श्री वरदराज पंचाशत् 39 / 51
ஸ்ரீ வரதராஜ பஞ்சாஶத்
வரதா ! உன் கடாக்ஷம் , என் மீது , எப்போதும் , வேண்டும் !
श्रीमते , निगमान्त महा देशिकाय , नम:
श्रीमान् ; वेङ्कट - नाथार्य: ; कवि - तार्किक - केसरी |
वेदान्त - आचार्य , वर्य: ; मे , सन्निधत्ताम् ! सदा , हृदि ||
ஸ்ரீமதே , நிகமாந்த மஹா தேசிகாய , .நம:
ஸ்ரீமான் ; வேங்கட - நாதார்ய: ; கவி , தார்க்கிக , கேஸரீ |
வேதாந்த - ஆசார்ய , வர்யோ ; மே , ஸந்நிதத்தாம் ! ஸதா , ஹ்ருதி ||
यावत् - न , पश्यति ; निकामम् - अमर्षणो ; माम् ;
भ्रू , भंग , भीषण , कराल , मुख: , कृतान्त: ।
तावत् ; पतन्तु ! मयि , ते , भगवन् ! दयालो: ,
उन्निद्र , पद्म , कलिका , मधुरा: ; कटाक्ष: ॥
யாவத் - ந , பஶ்யதி ; நிகாமம் - அமர்ஷணோ ; மாம் ;
ப்ரூ , பங்க , பீஷண , கராள , முக: , க்ருதாந்த: |
தாவத் ; பதந்து ! மயி , தே , பகவந் ! தயாளோ: ,
உந்நித்ர , பத்ம , கலிகா , மதுரா: ; கடாக்*ஷா: ||
भगवन् ...... கல்யாண குணங்களை , உடையவனே !
निकामम् .... மிகவும் ,
अमर्षणो .... கோபம் உடையவனும் ;
भ्रू ............ புருவங்களை ,
भंग .......... நெரிப்பதால் ;
भीषण ...... பயங்கரமான ,
कराल....... கொடிய ,
मुख: ........ முகத்தை உடையவனுமான ;
कृतान्त: ..... எமன் ,
यावत् ....... எதுவரை ,
माम् ......... என்னை ,
न पश्यति ... நோக்கவில்லையோ ;
तावत् ....... அதுவரை ;
उन्निद्र ....... மலர்ந்த ,
पद्म .......... தாமரை ,
कलिका ..... மொட்டுப் போல ;
मधुरा: ....... குளிர்ந்த ,
दयालो: ..... கருணை நிறைந்த ,
ते ............. உன்னுடைய ,
कटाक्षा : .... கடாக்ஷங்கள் ,
मयि .......... என் மீது ,
पतन्तु ........ விழ வேண்டும் !
ஶ்ரீ உப.வே.வ.ந. ஶ்ரீராமதேகாசார்யரின் விளக்கவுரை :
* அத்தி கிரிப் பெருமானே !
* நீ , கருணைக்கு உறைவிடம் . மற்ற குணங்களும் , உன்னிடம் , நின்று , துணைபுரிகின்றன . ஆதலின் , என் வேண்டுகோளை , நிறைவேற்றுவாய் .
* மரணகாலத்தில் , எனது உயிரைக் , கவர ; எமன் , வருவான் . அவன் , எப்பொழுதும் , மிகக் கோபம் உடையவன் . அவன் முகம் , இயற்கையிலேயே , பார்க்க மிக பயங்கரமானது . கோபத்தோடு , அவன் , புருவங்களை , நெறிப்பான் .
* அப்பொழுது , அவன் முகம் , மேலும் , பயங்கரமாய்த் , தோன்றும் . அந்த முகத்தால் என்ன கொடுமையாகப் , பார்ப்பான் . அதை , இப்பொழுது , நினைக்கும்போதே , நடுங்குகின்றது உள்ளம் .
* அவன் பார்வை , என் மீது விழுவதற்கு முன்பே , நீ , மலர்ந்த தாமரை போன்ற , உன் திருக்கண்களால் , என்னைக் குளிர கடாக்*ஷிக்க வேண்டும் . இப்படி உன் கடாக்ஷங்கள் , என் மீது , விழுந்தால் , எமனது பார்வைக்கு , அடியேன் அஞ்ச மாட்டேன் . அவனது பார்வைக்கும் , இடம் இருக்காது !