श्री वरदराज पंचाशत् 18 / 51
ஸ்ரீ வரதராஜ பஞ்சாஶத்
வரதா ! உன்னுடைய தேஜஸ் , சூரியனை விடப் பல மடங்கு , உயர்ந்தது !
श्रीमते , निगमान्त महा देशिकाय , नम:
श्रीमान् ; वेङ्कट - नाथार्य: ; कवि - तार्किक - केसरी |
वेदान्त - आचार्य , वर्य: ; मे , सन्निधत्ताम् ! सदा , हृदि ||
ஸ்ரீமதே , நிகமாந்த மஹா தேசிகாய , .நம:
ஸ்ரீமான் ; வேங்கட - நாதார்ய: ; கவி , தார்க்கிக , கேஸரீ |
வேதாந்த - ஆசார்ய , வர்யோ ; மே , ஸந்நிதத்தாம் ! ஸதா , ஹ்ருதி ||
मोह - अन्धकार , विनिवर्तन , जागरूके ;
दोषा , दिवा - (अ)पि , निरवग्रहम् - एधमाने ; |
त्वत् , तेजसि ; द्विरद - शैल - पते ! विमृष्टे ;
श्लाघ्येत ! सं - तमस , पर्व ; सहस्र - भानो: ॥
மோஹ - அந்தகார , விநிவர்த்தந , ஜாகரூகே ;
தோஷா , திவா - (அ)பி , நிரவக்ரஹம் - ஏதமாநே ; |
த்வத் , தேஜஸி ; த்விரத - ஶைல - பதே ! விம்ருஷ்டே ;
ஶ்லாக்யேத ! ஸந் - தமஸ , பர்வ ; ஸஹஸ்ர - பாநோ: ||
द्विरद शैल पते .. அத்தி கிரிப் பெருமானே !
मोह .............. அஜ்ஞாநம் எனும் ,
अन्धकार ........ இருளை ;
विनिवर्तन ........ ஒழிப்பதில் ,
जागरूके ......... கருத்து கொண்டு ;
दोषा .............. இரவிலும் ,
दिवा अपि ........ பகலிலும் கூட ;
निरवग्रहम् ........ தடையின்றி ,
एधमाने ........... விருத்தி ,அடைகின்ற ;
त्वत् ............... உன்னுடைய ,
तेजसि ............ தேஜஸ் ;
विमृष्टे ............ ஆராய்ந்து பார்க்கும் போது ;
सहस्र भानो:...... ஆயிரம் கிரணங்களை , உடைய , சூரியனுக்கு ;
सं तमस .......... அடர்ந்த இருளின் ,
पर्व ................ நிலை ;
शलाघ्येत ......... கொண்டாடப்படும் !
ஶ்ரீ உப.வே.வ.ந.ஶ்ரீராமதேசிகாசார்யரின் விளக்கவுரை :
* அத்தி கிரிப் பெருமானே !
* உலகில் , பிரகாசிக்கும் சூரியன் ; உனது , அருளால் ; ஒளியைப் பெற்று ; ஆயிரம் கிரணங்களை உடையவனாய் , விளங்குகிறான் . அவனால்,
. புற இருளைத் தான் , ஒழிக்க முடியும்.
. பகலில் மட்டும், அவனது ஒளி , உலகில் , வீசும்.
. மேகம் முதலியவற்றால் , அவனது , ஒளி , தடை படுவதும் உண்டு .
* உன் திருமேனியின் ஒளியோ ;
. அஜ்ஞாநம் எனும் , அக இருளையும் , போக்குவதில் , கவனம் , உடையது .
. பகல் என்றும் , இரவு என்றும் பாராது , எப்பொழுதும் உன் தேஜஸ் , எங்கும் , பரவுகிறது .
. இது , எதுவும் , தடை செய்ய முடியாதவாறு , மேன்மேலும் , வளர்ந்து கொண்டே , இருக்கிறது.
* உன் தேஜஸ்ஸையும் , சூரியனது , பிரகாசத்தையும் , சீர்தூக்கிப் பார்த்தால் ; சூரியனை , அடர்ந்த ஓர் , இருள் பிழம்பு என்றே கூறலாம். உனது , ஒளி பரப்பில் , சூரியன் , உருவமே , அடியோடு , புலப்படாமல் , மறைந்து விடுகிறது.
* உலகில் , சூரியன் ஒளி , வீசும்போது ; இருள் , புலப்படாது , போய் விடும் அன்றோ ? அவ்வாறே , உன் ஒளிபரப்பில் ; சூரியனுக்கு , இருளின் கதி தான். அவனை , இருள் என்றே , கூறிவிடலாம்.
* ஆனால் , உண்மையில் , சூரியனுக்கு , இந்த இருளின் நிலையே , கொண்டாடத் தக்கதாகும் . ஏனெனில் , உன் ஒளிக்கு எதிரே , தன்னை , 'முயல் கொம்பு' போல் இல்லாத ஒன்றாகக் கொள்ளாது ,இருள் என்ற உள்ள பொருளாகவாவது ,ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்கது, தனக்குத் ,தகுதி வந்ததற்கே , சூரியன் , மகிழ்ச்சி ,கொள்ள வேண்டும்!
[ இங்கு 'ஸஹஸ்ர பாநோ:' என்பதை , ஐந்தாம், வேற்றுமையாகக் கொண்டு , ஆயிரம் கிரணங்களுடன் , ஒளி வடிவமுள்ள , சூரியனிலிருந்து , பேரருளாளனுடைய , தேஜஸ் கொண்டு , ஒப்பிட்டுப் பார்த்துத் , தள்ளப்பட்டு , அவமதிப்பைப் பெறுவதைக்,காட்டிலும் ; சமமாய் , வைப்பதற்கே , தகுதியற்ற , இருளாய் இருந்து , அவமானம் அடையாது இருப்து , விரும்பதற்கு , உரியது என்றும் , பெரியோர்கள் , உரையிட்டுள்ளனர்]