Tweet
4.33.22
பஹ்வீஸ்ச விவிதாகாரா
ரூபயௌவநகர்விதா: ।
ஸ்த்ரியஸ்ஸுக்ரீவபவநே
ததர்ஸ ஸ மஹாபல: ॥
bahvīṡca vividhākārā
rūpayauvanagarvitāḥ ।
striyassugrīvabhavanē
dadarṡa sa mahābalaḥ ॥
And he of immense strength
saw in Sugreeva’s household
many women of great figure
flaunting their youth and great looks.
த்ருஷ்ட்வாऽபிஜநஸம்பந்நா
தத்ரமால்யக்ருதஸ்ரஜ: ।
வரமால்யக்ருதவ்யக்ரா
பூஷணோத்தமபூஷிதா: ।
நாத்ருப்தாந்நாபி சாவ்யக்ராத்
நாநுதாத்தபரிச்சதாந் ।
ஸுக்ரீவாநுசராம்ஸ்சாபி
லக்ஷயாமாஸ லக்ஷ்மண: ॥
dṛṣṭvā'bhijanasampannā
tatramālyakṛtasrajaḥ ।
varamālyakṛtavyagrā
bhūṣaṇōttamabhūṣitāḥ ।
nātṛptānnāpi cāvyagrāt
nānudāttaparicchadān ।
sugrīvānucarāṃṡcāpi
lakṣayāmāsa lakṣmaṇaḥ ॥
He saw women of high birth
wearing garlands of beautiful flowers,
adorned with splendid jewels and
busy weaving garlands of rare flowers.
Lakshmaṇa could see no retainer of Sugreeva
who was discontented, not zealous, or
who was not adorned exquisitely.
கூஜிதம் நூபுராணாம் ச
காஞ்சீநாம் நிஸ்ஸ்வநம் ததா ।
ஸ நிஸம்ய தத ஸ்ரீமாந்
ஸௌமித்ரிர்லஜ்ஜிதோऽபவத் ॥
kūjitaṃ nūpurāṇāṃ ca
kāñcīnāṃ nissvanaṃ tathā ।
sa niṡamya tata ṡrīmān
saumitrirlajjitō'bhavat ॥
The blessed Sowmitri blushed hearing
the tinkling of the anklets and
the jingle of the waist bands.
ரோஷவேகப்ரகுபித:
ஸ்ருத்வா சாபரணஸ்வநம் ।
சகார ஜ்யாஸ்வநம் வீரோ
திஸஸ்ஸப்தேந பூரயந் ॥
rōṣavēgaprakupitaḥ
ṡrutvā cābharaṇasvanam ।
cakāra jyāsvanaṃ vīrō
diṡaṡṡabdēna pūrayan ॥
Hearing the tinkling of the ornaments,
that Veera became infuriated
and twanged his bow-string,
whose sound reverberated in all directions.
சாரித்ரேண மஹாபாஹு:
உபக்ருஷ்ட: ஸ லக்ஷ்மண: ।
தஸ்தாவேகாந்தமாஸ்ரித்ய
ராமஸோகஸமந்வித: ॥
cāritrēṇa mahābāhuḥ
upakṛṣṭaḥ sa lakṣmaṇaḥ ।
tasthāvēkāntamāṡritya
rāmaṡōkasamanvitaḥ ॥
Then Lakshmaṇa, soaked in grief by the plight of Rāma,
moved to a secluded spot, dragged away by probity.
தேந சாபஸ்வநேநாத
ஸுக்ரீவ: ப்லவகாதிப: ।
விஜ்ஞாயாऽகமநம் த்ரஸ்த:
ஸ சசால வராஸநாத் ॥
tēna cāpasvanēnātha
sugrīvaḥ plavagādhipaḥ ।
vijñāyā'gamanaṃ trastaḥ
sa cacāla varāsanāt ॥
Hearing that twang of the bowstring,
Sugreeva, the lord of Vānaras,
shivered seated on his couch, terribly scared.
அங்கதேந யதா மஹ்யம்
புரஸ்தாத்ப்ரதிவேதிதம் ।
ஸுவ்யக்தமேஷ ஸம்ப்ராப்த:
ஸௌமித்ரிர்ப்ராத்ருவத்ஸல: ॥
aṅgadēna yathā mahyam
purastātprativēditam ।
suvyaktamēṣa samprāptaḥ
saumitrirbhrātṛvatsalaḥ ॥
‘Clearly, it is Sowmitri, who loves his brother,
that has come, as Aṅgada had already told me.’
அங்கதேந ஸமாக்யதோ
ஜ்யாஸ்வநேந ச வாநர: ।
புபுதே லக்ஷ்மணம் ப்ராப்தம்
முகம் சாஸ்யவ்யஸுஷ்யத ॥
aṅgadēna samākhyatō
jyāsvanēna ca vānaraḥ ।
bubudhē lakṣmaṇaṃ prāptam
mukhaṃ cāsyavyaṡuṣyata ॥
The arrival of Lakshmaṇa, which was informed by Aṅgada
and by the twang of the bowstring,
made the face of that Vānara dry up.
ததஸ்தாராம் ஹரிஸ்ரேஷ்ட:
ஸுக்ரீவ: ப்ரியதர்ஸநாம் ।
உவாச ஹிதமவ்யக்ர:
த்ராஸஸம்ப்ராந்தமாநஸ: ॥
tatastārāṃ hariṡrēṣṭhaḥ
sugrīvaḥ priyadarṡanām ।
uvāca hitamavyagraḥ
trāsasambhrāntamānasaḥ ॥
Gripped by fear and his mind highly agitated
Sugreeva, the best among Vānaras,
managing to put on an appearance of composure
said these words to Tārā of pleasing appearance:
கிம் நு ருட்காரணம் ஸுப்ரு
ப்ரக்ருத்யா ம்ருதுமாநஸ: ।
ஸரோஷ இவ ஸம்ப்ராப்தோ
யேநாயம் ராகவாநுஜ: ॥
kiṃ nu ruṭkāraṇaṃ subhru
prakṛtyā mṛdumānasaḥ ।
sarōṣa iva samprāptō
yēnāyaṃ rāghavānujaḥ ॥
O you of beautiful eyebrows!
I wonder what the reason could be
for the younger brother of Rāghava,
who is gentle by nature,
to come here in such a rage!
கிம் பஸ்யஸி குமாரஸ்ய
ரோஷஸ்தாநமநிந்திதே ।
ந கல்வகாரணே கோபம்
ஆஹரேந்நரபும்கவ: ॥
kiṃ paṡyasi kumārasya
rōṣasthānamaninditē ।
na khalvakāraṇē kōpam
āharēnnarapuṃgavaḥ ॥
O blameless one! What reason would you
see behind the wrath of this young man?
The bull among men would not work himself up
to be angry without a reason!
யதஸ்ய க்ருதமஸ்மாபி:
புத்யஸே கிஞ்சிதப்ரியம் ।
தத்புத்த்யா ஸம்ப்ரதார்யாஸு
க்ஷிப்ரமேவாபிதீயதாம் ॥
yadasya kṛtamasmābhiḥ
budhyasē kiñcidapriyam ।
tadbuddhyā sampradhāryāṡu
kṣipramēvābhidhīyatām ॥
If you know of anything that I did
which could be even remotely annoying,
please think about it and let me know, quick.
அதவா ஸ்வயமேவைநம்
த்ரஷ்டுமர்ஹஸி பாமிநி ।
வசநைஸ்ஸாந்த்வயுக்தைஸ்ச
ப்ரஸாதயிதுமர்ஹஸி ॥
athavā svayamēvainam
draṣṭumarhasi bhāmini ।
vacanaissāntvayuktaiṡca
prasādayitumarhasi ॥
Or, better yet, O lady, may you see him personally
and soften him with appropriate and pleasing words!
த்வத்தர்ஸநே விஸுத்தாத்மா
ந ஸ கோபம் கரிஷ்யதி ।
ந ஹி ஸ்த்ரீஷு மஹாத்மாந:
க்வசித்குர்வந்தி தாருணம் ॥
tvaddarṡanē viṡuddhātmā
na sa kōpaṃ kariṣyati ।
na hi strīṣu mahātmānaḥ
kvacitkurvanti dāruṇam ॥
He, of pure and serene nature,
would not show anger any more, once he sees you.
Great souls would not at all be harsh with women.
த்வயா ஸாந்த்வைருபக்ராந்தம்
ப்ரஸந்நேந்த்ரியமாநஸம் ।
தத: கமலபத்ராக்ஷம்
த்ரக்ஷ்யாம்யஹமரிந்தமம் ॥
tvayā sāntvairupakrāntam
prasannēndriyamānasam ।
tataḥ kamalapatrākṣam
drakṣyāmyahamarindamam ॥
I shall see the subduer of the foe,
he of eyes like lotus petals, after you have put
him in good humor and his mind and senses at ease.
ஸா ப்ரஸ்கலந்தீ மதவிஹ்வலாக்ஷீ
ப்ரலம்பகாஞ்சீகுண ஹேமஸூத்ரா ।
ஸலக்ஷணா லக்ஷ்மணஸந்நிதாநம்
ஜகாம தாரா நமிதாங்கயஷ்டி: ॥
sā praskhalantī madavihvalākṣī
pralambakāñcīguṇa hēmasūtrā ।
salakṣaṇā lakṣmaṇasannidhānaṃ
jagāma tārā namitāṅgayaṣṭiḥ ॥
She of intoxicating eyes,
her golden necklaces and
waist band flowing down stylishly,
went to the presence of Lakshmaṇa
with faltering steps and
body bent (as a sign of deference).
ஸ தாம் ஸமீக்ஷ்யைவ ஹரீஸபத்நீம்
தஸ்தாவுதாஸீநதயா மஹாத்மா ।
அவாங்முகோऽபூந்மநுஜேந்த்ரபுத்ர:
ஸ்த்ரீஸந்நிகர்ஷாத்விநிவ்ருத்தகோப: ॥
sa tāṃ samīkṣyaiva harīṡapatnīm
tasthāvudāsīnatayā mahātmā ।
avāṅmukhō'bhūnmanujēndraputraḥ
strīsannikarṣādvinivṛttakōpaḥ ॥
Seeing that it was the wife
of the lord of the Vānaras that had come,
that Mahātma calmed down and stood quietly.
The prince turned his gaze to the ground,
his anger toned down by the presence of a woman.
ஸா பாநயோகாத்விநிவ்ருத்தலஜ்ஜா
த்ருஷ்டிப்ரஸாதாச்ச நரேந்த்ரஸூநோ: ।
உவாச தாரா ப்ரணயப்ரகல்பம்
வாக்யம் மஹார்தம் பரிஸாந்த்வ ரூபம் ॥
sā pānayōgādvinivṛttalajjā
dṛṣṭiprasādācca narēndrasūnōḥ ।
uvāca tārā praṇayapragalbhaṃ
vākyaṃ mahārthaṃ parisāntva rūpam ॥
Overcoming her hesitation,
helped by the drinks she had had before and
by the calm bearing of the prince,
Tārā spoke these words that were
pregnant with meaning, calculated to be conciliatory
and filled with courage born out of affection.
கிம் கோபமூலம் மநுஜேந்த்ரபுத்ர
கஸ்தே ந ஸந்திஷ்டதி வாங்நிதேஸே ।
கஸ்ஸுஷ்கவ்ருக்ஷம் வநமாபதந்தம்
தவாக்நிமாஸீததி நிர்விஸங்க: ॥
kiṃ kōpamūlaṃ manujēndraputra
kastē na santiṣṭhati vāṅnidēṡē ।
kaṡṡuṣkavṛkṣaṃ vanamāpatantaṃ
davāgnimāsīdati nirviṡaṅkaḥ ॥
What is the cause of your anger, O prince?
Did anyone dare to flout your command?
Did anyone dare to come near a forest fire
that was advancing to consume a bone-dry forest?
ஸ தஸ்யா வசநம் ஸ்ருத்வா
ஸாந்த்வபூர்வமஸங்கித: ।
பூய: ப்ரணயத்ருஷ்டார்தம்
லக்ஷ்மணோ வாக்யமப்ரவீத் ॥
sa tasyā vacanaṃ ṡrutvā
sāntvapūrvamaṡaṅkitaḥ ।
bhūyaḥ praṇayadṛṣṭārtham
lakṣmaṇō vākyamabravīt ॥
On hearing her words, which were
conciliatory and gave no room for doubt,
Lakshmaṇa responded to her in words
that expressed his purpose,
with a marked accent of friendliness.
கிமயம் காமவ்ருத்தஸ்தே
லுப்ததர்மார்தஸங்க்ரஹ: ।
பர்தா பர்த்ருஹிதே யுக்தே
ந சைநமவபுத்த்யஸே ॥
kimayaṃ kāmavṛttastē
luptadharmārthasaṅgrahaḥ ।
bhartā bhartṛhitē yuktē
na cainamavabuddhyasē ॥
Can you not see that your husband,
whose interest you care for,
is indulged in dalliance, giving no heed
to the promotion of Dharma and Artha?
ந சிந்தயதி ராஜ்யார்தம்
ஸோऽஸ்மாந் ஸோகபராயணாந் ।
ஸாமாத்யபரிஷத்தாரே
காமமேவோபஸேவதே ॥
na cintayati rājyārtham
sō'smān ṡōkaparāyaṇān ।
sāmātyapariṣattārē
kāmamēvōpasēvatē ॥
O Tārā! He has no thought
for the concerns of the kingdom
or for us who are taken over by grief.
He, along with his council of ministers,
is indulged in nothing but lechery.
ஸ மாஸாம்ஸ்சதுர: க்ருத்வா
ப்ரமாணம் ப்லவகேஸ்வர: ।
வ்யதீதாம்ஸ்தாந்மதோதக்ரோ
விஹரந்நாவபுத்யதே ॥
sa māsāṃṡcaturaḥ kṛtvā
pramāṇaṃ plavagēṡvaraḥ ।
vyatītāṃstānmadōdagrō
viharannāvabudhyatē ॥
Having agreed upon a limit of four months,
the King of Vānaras, indulged in
the excitement of intoxication,
does not even realize that it has been crossed.
To be continued