Announcement

Collapse
No announcement yet.

Sundara Kaanda Sarga 1 Continues

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Sundara Kaanda Sarga 1 Continues


    5.1.18 அ
    5.1.18 ஆ
    5.1.18 இ
    5.1.18 ஈ ஸ மஹாஸத்த்வஸம்நாத:
    ஸைலபீடாநிமித்தஜ: ।
    ப்ருதிவீம் பூரயாமாஸ
    திஸஸ்சோபவநாநி ச ॥
    sa mahāsattvasaṃnādaḥ
    ṡailapīḍānimittajaḥ ।
    pṛthivīṃ pūrayāmāsa
    diṡaṡcōpavanāni ca ॥
    The din of those mighty creatures,
    caused by the squishing of the mountain,
    filled the earth, the four quarters and the woods.
    5.1.19 அ
    5.1.19 ஆ
    5.1.19 இ
    5.1.19 ஈ ஸிரோபி: ப்ருதுபி: ஸர்பா
    வ்யக்தஸ்வஸ்திகலக்ஷணை: ।
    வமந்த: பாவகம் கோரம்
    ததம்ஸுர்தஸநை: ஸிலா: ॥
    ṡirōbhiḥ pṛthubhiḥ sarpā
    vyaktasvastikalakṣaṇaiḥ ।
    vamantaḥ pāvakaṃ ghōram
    dadaṃṡurdaṡanaiḥ ṡilāḥ ॥
    The serpents, revealing the marks of Swastika
    on their massive hoods, spewed dreadful fire
    and bit the rocks with their fangs.
    5.1.20 அ
    5.1.20 ஆ
    5.1.20 இ
    5.1.20 ஈ தாஸ்ததா ஸவிஷைர்தஷ்டா:
    குபிதைஸ்தைர்மஹாஸிலா: ।
    ஜஜ்வலு பாவகோத்தீப்தா
    பிபிதுஸ்ச ஸஹஸ்ரதா ॥
    tāstadā saviṣairdaṣṭāḥ
    kupitaistairmahāṡilāḥ ।
    jajvalu pāvakōddīptā
    bibhiduṡca sahasradhā ॥
    Bitten by the poisonous snakes in their fury,
    the huge rocks burst into flames and
    broke into thousands of pieces.
    5.1.21 அ
    5.1.21 ஆ
    5.1.21 இ
    5.1.21 ஈ யாநி சௌஷதஜாலாநி
    தஸ்மிந் ஜாதாநி பர்வதே ।
    விஷக்நாந்யபி நாகாநாம்
    ந ஸேகு: ஸமிதும் விஷம் ॥
    yāni cauṣadhajālāni
    tasmin jātāni parvatē ।
    viṣaghnānyapi nāgānām
    na ṡēkuḥ ṡamituṃ viṣam ॥
    Even the great body of herbs,
    antidotes against poison,
    that grew on that mountain, could not
    neutralize the poison spewed by the serpents.
    5.1.22 அ
    5.1.22 ஆ
    5.1.22 இ
    5.1.22 ஈ
    5.1.23 அ
    5.1.23 ஆ
    5.1.23 இ
    5.1.23 ஈ
    5.1.24 அ
    5.1.24 ஆ
    5.1.24 இ
    5.1.24 ஈ பித்யதேऽயம் கிரிர்பூதை:
    இதி மத்த்வா தபஸ்விந: ।
    த்ரஸ்தா வித்யாதராஸ்தஸ்மாத்
    உத்பேது: ஸ்த்ரீ கணை: ஸஹ ।
    பாநபூமிகதம் ஹித்வா
    ஹைமமாஸவபாஜநம் ।
    பாத்ராணி ச மஹார்ஹாணி
    கரகாம்ஸ்ச ஹிரண்மயாந் ।
    லேஹ்யாநுச்சாவசாந் பக்ஷ்யாந்
    மாம்ஸாநி விவிதாநி ச ।
    ஆர்ஷபாணி ச சர்மாணி
    கடகாம்ஸ்ச கநகத்ஸரூந் ॥
    bhidyatē'yaṃ girirbhūtaiḥ
    iti mattvā tapasvina ḥ ।
    trastā vidyādharāstasmāt
    utpētuḥ strī gaṇaiḥ saha ।
    pānabhūmigataṃ hitvā
    haimamāsavabhājanam ।
    pātrāṇi ca mahārhāṇi
    karakāṃṡca hiraṇmayān ।
    lēhyānuccāvacān bhakṣyān
    māṃsāni vividhāni ca ।
    ārṣabhāṇi ca carmāṇi
    khaḍagāṃṡca kanakatsarūn ॥
    Imagining that the mountain was being blown up
    by spirits, the Tapasvis left.
    The frightened Vidyādharas rose up and left
    along with their women-folk, leaving behind,
    in the drinking grounds, golden drinking cups,
    luxurious vessels, tall containers made of gold,
    and all kinds of chewable and sucking foods,
    variety of meats, bull’s hides
    and swords with gold hilts.
    5.1.25 அ
    5.1.25 ஆ
    5.1.25 இ
    5.1.25 ஈ க்ருதகண்டகுணா: க்ஷீபா
    ரக்தமால்யாநுலேபநா: ।
    ரக்தாக்ஷா: புஷ்கராக்ஷாஸ்ச
    ககநம் ப்ரதிபேதிரே ॥
    kṛtakaṇṭhaguṇāḥ kṣībā
    raktamālyānulēpanāḥ ।
    raktākṣāḥ puṣkarākṣāṡca
    gaganaṃ pratipēdirē ॥
    (Those Vidyādharas) whose lotus eyes were
    blood shot as they were intoxicated with liquor,
    took to the skies, with their
    necks adorned by many necklaces,
    and bodies by garlands of red flowers and creams.
    5.1.26 அ
    5.1.26 ஆ
    5.1.26 இ
    5.1.26 ஈ ஹாரநூபுரகேயூர
    பாரிஹார்யதரா: ஸ்த்ரிய: ।
    விஸ்மிதா: ஸஸ்மிதாஸ்தஸ்து:
    ஆகாஸே ரமணை: ஸஹ ॥
    hāranūpurakēyūra
    pārihāryadharāḥ striyaḥ ।
    vismitāḥ sasmitāstasthuḥ
    ākāṡē ramaṇaiḥ saha ॥
    And their women, wearing necklaces,
    anklets, shoulder-rings and bracelets,
    stood astonished and smiling
    in the sky along with their lovers.
    5.1.27 அ
    5.1.27 ஆ
    5.1.27 இ
    5.1.27 ஈ தர்ஸயந்தோ மஹாவித்யாம்
    வித்யாதரமஹர்ஷய: ।
    ஸஹிதாஸ்தஸ்துராகாஸே
    வீக்ஷாஞ்சக்ருஸ்ச பர்வதம் ॥
    darṡayantō mahāvidyām
    vidyādharamaharṣayaḥ ।
    sahitāstasthurākāṡē
    vīkṣāñcakruṡca parvatam ॥
    With their skill of levitation in evident display,
    Vidyādharas and Maharshis got together
    and stood in the sky, gawking at that mountain.
    5.1.28 அ
    5.1.28 ஆ
    5.1.28 இ
    5.1.28 ஈ ஸுஸ்ருவுஸ்ச ததா ஸப்தம்
    ருஷீணாம் பாவிதாத்மநாம் ।
    சாரணாநாம் ச ஸித்தாநாம்
    ஸ்திதாநாம் விமலேऽம்பரே ॥
    ṡuṡruvuṡca tadā ṡabdam
    ṛṣīṇāṃ bhāvitātmanām ।
    cāraṇānāṃ ca siddhānām
    sthitānāṃ vimalē'mbarē ॥
    Then they heard Siddhas, Cāraṇas,
    and Ṛshis, the purified Selves,
    standing in the sky, saying:
    5.1.29 அ
    5.1.29 ஆ
    5.1.29 இ
    5.1.29 ஈ ஏஷ பர்வதஸங்காஸோ
    ஹநுமாந் மாருதாத்மஜ: ।
    திதீர்ஷதி மஹாவேக:
    ஸமுத்ரம் மகராலயம் ॥
    ēṣa parvatasaṅkāṡō
    hanumān mārutātmajaḥ ।
    titīrṣati mahāvēgaḥ
    samudraṃ makarālayam ॥
    This is Hanumān, son of Vāyu,
    huge as a mountain and endowed with great speed.
    He wishes to cross the ocean,
    abode of crocodiles (and the like).
    5.1.30 அ
    5.1.30 ஆ
    5.1.30 இ
    5.1.30 ஈ ராமார்தம் வாநரார்தம் ச
    சிகீர்ஷந் கர்ம துஷ்கரம் ।
    ஸமுத்ரஸ்ய பரம் பாரம்
    துஷ்ப்ராபம் ப்ராப்துமிச்சதி ॥
    rāmārthaṃ vānarārthaṃ ca
    cikīrṣan karma duṣkaram ।
    samudrasya paraṃ pāram
    duṣprāpaṃ prāptumicchati ॥
    Set on an impossible task
    for the sake of Rāma and the Vānaras,
    he wishes to reach the other side
    of the ocean, which is very hard to do.
    5.1.31 அ
    5.1.31 ஆ
    5.1.31 இ
    5.1.31 ஈ இதி வித்யாதரா: ஸ்ருத்வா
    வசஸ்தேஷாம் மஹாத்மநாம் ।
    தமப்ரமேயம் தத்ருஸு:
    பர்வதே வாநரர்ஷபம் ॥
    iti vidyādharāḥ ṡrutvā
    vacastēṣāṃ mahātmanām ।
    tamapramēyaṃ dadṛṡuḥ
    parvatē vānararṣabham ॥
    Hearing the words of those Mahātmas,
    the Vidyādharas then noticed
    the unequalled bull among Vānaras on the mountain.
    5.1.32 அ
    5.1.32 ஆ
    5.1.32 இ
    5.1.32 ஈ துதுவே ச ஸ ரோமாணி
    சகம்பே சாசலோபம: ।
    நநாத ஸுமஹாநாதம்
    ஸுமஹாநிவ தோயத: ॥
    dudhuvē ca sa rōmāṇi
    cakampē cācalōpamaḥ ।
    nanāda sumahānādam
    sumahāniva tōyadaḥ ॥
    He then shook his hair.
    Shaking his body that was solid like a mountain,
    he let off a great bellow that
    resembled the loud thunder of rain cloud.
    5.1.33 அ
    5.1.33 ஆ
    5.1.33 இ
    5.1.33 ஈ ஆநுபூர்வ்யேண வ்ருத்தம் ச
    லாங்கூலம் லோமபிஸ்சிதம் ।
    உத்பதிஷ்யந் விசிக்ஷேப
    பக்ஷிராஜ இவோரகம் ॥
    ānupūrvyēṇa vṛttaṃ ca
    lāṅgūlaṃ lōmabhiṡcitam ।
    utpatiṣyan vicikṣēpa
    pakṣirāja ivōragam ॥
    Getting ready to take the leap,
    he whipped out his rounded tail
    that was covered with hair in a pattern,
    as the lord of the birds (Garuḍa) does a snake.
    5.1.34 அ
    5.1.34 ஆ
    5.1.34 இ
    5.1.34 ஈ தஸ்ய லாங்கூலமாவித்தம்
    ஆத்தவேகஸ்ய ப்ருஷ்டத: ।
    தத்ருஸே கருடேநேவ
    ஹ்ரியமாணோ மஹோரக: ॥
    tasya lāṅgūlamāviddham
    āttavēgasya pṛṣṭhataḥ ।
    dadṛṡē garuḍēnēva
    hriyamāṇō mahōragaḥ ॥
    His tail, which he threw out behind him
    as he gained in speed, looked like
    a great serpent that Garuḍa carries off.
    5.1.35 அ
    5.1.35 ஆ
    5.1.35 இ
    5.1.35 ஈ பாஹூ ஸம்ஸ்தம்பயாமாஸ
    மஹாபரிகஸந்நிபௌ ।
    ஸஸாத ச கபி: கட்யாம்
    சரணௌ ஸஞ்சுகோச ச ॥
    bāhū saṃstambhayāmāsa
    mahāparighasannibhau ।
    sasāda ca kapiḥ kaṭyām
    caraṇau sañcukōca ca ॥
    The Vānara contracted his iron-club-like arms,
    attenuated his hips and drew up his feet.
    5.1.36 அ
    5.1.36 ஆ
    5.1.36 இ
    5.1.36 ஈ ஸம்ஹ்ருத்ய ச புஜௌ ஸ்ரீமாந்
    ததைவ ச ஸிரோதராம் ।
    தேஜ: ஸத்த்வம் ததா வீர்யம்
    ஆவிவேஸ ஸ வீர்யவாந் ॥
    saṃhṛtya ca bhujau ṡrīmān
    tathaiva ca ṡirōdharām ।
    tējaḥ sattvaṃ tathā vīryam
    āvivēṡa sa vīryavān ॥
    That blessed and valorous one
    then bent his arms and neck drawing upon
    all his power, energy and strength.
    5.1.37 அ
    5.1.37 ஆ
    5.1.37 இ
    5.1.37 ஈ மார்கமாலோகயந்தூராத்
    ஊர்த்வம் ப்ரணிஹிதேக்ஷண: ।
    ருரோத ஹ்ருதயே ப்ராணாந்
    ஆகாஸமவலோகயந் ॥
    mārgamālōkayandūrāt
    ūrdhvaṃ praṇihitēkṣaṇaḥ ।
    rurōdha hṛdayē prāṇān
    ākāṡamavalōkayan ॥
    Casting up his eyes upwards,
    looking far along the path he was to take
    and steadying his gaze on the sky,
    he locked his breath in his chest.
    5.1.38 அ
    5.1.38 ஆ
    5.1.38 இ
    5.1.38 ஈ
    5.1.39 அ
    5.1.39 ஆ பத்ப்யாம் த்ருடமவஸ்தாநம்
    க்ருத்வா ஸ கபிகுஞ்ஜர: ।
    நிகுஞ்ச்ய கர்ணௌ ஹநுமாந்
    உத்பதிஷ்யந் மஹாபல: ।
    வாநராந் வாநரஸ்ரேஷ்ட
    இதம் வசநமப்ரவீத் ॥
    padbhyāṃ dṛḍhamavasthānam
    kṛtvā sa kapikuñjaraḥ ।
    nikuñcya karṇau hanumān
    utpatiṣyan mahābalaḥ ।
    vānarān vānaraṡrēṣṭha
    idaṃ vacanamabravīt ॥
    Planting his feet firmly on the ground
    and contracting his ears,
    Hanumān of immense strength,
    an elephant among the Vānaras
    and also the best among them,
    addressed the Vānaras, as he was about to rise:
    5.1.39 இ
    5.1.39 ஈ
    5.1.40 அ
    5.1.40 ஆ யதா ராகவநிர்முக்த:
    ஸர: ஸ்வஸநவிக்ரம: ।
    கச்சேத்தத்வத்கமிஷ்யாமி
    லங்காம் ராவணபாலிதாம் ॥
    yathā rāghavanirmuktaḥ
    ṡaraḥ ṡvasanavikramaḥ ।
    gacchēttadvadgamiṣyāmi
    laṅkāṃ rāvaṇapālitām ॥
    With the power of the wind and
    speed comparable to an arrow shot by Rāghava,
    I shall go to Laṅkā that is ruled by Rāvaṇa.
    5.1.40 இ
    5.1.40 ஈ
    5.1.41 அ
    5.1.41 ஆ ந ஹி த்ரக்ஷ்யாமி யதி தாம்
    லங்காயாம் ஜநகாத்மஜாம் ।
    அநேநைவ ஹி வேகேந
    கமிஷ்யாமி ஸுராலயம் ॥
    na hi drakṣyāmi yadi tām
    laṅkāyāṃ janakātmajām ।
    anēnaiva hi vēgēna
    gamiṣyāmi surālayam ॥
    If I do not find Janaka’s daughter in Laṅkā,
    I shall go to the abode of the Dēvas
    with the very same momentum.
    5.1.41 இ
    5.1.41 ஈ
    5.1.42 அ
    5.1.42 ஆ யதி வா த்ரிதிவே ஸீதாம்
    ந த்ரக்ஷ்யாம்யக்ருதஸ்ரம: ।
    பத்த்வா ராக்ஷஸராஜாநம்
    ஆநயிஷ்யாமி ராவணம் ॥
    yadi vā tridivē sītām
    na drakṣyāmyakṛtaṡramaḥ ।
    baddhvā rākṣasarājānam
    ānayiṣyāmi rāvaṇam ॥
    And If I cannot find her in Heaven,
    I shall, with little effort, tie up
    Rāvaṇa, the king of Rākshasas, and bring him here.
    5.1.42 இ
    5.1.42 ஈ
    5.1.43 அ
    5.1.43 ஆ ஸர்வதா க்ருதகார்யோऽஹம்
    ஏஷ்யாமி ஸஹ ஸீதயா ।
    ஆநயிஷ்யாமி வா லங்காம்
    ஸமுத்பாட்ய ஸராவணாம் ॥
    sarvathā kṛtakāryō'ham
    ēṣyāmi saha sītayā ।
    ānayiṣyāmi vā laṅkām
    samutpāṭya sarāvaṇām ॥
    With my task completed in every manner,
    I shall come back along with Seetā.
    Or else, I shall uproot Laṅkā
    and bring it and also Rāvaṇa along with it.
    5.1.43 இ
    5.1.43 ஈ
    5.1.44 அ
    5.1.44 ஆ
    5.1.44 இ
    5.1.44 ஈ ஏவமுக்த்வா து ஹநுமாந்
    வாநராந்வாநரோத்தம: ।
    உத்பபாதாத வேகேந
    வேகவாநவிசாரயந் ।
    ஸுபர்ணமிவ சாத்மாநம்
    மேநே ஸ கபிகுஞ்ஜர: ॥
    ēvamuktvā tu hanumān
    vānarānvānarōttamaḥ ।
    utpapātātha vēgēna
    vēgavānavicārayan ।
    suparṇamiva cātmānam
    mēnē sa kapikuñjaraḥ ॥
    Having spoken thus to the Vānaras
    that blessed and valorous Hanumān,
    the foremost of the Vānaras
    of immense speed, sprang into the sky
    with no hesitation whatsoever.
    That elephant among Vānaras felt
    that he was no inferior to Suparṇa.
    5.1.45 அ
    5.1.45 ஆ
    5.1.45 இ
    5.1.45 ஈ ஸமுத்பததி தஸ்மிம்ஸ்து
    வேகாத்தே நகரோஹிண: ।
    ஸம்ஹ்ருத்ய விடபாந் ஸர்வாந்
    ஸமுத்பேது: ஸமந்தத: ॥
    samutpatati tasmiṃstu
    vēgāttē nagarōhiṇaḥ ।
    saṃhṛtya viṭapān sarvān
    samutpētuḥ samantataḥ ॥
    As he rose up, sucked by his speed,
    the trees that grew everywhere on that mountain
    also rose, with their boughs
    pressing against each other.
    5.1.46 அ
    5.1.46 ஆ
    5.1.46 இ
    5.1.46 ஈ ஸ மத்தகோயஷ்டிபகாந்
    பாதபாந் புஷ்பஸாலிந: ।
    உத்வஹந்நூருவேகேந
    ஜகாம விமலேऽம்பரே ॥
    sa mattakōyaṣṭibhakān
    pādapān puṣpaṡālinaḥ ।
    udvahannūruvēgēna
    jagāma vimalē'mbarē ॥
    Carrying with him, by the force of his thighs,
    the trees in flower, with the
    intoxicated Kōyaṣṭibhaka birds on them,
    he went along the clear sky.
    5.1.47 அ
    5.1.47 ஆ
    5.1.47 இ
    5.1.47 ஈ ஊருவேகோத்ததா வ்ருக்ஷா
    முஹூர்தம் கபிமந்வயு: ।
    ப்ரஸ்திதம் தீர்கமத்வாநம்
    ஸ்வபந்துமிவ பாந்தவா: ॥
    ūruvēgōddhatā vṛkṣā
    muhūrtaṃ kapimanvayuḥ ।
    prasthitaṃ dīrghamadhvānam
    svabandhumiva bāndhavāḥ ॥
    The trees that had been haled up
    by the speed of his thighs
    followed the Vānara for a while,
    like relations seeing off
    one set upon a long journey.
    5.1.48 அ
    5.1.48 ஆ
    5.1.48 இ
    5.1.48 ஈ தமூருவேகோந்மதிதா:
    ஸாலாஸ்சாந்யே நகோத்தமா: ।
    அநுஜக்முர்ஹநூமந்தம்
    ஸைந்யா இவ மஹீபதிம் ॥
    tamūruvēgōnmathitāḥ
    sālāṡcānyē nagōttamāḥ ।
    anujagmurhanūmantam
    sainyā iva mahīpatim ॥
    The Sāla and other big trees,
    uprooted by the speed of his thighs,
    followed Hanumān as an army does a King.
    5.1.49 அ
    5.1.49 ஆ
    5.1.49 இ
    5.1.49 ஈ ஸுபுஷ்பிதாக்ரைர்பஹுபி:
    பாதபைரந்வித: கபி: ।
    ஹநுமாந் பர்வதாகாரோ
    பபூவாத்புததர்ஸந: ॥
    supuṣpitāgrairbahubhiḥ
    pādapairanvitaḥ kapiḥ ।
    hanumān parvatākārō
    babhūvādbhutadarṡanaḥ ॥
    That sight of Hanumān, huge like a mountain,
    followed by many a tree in full flower,
    was simply mesmerizing.
    5.1.50 அ
    5.1.50 ஆ
    5.1.50 இ
    5.1.50 ஈ ஸாரவந்தோऽத யே வ்ருக்ஷா:
    ந்யமஜ்ஜந் லவணாம்பஸி ।
    பயாதிவ மஹேந்த்ரஸ்ய
    பர்வதா வருணாலயே ॥
    sāravantō'tha yē vṛkṣāḥ
    nyamajjan lavaṇāmbhasi ।
    bhayādiva mahēndrasya
    parvatā varuṇālayē ॥
    Then those heavy trees plunged
    into the salty ocean,
    just as mountains plunged (once upon a time)
    into the ocean, from fear of Mahēndra.
    5.1.51 அ
    5.1.51 ஆ
    5.1.51 இ
    5.1.51 ஈ ஸ நாநாகுஸுமை: கீர்ண:
    கபி: ஸாங்குரகோரகை: ।
    ஸுஸுபே மேகஸங்காஸ:
    கத்யோதைரிவ பர்வத: ॥
    sa nānākusumaiḥ kīrṇaḥ
    kapiḥ sāṅkurakōrakaiḥ ।
    ṡuṡubhē mēghasaṅkāṡaḥ
    khadyōtairiva parvataḥ ॥
    The Vānara , covered with
    many a flower, bud and blossom,
    shone like a cloud and like a
    mountain covered with fireflies.
    To be continued
Working...
X