Tweet
Kishkindha Kaanda - Sarga 14
In this Sarga, Sugreeva implores Rāma to fulfill his promise without fail. Rāma tells Sugreeva that there is no need for concern now, as he can be clearly identified because of the creeper around his neck. Rāma assures him that he never made a promise that he could not keep. He reminds him of the power of his arrow that tore apart seven Sāla trees. Rāma assures Sugreeva that Vāli is all but dead. He asks him to call Vāli for a fight.
4.14.1 அத பாலார்கஸத்ருஸோ
த்ருப்தஸிம்ஹகதிஸ்ததா ।
த்ருஷ்ட்வா ராமம் க்ரியாதக்ஷம்
ஸுக்ரீவோ வாக்யமப்ரவீத் ॥
atha bālārkasadṛṡō
dṛptasiṃhagatistadā ।
dṛṣṭvā rāmaṃ kriyādakṣam
sugrīvō vākyamabravīt ॥
Then, Sugreeva, resembling the rising sun,
with a gait like that of the proud lion,
looked at Rāma, an expert at his task,
and said these words:
4.14.2 ஹரிவாகுரயா வ்யாப்தாம்
தப்தகாஞ்சநதோரணாம் ।
ப்ராப்தா: ஸ்ம த்வஜயந்த்ராட்யாம்
கிஷ்கிந்தாம் வாலிந: புரீம் ॥
harivāgurayā vyāptām
taptakāñcanatōraṇām ।
prāptāḥ sma dhvajayantrāḍhyām
kiṣkindhāṃ vālinaḥ purīm ॥
We have reached Kishkindhā, the city of Vāli,
with its arches treated with gold purified in fire.
It is fortified with machinery and
flags are hoisted (everywhere).
It is crowded with Vānaras
that serve as traps for the enemy.
4.14.3 ப்ரதிஜ்ஞா யா த்வயா வீர
க்ருதா வாலிவதே புரா ।
ஸபலாம் குரு தாம் க்ஷிப்ரம்
லதாம் கால இவாகத: ॥
pratijñā yā tvayā vīra
kṛtā vālivadhē purā ।
saphalāṃ kuru tāṃ kṣipram
latāṃ kāla ivāgataḥ ॥
O Veera! Make good your promise to kill Vāli soon,
just as the right season brings the vine to fruition.
4.14.4 ஏவமுக்தஸ்து தர்மாத்மா
ஸுக்ரீவேண ஸ ராகவ: ।
தமேவோவாச வசநம்
ஸுக்ரீவம் ஸத்ருஸூதந: ॥
ēvamuktastu dharmātmā
sugrīvēṇa sa rāghavaḥ ।
tamēvōvāca vacanam
sugrīvaṃ ṡatrusūdanaḥ ॥
Rāghava, the Dharmātma, the slayer of enemies,
told thus by Sugreeva, replied directly, saying:
4.14.5 க்ருதாபிஜ்ஞாநசிஹ்நஸ்த்வம்
ஆநயா கஜஸாஹ்வயா ।
லக்ஷ்மணேந ஸமுத்பாட்ய
யைஷா கண்டே க்ருதா தவ ॥
kṛtābhijñānacihnastvam
ānayā gajasāhvayā ।
lakṣmaṇēna samutpāṭya
yaiṣā kaṇṭhē kṛtā tava ॥
You can be recognized (clearly now),
with the Gajapushpa creeper that
Lakshmaṇa plucked and placed around your neck.
4.14.6 ஸோபஸேऽஹ்யதிகம் வீர
லதயா கண்டஸக்தயா ।
விபரீத இவாகாஸே
ஸூர்யோ நக்ஷத்ரமாலயா ॥
ṡōbhasē'hyadhikaṃ vīra
latayā kaṇṭhasaktayā ।
viparīta ivākāṡē
sūryō nakṣatramālayā ॥
With the creeper around your neck, O Veera,
you shine all the more, as the sun in the sky
would, if adorned with a garland of stars.
4.14.7 அத்ய வாலிஸமுத்தம் தே
பயம் வைரம் ச வாநர ।
ஏகேநாஹம் ப்ரமோக்ஷ்யாமி
பாணமோக்ஷேண ஸம்யுகே ॥
adya vālisamutthaṃ tē
bhayaṃ vairaṃ ca vānara ।
ēkēnāhaṃ pramōkṣyāmi
bāṇamōkṣēṇa saṃyugē ॥
I shall relieve you today, O Vānara,
from the fear as well as the enmity
that arose because of Vāli,
with a single arrow, shot during the fight.
4.14.8 மம தர்ஸய ஸுக்ரீவ
வைரிணம் ப்ராத்ருரூபிணம் ।
வாலீ விநிஹதோ யாவத்
வநே பாம்ஸுஷு வேஷ்டதே ॥
mama darṡaya sugrīva
vairiṇaṃ bhrātṛrūpiṇam ।
vālī vinihatō yāvat
vanē pāṃsuṣu vēṣṭatē ॥
O Sugreeva! Show me Vāli,
your enemy in the guise of a brother!
In no time, he will be rolling
in the dust of the Vana, shot fatally.
4.14.9 யதி த்ருஷ்டிபதம் ப்ராப்தோ
ஜீவந்ஸ விநிவர்ததே ।
ததோ தோஷேண மா கச்சேத்
ஸத்யோ கர்ஹேச்ச மாம் பவாந் ॥
yadi dṛṣṭipathaṃ prāptō
jīvansa vinivartatē ।
tatō dōṣēṇa mā gacchēt
sadyō garhēcca māṃ bhavān ॥
If he goes back alive after I set eyes on him,
you will be free to hold me guilty
and blame me squarely.
4.14.10 ப்ரத்யக்ஷம் ஸப்த தே ஸாலா
மயா பாணேந தாரிதா: ।
ததோவேத்ஸி பலேநாத்ய
வாலிநம் நிஹதம் மயா ॥
pratyakṣaṃ sapta tē sālā
mayā bāṇēna dāritāḥ ।
tatōvētsi balēnādya
vālinaṃ nihataṃ mayā ॥
You saw with your own eyes how I tore apart
the seven Sāla trees with a single arrow;
know that, with the same strength,
Vāli will be killed today.
4.14.11 அந்ருதம் நோக்தபூர்வம் மே
வீர க்ருச்ச்ரேऽபி திஷ்டதா ।
தர்மலோபபரீதேந
ந ச வக்ஷ்யே கதஞ்சந ॥
anṛtaṃ nōktapūrvaṃ mē
vīra kṛcchrē'pi tiṣṭatā ।
dharmalōbhaparītēna
na ca vakṣyē kathañcana ॥
O Veera! Seized by the interest in Dharma,
I have never said anything that I did not mean,
even in the most trying situations,
nor shall I ever do so.
4.14.12 ஸபலாம் ச கரிஷ்யாமி
ப்ரதிஜ்ஞாம் ஜஹி ஸம்ப்ரமம் ।
ப்ரஸூதம் கலமக்ஷேத்ரம்
வர்ஷேணேவ ஸதக்ரது: ॥
saphalāṃ ca kariṣyāmi
pratijñāṃ jahi sambhramam ।
prasūtaṃ kalamakṣētraṃ
varṣēṇēva ṡatakratuḥ ॥
I will make my promise bear fruit,
as surely as a rice-field is made to sprout
by the rains showered by Ṡatakratu;
you may kill all your concerns.
4.14.13 ததாஹ்வாநநிமித்தம் த்வம்
வாலிநோ ஹேமமாலிந: ।
ஸுக்ரீவ குரு தம் ஸப்தம்
நிஷ்பதேத்யேந வாநர: ॥
tadāhvānanimittaṃ tvam
vālinō hēmamālinaḥ ।
sugrīva kuru taṃ ṡabdam
niṣpatēdyēna vānaraḥ ॥
Therefore, O Sugreeva,
make whatever sound is required
to bring Vāli, the Vānara with the golden chain, out
to extend the invitation (for a fight).
4.14.14 ஜிதகாஸீ பலஸ்லாகீ
த்வயா சாதர்ஷித: புரா ।
நிஷ்பதிஷ்யத்யஸங்கேந
வாலீ ஸ ப்ரியஸம்யுக: ॥
jitakāṡī balaṡlāghī
tvayā cādharṣitaḥ purā ।
niṣpatiṣyatyasaṅgēna
vālī sa priyasaṃyugaḥ ॥
There is nothing to stop Vāli from rushing out
given that he glows with victories,
likes to sing praises of his own strength,
has never been vanquished by you,
and loves a fight.
4.14.15 ரிபூணாம் தர்ஷிதம் ஸ்ருத்வா
மர்ஷயந்தி ந ஸம்யுகே ।
ஜாநந்தஸ்து ஸ்வகம் வீர்யம்
ஸ்த்ரீஸமக்ஷம் விஸேஷத: ॥
ripūṇāṃ dharṣitaṃ ṡrutvā
marṣayanti na saṃyugē ।
jānantastu svakaṃ vīryam
strīsamakṣaṃ viṡēṣataḥ ॥
Those who are confident of their own strength,
cannot bear hearing a challenge from an enemy to fight,
especially in the presence of women.
4.14.16 ஸ து ராமவசஸ்ஸ்ருத்வா
ஸுக்ரீவோ ஹேமபிங்கல: ।
நநர்த க்ரூரநாதேந
விநிர்பிந்தந்நிவாம்பரம் ॥
sa tu rāmavacaṡṡrutvā
sugrīvō hēmapiṅgalaḥ ।
nanarda krūranādēna
vinirbhindannivāmbaram ॥
Hearing those words of Rāma,
Sugreeva of red gold complexion,
let off a violent roar
that seemed to split the sky.
4.14.17 தஸ்ய ஸப்தேந வித்ரஸ்தா
காவோ யாந்தி ஹதப்ரபா: ।
ராஜதோஷபராம்ருஷ்டா:
குலஸ்த்ரிய இவாகுலா: ॥
tasya ṡabdēna vitrastā
gāvō yānti hataprabhāḥ ।
rājadōṣaparāmṛṣṭāḥ
kulastriya ivākulāḥ ॥
Terrified by that noise,
cows fled with their luster lost,
like women of good families agitated
by the touch of other men, in times of anarchy.
4.14.18 த்ரவந்தி ச ம்ருகாஸ்ஸீக்ரம்
பக்நா இவ ரணே ஹயா: ।
பதந்தி ச ககா பூமௌ
க்ஷீணபுண்யா இவ க்ரஹா: ॥
dravanti ca mṛgāṡṡīghram
bhagnā iva raṇē hayāḥ ।
patanti ca khagā bhūmau
kṣīṇapuṇyā iva grahāḥ ॥
Deer ran away quickly like horses battered in a battle.
Birds fell down on the ground from the sky
like planets whose Puṇya is depleted.
4.14.19 ததஸ்ஸஜீமூதகணப்ரணாதோ
நாதம் ஹ்யமுஞ்சத்த்வரயா ப்ரதீத: ।
ஸூர்யாத்மஜஸ்ஸௌர்யவிவ்ருத்ததேஜா:
ஸரித்பதிர்வாऽநிலசஞ்சலோர்மி: ॥
tatassajīmūtagaṇapraṇādō
nādaṃ hyamuñcattvarayā pratītaḥ ।
sūryātmajaṡṡauryavivṛddhatējāḥ
saritpatirvā'nilacañcalōrmiḥ ॥
The son of the sun, known for making sounds
that resemble the thunder of cloud masses,
his prowess augured by valor,
let off a roar in all haste,
like the lord of rivers does
with waves fanned by wind.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
கிஷ்கிந்தாகாண்டே சதுர்தஸஸ்ஸர்க: ॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
kiṣkindhākāṇḍē caturdaṡassargaḥ ॥
Thus concludes the fourteenth Sarga
in Kishkindhā Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 9573 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.