Tweet
Kishkindha Kaanda - Sarga 16
In this Sarga, Vāli assures Tārā that there is nothing to fear on account of Rāma since he is well aware of Dharma. Vāli also assures her that he is going to only subdue the pride of Sugreeva but not kill him.
Then Vāli goes to fight with Sugreeva. A terrible fight ensues between them. They pound each other with fists, hands, feet and trees. After a while, Vāli gains upper hand in the fight while Sugreeva's strength weakens. Rāma notices that Sugreeva has lost his strength and is looking for help.
Rāma then mounts his arrow on the bow and shoots it. With the force of that arrow, Vāli falls down on the ground, like the flagstaff of Indra.
4.16.1 தாமேவம் ப்ருவதீம் தாராம்
தாராதிபநிபாநநாம் ।
வாலீ நிர்பர்த்ஸயாமாஸ
வசநம் சேதமப்ரவீத் ॥
tāmēvaṃ bruvatīṃ tārām
tārādhipanibhānanām ।
vālī nirbhartsayāmāsa
vacanaṃ cēdamabravīt ॥
When Tārā , whose face was brighter
than the lord of stars, spoke thus,
Vāli reprimanded her and said:
4.16.2 கர்ஜதோऽஸ்ய ச ஸுஸம்ரப்தம்
ப்ராது: ஸத்ரோர்விஸேஷத: ।
மர்ஷயிஷ்யாமி கேநாபி
காரணேந வராநநே ॥
garjatō'sya ca susaṃrabdhaṃ
bhrātuḥ ṡatrōrviṡēṣataḥ ।
marṣayiṣyāmi kēnāpi
kāraṇēna varānanē ॥
O you of lovely face!
No matter what the reason is,
how can I put up with
this pompous roar of a brother,
who is an enemy to boot!
4.16.3 அதர்ஷிதாநாம் ஸூராணாம்
ஸமரேஷ்வநிவர்திநாம் ।
தர்ஷணாமர்ஷணம் பீரு
மரணாததிரிச்யதே ॥
adharṣitānāṃ ṡūrāṇām
samarēṣvanivartinām ।
dharṣaṇāmarṣaṇaṃ bhīru
maraṇādatiricyatē ॥
O timid one! It is worse than death for Veeras
who are too powerful to be assailed and
who never turned their backs on the battle-field,
to submit to threats!
4.16.4 ஸோடும் ந ச ஸமர்தோऽஹம்
யுத்தகாமஸ்ய ஸம்யுகே ।
ஸுக்ரீவஸ்ய ச ஸம்ரம்பம்
ஹீநக்ரீவஸ்ய கர்ஜத: ॥
sōḍhuṃ na ca samarthō'ham
yuddhakāmasya saṃyugē ।
sugrīvasya ca samrambham
hīnagrīvasya garjataḥ ॥
I cannot tolerate this exuberance,
this squeaky roar and this itch for a fight, of Sugreeva!
4.16.5 ந ச கார்யோ விஷாதஸ்தே
ராகவம் ப்ரதி மத்க்ருதே ।
தர்மஜ்ஞஸ்ச க்ருதஜ்ஞஸ்ச
கதம் பாபம் கரிஷ்யதி ॥
na ca kāryō viṣādastē
rāghavaṃ prati matkṛtē ।
dharmajñaṡca kṛtajñaṡca
kathaṃ pāpaṃ kariṣyati ॥
You should not be worried
because of Rāghava, with regard to me;
How can he, who knows Dharma and possesses
a great sense of gratitude, do anything sinful?
4.16.6 நிவர்தஸ்வ ஸஹ ஸ்த்ரீபி:
கதம் பூயோऽநுகச்சஸி ।
ஸௌஹ்ருதம் தர்ஸிதம் தாரே
மயி பக்தி: க்ருதா த்வயா ॥
nivartasva saha strībhiḥ
kathaṃ bhūyō'nugacchasi ।
sauhṛdaṃ darṡitaṃ tārē
mayi bhaktiḥ kṛtā tvayā ॥
Go back along with all the women;
why do you still follow me?
O Tāra, you have shown your love
and your devotion to me.
4.16.7 ப்ரதியோத்ஸ்யாம்யஹம் கத்வா
ஸுக்ரீவம் ஜஹி ஸம்ப்ரமம் ।
தர்பமாத்ரம் விநேஷ்யாமி
ந ச ப்ராணைர்விமோக்ஷ்யதே ॥
pratiyōtsyāmyahaṃ gatvā
sugrīvaṃ jahi sambhramam ।
darpamātraṃ vinēṣyāmi
na ca prāṇairvimōkṣyatē ॥
I shall go and fight Sugreeva.
But be easy in your mind.
I shall merely subdue his pride,
not deprive him of his life.
4.16.8-9a அஹம் ஹ்யாஜிஸ்திதஸ்யாஸ்ய
கரிஷ்யாமி யதேப்ஸிதம் ।
வ்ருக்ஷைர்முஷ்டிப்ரஹாரைஸ்ச
பீடித: ப்ரதியாஸ்யதி ॥
ந மே கர்விதமாயஸ்தம்
ஸஹிஷ்யதி துராத்மவாந் ।
ahaṃ hyājisthitasyāsya
kariṣyāmi yathēpsitam ।
vṛkṣairmuṣṭiprahāraiṡca
pīḍitaḥ pratiyāsyati ॥
na mē garvitamāyastam
sahiṣyati durātmavān ।
I shall merely do what he, looking for a fight, wants.
He will go back pounded by trees and the blows of fists.
The rogue cannot stand up to my vigor and pride.
4.16.9b-10 க்ருதம் தாரே ஸஹாயத்வம்
ஸௌஹ்ருதம் தர்ஸிதம் மயி ॥
ஸாபிதாऽபி மம ப்ராணை:
நிவர்தஸ்வ ஜநேந ச ।
அஹம் ஜித்வா நிவர்திஷ்யே
தமஹம் ப்ராதரம் ரணே ॥
kṛtaṃ tārē sahāyatvam
sauhṛdaṃ darṡitaṃ mayi ॥
ṡāpitā'pi mama prāṇaiḥ
nivartasva janēna ca ।
ahaṃ jitvā nivartiṣyē
tamahaṃ bhrātaraṃ raṇē ॥
O Tāra! I appreciate your help and
the concern you have shown me.
Swear on my life that
you will go back with all others.
I shall return vanquishing him,
my brother, in the fight.
4.16.11 தம் து தாரா பரிஷ்வஜ்ய
வாலிநம் ப்ரியவாதிநீ ।
சகார ருததீ மந்தம்
தக்ஷிணா ஸா ப்ரதக்ஷிணம் ॥
taṃ tu tārā pariṣvajya
vālinaṃ priyavādinī ।
cakāra rudatī mandam
dakṣiṇā sā pradakṣiṇam ॥
Tārā, who always wished well, embraced Vāli.
Crying in a low tone, she,
the capable one, circumambulated him.
4.16.12 தத: ஸ்வஸ்த்யயநம் க்ருத்வா
மந்த்ரவித்விஜயைஷிணீ ।
அந்த:புரம் ஸஹ ஸ்த்ரீபி:
ப்ரவிஷ்டா ஸோகமோஹிதா ॥
tataḥ svastyayanaṃ kṛtvā
mantravidvijayaiṣiṇī ।
antaḥpuraṃ saha strībhiḥ
praviṣṭā ṡōkamōhitā ॥
Praying for his success,
she invoked blessings on him
uttering the appropriate mantras.
She went back to the inner quarters,
along with other women, dazed with grief.
4.16.13 ப்ரவிஷ்டாயாம் து தாராயாம்
ஸஹ ஸ்த்ரீபிஸ்ஸ்வமாலயம் ।
நகராந்நிர்யயௌ க்ருத்தோ
மஹாஸர்ப இவ ஸ்வஸந் ॥
praviṣṭāyāṃ tu tārāyām
saha strībhissvamālayam ।
nagarānniryayau kruddhō
mahāsarpa iva ṡvasan ॥
After Tārā left to her residence
along with the other women,
he emerged from the city in wrath,
hissing like a great serpent.
4.16.14 ஸ நிஸ்ஸ்வஸ்ய மஹாதேஜா
வாலீ பரமரோஷண: ।
ஸர்வதஸ்சாரயந் த்ருஷ்டிம்
ஸத்ருதர்ஸநகாங்க்ஷயா ॥
sa niṡṡvasya mahātējā
vālī paramarōṣaṇaḥ ।
sarvataṡcārayan dṛṣṭim
ṡatrudarṡanakāṅkṣayā ॥
Heavily breathing, the powerful and
extremely enraged Vāli looked all around
to find out where his enemy was.
4.16.15 ஸ ததர்ஸ ததஸ்ஸ்ரீமாந்
ஸுக்ரீவம் ஹேமபிங்கலம் ।
ஸுஸம்வீதமவஷ்டப்தம்
தீப்யமாநமிவாநலம் ॥
sa dadarṡa tataṡṡrīmān
sugrīvaṃ hēmapiṅgalam ।
susaṃvītamavaṣṭabdham
dīpyamānamivānalam ॥
He, the blessed one, then saw Sugreeva,
who looked diffident with his cloth tightened
and was blazing like fire in his red-gold complexion.
4.16.16 ஸ தம் த்ருஷ்ட்வா மஹாவீர்யம்
ஸுக்ரீவம் பர்யவஸ்திதம் ।
காடம் பரிததே வாஸோ
வாலீ பரமரோஷண: ॥
sa taṃ dṛṣṭvā mahāvīryam
sugrīvaṃ paryavasthitam ।
gāḍhaṃ paridadhē vāsō
vālī paramarōṣaṇaḥ ॥
On seeing Sugreeva of immense valor
standing ready for the fray,
the irascible Vāli drew
his cloth tight about his loins.
4.16.17 ஸ வாலீ காடஸம்வீதோ
முஷ்டிமுத்யம்ய வீர்யவாந் ।
ஸுக்ரீவமேவாபிமுகோ
யயௌ யோத்தும் க்ருதக்ஷண: ॥
sa vālī gāḍhasaṃvītō
muṣṭimudyamya vīryavān ।
sugrīvamēvābhimukhō
yayau yōddhuṃ kṛtakṣaṇaḥ ॥
The valorous Vāli, tightening the cloth around him,
advanced towards Sugreeva with clenched fist
eager to fight, now that an
opportunity had presented itself.
4.16.18 ஸ்லிஷ்டம் முஷ்டிம் ஸமுத்யம்ய
ஸம்ரப்ததரமாகத: ।
ஸுக்ரீவோऽபி ஸமுத்திஸ்ய
வாலிநம் ஹேமமாலிநம் ॥
ṡliṣṭaṃ muṣṭiṃ samudyamya
saṃrabdhataramāgataḥ ।
sugrīvō'pi samuddiṡya
vālinaṃ hēmamālinam ॥
Sugreeva too, raising his clenched fist,
rushed towards Vāli who was wearing a golden chain.
4.16.19 தம் வாலீ க்ரோததாம்ராக்ஷ:
ஸுக்ரீவம் ரணபண்டிதம் ।
ஆபதந்தம் மஹாவேகம்
இதம் வசநமப்ரவீத் ॥
taṃ vālī krōdhatāmrākṣaḥ
sugrīvaṃ raṇapaṇḍitam ।
āpatantaṃ mahāvēgam
idaṃ vacanamabravīt ॥
Vāli, his eyes copper-red with anger,
said to Sugreeva, the veteran warrior,
as he bore down upon him in all speed:
4.16.20 ஏஷ முஷ்டிர்மயாபத்தோ
காட: ஸுநியதாங்குலி: ।
மயா வேகவிமுக்தஸ்தே
ப்ராணாநாதாய யாஸ்யதி ॥
ēṣa muṣṭirmayābaddhō
gāḍhaḥ suniyatāṅguliḥ ।
mayā vēgavimuktastē
prāṇānādāya yāsyati ॥
This tightly clenched fist of mine,
with all the fingers tightly bound together,
let off by me with all swiftness,
is going to walk off with your life.
To be continued