Aranya Kaanda - Sarga 11 Continues
[img]
Aranya Kaanda - Sarga 11 Continues
3.11.60 ததோ ப்ராதுர்வசஸ்ஸ்ருத்வா
வாதாபிர்மேஷவந்நதந் ।
பித்த்வா பித்த்வா ஸரீராணி
ப்ராஹ்மணாநாம் விநிஷ்பதத் ॥
tatō bhrāturvacaṡṡrutvā
vātāpirmēṣavannadan ।
bhittvā bhittvā ṡarīrāṇi
brāhmaṇānāṃ viniṣpatat ॥
On hearing his brother call,
Vātāpi, bleating like a sheep,
would tear apart the bodies
of the Brāhmaṇas and come out.
3.11.61 ப்ராஹ்மாணாநாம் ஸஹஸ்ராணி
தாப்யாமேவம் பரம்தப ।
விநாஸிதாநி ஸம்ஹத்ய
நித்யஸ: பிஸிதாஸயா ॥
brāhmāṇānāṃ sahasrāṇi
tābhyāmēvaṃ paraṃtapa ।
vināṡitāni saṃhatya
nityaṡaḥ piṡitāṡayā ॥
Thousands of Brāhmaṇas, O scorcher of foes,
were slaughtered in this manner
by both of them together,
impelled by their urge for flesh.
3.11.62 அகஸ்த்யேந ததா தேவை:
ப்ரார்திதேந மஹர்ஷிணா ।
அநுபூய கில ஸ்ராத்தே
பக்ஷிதஸ்ஸமஹாஸுர: ॥
agastyēna tadā dēvaiḥ
prārthitēna maharṣiṇā ।
anubhūya kila ṡrāddhē
bhakṣitassamahāsuraḥ ॥
Then, Agastya, urged by Dēvas and Maharshis,
had (the good meal of) Ṡrāddha,
eating that monstrous Rākshasa, and digesting him.
3.11.63 ததஸ்ஸம்பந்நமித்யுக்த்வா
தத்த்வா ஹஸ்தோதகம் தத: ।
ப்ராதரம் நிஷ்க்ரமஸ்வேதி
சேல்வலஸ்ஸோऽப்யபாஷத ॥
tatassampannamityuktvā
dattvā hastōdakaṃ tataḥ ।
bhrātaraṃ niṣkramasvēti
cēlvalassō'bhyabhāṣata ॥
Then, after giving water to wash hands,
and after asking 'Are you satisfied?',
Ilvala called to his brother, 'Come out!' The custom of formally asking a Brāhmaṇa after offering the Ṡrāddha meal, 'Are you satisfied?' continues even to this day.
3.11.64 ஸ தம் ததா பாஷமாணம்
ப்ராதரம் விப்ரகாதிநம் ।
அப்ரவீத்ப்ரஹஸந்தீமாந்
அகஸ்த்யோ முநிஸத்தம: ॥
sa taṃ tathā bhāṣamāṇaṃ
bhrātaraṃ vipraghātinam ।
abravītprahasandhīmān
agastyō munisattamaḥ ॥
To that brother, the killer of Brāhmaṇas, who called thus,
Agastya, the sagacious and eminent Muni said, laughing:
3.11.65 குதோ நிஷ்க்ரமிதும் ஸக்தி:
மயா ஜீர்ணஸ்ய ராக்ஷஸ: ।
ப்ராதுஸ்தே மேஷரூபஸ்ய
கதஸ்ய யமஸாதநம் ॥
kutō niṣkramituṃ ṡaktiḥ
mayā jīrṇasya rākṣasaḥ ।
bhrātustē mēṣarūpasya
gatasya yamasādanam ॥
Where is the ability for him to come out?
The Rākshasa has been digested by me.
Your brother, who took the form of a goat
has gone to the abode of Yama!
3.11.66-67 அத தஸ்ய வசஸ்ஸ்ருத்வா
ப்ராதுர்நிதநஸம்ஸ்ரயம் ।
ப்ரதர்ஷயிதுமாரேபே
முநிம் க்ரோதாந்நிஸாசர: ॥
ஸோऽபித்ரவந்முநிஸ்ரேஷ்டம்
முநிநா தீப்ததேஜஸா ।
சக்ஷுஷாநலகல்பேந
நிர்தக்தோ நிதநம் கத: ॥
atha tasya vacaṡṡrutvā
bhrāturnidhanasaṃṡrayam ।
pradharṣayitumārēbhē
muniṃ krōdhānniṡācaraḥ ॥
sō'bhidravanmuniṡrēṣṭhaṃ
muninā dīptatējasā ।
cakṣuṣānalakalpēna
nirdagdhō nidhanaṃ gataḥ ॥
On hearing those words that announced
the death of his brother,
the enraged night-rover rushed upon that
foremost of Munis to kill him.
Then he was burnt to death by the
the fire-ball like eyes of
that Muni, of effulgent radiance.
3.11.68 தஸ்யாயமாஸ்ரமோ ப்ராது:
தடாகவநஸோபித: ।
விப்ராநுகம்பயா யேந
கர்மேதம் துஷ்கரம் க்ருதம் ॥
tasyāyamāṡramō bhrātuḥ
taṭākavanaṡōbhitaḥ ।
viprānukampayā yēna
karmēdaṃ duṣkaraṃ kṛtam ॥
This Āṡrama, beautiful with the woods and lakes,
belongs to the brother of that Muni,
who carried out such a difficult task
out of concern for Brāhmaṇas.
3.11.69 ஏவம் கதயமாநஸ்ய
தஸ்ய ஸௌமித்ரிணா ஸஹ ।
ராமஸ்யாஸ்தம் கதஸ்ஸூர்ய:
ஸந்த்யாகாலோऽப்யவர்தத: ॥
ēvaṃ kathayamānasya
tasya saumitriṇā saha ।
rāmasyāstaṃ gatassūryaḥ
sandhyākālō'bhyavartataḥ ॥
As Rāma was telling this to Sowmitri,
the sun went down and evening set in.
3.11.70 உபாஸ்ய பஸ்சிமாம் ஸந்த்யாம்
ஸஹ ப்ராத்ரா யதாவிதி ।
ப்ரவிவேஸாऽஸ்ரமபதம்
தம்ருஷிம் ஸோऽப்யவாதயத் ॥
upāsya paṡcimāṃ sandhyāṃ
saha bhrātrā yathāvidhi ।
pravivēṡā'ṡramapadaṃ
tamṛṣiṃ sō'bhyavādayat ॥
He, along with his brother,
offered Vandanas to Sandhya in a customary manner
and entered the grounds of the Āṡrama,
greeting the Ṛshi with all deference.
3.11.71 ஸம்யக் ப்ரதிக்ருஹீதஸ்ச
முநிநா தேந ராகவ: ।
ந்யவஸத்தாம் நிஸாமேகாம்
ப்ராஸ்ய மூலபலாநி ச ॥
samyak pratigṛhītaṡca
muninā tēna rāghavaḥ ।
nyavasattāṃ niṡāmēkāṃ
prāṡya mūlaphalāni ca ॥
Well received by that Muni,
Rāghava dined on roots and fruits
and stayed there for that one night
3.11.72 தஸ்யாம் ராத்ய்ராம் வ்யதீதாயாம்
விமலே ஸூர்யமண்டலே ।
ப்ராதரம் தமகஸ்த்யஸ்ய
ஹ்யாமந்த்ரயத ராகவ: ॥
tasyāṃ rātyrāṃ vyatītāyāṃ
vimalē sūryamaṇḍalē ।
bhrātaraṃ tamagastyasya
hyāmantrayata rāghavaḥ ॥
After the night passed
and a clear sun broke out,
Rāghava took leave of that
brother of Agastya, (saying):
3.11.73 அபிவாதயே த்வாம் பகவந்
ஸுகமத்யுஷிதோ நிஸாம் ।
ஆமந்த்ரயே த்வாம் கச்சாமி
குரும் தே த்ரஷ்டுமக்ரஜம் ॥
abhivādayē tvāṃ bhagavan
sukhamadhyuṣitō niṡām ।
āmantrayē tvāṃ gacchāmi
guruṃ tē draṣṭumagrajam ॥
O Bhagawan! My Vandanas to you.
I spent the night comfortably.
I would like to take leave of you
and go to your revered elder brother.
3.11.74-75 கம்யதாமிதி தேநோக்தோ
ஜகாம ரகுநந்தந: ।
யதோத்திஷ்டேந மார்கேண
வநம் தச்சாவலோகயந் ॥
நீவாராந்பநஸாம்ஸ்தாலாம்
திமிஸாந்வந்ஜுலாந்தவாந் ।
சிரிபில்வாந்மதூகாம்ஸ்ச
பில்வாநபி ச திந்துகாந் ॥
gamyatāmiti tēnōktō
jagāma raghunandanaḥ ।
yathōddiṣṭēna mārgēṇa
vanaṃ taccāvalōkayan ॥
nīvārānpanasāṃstālāṃ
timiṡānvanjulāndhavān ।
ciribilvānmadhūkāṃṡca
bilvānapi ca tindukān ॥
The delight of Raghus, told by him to proceed,
took the route that had been described to him,
seeing the Vana along the way, with
wild rice, jack fruit, palm, Timiṡa, Vaṅjula, Dhava,
Ciribilva, Madhūka, Bilva and Tinduka trees.
3.11.76-77 புஷ்பிதாந்புஷ்பிதாக்ராபி:
லதாபிரநுவேஷ்டிதாந் ।
ததர்ஸ ராமஸ்ஸதஸ:
தத்ர காந்தாரபாதபாந் ॥
ஹஸ்திஹஸ்தைர்விம்ருதிதாந்
வாநரைருபஸோபிதாந் ।
மத்தைஸ்ஸகுநிஸங்கைஸ்ச
ஸதஸஸ்ச ப்ரணாதிதாந் ॥
puṣpitānpuṣpitāgrābhiḥ
latābhiranuvēṣṭitān ।
dadarṡa rāmaṡṡataṡaḥ
tatra kāntārapādapān ॥
hastihastairvimṛditān
vānarairupaṡōbhitān ।
mattaiṡṡakunisaṅghaiṡca
ṡataṡaṡca praṇāditān ॥
Rāma saw hundreds of forest trees in full flower,
covered with flowering vines,
which were rubbed against by elephants,
dotted (on their branches) with monkeys,
and that echoed with the cooing of
hundreds of flocks of birds full of passion.
3.11.78 ததோऽப்ரவீத்ஸமீபஸ்தம்
ராமோ ராஜீவலோசந: ।
ப்ருஷ்டதோऽநுகதம் வீரம்
லக்ஷ்மணம் லக்ஷ்மிவர்தநம் ॥
tatō'bravītsamīpasthaṃ
rāmō rājīvalōcanaḥ ।
pṛṣṭhatō'nugataṃ vīraṃ
lakṣmaṇaṃ lakṣmivardhanam ॥
Then, Rāma of lotus eyes said to
Lakshmaṇa, the Veera, the augmenter of opulence,
who was following him closely behind:
To be Continued
[img]
Aranya Kaanda - Sarga 11 Continues
3.11.60 ததோ ப்ராதுர்வசஸ்ஸ்ருத்வா
வாதாபிர்மேஷவந்நதந் ।
பித்த்வா பித்த்வா ஸரீராணி
ப்ராஹ்மணாநாம் விநிஷ்பதத் ॥
tatō bhrāturvacaṡṡrutvā
vātāpirmēṣavannadan ।
bhittvā bhittvā ṡarīrāṇi
brāhmaṇānāṃ viniṣpatat ॥
On hearing his brother call,
Vātāpi, bleating like a sheep,
would tear apart the bodies
of the Brāhmaṇas and come out.
3.11.61 ப்ராஹ்மாணாநாம் ஸஹஸ்ராணி
தாப்யாமேவம் பரம்தப ।
விநாஸிதாநி ஸம்ஹத்ய
நித்யஸ: பிஸிதாஸயா ॥
brāhmāṇānāṃ sahasrāṇi
tābhyāmēvaṃ paraṃtapa ।
vināṡitāni saṃhatya
nityaṡaḥ piṡitāṡayā ॥
Thousands of Brāhmaṇas, O scorcher of foes,
were slaughtered in this manner
by both of them together,
impelled by their urge for flesh.
3.11.62 அகஸ்த்யேந ததா தேவை:
ப்ரார்திதேந மஹர்ஷிணா ।
அநுபூய கில ஸ்ராத்தே
பக்ஷிதஸ்ஸமஹாஸுர: ॥
agastyēna tadā dēvaiḥ
prārthitēna maharṣiṇā ।
anubhūya kila ṡrāddhē
bhakṣitassamahāsuraḥ ॥
Then, Agastya, urged by Dēvas and Maharshis,
had (the good meal of) Ṡrāddha,
eating that monstrous Rākshasa, and digesting him.
3.11.63 ததஸ்ஸம்பந்நமித்யுக்த்வா
தத்த்வா ஹஸ்தோதகம் தத: ।
ப்ராதரம் நிஷ்க்ரமஸ்வேதி
சேல்வலஸ்ஸோऽப்யபாஷத ॥
tatassampannamityuktvā
dattvā hastōdakaṃ tataḥ ।
bhrātaraṃ niṣkramasvēti
cēlvalassō'bhyabhāṣata ॥
Then, after giving water to wash hands,
and after asking 'Are you satisfied?',
Ilvala called to his brother, 'Come out!' The custom of formally asking a Brāhmaṇa after offering the Ṡrāddha meal, 'Are you satisfied?' continues even to this day.
3.11.64 ஸ தம் ததா பாஷமாணம்
ப்ராதரம் விப்ரகாதிநம் ।
அப்ரவீத்ப்ரஹஸந்தீமாந்
அகஸ்த்யோ முநிஸத்தம: ॥
sa taṃ tathā bhāṣamāṇaṃ
bhrātaraṃ vipraghātinam ।
abravītprahasandhīmān
agastyō munisattamaḥ ॥
To that brother, the killer of Brāhmaṇas, who called thus,
Agastya, the sagacious and eminent Muni said, laughing:
3.11.65 குதோ நிஷ்க்ரமிதும் ஸக்தி:
மயா ஜீர்ணஸ்ய ராக்ஷஸ: ।
ப்ராதுஸ்தே மேஷரூபஸ்ய
கதஸ்ய யமஸாதநம் ॥
kutō niṣkramituṃ ṡaktiḥ
mayā jīrṇasya rākṣasaḥ ।
bhrātustē mēṣarūpasya
gatasya yamasādanam ॥
Where is the ability for him to come out?
The Rākshasa has been digested by me.
Your brother, who took the form of a goat
has gone to the abode of Yama!
3.11.66-67 அத தஸ்ய வசஸ்ஸ்ருத்வா
ப்ராதுர்நிதநஸம்ஸ்ரயம் ।
ப்ரதர்ஷயிதுமாரேபே
முநிம் க்ரோதாந்நிஸாசர: ॥
ஸோऽபித்ரவந்முநிஸ்ரேஷ்டம்
முநிநா தீப்ததேஜஸா ।
சக்ஷுஷாநலகல்பேந
நிர்தக்தோ நிதநம் கத: ॥
atha tasya vacaṡṡrutvā
bhrāturnidhanasaṃṡrayam ।
pradharṣayitumārēbhē
muniṃ krōdhānniṡācaraḥ ॥
sō'bhidravanmuniṡrēṣṭhaṃ
muninā dīptatējasā ।
cakṣuṣānalakalpēna
nirdagdhō nidhanaṃ gataḥ ॥
On hearing those words that announced
the death of his brother,
the enraged night-rover rushed upon that
foremost of Munis to kill him.
Then he was burnt to death by the
the fire-ball like eyes of
that Muni, of effulgent radiance.
3.11.68 தஸ்யாயமாஸ்ரமோ ப்ராது:
தடாகவநஸோபித: ।
விப்ராநுகம்பயா யேந
கர்மேதம் துஷ்கரம் க்ருதம் ॥
tasyāyamāṡramō bhrātuḥ
taṭākavanaṡōbhitaḥ ।
viprānukampayā yēna
karmēdaṃ duṣkaraṃ kṛtam ॥
This Āṡrama, beautiful with the woods and lakes,
belongs to the brother of that Muni,
who carried out such a difficult task
out of concern for Brāhmaṇas.
3.11.69 ஏவம் கதயமாநஸ்ய
தஸ்ய ஸௌமித்ரிணா ஸஹ ।
ராமஸ்யாஸ்தம் கதஸ்ஸூர்ய:
ஸந்த்யாகாலோऽப்யவர்தத: ॥
ēvaṃ kathayamānasya
tasya saumitriṇā saha ।
rāmasyāstaṃ gatassūryaḥ
sandhyākālō'bhyavartataḥ ॥
As Rāma was telling this to Sowmitri,
the sun went down and evening set in.
3.11.70 உபாஸ்ய பஸ்சிமாம் ஸந்த்யாம்
ஸஹ ப்ராத்ரா யதாவிதி ।
ப்ரவிவேஸாऽஸ்ரமபதம்
தம்ருஷிம் ஸோऽப்யவாதயத் ॥
upāsya paṡcimāṃ sandhyāṃ
saha bhrātrā yathāvidhi ।
pravivēṡā'ṡramapadaṃ
tamṛṣiṃ sō'bhyavādayat ॥
He, along with his brother,
offered Vandanas to Sandhya in a customary manner
and entered the grounds of the Āṡrama,
greeting the Ṛshi with all deference.
3.11.71 ஸம்யக் ப்ரதிக்ருஹீதஸ்ச
முநிநா தேந ராகவ: ।
ந்யவஸத்தாம் நிஸாமேகாம்
ப்ராஸ்ய மூலபலாநி ச ॥
samyak pratigṛhītaṡca
muninā tēna rāghavaḥ ।
nyavasattāṃ niṡāmēkāṃ
prāṡya mūlaphalāni ca ॥
Well received by that Muni,
Rāghava dined on roots and fruits
and stayed there for that one night
3.11.72 தஸ்யாம் ராத்ய்ராம் வ்யதீதாயாம்
விமலே ஸூர்யமண்டலே ।
ப்ராதரம் தமகஸ்த்யஸ்ய
ஹ்யாமந்த்ரயத ராகவ: ॥
tasyāṃ rātyrāṃ vyatītāyāṃ
vimalē sūryamaṇḍalē ।
bhrātaraṃ tamagastyasya
hyāmantrayata rāghavaḥ ॥
After the night passed
and a clear sun broke out,
Rāghava took leave of that
brother of Agastya, (saying):
3.11.73 அபிவாதயே த்வாம் பகவந்
ஸுகமத்யுஷிதோ நிஸாம் ।
ஆமந்த்ரயே த்வாம் கச்சாமி
குரும் தே த்ரஷ்டுமக்ரஜம் ॥
abhivādayē tvāṃ bhagavan
sukhamadhyuṣitō niṡām ।
āmantrayē tvāṃ gacchāmi
guruṃ tē draṣṭumagrajam ॥
O Bhagawan! My Vandanas to you.
I spent the night comfortably.
I would like to take leave of you
and go to your revered elder brother.
3.11.74-75 கம்யதாமிதி தேநோக்தோ
ஜகாம ரகுநந்தந: ।
யதோத்திஷ்டேந மார்கேண
வநம் தச்சாவலோகயந் ॥
நீவாராந்பநஸாம்ஸ்தாலாம்
திமிஸாந்வந்ஜுலாந்தவாந் ।
சிரிபில்வாந்மதூகாம்ஸ்ச
பில்வாநபி ச திந்துகாந் ॥
gamyatāmiti tēnōktō
jagāma raghunandanaḥ ।
yathōddiṣṭēna mārgēṇa
vanaṃ taccāvalōkayan ॥
nīvārānpanasāṃstālāṃ
timiṡānvanjulāndhavān ।
ciribilvānmadhūkāṃṡca
bilvānapi ca tindukān ॥
The delight of Raghus, told by him to proceed,
took the route that had been described to him,
seeing the Vana along the way, with
wild rice, jack fruit, palm, Timiṡa, Vaṅjula, Dhava,
Ciribilva, Madhūka, Bilva and Tinduka trees.
3.11.76-77 புஷ்பிதாந்புஷ்பிதாக்ராபி:
லதாபிரநுவேஷ்டிதாந் ।
ததர்ஸ ராமஸ்ஸதஸ:
தத்ர காந்தாரபாதபாந் ॥
ஹஸ்திஹஸ்தைர்விம்ருதிதாந்
வாநரைருபஸோபிதாந் ।
மத்தைஸ்ஸகுநிஸங்கைஸ்ச
ஸதஸஸ்ச ப்ரணாதிதாந் ॥
puṣpitānpuṣpitāgrābhiḥ
latābhiranuvēṣṭitān ।
dadarṡa rāmaṡṡataṡaḥ
tatra kāntārapādapān ॥
hastihastairvimṛditān
vānarairupaṡōbhitān ।
mattaiṡṡakunisaṅghaiṡca
ṡataṡaṡca praṇāditān ॥
Rāma saw hundreds of forest trees in full flower,
covered with flowering vines,
which were rubbed against by elephants,
dotted (on their branches) with monkeys,
and that echoed with the cooing of
hundreds of flocks of birds full of passion.
3.11.78 ததோऽப்ரவீத்ஸமீபஸ்தம்
ராமோ ராஜீவலோசந: ।
ப்ருஷ்டதோऽநுகதம் வீரம்
லக்ஷ்மணம் லக்ஷ்மிவர்தநம் ॥
tatō'bravītsamīpasthaṃ
rāmō rājīvalōcanaḥ ।
pṛṣṭhatō'nugataṃ vīraṃ
lakṣmaṇaṃ lakṣmivardhanam ॥
Then, Rāma of lotus eyes said to
Lakshmaṇa, the Veera, the augmenter of opulence,
who was following him closely behind:
To be Continued