अभीति स्तवम् 10 / 29
அபீதி ஸ்தவம்
பாபிகளையும் , பரிவுடன் , பாதுகாக்கும் , பரமன் !
श्रीमते , निगमान्त महा देशिकाय , नम:
श्रीमान् ; वेङ्कट - नाथार्य: ; कवि - तार्किक - केसरी |
वेदान्त , आचार्य , वर्य: ; मे , सन्निधत्ताम् ! सदा , हृदि ||
ஸ்ரீமதே , நிகமாந்த மஹா தேசிகாய , .நம:
ஸ்ரீமான் ; வேங்கட - நாதார்ய: ; கவி , தார்க்கிக , கேஸரீ |
வேதாந்த , ஆசார்ய , வர்யோ ; மே , ஸந்நிதத்தாம் ! ஸதா ஹ்ருதி ||
बिभेति ! भव -भृत् , प्रभो ! त्वत् - उपदेश , तीव्र - औषधात् ,
कदध्व , रस , दुर्विषे , बलिश , भक्षवत् , प्रीयते ! ।
अपथ्य , परिहाराधी , विमुखम् , इत्थम् , आकस्मिकी ,
तम् - अपि - अवसरे , क्रमात् , अवति , वत्सला , त्वत् , दया ॥
பிபேதி ! பவ -ப்ருத் , பரபோ ! , த்வத் - உபதேச , தீவ்ர - ஔஷதாத் ,
கதத்வ , ரஸ , துர்விஷே , பலிச , பக்ஷவத் , ப்ரீயதே ! |
அபத்ய , பரிஹாராதீ , விமுகம் , இத்தம் , அகஸ்மிகீ ,
தம் - அபி - அவஸரே , க்ரமாத் , அவதி ! , வத்ஸலா, த்வத் , தயா ॥
प्रभो .......... அரங்கன் எனும் ப்ரபுவே !
भव - भृत् .... ஸம்ஸாரியான , சேதனன் ,
त्वत् .......... உன்னுடைய ,
उपदेश ...... உபதேசம் எனும்,
तीव्र ......... கடுமையான ,
औषधात् .... மருந்துக்கு ,
बिभेति ....... அஞ்சுகிறான் !
कदध्व ....... இழிவான வழியில் வந்த ,
रस .......... சுவை எனும் ,
दुर्विषे ........ கடுமையான விஷத்தில் ,
बलिश ....... தூண்டிலில் உள்ள ,
भक्षवत् ....... உணவைப் போல் ,
प्रीयते ........ மகிழ்கிறான் !
इत्थम् ........ இவ்வாறு ,
अपथ्य ....... தீய செயலிலிருந்து ,
परिहार ....... விலகும் ,
धी ............ எண்ணத்தைக் கூடக் ,
विमुखम् ...... கொள்ளாத ,
तम् अपि ..... அவனையும் ,
वत्सला ....... அன்பு கலந்த ,
आकस्मिकी .. காரணம் இல்லாத ,
त्वत् ........... உன்னுடைய ,
दया ........... தயையினால் ,
अवसरे ........ உரிய காலத்தில் ,
क्रमात् ......... நாளடைவில்
अवति ......... காத்துவிடுகிறது !
ஶ்ரீ வ.ந.ஶ்ரீராமதேசிகாசார்யரின் விளக்கவுரை :
* திருவரங்கன் எனும், பிரபுவே !
* நீ சேதனர்களை , வாழ்விப்பதற்காகப் , பகவத் கீதை , பாஞ்சராத்ரம் முதலிய நூல்களின் வாயிலாக , பல உயரிய உபதேசங்களைச் , செய்து , அருளினாய் !
அவ்வுபதேசங்கள் , சேதனனுக்கு ஸம்ஸார பந்தத்தை விரைவில் போக்க வல்ல , மிக்க வீர்யமுடைய , நல்ல மருந்துகளாய் , உள்ளன.
* சேதனனோ , உலக ஸுகங்களை , நெடுநாளாய் அனுபவித்து வந்த , பழக்கத்தால் , மேன் மேலும் அவற்றிலேயே ஈடுபட்டு , ஸம்ஸார பந்தத்தைப் போக்கிக் கொள்ள , மனம் அற்றவனாய் , உள்ளான் .
* அவனுக்கு , உன் உபதேசங்கள் . கசக்கின்றன. அவற்றைக் கண்டு , அவன் அஞ்சுகிறான் . இழிவான வழியில் நடப்பதிலேயே , சுவை கொண்டு , மகிழ்கிறான். தன்னுடைய இச்செயல் , மீனவர் தூண்டில் முள்ளில் வைத்துள்ள உணவை , மீன் உண்ண வருவது போல் ஆகும் என்று , அவன் உணரவில்லை.
* தனக்குத் தீங்கு விளைவிக்கும் , இச்செயலை , விட்டு ஒழிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் கூட , அவனுக்கு , உண்டாவதில்லை .
* இத்தகைய சேதனனின் கதி யாது ? இவனையும் , உன் கருணை , அன்புடன் கூடி நின்று , காத்து விடுகிறது. எப்படி ? உன் அன்பு , சேதனனிடம் உள்ள , குற்றங்களைப் பொருட்படுத்தாது , சேதனன் துன்பத்தைப் போக்க முற்படுகிறது.
* பாபியான ஜீவனுக்கு , ஏதாவது , சிறிய புண்ணியம் ஏற்படும் போது, உன் கருணை , பிறரால் , காரணம் அறிய , முடியாதவாறு , அவன் மீது , பாய்கின்றது .
* பின் , அவனை , நாளடைவில் , நல்வழிப் படுத்திப் , பிரபத்தியைத் , தலைக்கட்டி வைத்து , மோக்ஷம் பெறும் வரை , உதவி , அவனைக் காத்து விடுகின்றது. என்னே , உன் கருணை !!!