மஹதுத்வமந்தம் ।
ததர்ஸ தீமாந் திவி பாநுமந்தம்
கோஷ்டே வ்ருஷம் மத்தமிவ ப்ரமந்தம் ॥
tataḥ sa madhyaṃgatamaṃṡumantaṃ
jyōtsnāvitānaṃ mahadudvamantam ।
dadarṡa dhīmān divi bhānumantaṃ
gōṣṭhē vṛṣaṃ mattamiva bhramantam ॥
The sagacious one saw the moon of cool rays
ascending to the mid heaven,
casting a huge canopy of moonlight,
like an intoxicated bull restlessly pacing the cowshed. This Sarga does not seem to be authentic, with all its Ṡlōkas set in a longer meter and very much untypical of the simplistic, non-ornamental style of Vālmeeki.
5.5.2 அ
5.5.2 ஆ
5.5.2 இ
5.5.2 ஈ லோகஸ்ய பாபாநி விநாஸயந்தம்
மஹோததிம் சாபி ஸமேதயந்தம் ।
பூதாநி ஸர்வாணி விராஜயந்தம்
ததர்ஸ ஸீதாம்ஸுமதாபியாந்தம் ॥
lōkasya pāpāni vināṡayantaṃ
mahōdadhiṃ cāpi samēdhayantam ।
bhūtāni sarvāṇi virājayantaṃ
dadarṡa ṡītāṃṡumathābhiyāntam ॥
He saw the moon of cool rays sailing (in the sky)
relieving the world of its stresses and strains,
making the great oceans swell
and brightening the moods of all creatures.
5.5.3 அ
5.5.3 ஆ
5.5.3 இ
5.5.3 ஈ யா பாதி லக்ஷ்மீர்புவி மந்தரஸ்தா
ததா ப்ரதோஷேஷு ச ஸாகரஸ்தா ।
ததைவ தோயேஷு ச புஷ்கரஸ்தா
ரராஜ ஸா சாருநிஸாகரஸ்தா ॥
yā bhāti lakṣmīrbhuvi mandarasthā
tathā pradōṣēṣu ca sāgarasthā ।
tathaiva tōyēṣu ca puṣkarasthā
rarāja sā cāruniṡākarasthā ॥
The beautiful moon, the lord of the night,
was shining with a splendor of Mandara mountain,
of the vast ocean and of lotuses in water.
5.5.4 அ
5.5.4 ஆ
5.5.4 இ
5.5.4 ஈ ஹம்ஸோ யதா ராஜதபஞ்ஜரஸ்த:
ஸிம்ஹோ யதா மந்தரகந்தரஸ்த: ।
வீரோ யதா கர்விதகுஞ்ஜரஸ்த:
சந்த்ரோऽபி பப்ராஜ ததாம்பரஸ்த: ॥
haṃsō yathā rājatapañjarasthaḥ
siṃhō yathā mandarakandarasthaḥ ।
vīrō yathā garvitakuñjarasthaḥ
candrō'pi babhrāja tathāmbarasthaḥ ॥
The moon, shining in the sky,
was like a swan in a silver cage,
like a lion in the Mandara cave
and like a heroic warrior
on the back of a proud tusker.
5.5.5 அ
5.5.5 ஆ
5.5.5 இ
5.5.5 ஈ ஸ்தித: ககுத்மாநிவ தீக்ஷ்ணஸ்ருங்கோ
மஹாசல: ஸ்வேத இவோச்சஸ்ருங்க: ।
ஹஸ்தீவ ஜாம்பூநதபத்தஸ்ருங்கோ
ரராஜ சந்த்ர: பரிபூர்ணஸ்ருங்க: ॥
sthitaḥ kakudmāniva tīkṣṇaṡṛṅgō
mahācalaḥ ṡvēta ivōccaṡṛṅgaḥ ।
hastīva jāmbūnadabaddhaṡṛṅgō
rarāja candraḥ paripūrṇaṡṛṅgaḥ ॥
The full-orbed moon shone
like a bull with mighty hump and sharp horns,
like a great white mountain with a lofty peak,
and like an elephant with its tusks covered with gold.
5.5.6 அ
5.5.6 ஆ
5.5.6 இ
5.5.6 ஈ விநஷ்டஸீதாம்புதுஷாரபங்க:
மஹாக்ரஹக்ராஹவிநஷ்டபங்க: ।
ப்ரகாஸலக்ஷ்ம்யாஸ்ரயநிர்மலாங்க:
ரராஜ சந்த்ரோ பகவாந் ஸஸாங்க: ॥
vinaṣṭaṡītāmbutuṣārapaṅkaḥ
mahāgrahagrāhavinaṣṭapaṅkaḥ ।
prakāṡalakṣmyāṡrayanirmalāṅka:
rarāja candrō bhagavān ṡaṡāṅkaḥ ॥
With the lord of the planets (sun)
clearing the mist from the cool drizzle
and dusting off his hare-shaped spot,
the spot of the brightly lit lordly moon
itself stood as a symbol of splendor.
5.5.7 அ
5.5.7 ஆ
5.5.7 இ
5.5.7 ஈ ஸிலாதலம் ப்ராப்ய யதா ம்ருகேந்த்ரோ
மஹாரணம் ப்ராப்ய யதா கஜேந்த்ர: ।
ராஜ்யம் ஸமாஸாத்ய யதா நரேந்த்ர:
ததாப்ரகாஸோ விரராஜ சந்த்ர: ॥
ṡilātalaṃ prāpya yathā mṛgēndrō
mahāraṇaṃ prāpya yathā gajēndraḥ ।
rājyaṃ samāsādya yathā narēndraḥ
tathāprakāṡō virarāja candraḥ ॥
Like a lion on the top of a boulder,
like the lord of tuskers on a battlefield,
and like the leader of people
who is established in a kingdom,
shone the moon with his brilliance.
5.5.8 அ
5.5.8 ஆ
5.5.8 இ
5.5.8 ஈ ப்ரகாஸசந்த்ரோதயநஷ்டதோஷ:
ப்ரவ்ருத்தரக்ஷ: பிஸிதாஸதோஷ: ।
ராமாபிராமேரிதசித்ததோஷ:
ஸ்வர்கப்ரகாஸோ பகவாந் ப்ரதோஷ: ॥
prakāṡacandrōdayanaṣṭadōṣaḥ
pravṛttarakṣaḥ piṡitāṡadōṣaḥ ।
rāmābhirāmēritacittadōṣaḥ
svargaprakāṡō bhagavān pradōṣaḥ ॥
That young night, with the
moon rising and brightening up the sky,
was freed from the problem of darkness,
but got caught in the problem of
Rākshasas set to devour flesh,
while lovers let go of their problem of quarrels.
5.5.9 அ
5.5.9 ஆ
5.5.9 இ
5.5.9 ஈ தந்த்ரீஸ்வநா: கர்ணஸுகா: ப்ரவ்ருத்தா:
ஸ்வபந்தி நார்ய: பதிபி: ஸுவ்ருத்தா: ।
நக்தம்சராஸ்சாபி ததா ப்ரவ்ருத்தா:
விஹர்துமத்யத்புதரௌத்ரவ்ருத்தா: ॥
tantrīsvanāḥ karṇasukhāḥ pravṛttāḥ
svapanti nāryaḥ patibhiḥ suvṛttāḥ ।
naktaṃcarāṡcāpi tathā pravṛttā:
vihartumatyadbhutaraudravṛttāḥ ॥
The music of string instruments,
pleasing to the ears, began.
Chaste women slept with their husbands.
Even Rākshasas of unimaginable ferocity,
were out at play.
5.5.10 அ
5.5.10 ஆ
5.5.10 இ
5.5.10 ஈ மத்தப்ரமத்தாநி ஸமாகுலாநி
ரதாஸ்வபத்ராஸநஸங்குலாநி ।
வீரஸ்ஸ்ரியா சாபி ஸமாகுலாநி
ததர்ஸ தீமாந் ஸ கபி: குலாநி ॥
mattapramattāni samākulāni
rathāṡvabhadrāsanasaṅkulāni ।
vīraṡṡriyā cāpi samākulāni
dadarṡa dhīmān sa kapiḥ kulāni ॥
The sagacious Vānara saw innumerable houses
full of drunken men heedless of their surroundings,
with the attendant profusion of chariots,
horses, elephants of Bhadra breed, couches
and opulence of every other kind.
5.5.11 அ
5.5.11 ஆ
5.5.11 இ
5.5.11 ஈ பரஸ்பரம் சாதிகமாக்ஷிபந்தி
புஜாம்ஸ்ச பீநாநதிகம் க்ஷிபந்தி ।
மத்தப்ரலாபாநதிகம் க்ஷிபந்தி
மத்தாநி சாந்யோந்யமதிக்ஷிபந்தி ॥
parasparaṃ cādhikamākṣipanti
bhujāṃṡca pīnānadhikaṃ kṣipanti ।
mattapralāpānadhikaṃ kṣipanti
mattāni cānyōnyamadhikṣipanti ॥
Flinging their stout arms,
(the Rākshasas) made fun of each other
and indulged in drunk talk vilifying each other.
5.5.12 அ
5.5.12 ஆ
5.5.12 இ
5.5.12 ஈ ரக்ஷாம்ஸி வக்ஷாம்ஸி ச விக்ஷிபந்தி
காத்ராணி காந்தாஸு ச விக்ஷிபந்தி ।
ரூபாணி சித்ராணி ச விக்ஷிபந்தி
த்ருடாநி சாபாநி ச விக்ஷிபந்தி ॥
rakṣāṃsi vakṣāṃsi ca vikṣipanti
gātrāṇi kāntāsu ca vikṣipanti ।
rūpāṇi citrāṇi ca vikṣipanti
dṛḍhāni cāpāni ca vikṣipanti ॥
Some threw out their chests,
some threw themselves on women,
some assumed a variety of shapes and forms
and others flung their sturdy bows.
5.5.13 அ
5.5.13 ஆ
5.5.13 இ
5.5.13 ஈ ததர்ஸ காந்தாஸ்ச ஸமாலபந்த்ய:
ததா பராஸ்தத்ர புந: ஸ்வபந்த்ய: ।
ஸுரூபவக்த்ராஸ்ச ததா ஹஸந்த்ய:
க்ருத்தா: பராஸ்சாபி விநி:ஸ்வஸந்த்ய: ॥
dadarṡa kāntāṡca samālabhantyaḥ
tathā parāstatra punaḥ svapantyaḥ ।
surūpavaktrāṡca tathā hasantyaḥ
kruddhāḥ parāṡcāpi viniḥṡvasantyaḥ ॥
He saw women, some sleeping,
some beautifying themselves with creams and lotions,
some with comely faces laughing,
and yet others angry, heaving deep sighs.
5.5.14 அ
5.5.14 ஆ
5.5.14 இ
5.5.14 ஈ மஹாகஜைஸ்சாபி ததா நதத்பி:
ஸுபூஜிதைஸ்சாபி ததா ஸுஸத்பி: ।
ரராஜ வீரைஸ்ச விநி:ஸ்வஸத்பி:
ஹ்ரதோ புஜங்கைரிவ நி:ஸ்வஸத்பி: ॥
mahāgajaiṡcāpi tathā nadadbhi:
supūjitaiṡcāpi tathā susadbhiḥ ।
rarāja vīraiṡca viniḥṡvasadbhiḥ
hradō bhujaṅgairiva niḥṡvasadbhiḥ ॥
(The city) was like a pool full of hissing snakes,
with its great tuskers trumpeting
to honor its men of high stature
and its warriors heaving long sighs.
5.5.15 அ
5.5.15 ஆ
5.5.15 இ
5.5.15 ஈ புத்திப்ரதாநாந் ருசிராபிதாநாந்
ஸம்ஸ்ரத்ததாநாந் ஜகத: ப்ரதாநாந் ।
நாநாவிதாநாந் ருசிராபிதாநாந்
ததர்ஸ தஸ்யாம் புரி யாதுதாநாந் ॥
buddhipradhānān rucirābhidhānān
saṃṡraddhadhānān jagataḥ pradhānān ।
nānāvidhānān rucirābhidhānān
dadarṡa tasyāṃ puri yātudhānān ॥
He saw, in that city, world-class Rākshasas,
some of powerful intellect,
some of winsome speech,
some of resolute focus and
others bearing charming names and
indulging in various preoccupations.
5.5.16 அ
5.5.16 ஆ
5.5.16 இ
5.5.16 ஈ நநந்த த்ருஷ்ட்வா ஸ ச தாந் ஸுரூபாந்
நாநாகுணாநாத்மகுணாநுரூபாந் ।
வித்யோதமாநாந்ஸ ததாநுரூபாந்
ததர்ஸ காம்ஸ்சிச்ச புநர்விரூபாந் ॥
nananda dṛṣṭvā sa ca tān surūpān
nānāguṇānātmaguṇānurūpān ।
vidyōtamānānsa tadānurūpān
dadarṡa kāṃṡcicca punarvirūpān ॥
He felt happy seeing some to be just like him,
handsome, bright and endowed with many virtues.
But he also saw others of ugly forms
with their nature matching their form.
5.5.17 அ
5.5.17 ஆ
5.5.17 இ
5.5.17 ஈ ததோ வரார்ஹா: ஸுவிஸுத்தபாவா:
தேஷாம் ஸ்த்ரியஸ்தத்ர மஹாநுபாவா: ।
ப்ரியேஷு பாநேஷு ச ஸக்தபாவா
ததர்ஸ தாரா இவ ஸுப்ரபாவா: ॥
tatō varārhāḥ suviṡuddhabhāvāḥ
tēṣāṃ striyastatra mahānubhāvāḥ ।
priyēṣu pānēṣu ca saktabhāvā
dadarṡa tārā iva suprabhāvāḥ ॥
He then saw their women
who were brilliant like stars,
endowed with virtues that
only the best would deserve,
who were very capable and absorbed
in drinks and in their lovers.
5.5.18 அ
5.5.18 ஆ
5.5.18 இ
5.5.18 ஈ ஸ்ரியா ஜ்வலந்தீஸ்த்ரபயோபகூடா
நிஸீதகாலே ரமணோபகூடா: ।
ததர்ஸ காஸ்சித்ப்ரமதோபகூடா
யதா விஹங்கா: குஸுமோபகூடா: ॥
ṡriyā jvalantīstrapayōpagūḍhā
niṡīthakālē ramaṇōpagūḍhāḥ ।
dadarṡa kāṡcitpramadōpagūḍhā
yathā vihaṅgāḥ kusumōpagūḍhāḥ ॥
He saw, in the depths of the night,
some radiating beauty, some extremely shy,
some locked in the embraces of their lovers
and others drowned in joy
like birds covered in flowers.
5.5.19 அ
5.5.19 ஆ
5.5.19 இ
5.5.19 ஈ அந்யா: புநர்ஹர்ம்யதலோபவிஷ்டா:
தத்ர ப்ரியாங்கேஷு ஸுகோபவிஷ்டா: ।
பர்து: ப்ரியா தர்மபரா நிவிஷ்டா
ததர்ஸ தீமாந் மதநாபிவிஷ்டா: ॥
anyāḥ punarharmyatalōpaviṣṭāḥ
tatra priyāṅkēṣu sukhōpaviṣṭāḥ ।
bhartuḥ priyā dharmaparā niviṣṭā
dadarṡa dhīmān madanābhiviṣṭāḥ ॥
The sagacious one saw others of righteous ways
seated in the laps of their loving husbands
on the terraces of lofty mansions,
caught in the throes of passion.
5.5.20 அ
5.5.20 ஆ
5.5.20 இ
5.5.20 ஈ அப்ராவ்ருதா: காஞ்சநராஜிவர்ணா:
காஸ்சித்பரார்த்யாஸ்தபநீயவர்ணா: ।
புநஸ்ச காஸ்சிச்சஸலக்ஷ்மவர்ணா:
காந்தப்ரஹீணா ருசிராங்கவர்ணா: ॥
aprāvṛtāḥ kāñcanarājivarṇāḥ
kāṡcitparārthyāstapanīyavarṇāḥ ।
punaṡca kāṡcicchaṡalakṣmavarṇāḥ
kāntaprahīṇā rucirāṅgavarṇāḥ ॥
He saw some who were naked,
some with complexion of streaks of gold,
some with that of molten gold of the rarest kind,
some with that like the spots on the moon,
and others with exquisite figure and complexion
along with others who were separated from their lovers.
5.5.21 அ
5.5.21 ஆ
5.5.21 இ
5.5.21 ஈ தத: ப்ரியாந் ப்ராப்ய மநோபிராமாந்
ஸுப்ரீதியுக்தா: ஸுமநோபிராமா: ।
க்ருஹேஷு ஹ்ருஷ்டா: பரமாபிராமா:
ஹரிப்ரவீர: ஸ ததர்ஸ ராமா: ॥
tataḥ priyān prāpya manōbhirāmān
suprītiyuktāḥ sumanōbhirāmāḥ ।
gṛhēṣu hṛṣṭāḥ paramābhirāmāḥ
haripravīraḥ sa dadarṡa rāmāḥ ॥
The best of the Veeras among the Vānaras saw
some united with their lovers
who filled their hearts with joy,
some who were full of love
and attractive like flowers,
and others who were of great allure
happy in their houses.
5.5.22 அ
5.5.22 ஆ
5.5.22 இ
5.5.22 ஈ சந்த்ரப்ரகாஸாஸ்ச ஹி வக்த்ரமாலா:
வக்ராக்ஷிபக்ஷ்மாஸ்ச ஸுநேத்ரமாலா: ।
விபூஷணாநாம் ச ததர்ஸ மாலா:
ஸதஹ்ரதாநாமிவ சாருமாலா: ॥
candraprakāṡāṡca hi vaktramālāḥ
vakrākṣipakṣmāṡca sunētramālāḥ ।
vibhūṣaṇānāṃ ca dadarṡa mālāḥ
ṡatahradānāmiva cārumālāḥ ॥
He saw an endless row of moon bright faces,
an endless row of lovely eyes with curved eyelashes
and an endless row of ornaments that seemed
like an endless row of lightning flashes.
5.5.23 அ
5.5.23 ஆ
5.5.23 இ
5.5.23 ஈ ந த்வேவ ஸீதாம் பரமாபிஜாதாம்
பதி ஸ்திதே ராஜகுலே ப்ரஜாதாம் ।
லதாம் ப்ரபுல்லாமிவ ஸாது ஜாதாம்
ததர்ஸ தந்வீம் மநஸாபிஜாதாம் ॥
na tvēva sītāṃ paramābhijātāṃ
pathi sthitē rājakulē prajātām ।
latāṃ prapullāmiva sādhu jātāṃ
dadarṡa tanvīṃ manasābhijātām ॥
But nowhere could he find Seetā
of extraordinary beauty
who adhered to righteous ways,
born and raised in a royal household and
who was like a vine in flower,
and slender like one chiseled by the mind.
5.5.24 அ
5.5.24 ஆ
5.5.24 இ
5.5.24 ஈ ஸநாதநே வர்த்மநி ஸந்நிவிஷ்டாம்
ராமேக்ஷணாம் தாம் மதநாபிவிஷ்டாம் ।
பர்துர்மந: ஸ்ரீமதநுப்ரவிஷ்டாம்
ஸ்த்ரீப்யோ வராப்யஸ்ச ஸதா விஸிஷ்டாம் ॥
sanātanē vartmani sanniviṣṭāṃ
rāmēkṣaṇāṃ tāṃ madanābhiviṣṭām ।
bharturmanaḥ ṡrīmadanupraviṣṭāṃ
strībhyō varābhyaṡca sadā viṡiṣṭām ॥
(He could not find) her,
one of a kind and best among all women,
who adhered to the time-honored way of life
who captivated the rich heart of her husband,
whose eyes were filled with the image of Rāma,
and who was ravaged by the pangs of love.
5.5.25 அ
5.5.25 ஆ
5.5.25 இ
5.5.25 ஈ உஷ்ணார்திதாம் ஸாநுஸ்ருதாஸ்ரகண்டீம்
புரா வரார்ஹோத்தமநிஷ்ககண்டீம் ।
ஸுஜாதபக்ஷ்மாமபிரக்தகண்டீம்
வநேऽப்ரந்ருத்தாமிவ நீலகண்டீம் ॥
uṣṇārditāṃ sānusṛtāsrakaṇṭhīm
purā varārhōttamaniṣkakaṇṭhīm ।
sujātapakṣmāmabhiraktakaṇṭhīm
vanē'pranṛttāmiva nīlakaṇṭhīm ॥
(He could not find) her
who was suffering from the separation (from her man),
whose throat was choked by incessant tears,
who in days past had worn rare and
lovely necklaces with medallions,
whose voice was musical and whose
eyelashes were beautifully chiseled
and who resembled a peahen in the
woods that dances no more.
5.5.26 அ
5.5.26 ஆ
5.5.26 இ
5.5.26 ஈ அவ்யக்தரேகாமிவ சந்த்ரரேகாம்
பாம்ஸுப்ரதிக்தாமிவ ஹேமரேகாம் ।
க்ஷதப்ரரூடாமிவ பாணரேகாம்
வாயுப்ரபிந்நாமிவ மேகரேகாம் ॥
avyaktarēkhāmiva candrarēkhāṃ
pāṃsupradigdhāmiva hēmarēkhām ।
kṣataprarūḍhāmiva bāṇarēkhāṃ
vāyuprabhinnāmiva mēgharēkhām ॥
(He could not find) her who was like
a faint outline of the crescent moon,
a streak of gold coated with dust,
a scar left from the strike of an arrow,
and a rag of cloud torn off by the wind.
5.5.27 அ
5.5.27 ஆ
5.5.27 இ
5.5.27 ஈ ஸீதாமபஸ்யந் மநுஜேஸ்வரஸ்ய
ராமஸ்ய பத்நீம் வததாம் வரஸ்ய ।
பபூவ து:காபிஹதஸ்சிரஸ்ய
ப்லவங்கமோ மந்த இவாசிரஸ்ய ॥
sītāmapaṡyan manujēṡvarasya
rāmasya patnīṃ vadatāṃ varasya ।
babhūva duḥkhābhihataṡcirasya
plavaṅgamō manda ivācirasya ॥
Not finding Seetā, the wife of Rāma,
lord of people and best among those skilled with words,
the Vānara fell numb for a while, struck by grief.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
ஸுந்தரகாண்டே பஞ்சமஸ்ஸர்க:॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
sundarakāṇḍē pañcamassargaḥ॥
Thus concludes the fifth Sarga
in Sundara Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 11806 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.