ஹயக்ரீவஸதோத்ரம் - 5, 6
.5.விசுத்த விஞ்ஞானகனஸ்வரூபம்
விஞ்ஞான விச்ராணனபத்த தீக்ஷம்
தயாநிதிம் தேஹப்ருதாம் சரண்யம்
தேவம் ஹயக்ரீவம் அஹம் ப்ரபத்யே
தூய்மையான(விசுத்த) ஞானத்தின் மொத்தவடிவமான (விஞ்ஞான கனஸ்வரூபம்), ஞானத்தை அருள்வதில் வ்ரதம் பூண்டவரும் (விஞ்ஞான விச்ராணன பத்த தீக்ஷம்) , கருணைக்கு உறைவிடமும், எல்லா உயிர்களுக்கும் அடைக்கலமாகவும் உள்ள ஹயக்ரீவரை வணங்குகிறேன்
அடுத்துவரும் ஸ்லோகங்கள் ஹயக்ரீவர் தரிசனம் தந்தபோது அவரைப்பார்த்து இயற்றியவை என்று சொல்லப்படுகிறது. அவை ஹயக்ரீவருடன் நேரில் பேசுவது போன்று இருப்பவை.
6. அபௌருஷேயைரபி வாக்ப்ரபஞ்சை:
அத்யாபி தே பூதிம் அத்ருஷ்டபாராம்
ஸ்துவன்னஹம் முக்த இதி த்வயைவ
காருண்யதோ நாத கடாக்ஷணீய:
பிரபோ! ஒருவராலும் இயற்றபடாதவை ( அபௌருஷேயம்) எனப்படும் வேதத்தின் பிரிவுகளாலும்(வாக்ப்ரபஞ்சை இன்றளவும் (அத்யாபி) எல்லை காண முடியாத (அத்ருஷ்டபாராம் ) உன் மஹிமையை ( தே பூதிம்) துதிக்கின்ற நான் (ஸ்துவன் அஹம்) அறியாச்சிறுவன் (முக்த இதி) என்று உன்னால் (த்வயா) கருணையுடன் (காருண்யத கடாக்ஷிக்கத் தகுந்தவன் (கடாக்ஷணீய
வேதங்கள் பகவானின் மூச்சிலிருந்து தோன்றியபடியால அவை அபௌருஷேயம் , ஒருவராலும் இயற்றப்படாதவை எனப்படுகின்றன. அந்த வேதங்களாலும் அவன் பெருமையைக் கூற இயலவில்லை.
தேசிகர் யாதவாப்யுதயத்தில் கூறுகிறார், 'யதேகைகககுணப்ராந்தே ஸ்ராந்தா: நிகமவந்தின: யதாவத் வர்ணனே அஸ்ய ,' வேதமாகிற துதிப்பாடகர்கள் பகவானின் ஒரு குணத்தை வர்ணிப்பதற்குள் களைத்துவிடுகின்றார்களாம் . அதனால் அவரை உள்ளபடி வர்ணிக்க வேதங்களாலும் இயலவில்லை என்கிறார் .
மேலும் அவருடைய தன்னடக்கத்தையும் காண்கிறோம், முக்த: என்ற சொல்லின் மூலம்.நான் ஒரு அறியாப்பிள்ளை என்கிறார்.
ஒரு குழந்தையின் புரியாத மழலைச்சொல்லால் எவ்வாறு ஒரு தந்தை பூரிப்படைவானோ அதுபோல பகவான் நாம் துதிக்கும் சொற்களால் மகிழ்வடைகிறான்.,அதனால் நாம் சரியாக உச்சரிக்கிறோமா என்று கூட கவலைப்பட வேண்டுவதில்லை.
.5.விசுத்த விஞ்ஞானகனஸ்வரூபம்
விஞ்ஞான விச்ராணனபத்த தீக்ஷம்
தயாநிதிம் தேஹப்ருதாம் சரண்யம்
தேவம் ஹயக்ரீவம் அஹம் ப்ரபத்யே
தூய்மையான(விசுத்த) ஞானத்தின் மொத்தவடிவமான (விஞ்ஞான கனஸ்வரூபம்), ஞானத்தை அருள்வதில் வ்ரதம் பூண்டவரும் (விஞ்ஞான விச்ராணன பத்த தீக்ஷம்) , கருணைக்கு உறைவிடமும், எல்லா உயிர்களுக்கும் அடைக்கலமாகவும் உள்ள ஹயக்ரீவரை வணங்குகிறேன்
அடுத்துவரும் ஸ்லோகங்கள் ஹயக்ரீவர் தரிசனம் தந்தபோது அவரைப்பார்த்து இயற்றியவை என்று சொல்லப்படுகிறது. அவை ஹயக்ரீவருடன் நேரில் பேசுவது போன்று இருப்பவை.
6. அபௌருஷேயைரபி வாக்ப்ரபஞ்சை:
அத்யாபி தே பூதிம் அத்ருஷ்டபாராம்
ஸ்துவன்னஹம் முக்த இதி த்வயைவ
காருண்யதோ நாத கடாக்ஷணீய:
பிரபோ! ஒருவராலும் இயற்றபடாதவை ( அபௌருஷேயம்) எனப்படும் வேதத்தின் பிரிவுகளாலும்(வாக்ப்ரபஞ்சை இன்றளவும் (அத்யாபி) எல்லை காண முடியாத (அத்ருஷ்டபாராம் ) உன் மஹிமையை ( தே பூதிம்) துதிக்கின்ற நான் (ஸ்துவன் அஹம்) அறியாச்சிறுவன் (முக்த இதி) என்று உன்னால் (த்வயா) கருணையுடன் (காருண்யத கடாக்ஷிக்கத் தகுந்தவன் (கடாக்ஷணீய
வேதங்கள் பகவானின் மூச்சிலிருந்து தோன்றியபடியால அவை அபௌருஷேயம் , ஒருவராலும் இயற்றப்படாதவை எனப்படுகின்றன. அந்த வேதங்களாலும் அவன் பெருமையைக் கூற இயலவில்லை.
தேசிகர் யாதவாப்யுதயத்தில் கூறுகிறார், 'யதேகைகககுணப்ராந்தே ஸ்ராந்தா: நிகமவந்தின: யதாவத் வர்ணனே அஸ்ய ,' வேதமாகிற துதிப்பாடகர்கள் பகவானின் ஒரு குணத்தை வர்ணிப்பதற்குள் களைத்துவிடுகின்றார்களாம் . அதனால் அவரை உள்ளபடி வர்ணிக்க வேதங்களாலும் இயலவில்லை என்கிறார் .
மேலும் அவருடைய தன்னடக்கத்தையும் காண்கிறோம், முக்த: என்ற சொல்லின் மூலம்.நான் ஒரு அறியாப்பிள்ளை என்கிறார்.
ஒரு குழந்தையின் புரியாத மழலைச்சொல்லால் எவ்வாறு ஒரு தந்தை பூரிப்படைவானோ அதுபோல பகவான் நாம் துதிக்கும் சொற்களால் மகிழ்வடைகிறான்.,அதனால் நாம் சரியாக உச்சரிக்கிறோமா என்று கூட கவலைப்பட வேண்டுவதில்லை.