Announcement

Collapse
No announcement yet.

This life is ephemeral - Pattinathar-

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • This life is ephemeral - Pattinathar-

    Courtesy:http://pkrishnan.net/tag/tamil/


    https://www.youtube.com/watch?time_c...&v=JrL1mocPquQ
    ஒரு மட மாதும் ஒருவனும் ஆகி
    இன்ப சுகம் தரும் அன்பு பொருந்தி
    உணர்வு கலங்கி ஒழுகிய விந்து
    ஊறு சுரோணித மீது கலந்து
    பனியிலோர் பாதி சிறு துளி மாது
    பண்டியில் வந்து புகுந்து திரண்டு
    பதுமரரும்பு கமடம் இதென்று
    பார்வைமெய் வாய்செவி கால்கைகள் என்ற
    உருவமும் ஆகி உயிர் வளர் மாதம்
    ஒன்பதும் ஒன்றும் நிறைந்து மடந்தை
    உதரமகன்று புவியில் விழுந்து
    யோகமும் வாரமும் நாளும் அறிந்து
    ஒளிநகை ஊறல் இதழ் மடவாரும்
    உவந்து முகந்திட வந்து தவழ்ந்து
    மடியில் இருந்து மழலை மொழிந்து
    வா இரு போ என நாமம் விளம்ப
    உடைமணி ஆடை அரைவடம் ஆட
    உண்பவர் தின்பவர் தங்களொடுண்டு
    தெருவினிலிருந்து புழுதி அளைந்து
    தேடிய பாலரடோடி நடந்து
    அஞ்சு வயதாகி விளையாடியே
    உயர்தரு ஞான குரு உபதேசம்
    முத்தமிழின் கலையும் கரை கண்டு
    வளர்பிறை என்று பலரும் விளம்ப
    வாழ் பதினாறு பிராயமும் வந்து
    மதனசொரூபன் இவன் என மோக
    மங்கையர் கண்டு மருண்டு திரண்டு
    வரிவிழி கொண்டு சுழிய எறிந்து
    மாமயில்போல் அவர் போவது கண்டு
    மனது பொறாமல் அவர் பிறகோடி
    தேடிய மாமுதல் சேர வழங்கி
    வளமையும் மாறி இளமையும் மாறி
    வன்பல் விழுந்திருகண்கள் இருண்டு
    வயது முதிர்ந்து நரைதிரை வந்து
    வாதவிரோத குரோதமடைந்து
    செங்கையில் ஓர் தடியும் ஆகியே
    வருவது போவது ஒருமுதுகூனும்
    மந்தி எனும்படி குந்தி நடந்து
    மதியும் அழிந்து செவிதிமிர் வந்து
    வாய் அறியாமல் விடாமல் மொழிந்து
    கலகலவென்று மலசலம் வந்து
    கால்வழி மேல்வழி சார நடந்து
    கடன்முறை பேசும் என உரைநாவும்
    உறங்கிவிழுந்து கைகொண்டு மொழிந்து
    கடைவழி கஞ்சி ஒழுகிட வந்து
    பூதமும் நாலு சுவாசமும் நின்று
    நெஞ்சு தடுமாறி வரும் நேரமே
    வளைபிறை போல எயிரும் உரோமம்
    முன்சடையும் சிறுகுஞ்சியும் விஞ்ச
    மனதும் இருண்ட வடிவும் இலங்க
    மாமலை போல் யமதூதர்கள் வந்து
    வலைகொடு வீசி உயிர்கொடு போக
    மைந்தரும் வந்து குனிந்தழ நொந்து
    மடியில் விழுந்து மனைவி புலம்ப
    மாழ்கினரே இவர் காலமறிந்து
    வரிசை கெடாமல் எடும் எனஓடி
    வந்திள மைந்தர் குனிந்து சுமந்து
    கடுகி நடந்து சுடலை அடைந்து
    மானிட வாழ்வென வாழ்வென நொந்து
    விறகிடமூடி அழல் கொடுபோட
    வெந்து விழுந்து முறிந்து நிணங்கள்
    உருகி எலும்பு கருகி அடங்கி
    ஓர்பிடி நீறும் இலாத உடம்பை
    நம்பும் அடியேனை இனி ஆளுமே
Working...
X